Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Όσιος Σισώης ο Μεγάλος και ο Άγιος Πορφύριος.
Μαστρογιάννης Δημήτριος Οικονομολόγος-Θεολόγος
Βλέποντάς σε, τάφε, δειλιάζω στη θεωρία σου, και χύνω δάκρυα από την καρδιά μου, φέροντας στον νου μου το χρέος που του οφείλουμε όλοι (δηλαδὴ τον θάνατον). Πώς και εγώ μέλλω να διαβώ τέτοιο τέλος; Αί, αί, θάνατε, ποιὸς μπορεί να σου ξεφύγη;
O Άγιος Σισώης θρηνεί μπροστά στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του βασιλιά των Ελλήνων.
Η τοιχογραφία είναι από τον νάρθηκα της Ιεράς Μονής Βαρλαάμ στα Μετέωρα (1566).
Στις 10 Ιουνίου 323 πεθαίνει στη Βαβυλώνα ο Μέγας Αλέξανδρος. Οι απόψεις όσον αφορά το τέλος του μεγάλου στρατηλάτη διίστανται. Ο θάνατός του προήλθε είτε από φυσικά αίτια (ελονοσία, τυφοειδής πυρετός) είτε από δηλητηρίαση (δολοφονία).
Ο τάφος του μέχρι και σήμερα δεν ανακαλύφθηκε παρά τις όποιες προσπάθειες αρχαιολόγων η τις εκτιμήσεις (Όαση της Σίβα Αίγυπτος – Αρχαιολόγος Λιάνα Σουβαλτζή, Πύδνα, Αμφίπολη κλπ )
Ο Όσιος Σισώης ο Μέγας ασκήτεψε στην έρημο της Θηβαίδας τον 4ο αιώνα μΧ
Στη βιογραφία του Αγίου γίνεται γνωστή η επίσκεψη του στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (σύμφωνα με τους ιστορικούς και τους ερευνητές ο Πτολεμαίος μετέφερε τον Μέγα Αλέξανδρο από τη Βαβυλώνα στη Μέμφιδα αρχικά και αργότερα στην Αλεξάνδρεια) η οποία και απεικονίστηκε πολλές φορές στις ορθόδοξες εικόνες. Εκεί ο άγιος συνειδητοποίησε και φιλοσόφησε τη ματαιότητα της γήινης δόξας και της βασιλικής εξουσίας και θρήνησε για την κοινή μοίρα των ανθρώπων, το θάνατο.
Έκτοτε ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου αγνοείται και γίνονται διάφορες εικασίες και προσπάθειες να εντοπιστεί. Την Κυριακή 22/1/2017 στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος Νταού Πεντέλης έγινε η πρώτη παρουσίαση από την «Ενωμένη Ρωμιοσύνη» του βιβλίου «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)» της εκδοτικής σειράς Ορθόδοξο βίωμα. Διαβάζουμε το παρακάτω απόσπασμα από το παραπάνω βιβλίο:
«Μιά μέρα πού πήγαμε, μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας ὅτι μέ τό χάρισμα πού εἶχε ἀπό μικρός, διέκρινε ἀπό πολύ μακριά νερά, ἅγια Λείψανα, ἀρχαίους Ναούς, ἀρχαίους τάφους. Ἀκόμα καί γιά τόν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, μᾶς ἔλεγε ὅτι δέν εἶναι οὔτε στήν Αἴγυπτο οὔτε ἐκεῖ πού τόν ψάχνουν, ἀλλά εἶναι ἐδῶ στήν Ἑλλάδα κοντά στό ἀρχαῖο Δίον καί συγκεκριμένα στήν Κατερίνη στήν “Κονταριώτισσα”, δίπλα σ᾽ ἕνα παλιό ἐκκλησάκι τῆς Παναγίας»
Αν πράγματι ισχύουν όσα απεκάλυψε ο Άγιος Πορφύριος στους προσκυνητές που τον επισκέφθηκαν τότε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας και όχι μόνο ας ετοιμάζει την αρχαιολογική σκαπάνη.. Τυχόν ευρήματα περί του τάφου του ενδόξου Στρατηλάτου θα ήταν μια ηχηρή απάντηση στους βόρειους γείτονες που καπηλεύονται το όνομα της Μακεδονίας μας η οποία είναι Μια και είναι Ελληνική! Αλλά και αν ακόμη δεν ευοδώσουν οι προσπάθειες ανεύρεσης του τάφου του Μ. Αλεξάνδρου και «οι λίθοι κεκράξονται» για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας !.
Όπως και να έχει οι αθάνατες ψυχές όλων των κεκοιμημένων περιμένουν από εμάς βοήθεια με τις προσευχές και την τέλεση των μνημοσύνων έτσι ώστε να βρουν έλεος και να «τακτοποιηθούν» φεύγοντας από τον μάταιο αυτό κόσμο «ένθα βούλεται ο Κύριος». Ο θρήνος του Οσίου Σισώη πάνω από τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου για το πρόσκαιρο της επίγειας ζωής ας είναι για εμάς και όλους τους κεκοιμημένους αδερφούς το πέρασμα, από τη ζωή στο θάνατο, έχοντας εμείς οι ζώντες μνήμη θανάτου και όχι ακηδεία πνεύματος και ψυχής, οι δε κεκοιμημένοι ανάπαυση και έλεος κατά την ημέρα της Κρίσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου