Οι μάσκες μάλλον έπεσαν!
Νικολάου Μερτζάνη
Καθηγητή Θεολόγου
Ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Μητροπολίτης Μεσογαίας; Αυτό είναι ένα ερώτημα που απασχολεί πλέον ολόκληρο τον θεολογικό χώρο. Όταν ορίστηκε η Επιτροπή διαλόγου για το μάθημα των Θρησκευτικών από την Εκκλησία, τα ΜΜΕ τον παρουσίαζαν ως τον προστάτη του ορθόδοξου χαρακτήρα του μαθήματος. Είναι όμως αυτή η αλήθεια; Μια σειρά γεγονότων μας βάζει σε πολλούς προβληματισμούς, κυρίως για το ποιες συμφωνίες γίνονται και σε ποια επίπεδα. Μια πρώτη εκτίμηση του ρόλου του, κάναμε σε μια δημόσια εκδήλωση, όπου οι τοποθετήσεις του για το μάθημα, όπως πληροφορηθήκαμε, θύμιζαν δελφικούς χρησμούς.
Συγκεκριμένα, στην επιστημονική Ημερίδα των Θεολόγων καθηγητών Γυμνασίων και Λυκείων που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017, με θέμα «Η διεπιστημονικότητα στο μάθημα των Θρησκευτικών», ο Σεβασμιώτατος Μεσογαίας κ. Νικόλαος δήλωσε ξεκάθαρα σε ομιλία του ότι η διαφορά των αντιδρώντων στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών οφείλεται σε προσωπική αντιδικία τους με τους συντάκτες των νέων Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών! Καίρια ήταν, στη συγκεκριμένη εκδήλωση, η αντίδραση του Επίκουρου Καθηγητή κ. Ι. Φύκαρη, ο οποίος ξεκάθαρα δήλωσε ότι δεν έχει καμία αντιδικία με κανέναν, αλλά δεν συμφωνεί για καθαρά επιστημονικούς λόγους με τα νέα Προγράμματα. Σύμφωνα με όσα πληροφορηθήκαμε, μετά από τα γεγονότα αυτής της Ημερίδας, ο συγκεκριμένος Ιεράρχης ζήτησε να απομακρυνθεί ο κ. Φύκαρης (και όχι μόνο αυτός), από την Επιτροπή του διαλόγου για το μάθημα των Θρησκευτικών, γιατί, αν και καλός επιστήμων, δεν «ήταν για διάλογο». Το βασικό επιχείρημα του Μητροπολίτη Μεσογαίας ήταν ότι ο κ. Φύκαρης δεν βρήκε κάποιο «θετικό» στα νέα Προγράμματα αλλά ζητούσε διάλογο «εκ του μηδενός». Ο κ. Φύκαρης, βέβαια τότε, ακολουθούσε τον Μακαριώτατο και την Ιερά Σύνοδο, που έκαναν λόγο για διάλογο «εκ του μηδενός». Αξίζει να σημειωθεί ότι στη συζήτηση που έγινε στην ίδια εκδήλωση ο κ. Φύκαρης του εξήγησε ότι τα Προγράμματα δεν βελτιώνονται με το να γίνουν μόνον, κάποιες επουσιώδεις αλλαγές, αλλά πάσχουν δομικά. Η τοποθέτηση αυτή δεν άρεσε στον Μητροπολίτη Μεσογαίας, γι΄ αυτό και ο συγκεκριμένος Καθηγητής αποκλείστηκε από την Επιτροπή του διαλόγου για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Ο Μητροπολίτη Μεσογαίας δεν έμεινε μόνο σε αυτά! Εφόσον αποκαθάρισε την Επιτροπή από όσους ζητούσαν διάλογο «εκ του μηδενός»,πληροφορηθήκαμε επίσης, ότι ξεκίνησε να εκφράζεται απαξιωτικά εναντίον της ΠΕΘ και εναντίον όσων είχαν αντιρρήσεις για τα νέα Προγράμματα και μάλιστα, ενώπιον των Επισκόπων μέσα στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, δημιουργώντας ένα αρνητικό κλίμα εναντίον όλων εκείνων που αγωνίζονται ανιδιοτελώς για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Αν ισχύουν όλα αυτά, τότε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας έπαιξε πολύ άσχημο παιχνίδι σε βάρος του μαθήματος, εργαζόμενος ουσιαστικά εναντίον όσων αντιδρούν στα νέα Προγράμματα, προωθώντας ουσιαστικά την επιχειρηματολογία και τις θέσεις του ΚΑΙΡΟΥ και των συντακτών των νέων Προγραμμάτων.
Κατόπιν όλων αυτών, θα θέλαμε απευθυνόμενοι προς το Μητροπολίτη Μεσογαίας να του πούμε πολύ απλά: Ωραία, λοιπόν, Σεβασμιώτατε. Όλοι εμείς που αντιδρούμε στα νέα Προγράμματα, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το μέγεθος της ομορφιάς αυτών των Προγραμμάτων, διότι έχουμε προσωπικές διαφορές με τους συντάκτες! Εσείς, που προφανώς είστε φιλικός μαζί τους και έχετε καλές προθέσεις και θετικά αισθήματα απέναντί τους, εσείς που αναλάβατε και την ευθύνη, εκ μέρους της Ιεραρχίας, να διευθετήσετε το θέμα, δώσατε, τελικά, ορθόδοξη χριστιανική λύση και προσανατολισμό στο νέο Πρόγραμμα; Ή τελικά δόθηκε η λύση που εξυπηρετεί το διαθρησκειακό πνεύμα που θέλουν οι συντάκτες των νέων Προγραμμάτων, να επιβάλουν; Εσείς που μιλάτε τόσο πολύ και παντού για Ορθοδοξία, για Εκκλησία, για Χριστό και για Παράδοση, το απαλλάξετε από την πολυθρησκεία και την ομογενοποίηση; Σεβαστήκατε την πίστη των ορθοδόξων μαθητών, το κρατήσετε μαζί με τους άλλους δύο Ιεράρχες της Επιτροπής στο πλαίσιο της Ορθόδοξης διδασκαλίας ή το παραδώσετε στα χέρια των συντακτών, δηλαδή στα χέρια της Arigatou και άλλων οργανώσεων, που προωθούν ως διδασκαλία το αλλόκοτο και αλλότριο μείγμα των θρησκειών; Προφανώς έχετε όλα τα στοιχεία που δείχνουν πού το πάνε οι συντάκτες των Προγραμμάτων, τα μελετήσατε και το συμπέρασμά σας ήταν αφενός ότι όσοι αντιδρούν σε αυτά, έχουν προσωπικές αντιδικίες με τους συντάκτες και γι΄ αυτό αμύνονται και, αφετέρου, ότι αίτιοι όλης αυτής της περίεργης ιστορίας, που λέγεται απορθοδοξοποίηση της ελληνικής νεότητας μέσω της σχολικής θρησκευτικής αγωγής, είναι όσοι αντιδρούν στα πολυθρησκειακά Προγράμματα και υποστηρίζουν τον ορθόδοξο προσανατολισμό τους και όχι εκείνοι που τα συνέταξαν ή οι κρυφοϋποστηρικτές τους.
Ξέρετε, το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι θέμα πολύ απλό. Το κάνουν πολύπλοκο και το συνδέουν με άλλα θέματα, όσοι θέλουν αφενός να το βλάψουν, αφετέρου να μην καταλάβουν οι άλλοι ότι η ζημιά προέρχεται από αυτούς... Το μάθημα συνταγματικά απευθύνεται στους Ορθόδοξους μαθητές. Οι αλλόδοξοι, οι ετερόθρησκοι και οι άθεοι μαθητές δικαιούνται να απαλλαχθούν, αλλά μπορούν αν θέλουν και να μείνουν στο ορθόδοξο μάθημα, να παρακολουθούν και να βαθμολογούνται. Αυτό γίνεται στη πράξη όλα τα προηγούμενα χρόνια στα σχολεία μας. Το 99% αυτών των μαθητών παρακολουθεί το ορθόδοξο μάθημα και δεν ζητούν απαλλαγή. Για το 1% θα φαλκιδεύσουμε το μάθημα;
Οι Ορθόδοξοι μαθητές, που αποτελούν την συντριπτική πλειονοψηφία του μαθητικού πληθυσμού, έχουν συνταγματικά το δικαίωμα να απολαμβάνουν παιδεία εκ μέρους της πολιτείας που θα τους εξασφαλίζει ανάπτυξη της θρησκευτικής τους συνείδησης (άρθρ. 16). Επίσης το άρθρον 2 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επιτάσσει η ύλη του μαθήματος των θρησκευτικών να αντιστοιχεί στη θρησκεία της πλειοψηφίας των γονέων. Ένα πολυθρησκειακό μάθημα, επομένως, είναι αντισυνταγματικό και παράνομο και αυτό αποφασίστηκε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο που έκρινε την απολύτως όμοια με τη δική μας περίπτωση, την περίπτωση της Νορβηγίας, την οποία καταδίκασε, διότι εισήγαγε στα σχολεία μάθημα πολυθρησκευτικό, όπως αυτό που εφαρμόζεται από τον περασμένο Σεπτέμβριο και στην Ελλάδα. Επομένως, οι ορθόδοξοι μαθητές έχουν δικαίωμα να διδάσκονται την πίστη των γονέων τους με την οποία είναι συνδεδεμένος και ο πολιτισμός τους εδώ και αιώνες. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να τους υποχρεώσει να διδαχθούν ένα πολυθρησκειακό ακταρμά. Η λύση που προτείνεται από τους συντάκτες: «Θρησκευτικά για όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από την πίστη τους» είναι παράλογη, αντορθόδοξη και αντιπαιδαγωγική. Φυσικά, το «Θρησκευτικά για όλους» είναι ένα κίβδηλο επιχείρημα, διότι το μάθημα δεν θα είναι στην πραγματικότητα «για όλους», αφού οι Έλληνες μουσουλμάνοι, και καθολικοί θα συνεχίσουν να κάνουν το δικό τους μάθημα και δεν θα είναι στην ίδια αίθουσα να ακούνε το ίδιο υποτίθεται «ανοικτό και για όλους» μάθημα Θρησκευτικών.
Όλοι οι ετερόδοξοι και αλλόδοξοι μαθητές θα εξακολουθήσουν να απαλλάσσονται, γιατί θα διεκδικούν να διδάσκονται ένα αποκλειστικά δικό τους μάθημα και έναν διδάσκοντα που θα έχει την ίδια με αυτούς πίστη. Και μόνο που ο διδάσκων θα είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και απόφοιτος τμήματος Χριστιανικής Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής, θα τους οδηγεί αυτοδίκαια να απαλλάσσονται του μαθήματος.
Η ανάμιξη λοιπόν, των θρησκευτικών πίστεων και η λύση του πολυθρησκειακού ακταρμά, δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αντίθετα, το μόνο που δείχνει είναι ασέβεια και στην ταυτότητα των Ελλήνων μαθητών και στην ετερότητα των μη ορθοδόξων μαθητών. Όταν θέλουμε να προσφέρουμε φαγητό σε κάποιους που αγαπούμε αληθινά δεν τους μαγειρεύουμε ένα φαγητό, που περιέχει στην ίδια κατσαρόλα, κρέας, ψάρι, όσπρια, λαχανικά ή ό,τι άλλο βρεθεί μπροστά μας. Τους προσφέρουμε ένα καθαρό και καλό φαγητό και όχι ένα μείγμα. Το πολυθρησκειακό μείγμα, Σεβασμιώτατε, το τουρλού - τουρλού «Θρησκευτικά για όλους», δεν είναι κατάλληλο πνευματικό φαγητό ούτε για τους Ορθόδοξους ούτε για τους μη Ορθόδοξους μαθητές. Είστε επιστήμονας, αλλά μάλλον άλλοι λόγοι δεν σας αφήνουν να κατανοήσετε το λογικό και το αυτονόητο. Όσοι αρνούνται αυτό το πολτοποιημένο διαθρησκειακό μάθημα, τύπου Arigatou, που προτείνουν οι συνάδελφοι, συντάκτες και αξιολογητές, κάποιοι από τους οποίους μάλιστα είναι και μέλη αυτής της νεοβουδιστικής οργάνωσης, σημαίνει ότι έχουν προσωπικές αντιδικίες μαζί τους Σεβασμιώτατε; Πώς καταλήξατε σε αυτήν την ερμηνεία και τη διαπίστωση και μέσω ποιας επιστημονικής μεθόδου; Αν θέλετε να ευνοήσετε τα πολυθρησκειακά σχέδια της Αrigatou και των διακόνων της στην Ελλάδα, κάντε το, πείτε το καθαρά και αναλάβετε τις ευθύνες σας. Φέρτε σε πέρας το έργο που επωμισθήκατε και αν αυτό είναι η λύση της Πίστεως την οποία υπηρετείτε ως Επίσκοπος αυτό θα φανεί και θα κριθεί, όπως φυσικά και το αντίθετο.
Θεωρούμε ότι είναι αδιανόητο για τον ορθόδοξο χριστιανό Έλληνα να εφαρμόζονται στα σχολεία της Ελλάδας, Προγράμματα Σπουδών που διαπνέονται από τις αρχές της Αrigatou. Ακόμη περισσότερο είναι αδιανόητο αν η οργάνωση αυτή, την οποία η Συνοδική Επιτροπή επί των αιρέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει χαρακτηρίσει ως επικίνδυνη οργάνωση, να είχε καταφέρει κάποια στιγμή, να παρεισφρήσει στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Θεωρούμε ότι είναι αδιανόητο για τον ορθόδοξο χριστιανό Έλληνα να εφαρμόζονται στα σχολεία της Ελλάδας, Προγράμματα Σπουδών που διαπνέονται από τις αρχές της Αrigatou. Ακόμη περισσότερο είναι αδιανόητο αν η οργάνωση αυτή, την οποία η Συνοδική Επιτροπή επί των αιρέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει χαρακτηρίσει ως επικίνδυνη οργάνωση, να είχε καταφέρει κάποια στιγμή, να παρεισφρήσει στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Όμως, αν και θεωρούμε ότι ο ευσεβής χριστιανικός λαός μετά από (6) χρόνια γνωρίζει ήδη το θέμα και έχει προετοιμαστεί για όλα, ίσως, βρεθεί για άλλη μια φορά, προ μεγάλων εκπλήξεων και απογοητεύσεων, από εκείνους στους οποίους είχε ακουμπήσει την ελπίδα του. Να δούμε λοιπόν: Θα αποδειχθεί μάλλον για άλλη μια φορά, ότι τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις τις χαρίζουν οι θεωρούμενοι πνευματικοί αδελφοί ή φίλοι. Εκείνοι, δηλαδή, που δεν φείδονται ωραίων και μεγάλων λόγων, όταν ρητορεύουν από την ασφάλεια της θέσης ενός απλού σχολιαστή, ενώ, όταν αναλάβουν το πηδάλιο του σκάφους, απογοητεύουν «εαυτούς και αλλήλους» με τις πράξεις τους.
Επειδή πληροφορούμαστε ότι ζητούσατε επιμόνως Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Μεσογαίας κ. Νικόλαε, θετικά στοιχεία των νέων Προγραμμάτων, επιτρέψτε μας, να σας δώσουμε εμείς μια απάντηση - έναν θετικό λόγο που με τόσο πάθος αναζητείτε, για τα νέα Προγράμματα Σπουδών: Ναι, πράγματι, υπάρχει ένα θετικό στοιχείο Σεβασμιώτατε, που προέρχεται, όχι όμως από τα Προγράμματα αυτά καθ΄ αυτά, αλλά από κάτι που προέκυψε από τη διαδικασία επιβολής τους. Ποιο είναι αυτό; Οι μάσκες όλων έπεσαν και τώρα ξέρουμε ποιος είναι ποιος!
.............................. ..................
Τολμάμε την αλήθεια. Εσείς Σεβασμιώτατε Μεσογαίας κ. Νικόλαε;
«Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του Φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι.
Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία!»
Ανδρέας Κάλβος
Νικολάου Μερτζάνη,
Καθηγητή Θεολόγου
Τολμάμε -στην εκκλησιαστική ζωή, ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο τόλμημα- να κρίνουμε λόγους και θέσεις Επισκόπου που δημόσια κατατέθηκαν. Και μάλιστα, ενός ανθρώπου που προβάλλεται από τα ΜΜΕ για την επιστημοσύνη, τον πράο και μειλίχιο χαρακτήρα του, τη διαλλακτικότητα και τη ρητορική δεινότητά του. Συγκεκριμένα, θα αναφερθούμε σε κάποιες από τις θέσεις του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ. Νικολάου, που εκτίθενται στο κείμενο – παρέμβασή του στη Σύνοδο της Ιεραρχίας (27.6.2017) με τίτλο «Ἀποτίμηση τοῦ ἔργου τῆς Ἐπιτρ οπῆς γιὰ τὸ ΜτΘ». Ένα διπλωματικότατο κείμενο, στο οποίο ο συγγραφέας του, εξ΄ αρχής διατυπώνει καθαρά και ξάστερα τη συμφωνία του με τα νέα Προγράμματα του Μαθήματος των Θρησκευτικών, ενώ στη συνέχεια του κειμένου του, φαίνεται πάλι καθαρά ότι τα απορρίπτει! Δηλαδή και συμφωνεί και εγκρίνει και απορρίπτει; Βεβαίως! Διότι πρώτα απ΄ όλα πρέπει να διατηρηθεί ένα συγκεκριμένο προφίλ. Να έχουμε και τους μεν και τους δε ευχαριστημένους. Και εκείνους που τα αρνούνται, διότι είναι αντορθόδοξα και εκείνους που τα υποστηρίζουν ως «ορθόδοξα»,εξαπατώντας τους αδαείς και εξυπηρετώντας τους εργολάβους τους. Αυτό σημαίνει να «ορθοτομεί κανείς τον Λόγο της Αληθείας»; Να είναι και με το ψέμα και με την αλήθεια, «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ»;
Η πρώτη δικαιολογία που βρίσκει ο Μητροπολίτης Μεσογαίας είναι η εξής: Τα αποδέχεται ως τετελεσμένα, συμβιβαζόμενος με την ιδέα ότι το μόνο που μπορεί να γίνει, προς το παρόν, είναι απλώς να βελτιωθούν κάποια σημεία τους και, ίσως μελλοντικά, να υπάρξουν αλλαγές, στα σχολικά βιβλία που θα συγγραφούν. Τα βιβλία, όμως, γράφονται με βάση το Πρόγραμμα, το οποίο η Επιτροπή των Αρχιερέων το άφησε ανέπαφο, με απειροελάχιστες ανούσιες αλλαγές. Η δεύτερη δικαιολογία: Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας επιρρίπτει, σχεδόν εξ΄ ολοκλήρου, την ευθύνη στους Θεολόγους που τα συνέταξαν αλλά ταυτόχρονα και σ΄ εκείνους που αντιδρούν!
Έτσι, ο συγγραφέας του κειμένου, με το δικό του γνωστό επιβλητικό ύφος, εγκρίνει κατ΄ ουσίαν τα νέα Προγράμματα, αφού τα υιοθέτησε ως μέλος της Επιτροπής της Εκκλησίας, αλλά, από την άλλη, θέλοντας να βγει και αλώβητος από όλη αυτήν την ιστορία, μιας και όλοι περίμεναν ότι αυτός τουλάχιστον θα στήριζε τον Ορθόδοξο προσανατολισμό των Προγραμμάτων, αποσείει την ευθύνη του για το αποτέλεσμα και τη μεταθέτει στους «άλλους», κριτικάροντας, εκ του ασφαλούς, τους πάντες και τα πάντα. Παράλληλα προτείνει λύσεις, που αφενός η πραγματοποίησή τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και, αφετέρου, μετατίθενται στις καλένδες, δηλαδή στον αόριστο μέλλοντα χρόνο, ενισχύοντας ουσιαστικά την άμεση εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων.
Ένα κείμενο, λοιπόν, πολύ καλό για να τονώσει το προσεκτικά κατασκευασμένο προφίλ του συντάκτη, διότι υποτίθεται ότι εκείνος εντόπισε τη «χρυσή, μέση οδό» μεταξύ των αντιμαχόμενων στρατοπέδων. Έτσι, θεωρεί ότι μπορεί να ελιχθεί επιτυχώς μέσα σε μια συγκρουσιακή κατάσταση, πάντα για το δικό του προφίλ και όχι για να επιτύχει τα καλύτερα αποτελέσματα στον διεξαγόμενο διάλογο μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Παράλληλα, το κείμενο αυτό, ικανοποιεί και τη ματαιοδοξία μιας δήθεν «αμερόληπτης» κρίσης και γνώσης των γεγονότων όλων όσων παρακολουθούν ως θεατές τις εξελίξεις και τους αρέσει να παραμυθιάζονται με ανέξοδες αναλύσεις, που τους απαλλάσσουν μάλιστα από κάθε ευθύνη, στην πραγματικότητα, όμως, αυτές οι αναλύσεις, δεν αγγίζουν την ουσία του θέματος, που είναι η απόρριψη και μη εφαρμογή αυτών των «επικίνδυνων και ακατάλληλων» Προγραμμάτων.
Είναι, λοιπόν, σαν να μας έραψαν, χωρίς να μας ρωτήσουν, καινούργιο κουστούμι και ο Μητροπολίτης Μεσογαίας μας προτείνει να το φορέσουμε χωρίς να θέλουμε, κάνοντας μόνο κάποιες μικροδιορθώσεις στον γιακά και στο κούμπωμά του. Ευχαριστούμε αλλά δεν θα πάρουμε, με κάθε τρόπο θα το πολεμήσουμε και θα το αποβάλουμε το νέο Πρόγραμμα!
Αξίζει, όμως, να τεθούν κάποια ερωτήματα/ζητήματα στον Μητροπολίτη Μεσογαίας:
1. Αρχικά, να θυμίσουμε ότι τα ΦΕΚ του κ. Φίλη ήταν τετελεσμένο γεγονός, και ο ίδιος μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο και άλλους δύο Ιεράρχες, ως αντιπροσωπεία της Ιεραρχίας, συναντήθηκαν με τον Πρωθυπουργό και πέτυχαν την από μηδενική βάση συζήτηση του θέματος, την αξιολόγηση των Προγραμμάτων στο τέλος της σχολικής χρονιάς 2016-2017 και, τελικά, όπως τα ΜΜΕ συμπέραναν, την απομάκρυνση του κ. Φίλη από το Υπουργείο Παιδείας. Σήμερα, για ποιο λόγο θεωρείται ότι η κατάσταση δεν επιδέχεται δυναμικής παρέμβασης από μέρους της Εκκλησίας και δεν είναι δυνατή η αποτροπή της εφαρμογής των «επικίνδυνων και ακατάλληλων» Προγραμμάτων;
2. Τσουβαλιάζοντας στο ίδιο σακί θύτες και θύματα, με δηλώσεις του τύπου «τὸ νέο ΜτΘ σχεδιάζεται ἀπὸ θεολόγους ποὺ ἀγνόησαν τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, πολεμεῖται ἀπὸ θεολόγους ποὺ θέλουν νὰ τὴν χειραγωγήσουν», επιτυγχάνεται άραγε, ο διακηρυγμένες στόχος «νὰ ἑνώσουμε τὸν διχασμένο θεολογικὸ κόσμο καὶ νὰ βοηθήσουμε νὰ συνδεθεῖ ὑγιῶς μὲ τὴν Ἐκκλησία»; Μας προκαλούν ζωηρή έκπληξη οι παραπάνω δηλώσεις. Άραγε, αγνοήθηκε πράγματι η Ιερά Σύνοδος από τους συντάκτες των νέων Προγραμμάτων; Και η αντίδραση της ΠΕΘ, και όλων όσων απορρίπτουν τα Προγράμματα αυτά, είναι χειραγωγία της Ιεράς Συνόδου; Προφανώς Σεβασμιώτατε, είστε από εκείνους που διαγνώσατε αυτή την προσπάθεια χειραγώγησης της Ιεράς Συνόδου από την ΠΕΘ και από όσους αντιδρούν στα νέα Προγράμματα. Προφανώς, είστε από εκείνους που προτείνατε και σχεδιάσατε και την αποπομπή της ΠΕΘ από τον διάλογο, γνωρίζοντας σαφέστατα ότι ο ΚΑΙΡΟΣ συμμετείχε εκ προοιμίου σε αυτόν. Όμως, μας γεννάται το ερώτημα, αν η ΠΕΘ απομακρύνθηκε από τον διάλογο, αλλά ο ΚΑΙΡΟΣ συμμετείχε, τιμή και δόξα, τότε ποιος χειραγωγεί ποιον;;; Αυτός που ζητά να ακούγεται ή αυτός που καταφέρνει να επιβάλει το δικό του και να είναι σε όλα μέσα; Αν η Ιερά Σύνοδος απομακρύνει την ΠΕΘ αλλά συζητά με τον ΚΑΙΡΟ, τότε η χειραγώγηση είναι από την ΠΕΘ;Σεβασμιώτατε σας ρωτάμε ευθέως, μας κοροϊδεύετε; Ή δεν βλέπετε ότι η ΠΕΘ εκτοπίζεται με πολλή μαστοριά από παντού, προκειμένου αυτοί που μεθοδεύουν τα πάντα να επιβληθούν;
Αναρωτιέται, τελικά, κάποιος, παρακολουθώντας την όλη αρθογραφία τη σχετική με το μάθημα των Θρησκευτικών: Μήπως, εκτελείται, ένα συμβόλαιο επικοινωνιακού θανάτου και εκκλησιαστικής απαξίωσης του μαθήματος και της ΠΕΘ, με στόχο την περιθωριοποίηση του μοναδικού εκφραστή της συντριπτικής πλειονοψηφίας των μάχιμων Θεολόγων καθηγητών που κυριολεκτικά θηριομαχεί για να κρατήσει τον ορθόδοξο χαρακτήρα του μαθήματος; Μήπως τελικά ο λόγος που πολεμιέται η ΠΕΘ είναι γιατί παλεύει εναντίον των πολεμίων του μαθήματος κι εναντίον των υποτίθεται «ρεαλιστών» στην ουσία, όμως, εναντίον όλων εκείνων των ολότελα συμβιβασμένων με την ιδέα ενός εκκοσμικευμένου και άνευρου μαθήματος; Μήπως ο πόλεμος αυτός συνδέεται τελικά με την «βούληση» που υπάρχει σε υψηλό επίπεδο να μετατραπεί το μάθημα σε μια διδασκαλία που το μόνο που θα του επιτρέπεται είναι να επιδίδεται σε ρηχές επιδερμικές κοινωνικο-πολιτικο-φιλοσοφικές αναλύσεις και ανούσιες αγαπολογίες, αλλά που, τελικά, δεν θα ενοχλεί και δεν θα προσφέρει μήνυμα και ελπίδα ζωής σε κανέναν, γιατί απλά δεν θα κηρύττει τον Ιησού Χριστό ως τον μοναδικό αληθινό Σωτήρα Θεό.
Και ένα τελευταίο σχόλιο, ενθυμούμενοι παλαιότερη συνέντευξη του Μητροπολίτη Μεσογαίας, στην οποία δήλωνε αυτοκριτικά ότι «Έχανα τον εαυτό μου με το ψευτομεγαλείο των γνώσεών μου». Θεωρούμε ότι ο Μητροπολίτης Μεσογαίας, πράγματι διαθέτει τη σοφία να μην παρασύρεται από την ψεύτικη γνώση, αλλά να διακρίνει πρόσωπα και καταστάσεις, έτσι ώστε, τελικά, η κρίση του να βαρύνει υπέρ μιας πραγματικά ξεκάθαρης αντιμετώπισης των θεμάτων και των προσώπων, που δεν θα δολιχοδρομεί, αλλά θα ορθοτομεί με κάθε θυσία την αλήθεια των πραγμάτων. Άλλωστε, ο λόγος του Θεού είναι σαφής και κατηγορηματικός ως προς αυτό το θέμα, σύμφωνα με όσα μας λέει ο Ιωάννης ο Θεολόγος, στην Αποκάλυψή του: «οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός· ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστός. οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου.»(Αποκ. 3, 15-16)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου