Εθνική αυτοχειρία με ελληνοποιήσεις αντί για γεννήσεις παιδιών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης «λύνει» το δημογραφικό με μια Ελλάδα δίχως Έλληνες, και το λέει χωρίς περιστροφές.
Δημογραφικό: Είναι να μένει άναυδος κανείς με κάποιες καταπληκτικές… «συμπτώσεις» που συμβαίνουν μερικές φορές στην πολιτική σκηνή. Δεν πέρασαν παρά λίγα 24ωρα από τη διαρροή που θέλει τον Όλαφ Σολτς να προτίθεται να ζητήσει από την κυβέρνηση να δεχθεί μια επιστροφή 30.000 προσφύγων και μεταναστών από την Γερμανία στην Ελλάδα ως χώρα «πρώτης υποδοχής», και ξαφνικά έκανε ξανά την εμφάνιση του το «αντινατιβιστικό» πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη!
Και ενώ βρισκόμαστε στο σκοτάδι σχετικά με τα (μάλλον θλιβερά) ευρήματα της απογραφής τους 2021, είναι φοβερό πράγμα, το πως τυχαίνουν οι «κατάλληλες» δηλώσεις την πιο κατάλληλη στιγμή!
Στο Συνέδριο με θέμα «Δημογραφικό – Η Μεγάλη Πρόκληση», ο πρωθυπουργός έκανε για άλλη μια φορά σαφές το πώς αντιλαμβάνεται την «λύση» του δημογραφικού, που δεν είναι άλλη από τον συστηματικό αφελληνισμό και την εισαγωγή ενός ετερόκλητου μείγματος λαών που θα αντικαταστήσει τα κενά γεννήσεων.
Ένταξη αλλοδαπών αντί για περισσότερες γεννήσεις
Υπηρετώντας πιστά το παγκοσμιοποιητικό αφήγημα του αναγκαίου πολυπολιτισμού ο πρωθυπουργός μίλησε για «ένταξη των νόμιμων μεταναστών», που θα είναι απάντηση στο πρόβλημα «έλλειψης εργατικών χεριών». Η αντικατάσταση πληθυσμών για την οποία μιλά πλέον απροκάλυπτα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα γίνει με μια «ώριμη και συνειδητή ένταξη αλλοδαπών στην ελληνική κοινωνία» ώστε να «ανακουφιστεί η πληθυσμιακή μας υποχώρηση».
Μιας και ο καπιταλιστικός ολετήρας ξεμένει από ντόπιους εθελοντές που θα τραβούν κουπί στην εργασιακή «γαλέρα» των «επενδυτών», ο πρωθυπουργός μας υπενθύμισε πως η κυβέρνηση προχωρά σε «διμερείς συμφωνίες» (βλέπε σύγχρονου τύπου σκλαβοπάζαρα) για εισαγόμενους μισθωτούς σκλάβους που θα έχουν την τιμή να γνωρίσουν από πρώτο χέρι την «ολιστική ζωή» που ευαγγελίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Σε μια ξεπουλημένη πατρίδα που αντιμετωπίζεται σα να είναι «Ελλαδικός χώρος Α. Ε.», ο πρωθυπουργός δήλωσε πως διαφωνεί με «την θέση κάποιων ακραίων ότι τάχα θα εξαφανιστεί το ελληνικό έθνος. Το έχει αποδείξει αρκετούς αιώνες ότι και αντέχει και ανανεώνεται και εμπλουτίζεται».
«Μια χώρα μεσηλίκων μπορεί να ανανεωθεί με ανθρώπους που ασπάζονται τις αξίες της και μπορούν να κάνουν οικογένεια εδώ και να τη συντηρήσουν» κατέληξε ο πρωθυπουργός.
Το θέμα είναι πως κανένα έθνος δεν «αντέχει» και δεν «ανανεώνεται» αφ’ εαυτού. Δεν μπορείς να προεξοφλείς πως μια χώρα δεν θα εξαφανιστεί, εφόσον για δεκαετίες αφήνεις το θέμα του δημογραφικού στον αυτόματο πιλότο. Δεν μπορείς να «ζυγίζεις» το δημογραφικό σύμφωνα με το πόσα εργατικά χέρια, σου λείπουν από την «καταπληκτική ποιότητα» του νεοφιλελευθερισμού σου.
Δεν αγγίζονται τα βαθύτερα αίτια του δημογραφικού
Το ότι η Ελλάδα μπόρεσε να αντέξει τόσους αιώνες, το οφείλει στο ότι ως έθνος και ως κοινωνία ακολούθησε κάποιες αρχές, κάποιες αξίες και κάποια ιδανικά, που σήμερα τελούν υπό εξαφάνιση. Αν ρίξουμε μια διεισδυτική ματιά στις συνήθειες του παρελθόντος, εύκολα θα καταλάβουμε τι δεν πάει καλά στο σήμερα.
Στις παλιές κοινωνίες, η τεκνογονία αντιμετωπιζόταν ως έκφραση της πρόνοιας του Θεού, ως δώρο ευλογίας. Και όχι απλά ως μια τυχαία σύλληψη μιας ζωής που αποφασίζεις για τη μοίρα της, ανάλογα με το τι εξυπηρετεί την καριέρα σου, την τσέπη σου, την σεξουαλική δραστηριότητα σου ή την… σφριγηλότητα του σώματος σου.
Η πυρηνική οικογένεια αποτελούσε πάντα το πρωταρχικό κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας, και σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα ευτυχές, άλλα σπάνιο σενάριο. Μια αίσια εξαίρεση στον τραγικό κανόνα των διαζυγίων. Πάνω στον θεσμό της οικογένειας όμως, σφυρηλατήθηκε η εθνική ταυτότητα, η καλλιέργεια της πίστης στον Χριστό, η τεκνογονία και η πολυτεκνία, σαν διττή προσφορά προς τον Θεό και προς το συμφέρον της μακροβιότητας του έθνους.
Αν δεν υπολογίζεις ούτε Θεό, άλλα ούτε Έθνος, δεν μπορείς να περιμένεις πραγματική λύση στο δημογραφικό.
Ακόμα και αν το κράτος αποφασίσει να θεσπίσει σοβαρά κίνητρα για την δημιουργία οικογένειας, το σύγχρονο εγωκεντρικό μοντέλο ζωής παραμένει ορκισμένος εχθρός της τεκνογονίας, της συζυγίας, της αυταπάρνησης, της χαλιναγώγησης του «εγώ» χάριν του «εμείς». Με λίγα λόγια, ο καλύτερος φίλος του δημογραφικού προβλήματος, είναι η καλοπέραση του νεοέλληνα.
Το έθνος δεν είναι… ΔΕΚΟ
Μεγάλος φίλος της υπογεννητικότητας όμως, είναι και η αντεθνική δράση του κράτους.
Σαν ηγέτης μιας χώρας, δεν μπορείς να κάνεις μια τεχνοκρατική προσέγγιση στο δημογραφικό, υπολογίζοντας απλά πως «τόσοι μου λείπουν – τόσους θέλω». Δεν μιλάμε για… ΔΕΚΟ εδώ. Η υπογεννητικότητα έχει τις ρίζες της σε κάποια συγκεκριμένα αίτια, και αυτά είναι που πρέπει να λύσεις, αν όντως ενδιαφέρεσαι για την επιβίωση της χώρας.
Δεν μπορείς να δηλώνεις αυθαίρετα – αισιόδοξος πως το έθνος σου δεν θα χαθεί από τον χάρτη, και την ίδια στιγμή να μην τολμάς να θεσπίσεις δικαιώματα για το αγέννητο παιδί, να μην μεριμνάς ως κράτος για την κυοφορούσα γυναίκα, και να αντιμετωπίζεις ως ψυχρό νούμερο στατιστικής το ότι χάνεις μια μεγάλη πόλη της Ελλάδας σε εκτρώσεις, ανά έτος.
Το ελληνικό έθνος μπορεί να άντεξε για χιλιετίες, άλλα δεν έλυσε ποτέ κάποια «πληθυσμιακή υποχώρηση» του, με το να εισάγει ηθελημένα στην επικράτεια του αλλοδαπούς και αλλόθρησκους πληθυσμούς και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης. Και ειδικά όταν αυτό δεν γίνεται καθόλου με… «ώριμη και συνειδητή ένταξη» όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός, άλλα με όρους καπιταλιστικής αγοράς, με λαθρομετανάστευση και με πιέσεις από τα ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας, δεν μπορείς να περιμένεις καμία τύχη σε αυτήν την Βαβυλωνία.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ωφεληθεί ο ελληνισμός, με την εισαγωγή πληθυσμών που όχι μόνο δεν έχουν καμία πολιτισμική και θρησκευτική συνοχή με τους γηγενείς πληθυσμούς, άλλα στέκονται και εχθρικά απέναντί τους.
Η συνταγή που ακολουθεί ο πρωθυπουργός όχι μόνο δεν πρόκειται να λύσει το δημογραφικό, άλλα μας οδηγεί ολοταχώς προς μια ανεπανόρθωτη πληθυσμιακή αλλοίωση που σύντομα θα έχει τραγικές επιπτώσεις και σε γεωπολιτικό επίπεδο. Στον επίλογο του ο κ. Μητσοτάκης θεώρησε ταιριαστό να επαναλάβει τη φράση του Χαρίλαου Τρικούπη: «Η Ελλάς προορίζεται να ζήση και θα ζήση».
Ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να μας διευκρινίσει, αν θεωρεί πως όταν έλεγε αυτή τη φράση ο Τρικούπης, είχε υπόψιν του τον εποικισμό εκατομμυρίων Αφροασιατών μουσουλμάνων στην ελληνική επικράτεια. Εν πάση περιπτώσει, με ευχολόγια και καπιταλιστικά τεχνάσματα, η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποφύγει τον αφανισμό. Αν συνεχίσουμε έτσι, το μόνο που θα απομείνει, θα είναι το πολιτισμικό κουφάρι μιας χώρας που κάποτε προοριζόταν να ζήσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου