Εικόνα arxaia-ellinika ©
Στην Αρχαία Ελλάδα, η δύναμη εκτιμήθηκε πολύ ως φυσική ιδιότητα. ο Έλληνας αρσιβαρίστας Βυήβων έμεινε στην ιστορία για το κατόρθωμα να σηκώσει μια πέτρα 143,5 κιλών.
Η άρση βαρών ήταν συνηθισμένη στους αρχαίους Έλληνες, αφού ο πολιτισμός τους γιόρταζε τη δύναμη. Οι στρατιώτες προπονούνταν με βάρη και κάνοντας γυμναστική πριν από τη μάχη, ενώ η άρση βαρών ήταν μια τυπική δραστηριότητα στο γυμνάσιο.
Η δύναμη του Ηρακλή βρίσκεται στην κορυφή των Ελληνικών μυθολογικών παραμυθιών, με τον ήρωα να εκτελεί απίστευτα καθήκοντα με την υπερφυσική φυσική του δύναμη.
Ωστόσο, οι ιστορίες ισχυρών ανδρών δεν περιορίζονταν σε μύθους. Ο αθλητής Μίλων του Κρότωνα λέγεται ότι έχτισε τη δύναμή του μεταφέροντας μία αγελάδα επάνω σε ένα λόφο για εβδομάδες για να γίνει δυνατός.
«Τι ντροπή είναι για έναν άνθρωπο να γερνάει χωρίς να δει ποτέ την ομορφιά και τη δύναμη που μπορεί να έχει το σώμα του», έγραψε ο Σωκράτης.
Η Πέτρα του Βυβώνα, που εκτίθεται στο Μουσείο Ολυμπιακών Αγώνων. Φωτογραφία: Μουσείο Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων
Η Πέτρα του Βυήβων
Σύμφωνα με ιστορικά κείμενα, οι Έλληνες αρσιβαρίστες χρησιμοποιούσαν πέτρινους αλτήρες που ήταν τόσο βάρους από 2 έως 9 κιλά, για τακτική προπόνηση.
Αυτό δείχνει πόσο ξεχωριστή ήταν η Πέτρα του Βυήβων.
Εκτίθεται στο Μουσείο Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας στην Ολυμπία. Η μεγάλη πέτρα είναι βάρους 143,5 κιλών (316 λίβρες) και ονομάζεται η Πέτρα του Βυήβων.
Ο βράχος είναι στην πραγματικότητα ένα τετράγωνο από κόκκινο ψαμμίτη με δύο βαθιές εγκοπές λαξευμένες που σχηματίζουν μια λαβή έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ελεύθερο βάρος.
Η επιγραφή στην πέτρα είναι σε μορφή βουστροφεδόνης: αρχαιοελληνικό σύστημα γραφής με εναλλασσόμενες γραμμές γραμμένες σε αντίθετες κατευθύνσεις.
Η επιγραφή πάνω στην πέτρα γράφει: "Βύβων τ' ετέρει χερί υπέρ κεφαλάς υπερέβαλε το όφοια", που σημαίνει: "Ο αθλητής Βύβων με ανύψωσε με το ένα χέρι πάνω από το κεφάλι του".
Από την επιγραφή αλλά και από το ότι η πέτρα ήταν λαξευμένη ώστε να μπορεί ο αθλητής να την πιάνει με το χέρι (λαβή), συμπεραίνεται ότι ο Βύβων ήταν νικητής σε διαγωνισμό άρσης βαρών.
Κανένας σύγχρονος αθλητής δεν έχει σηκώσει 143,5 κιλά με το ένα χέρι, ούτε καν με αλτήρα, πόσο μάλλον πέτρα, που είναι ασύγκριτα πιο δύσκολο εγχείρημα.
Ακούγεται σχεδόν αδύνατο να εκτελέσετε ένα τόσο απίστευτο επίτευγμα δύναμης - αφού ακόμη και οι σύγχρονοι αθλητές δεν μπορούσαν να σηκώσουν την πέτρα παρά την πρόοδο της τεχνολογίας και τη γνώση των δυνατοτήτων του ανθρώπινου σώματος.
Δεν υπάρχουν αναφορές για τον Βυήβων, αυτόν τον τρομακτικό αρχαίο Έλληνα αρσιβαρίστα, εκτός από εκτιμήσεις που τον τοποθετούν στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. Η πέτρα βρέθηκε στην Ολυμπία.
Η άρση βαρών δεν ήταν άθλημα στην αρχαιότητα
Παραδόξως, η άρση βαρών δεν ήταν ολυμπιακό άθλημα κατά την αρχαιότητα — ήταν κυρίως για άσκηση για την ενίσχυση του σώματος.
Το αρχαίο Ελληνικό body building βασιζόταν στην εκτέλεση ασκήσεων με σωματικό βάρος όπως push-up. Οι αρχαίοι Έλληνες αρσιβαρίστες χρησιμοποιούσαν αντίσταση στις μεθόδους προπόνησης δύναμης σηκώνοντας πέτρες, κορμούς, ζώα — ή μεταξύ τους — για να βοηθήσουν στην αύξηση της δύναμής τους.
Οι Σπαρτιάτες ήταν διάσημοι για την αυστηρή προπόνησή τους, η οποία περιελάμβανε την άρση βαρέων βαρών για να αποκτήσουν τη δύναμη που απαιτείται για νικηφόρες μάχες.
Το επίτευγμα του Έλληνα αρσιβαρίστα Βυήβων να σηκώσει ένα τόσο απίστευτο βάρος, ήταν εξαιρετικό και γιορτάστηκε με μια επιγραφή στον συγκεκριμένο βράχο που προσφέρθηκε στον ιερό ναό της Ολυμπίας.
Δεν υπάρχει άλλη ιστορική καταγραφή για τον αρχαίο Έλληνα αρσιβαρίστα και την ενεπίγραφη πέτρα του. Ωστόσο, το θαυμάσιο κατόρθωμα δείχνει ότι υπήρχε πράγματι μια κουλτούρα άρσης βαρών στην Ελλάδα πριν από την Ελληνιστική εποχή.
πηγή αρχαία ελληνικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου