Κυριακή σήμερα τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Καθώς κορυφώνεται χρονολογικά καί λειτουργικά ἡ λαμπρότερη περίοδος τοῦ ἔτους, ἡ Ἐκκλησία μας καθιέρωσε τή μεγάλη αὐτή καί ἁγία ἡμέρα. Συλλειτουργοί καί συνεορταστές μας σήμερα οἱ τριακόσιοι δεκαοκτώ θεοφόροι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι συνῆλθαν συνοδικῶς τό 325 μ.Χ. στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας, ἀφοῦ τούς συνεκάλεσε ὁ ἅγιος Κωνσταντῖνος, αὐτοκράτορας τότε τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Σκοπός τῆς συγκλήσεως τῆς ἁγίας αὐτῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἦταν ἡ καταδίκη τοῦ Ἀρειανισμοῦ καί ἡ θετική διατύπωση τῆς Ὀρθοδόξου δογματικῆς διδασκαλίας περί τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Μέ τήν ἐπίκληση καί κάθοδο τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἡ ἁγία Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος καταδίκασε τή διδασκαλία τοῦ Ἀρείου, συνέταξε τό Σύμβολο τῆς Νίκαιας, δηλαδή τό α΄ μέρος τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, καί ὅρισε μεταξύ ἄλλων τόν τρόπο ὑπολογισμοῦ τῆς ἡμερομηνίας ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα. Ἡ Σύνοδος αὐτή ἐγκαινίασε μιά νέα περίοδο συνοδικῆς ἔκφρασης τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνείδησης, ἀπαντώντας μέ δογματική ἀκρίβεια στό θεμελιῶδες ζήτημα τῆς σχέσης Πατέρα καί Λόγου.
Ἡ χαρά τῆς Ἐκκλησίας
Χαίρει μεγάλη χαρά σήμερα ἡ Ἐκκλησία ὡς «ταμειοῦχος τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ», διότι κατέχει τό δῶρο τῆς πνοῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού «ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμό» της. Ἀναμένοντας τόν ἑορτασμό τῆς ἁγίας Πεντηκοστῆς οἱ ἅγιοι Πατέρες, οἱ κατεξοχήν πνευματοφόροι, παιανίζουν μέ τήν ἱερά παρακαταθήκη τους ἄσματα προεόρτια αὐτοῦ τοῦ ἑορτασμοῦ.
Ποιό εἶναι, ἄραγε, ἐκεῖνο τό γεγονός πού κατέστησε τούς ἁγίους Πατέρες αἰώνια ὑποδείγματα ἀρετῆς, ἀπλανεῖς διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας καί ἀστέρες πολύφωτους τοῦ νοητοῦ στερεώματός της, μόνιμους δέ κήρυκες τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ὅσο διαρκεῖ ὁ κόσμος καί ἡ ἱστορία; Ἀκριβῶς τό γεγονός πού ὡς προοπτική καί ἐπιθυμία συνάμα τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ ἐπιστέφει ὡς ἀκροτελεύτια φράση τή σημερινή εὐαγγελική περικοπή: «Ἵνα ἔχωσι τήν χαράν τήν ἐμήν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς».
Ἑνότητα καί ἀγάπη
Ἑνότητα τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Χριστό, ἑνότητα καί μέ τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μέσα στόν κόσμο, πού εἶναι ὁ ἄνθρωπος· αὐτό ἐπεδίωκαν μέ συναίσθηση τῆς ζωτικῆς του ἀναγκαιότητας, μέ προσωπικό ἀγῶνα καί κυρίως μέ ἀδιάλειπτη προσευχή οἱ ἅγιοι Πατέρες. Ἔτσι τούς δόθηκε ὡς χάρισμα ἡ ὁλοκληρωμένη καί πλήρης χαρά τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι μετέδιδαν καί ἐκεῖνοι στό ποίμνιο καί τούς ἀδελφούς τους αὐτή τήν εὐφροσύνη, τή χαρά τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό καί τό πλάσμα του. Αὐτή δέ ἡ ἀγάπη ἐκφραζόταν σέ κάθε στιγμή καί μέ ἔργα φιλανθρωπίας, καί μέ πιστότητα στό ἱερό τους καθῆκον, καί μέ πατρικό ἐνδιαφέρον πρός τόν λαό πού ἡ Ἐκκλησία τούς ἐμπιστεύθηκε, μά κυριότερα μέ συνεχή μελέτη καί μέ ἀκρίβεια στήν ἀπόδοση τῶν δογμάτων καί στήν ἔκφραση τῆς πίστης. Ἔργο τους ἱερό ὁ καθαρισμός τοῦ ἀγροῦ ἀπό τά ζιζάνια τῆς αἵρεσης, πού ὁ διάβολος ὡς μισόκαλος καί μισάνθρωπος καλλιεργεῖ γιά νά καταπνίξει αὐτή τή σωστική γιά τήν ἑνότητα ἀκρίβεια τῆς Ἐκκλησίας.
Ἄς εὐχηθοῦμε, ἀδελφοί μου, τή σημερινή εὐλογημένη ἡμέρα, πού θυμόμαστε τήν προσφορά καί τά κατορθώματα τῶν ἁγίων Πατέρων, νά ἀξιωθοῦμε νά λάβουμε καί ἐμεῖς παράδειγμα ἀπό τό ἅγιο πρότυπο τῆς δικῆς τους ἑνότητας. Ὅπως εἴδαμε καί ἀπό τή σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἐπιθυμία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ βίωση αὐτῆς τῆς ἑνότητας ὡς καρποῦ τῆς δικῆς του θυσίας, τῆς Ἀναστάσεως καί Ἀναλήψεώς του. Ἡ τήρηση τῆς πίστης ὡς καρπός τῆς ἁγιότητας, ἄς προσέξουμε, δέν εἶναι μέλημα μόνο τῶν ἐπισκόπων, τῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά προσωπικός ἀγώνας τοῦ κάθε μέλους της, ὅπου καί ὅποτε ἡ οἰκονομία τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει νά ζοῦμε. Αὐτή ἡ ἑνότητα καί αὐτή ἡ ἀγάπη θά φανερώνονται τόσο μέ τήν ἀπαγγελία καί βίωση τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, ὅσο καί μέ τήν ἐπίσκεψη στόν πόνο καί στήν ἀνάγκη, ἀλλά καί μέ τή συμμετοχή στή χαρά τοῦ ἀδελφοῦ μας.
Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.
http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/2022/23_2022(3601).pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου