Ο Θεόδωρος Λάσκαρης γεννήθηκε στη Νίκαια της Βιθυνίας τα 1222. Ήταν γιος του Ιωάννη Βατάτζη και της Ειρήνης Λάσκαρη, και εγγονός του Θεόδωρου Α” Λάσκαρη, δημιουργού του κράτους της Νικαίας. Έλαβε εξαιρετική μόρφωση, για την εποχή, έχοντας δασκάλους τον Νικηφόρο Βλεμμύδη και τον Γεώργιο Ακροπολίτη.Με την άνοδό του στον θρόνο υποχρεώθηκε να εκστρατεύσει κατά των Βουλγάρων, τους οποίους νίκησε ολοκληρωτικά. Επίσης κατάφερε να σταματήσει τη διαμάχη με το Δεσποτάτο της Ηπείρου, παντρεύοντας μάλιστα την κόρη του με τον γιο του δεσπότη Μιχαήλ Β΄ Κομνηνού. Στην Ανατολή κατάφερε να έρθει σε συνεννόηση με τους Μογγόλους, τους οποίους χρησιμοποίησε ως αντίβαρο κατά των Τούρκων.
Επιχείρησε να διαπραγματευτεί με τον πάπα την Ένωση των Εκκλησιών με αντάλλαγμα την βοήθειά του, ή σωστότερα, την ουδετερότητά του, στην προσπάθεια του Θεόδωρου να απελευθερώσει την Κωνσταντινούπολη. Ωστόσο γνωρίζοντας τα αντιδυτικά αισθήματα του λαού του διέκοψε τελικά τις διαπραγματεύσεις.
Στην εσωτερική πολιτική αποδείχτηκε υπερασπιστής των φτωχών και αδυνάτων έναντι των αυθαιρεσιών των λεγόμενων «Δυνατών» (ευγενείς). Προώθησε σε καίριες θέσεις άξιους ανθρώπους, άσχετα με την ευγενή ή όχι καταγωγής τους, όπως τους αδελφούς Μουζάλωνες.
Η υγεία του όμως δεν ήταν καλή και η κατάστασή της του προκαλούσε και έντονες συναισθηματικές μεταπτώσεις, με αποτέλεσμα να στρέφεται, συχνά αναίτια, κατά ατόμων του περιβάλλοντός του, όπως του δασκάλου του Ακροπολίτη τον οποίο παραλίγο να σκοτώσει, όταν διέταξε να ξυλοκοπηθεί ανηλεώς, ή τον στρατηγό του Μιχαήλ Παλαιολόγο, τον οποίο ανάγκασε να εγκαταλείψει την υπηρεσία του και να καταφύγει στους Σελτζούκους, για να γλιτώσει τη ζωή του.
Τελικά πέθανε στο Νυμφαίο της Βιθυνίας, το 1258, σε ηλικία μόλις 36 ετών, αφήνοντας πίσω του τον επτάχρονο διάδοχό του Ιωάννη, με επίτροπο τον Γεώργιο Μουζάλωνα. Σύντομα όμως οι στρατιωτικοί εξεγέρθηκαν και με επικεφαλής τον Μιχαήλ Παλαιολόγο δολοφόνησαν τον Γεώργιο και τον Νικηφόρο Μουζάλωνα, τύφλωσαν τον διάδοχο και ανέβασαν στον θρόνο τον Μιχαήλ Παλαιολόγο.
Ο Θεόδωρος ήταν ιδιαίτερα πιστός στην Ορθοδοξία. Θεωρείται μάλιστα ο δημιουργός του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Επίσης σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο Θεόδωρος συνήθιζε να χρησιμοποιεί τον όρο Έλλην, αντί Ρωμαίος, ειδικά μάλιστα τα θεολογικά και κυρίως τα φιλοσοφικά έργα που έγραψε αποτελούν ύμνο προς την ελληνική γλώσσα και την ελληνική φιλοσοφία. Όταν μάλιστα συνομιλούσε με Λατίνους συνήθιζε να λέει : «Πάσα τοίνυν φιλοσοφία και γνώσις Ελλήνων εύρεμα». Και κατέληγε λέγοντας : «Απασών γλωσσών το ελληνικόν υπέρκειται γένος», δίνοντας με τον τρόπο αυτό απάντηση σε όσους και σήμερα ακόμα αμφισβητούν την ύπαρξη ελληνικής εθνικής ταυτότητας εκείνους τους μακρινούς καιρούς.
hellasforce.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου