Στις 7 Ιουλίου 2019, οι Έλληνες πολίτες ψήφισαν απαλλαγή Τσίπρα. Με
αναμφίβολη πλειοψηφία, απέρριψαν το κυβερνητικό έργο ΣΥΡΙΖΑ (και της
«κινηματικής» αποφύσεώς του ΑΝΕΛΛ) και το προεκλογικό όργιο
Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ. Απέρριψαν τον ιδεοληπτικό διχασμό καθόσον απέβαλαν της
Βουλής τον έτερο πόλο του, την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Αλλά, δεν προέκριναν κάποιαν
άλλη πολιτική διεξόδου από την κρίση χρεοκοπίας που ταλανίζει την
πατρίδα μας ήδη από το 2010, επειδή τέτοια δεν παρουσιάστηκε. Με την
ευθύνη των κυβερνησάντων κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αλλά και όλων των άλλων
καθεστωτικών-συστημικών σιτιζομένων, αντιπολιτευόμενων-συμπολιτευόμενων,
κομμάτων.
Η άρνηση των Ελλήνων πολιτών να δεχθούν τον διχασμό τους σε
δεξιούς/αριστερούς, εθνικιστές/διεθνιστές, ρατσιστές/αλληλέγγυους,
πατριώτες/γκλομπαλιστές, οικογενειάρχες/λοατκι κλπ ράπισε τους
διεκδικητές της ψήφου τους, καθόσον αρνήθηκαν να υπαχθούν σε τέτοιες
κατηγοριοποιήσεις. Και, αφού δεν κατετέθη κάποια τεκμηριωμένη και
πειστική πρόταση διεξόδου από την κρίση στην οποία έχει οδηγήσει και
βυθίσει την Ελλάδα σύμπασα η «Μεταπολίτευση», απλά ανακατένειμε η
κοινωνία τις θέσεις νομής της νομοθετικής εξουσίας. Χωρίς πάθος.
Η «Μεταπολίτευση» ενώ απετέλεσε το πολιτικό όχημα και άλλοθι της
Αριστεράς για την κατάληψη της εξουσίας, κατάντησε να γίνει ο χώρος της
ισοπέδωσής της, καθώς συνέπεσε πολιτικά και ηθικά, απόλυτα, άθλια,
απεχθώς, βδελυρώς, με όλα όσα δήθεν απέρριπτε και κατήγγειλε. Η ταύτιση
της Αριστεράς με την Δεξιά είναι μια λυτρωτική για την βασανισμένη κοινωνία μας και το επαπειλούμενο έθνος μας, ιστορική εξέλιξη.
Φυσικά και δεν υπάρχει ούτε χρειάζεται σήμερα πλέον, Πανεπιστημιακό
Άσυλο. Υπάρχει όμως η Ελλάδα με την κοινωνία, τον λαό και το έθνος της
που θέλουν να ζήσουν και να δημιουργήσουν. Πρωτίστως, παράγοντας. Αυτό
δηλαδή που ουδέποτε προτάθηκε ή διεκδικήθηκε στην μεταπολεμική Ελλάδα
και στην «μεταπολιτευτική» ειδικότερα: η ΠΑΡΑΓΩΓΗ.
Εν όψει, ΑΟΖ.Νίκος Καραβαζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου