Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2024
Στο μάτι του κοσμοκράτορα του κόσμου τούτου η Ορθοδοξία - Αἱ καινοτομίαι ἐπισύρουν τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ.
Posted on 6 Νοεμβρίου, 2024
γράφει (τὸ 1927) ὁ ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος
(Τὸ αἰωνόβιο τοῦτο κείμενο φέρει τὴν σφραγῖδα τῆς γνώμης ἑνὸς ἁγίου Γέροντος καὶ ῥίπτει φῶς σὲ παρεμφερῆ ζητήματα τῆς δικῆς μας ἐποχῆς. Ἀξίζει νὰ μελετηθῇ. Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται)
Τὸ νὰ ποιοῦν καινοτομίας καὶ μεταρρυθμίσεις εἰς τοὺς ἱερούς κανόνας καὶ παραδόσεις προξενεῖ σύγχυσιν, ταραχήν, διαμάχας, φιλονικίας, ἔχθρας, μίση καὶ τὰ λοιπὰ εἴδη τῆς κακίας, δι᾽ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Ὅπου ζῆλος καὶ ἐρίθεια, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα, λέγει ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος.
Ὡσαύτως τὸ νὰ συζητοῦν οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς περὶ Ἡλίου, Σελήνης καὶ στοιχείων, περὶ ἀνέμων καὶ ὑδάτων, διὰ νὰ κανονίσουν τὸ Πάσχα καὶ τὰς ἑορτάς, τοῦτο εἶνε ἀνάρμοστον τοῦ ἀξιώματός των· περὶ τὰ τοιαῦτα ἃς ἀσχολοῦνται οἱ εἰδικοὶ ἀστρονόμοι καὶ φυσιολόγοι. Τοὺς ὁποίους πρέπει μὲν νὰ παραδεχώμεθα ὡς ἐπιστήμονας, οὐχὶ ὅμως ὅτι εἶνε τέλειοι καὶ ἀλάνθαστοι, οὔτε νὰ τοὺς προτιμῶμεν ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ τοὺς Θείους Πατέρας. Προ- βλέποντες οἱ Θεῖοι Ἀπόστολοι τρόπον τινὰ τὰ μακρὰν ὄντα καὶ βουλόμενοι νὰ προφυλάξωσι τὴν ἐκκλησίαν καὶ τοὺς Ἀρχιερεῖς ἀπὸ τὰς καινοτομίας καὶ τοὺς νεωτερισμοὺς ταῦτα ἐν τῷ ἐπιλόγῳ τῶν ἱερῶν κανόνων εἰρήκασι·
«Ταῦτα περὶ κανόνων δια- τετάχθω ὑμῖν παρ᾽ ἡμῶν, ὦ Ἐπίσκοποι. Ὑμεῖς δὲ ἐμμένοντες αὐτοῖς σωθήσεσθε καὶ εἰρήνην ἕξετε, ἀπειθοῦντες δὲ κολασθήσεσθε, καὶ πόλεμον μετ᾽ ἀλλήλων ἀΐδιον ἕξετε, δίκην τῆς ἀνηκοΐας τὴν προσήκουσαν τιννῦντες».
Ἡ δὲ Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἐν τῷ α´ αὐτῆς κανόνι λέγει τὰ ἑξῆς· «Ἀγαλλιώμενοι ἐπ᾽ αὐτοῖς, ὡς εἴ τις εὕροι σκῦλα πολλά, ἀσπασίως τοὺς θείους κανόνας ἐνστερνιζόμεθα, καὶ ὁλόκληρον τὴν αὐτῶν διαταγὴν καὶ ἀσάλευτον κρα- τύνομεν, τῶν ἐκτεθέντων ὑπὸ τῶν σαλπίγγων τοῦ Πνεύματος Πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν τε ἐξ ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τῶν Τοπικῶς συναθροισθεισῶν… καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν… καὶ οὓς μὲν τῷ ἀναθέματι παραπέμπουσι, καὶ ἡμεῖς ἀναθεματίζομεν. Οὓς δὲ τῇ καθαιρέσει καὶ ἡμεῖς καθαιροῦμεν. Οὓς δὲ τῷ ἀφορισμῷ, καὶ ἡμεῖς ἀφορίζομεν. Οὓς δὲ ἐπιτιμίῳ παραδιδόασι, καὶ ἡμεῖς ὡσαύτως ὑποβάλλομεν». Καὶ ταῦτα μὲν οἱ Θεῖοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες περὶ τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ θείων παραδόσεων. Ὁ δὲ Πατριάρχης Κυρ. Βασίλειος μὲ τὴν Σύνοδόν του ἔρχεται σήμερον νὰ κάμη ἰδικούς του κανόνας περί νηστείας. Ὄχι, λέγει, ὅπως οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐνομοθέτησαν. Ἡμεῖς σήμερον θὰ κάμωμεν κανόνας ἰδικούς μας συγκαταβατικούς. Ἐκεῖνοι ἔλεγον «οὐκ ἔστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ ἄσκησις σὺν ἁγιασμῷ» καὶ «νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ οὐράνια χαρίσματα λαβών». Ἡμεῖς θὰ κάνωμεν κανόνας νὰ λέγουν, νὰ τρώγετε, νὰ πίνετε, νὰ μὴ νηστεύετε, νὰ ὑπάγετε εἰς τὴν… καὶ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἔστι βρῶσις καὶ πόσις! Μὴ βαδίζετε τὴν στενὴν καὶ τεθλιμμένην ὁδὸν τῆς νηστείας, τῆς ἀγρυπνίας καὶ προσευχῆς, ἀλλὰ τὴν πλατεῖαν καὶ εὐρύχωρον τῆς τρυφῆς καὶ μαλθακότητος. Εὖγέ σας, Ἅγιοι Πατέρες!! Ἡμεῖς λέγει ὁ Πατριάρχης Βασίλειος θὰ κανονίσωμεν καὶ τὸ ἡμερολόγιον καὶ τὸ Πασχάλιον οὐχὶ ὅπως τὸ ἐθέσπισαν οἱ 318 Θεοφόροι Πατέρες τῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ τὸ διετήρησαν 7 ὁλόκληροι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι καὶ τόσαι ἄλλαι Τοπικαί, ἀλλὰ ὅπως θέλομεν ἡμεῖς καὶ οἱ σημερινοὶ ἀστρονόμοι συμφώνως μὲ τὴν σημερινὴν ἐπιστήμην!!
Ἐδῶ πρέπει ἢ νὰ τιμήσῃ τις τὴν σιωπὴν κρύ- πτων τὴν εὐσέβειαν καὶ ἀλήθειαν διὰ φόβον ἢ ἀν- θρωπαρέσκειαν, ἢ νὰ εἴπῃ ἐκεῖνο ὅπερ εἶπεν ὁ Αἴας κατὰ τὸν Τρωικὸν πόλεμον εἰς τοὺς ̓Ἀργείους. Αἰδώς, Ἀργεῖοι! Ἐν ᾧ ἡ θρησκεία μας πολεμεῖται ὑπὸ τόσων ἐξωτερικῶν καὶ ἐσωτερικῶν ἐχθρῶν, ἡ διαφθορὰ καὶ παραλυσία, ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ πλεονεξία καὶ τὰ λοιπὰ πάθη λυμαίνονται τὴν Ἑλληνικὴν κοινωνίαν, ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης μὲ ἄλλους τινὰς Συνοδικοὺς κάθεται καὶ συζητεῖ περὶ Ἡλίου καὶ Σελήνης, περὶ στοιχείων (περὶ ἀνέμων καὶ ὑδάτων) περὶ ἡμερολογίων καὶ πασχαλίων, περὶ νηστείας κλπ. περὶ πραγμάτων ἅτινα ἐκανονίσθησαν ὑπὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ Θεοφόρων Πατέρων διὰ νὰ μένουν ἀσάλευτα καὶ ἀμετάτρεπτα, καὶ ὧν ἡ φύλαξις καὶ ἀκριβὴς τήρησις μεγίστην ὠφέλειαν προξενεῖ, ἡ δὲ καταφρόνησις ζημίαν ἀνυπολόγιστον, συζητήσεις ἀνωφελεῖς, φιλονικίας καὶ μάχας, ἔχθρας καὶ διχονοίας, φθόνους μνησικακίας καὶ τέλος σχίσματα καὶ αἱρέσεις.
Ταῦτα μὲν ἡμεῖς οἱ ἀ- μαθεῖς καὶ ἄσοφοι φρονοῦμεν ὡς ἀναγκαῖα πρὸς συζήτησιν διὰ τὴν μέλλουσαν Σύνοδον, εἴ τις δὲ ἄλ- λος σοφὸς καὶ πεπαιδευμένος νομίζει ἄλλο τι ἀ- ναγκαιότερον καὶ ὠφελι- μώτερον πρὸς ὠφέλειαν πρὸς οἰκοδομὴν τῆς Ἐκ- κλησίας, μετὰ φόβου Θεοῦ καὶ συνέσεως καὶ προ- σοχῆς εἰπάτω· χωρὶς ἐμπαθείας. Καλὸν ὡσαύτως νο- μίζομεν νὰ ἐρωτηθῶσι καὶ δώσωσι γνώμην, οὐχὶ μόνον Ἀρχιερεῖς, ἀλλὰ καὶ Ἱερεῖς καὶ Ἀρχιμανδρῖται καὶ Ἱερομόναχοι καὶ Μο- ναχοὶ καὶ λαϊκοὶ Θεολόγοι ἐνάρετοι, εἰδήμονες περὶ τὰ δόγματα, ζηλωταὶ περὶ τὴν πίστιν, τοὺς ἱεροὺς κανόνας καὶ τὰς παραδόσεις, καὶ τότε μὲ ὁμόνοιαν, εἰρήνην καὶ ἀγάπην καὶ μὲ ταπείνωσιν νὰ προτιμηθῇ ἡ γνώμη ἐκείνων ἥτις θὰ εἶνε σύμφωνος μὲ τοὺς κανόνας καὶ τὰς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐν γὰρ τῇ Α´ Οἰκουμ. Συνόδῳ τὴν κατὰ τοῦ Ἀρείου νίκην ἤραντο οὐχὶ Πατριάρχαι καὶ Ἀρχιερεῖς, ἀλλ᾽ ὁ ἁπλοῦς διάκονος καὶ νέος τὴν ἡλικίαν ̓Ἀθανάσιος καὶ ὁ ἀγράμματος καὶ ταπεινὸς Σπυρίδων. Ἐπειδὴ οὐδόλως ἀπίθανόν ἐστι, ἐὰν ἡ Σύνοδος συγκροτηθῇ ἀπὸ μόνους Ἀρχιερεῖς, νὰ εὑρεθοῦν ἔνιοι τούτων νὰ προτείνωσι ζητήματα καὶ νὰ θεσπίσωσι κανόνας σύμφωνα μὲ τὰ πάθη των, ὡς οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἐποίουν Θεοὺς τῶν παθῶν των, καὶ νὰ ἐπιτύχουν τοῦτο.
Νὰ διωχθοῦν οἱ κακοὶ ποιμένες. Τότε καὶ μόνον θὰ ἀνυψωθῇ ὁ κλῆρος.
Ἐπειδὴ ὑπάρχουν δυστυχῶς τινὲς τῶν Ἀρχιερέων καὶ κληρικῶν, οἵτινες δὲν ἐσκέφθησαν ὅτι πρέπει νὰ διάγουν ἐν νηστείαις, ἀγρυπνίαις καὶ προσευχαῖς· καὶ διὰ τοῦτο, ἐπειδὴ ἀκούουν νηστείαν, στενοχωροῦνται, θέλουν νὰ τὴν καταργήσουν, ἐὰν εἶνε δυνατόν· βεβαίως οἱ τοιοῦτοι θὰ θέλουν φυσικῷ τῷ λόγῳ, ἐὰν ὑπῆρχε τρόπος καὶ μετὰ τὴν χειροτονίαν νὰ νυμφευθοῦν. Ἐπειδὴ θέλουν νὰ εἰσέρχωνται εἰς τὰ θέατρα καὶ εἰς τὰ καφενεῖα, τοὺς στενοχωροῦν τὰ ράσα καὶ ἡ κόμη, θέλουν καὶ ἐκεῖνα νὰ τὰ μεταποιήσουν, νὰ τὰ κόψουν. Τοὺς τοιούτους, κἂν Πατριάρχαι ὦσι, κἂν Ἀρχιερεῖς, κἂν Ἱερεῖς, ὀφείλει μία κανονικὴ Σύνοδος νὰ τοὺς ἀπομακρύνῃ καὶ ἀποκόψῃ τῆς Ἐκκλησίας ὡς σεσηπότα μέλη, καθὼς καὶ αἱ Οἰκουμενικαὶ καὶ Τοπικαὶ Σύνοδοι ἀπεμάκρυνον τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ τοὺς λοιμώδεις λύκους καὶ Θεοκαπήλους αἱρετικούς, ἀντικαταστήσῃ δὲ τούτους δι’ ἄλλων ἀξίων ποιμένων, οἵτινες νὰ ποιμαίνωσι τὰ ἑαυτῶν ποίμνια ἐν ἰσότητι καὶ δικαιοσύνῃ.
Τότε καὶ μόνον ὁ κλῆρος θὰ ἐξυψωθῇ εἰς τὴν πρέπουσαν περιωπήν του, ἡ εὐσέβεια θὰ λάμψῃ καὶ ἡ Ὀρθόδοξος πίστις θὰ ἐξαπλωθῇ εἰς τὰ πέρατα τῆς Οἰκουμένης. Μὴ λανθανέτω ὑμᾶς, ἀγαπητοὶ ἀδελ- φοί, ὅτι ἡ παρατηρουμένη, σήμερον καταφρόνησις τοῦ κλήρου ἐκ μέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἡ ἐπικρατοῦσα καὶ ὁσημέραι κορυφουμένη ἀσέβεια προέρχεται ἐξ αἰτίας τῶν κληρικῶν ἐκείνων, οἵτινες νεωτερίζουσι καὶ ποιοῦσι καινοτομίας καὶ μεταρρυθμίσεις εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ.
Οἱ κύριοι οὗτοι ὤφειλον ἀφ᾽ οὗ δὲν ἀκολουθοῦν τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα, τοὺς κανόνας καὶ παραδόσεις τῆς ἐκ- κλησίας μας, νὰ ἀπόσχουν τῆς ἱερωσύνης, ἀλλ᾽ ἀφοῦ ἀναξίως ἐπέβησαν καὶ τοὺς στενοχωροῦν τὰ ράσα καὶ ἡ κόμη, ἡ προσευχὴ καὶ ἡ νηστεία, ἡ ἀνάγνωσις τῶν Θείων Γραφῶν καὶ ἡ Ἐκκλησία, ἂς ἀποβάλουν τὸ ἱερατικὸν σχῆμα, διὰ νὰ μὴ γίνωνται αἴτιοι καὶ βλασφημεῖται τὸ ὄνομα τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ ἐν τοῖς Ἔθνεσι καὶ περιφρονοῦνται καὶ χλευάζονται καὶ οἱ ἄξιοι καὶ ἐνάρετοι κληρικοί.
Τελευταῖον δίδομεν καὶ τὴν ἀκόλουθον γνώμην ὡς ἠλεημένοι παρὰ Θεοῦ. Οἱ μέλλοντες νὰ λάβωσι μέρος εἰς τὴν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Σύνοδον ὀφείλουσι νὰ παρασκευασθῶσι διὰ μελέ- της, καὶ νὰ προκαθαρθῶσι διὰ νηστείας, καὶ προσευχῆς, διὰ μετανοίας καὶ ἐξ- ομολογήσεως. Ἰδίως δι᾽ ἐξομολογήσεως καθαρᾶς, ἐπειδὴ δυστυχῶς οἱ πλεῖστοι τῶν Ἱεραρχῶν οὐδέποτε ἐξομολογοῦνται. Οὕτω γὰρ ἐποίουν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὅτε συνήρχοντο εἰς Συνόδους καὶ ἐπεφοίτα εἰς αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Ἐὰν τοιουτοτρόπως ποιήσουν καὶ οἱ μέλλοντες νὰ συγκροτήσωσι τὴν μέλλουσαν Σύνοδον, θὰ ἐπιφοιτήσῃ καὶ εἰς αὐτοὺς τὸ Ἅγιον πνεῦμα καὶ θὰ ἔχῃ κῦρος ἡ Σύνοδος καὶ θὰ τὴν παραδεχθοῦν πάντες οἱ ὀρθόδοξοι ὡς ἁγίαν. Τοὐναντίον δέ, ἐὰν προσέλθουν ἀπρομελέτητοι, ἀπροπαράσκευοι καὶ ἀκάθαρτοι, ἡ Σύνοδος θ᾽ ἀποβῇ ψευδοσύνοδος ἄκυρος καὶ οὐδεὶς θὰ παραδεχθῇ τὰ θεσπίσματα αὐτῆς.
Τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐλάχιστος δοῦλος
Ἀρχιμανδρίτης
Φιλόθεος Ζερβάκος
[ἀπὸ τὸ τεῦχος· Ἡ προσεχὴς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Οἰκουμενικὴ Σύνοδος· Ἀνασκευὴ τοῦ προγράμματος αὐτῆς, ἐκδ. Ἐν Ἑρμουπόλει Σύρου, 1927, ἐκ τοῦ τυπογραφείου Ἀθανασίου Σκορδίλη] –xristianikispitha –ΑΚΤΙΝΕΣ
Άγιος Δαβίδ ο Μέγας Κομνηνός ο νεομάρτυρας και η συνοδεία του Βασίλειος, Γεώργιος, Μανουήλ οι υιοί του και Αλέξιος ο ανεψιός του.
Posted on 6 Νοεμβρίου, 2024
Στις 15 Αυγούστου 1461 μ.Χ., ο Μωάμεθ ο πορθητής μετά από σκληρή πολιορκία καταλαμβάνει την πρωτεύουσα των Μεγάλων Κομνηνών, την Τραπεζούντα. Η ύστατη ισχυρή έπαλξη της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στην Ανατολή έπαψε να φωτίζει. Η αυτοκρατορία εσβέσθη και η κληρονομία ημών μετεστράφη αλλοτρίοις. Ο Ελληνισμός του Πόντου έζησε δύσκολες και κρίσιμες στιγμές. Πολλές φορές αισθάνθηκε την ανάσα του θανάτου. Και αυτός όμως ο θάνατος στο προπύργιο αυτό του ελληνισμού, που ονομάζεται Πόντος, δεν αντίκρυσε τίποτε άλλο παρά ψυχές όρθιες και ακατάβλητη απόφαση.
Ο τελευταίος αυτοκράτορας Δαβίδ, ο Μέγας Κομνηνός, όμηρος στα χέρια του πορθητή μαζί με τα τρία του παιδιά και τον ανεψιό του και διάδοχο Αλέξιο τον Ε ἐκτοπίζεται στην Αδριανούπολη. Η σωτηρία της Τραπεζούντας είναι ασφαλώς αδύνατη.
Είναι βέβαιο ότι η αγριότητα της άλωσης υπήρξε μικρότερη λόγω της συνθηκολογήσεως. Συνήθεια υπάρχει για κάθε καταστροφή να ρίχνονται οι ευθύνες μόνο στους ηγήτορες. Τα πραγματικά όμως αίτια ενυπάρχουν σε σύνθετες καταστάσεις και η νηφάλια διάγνωση παραθεωρείται. Αυτός που έχει την ατυχία να κυβερνά τις τελευταίες αυτές ώρες και να υφίσταται τους κλονισμούς της καταστροφής, αυτός είναι και ο εκ του προχείρου υπεύθυνος, ο άνανδρος, ο προδότης. Τέτοιο διπλό θύμα υπήρξε και ο αυτοκράτορας Δαβίδ.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι πάρα πολλοί ήσαν εκείνοι που θεωρούσαν την αντίσταση μάταιη και επίεζαν για τη λύση της συνθηκολογήσεως ελπίζοντας ότι θα εμετριάζετο το κακό και η οργή του πορθητού. Εμάς όμως μας ενδιαφέρει το τέλος του αυτοκράτορα.
Το ανώνυμο συναξάριο του γένους με λιτές γραμμές αναφέρεται στο μαρτυρικό του τέλος.
«Κατά τήν 26ην τοῦ μηνός Μαρτίου τῆς ΙΑ΄ Ἰνδικτιῶνος τοῦ 1463 ἔτους, ἡμέρα Σαββάτω, πικροτάτη, ὥρα γ΄ ἐκρατήθη ὁ Ἅγιος ἡμῶν Αὐθέντης καί Βασιλεύς Τραπεζοῦντος κύριος Δαβίδ ὁ Μέγας Κομνηνός ἐν Ἀνδριανουπόλει καθειρχθείς σύν ἁλύσεσι ἐν τῷ Πύργῳ». (Μητροπολίτου Τραπεζούντος Χρυσάνθου, «Η εκκλησία Τραπεζοῦντος», Αθήναι 1933, σ. 521).
«Ἐν δέ τῇ πρώτῃ Νοεμβρίου, ἡμέρα Κυριακή καί ὥρα τετάρτη τῆς νυκτός ἐτελειώθη τῷ ξίφει ὁ αὐτός σύν ἅμα τοῖς τρισίν αὐτοῦ υἱοῖς καί τῷ ἀνεψιῷ, τῷ 1463 ἰνδικτιῶνος ΙΒ΄ ἐν Κωνσταντινουπόλει», Αθήναι 1933, σ. 522 (Σκευοφυλάκειο Οικουμενικού Πατριαρχείου, ἀριθμ. 8, φυλ. 294α) ].
Οι παραπάνω συναξαριακές σημειώσεις βρίσκονται σε μεμβράνινο χειρόγραφο ευαγγελιστάριο της Μονής της Θεοτόκου στη νήσο Χάλκη. Τώρα το χειρόγραφο με τις ενθυμίσεις βρίσκεται στο σκευοφυλάκειο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Όταν ο Δαβίδ παρουσιάσθηκε στον Μωάμεθ αυτός του πρότεινε ένα από τα δυό, η να μείνει ζωντανός εφόσον απαρνηθεί την πίστη του η να θανατωθούν αυτός και όλη η οικογένειά του. Από την τρομερή αυτή πρόταση ο Δαβίδ διάλεξε τη δεύτερη λύση λέγοντας με παρρησία στον Μωάμεθ ότι: «Κανένα μαρτύριο δεν πρόκειται να με φέρει στο σημείο ν’ απαρνηθώ την πίστη των πατέρων μου». (WEISZ WELTGESCHICTE – GRAZ LEIPZIG 1892 VII 117). Έτσι πέρασε ο Δαβίδ στην αιωνιότητα ανταλλάσσοντας τη βασιλική αλουργίδα με το φωτοστέφανο του μάρτυρα.
Όλοι όσοι ασχολήθηκαν με το τραγικό τέλος της Τραπεζουντιακής αυτοκρατορίας κατατάσσουν τον Δαβίδ στη χορεία των μαρτύρων, εκφράζοντας την κοινή συνείδηση του εκκλησιαστικού πληρώματος.
Ο Σάββας Ιωαννίδης στο έργο του «Ιστορία και στατιστική Τραπεζούντος» γράφει: «Και ο Ελληνισμός, προς τιμή του, έχει να επιδείξει δυό αυτοκράτορες, έναν να πεθαίνει με γενναιότητα πολεμώντας για την πατρίδα, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, και έναν να μαρτυρεί για την πίστη του. Δηλαδή τον τελευταίο αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Δαβίδ, τον Μεγάλο Κομνηνό.
Και έτσι καθώς δυό είναι τα στοιχεία της εθνικής ύπαρξης του όλου Ελληνισμού, δηλαδή η πίστη στην πατρίδα και η θρησκεία, η Θεία πρόνοια συνεισφέρει σ’ αυτόν με τον Κωνσταντίνο ως έφορο και ήρωα του Ελληνισμού και με τον Δαβίδ ως έφορο και ήρωα του χριστιανισμού». (Σάββα Ιωαννίδη, «Ιστορία και στατιστική της Τραπεζούντος», Θεσσαλονίκη 1988, σ. 95 (Α ἔκδοσις Κωνσταντινούπολις 1870) ).
«Αλλά και μάρτυρες της πίστης έγιναν πολλοί σε πολλά μέρη, ακόμα και σήμερα ανάμεσα στα απρόσιτα χριστιανικά χωριά και έχουν υποστεί μαρτυρικές διώξεις. Και πρώτος απ’ όλους είναι δίκαιο να μνημονευθεί ο τελευταίος από τους Μεγάλους Κομνηνούς, ο Δαβίδ, μαζί με τα παιδιά και τους συγγενείς του, που προτίμησε το μαρτυρικό θάνατο αντί να ζήσει και να απολαύσει τιμές, όπως έκαναν άλλοι που είδαμε, οι οποίοι επιθύμησαν τα πρόσκαιρα αντί για τα αιώνια και την εφήμερη εκτίμηση αντί γι’ αυτήν που προέρχεται από τον Θεό και τους ανθρώπους». (Σάββα Ιωαννίδη,«Ιστορία και στατιστική της Τραπεζούντος», Θεσσαλονίκη 1988, σ. 124 (Α ἔκδοσις Κωνσταντινούπολις 1870) ).
Ο λόγιος αρχιμανδρίτης Πανάρετος Τοπαλίδης, ηγούμενος της ιστορικής μονής του Τιμίου Προδρόμου Βαζελώνος στο περισπούδαστο έργο του «Ο Πόντος ανά τους αιώνας», σχολιάζει ως εξής το μαρτυρικό τέλος του αυτοκράτορα: « …. καί μετά τινας μῆνας τίθεται ὠμῶς ἀντιμέτωπος τοῦ διλήμματος, ἤ νά ἐξομόση, ἤ νά σφαγῆ μετά τῶν τέκνων του. Προείλετο τό δεύτερον καί εἶδε σφαζομένους τούς υἱούς του καί τόν ἀνεψιόν του Ἀλέξιον καί μετ’ αὐτούς ἐσφάγη καί αὐτός ἐπί λόφου καλουμένου «Πέγιογλου» ὑπό τῶν Τούρκων, καί κειμένου ἀντίπεραν τοῦ λόφου ἐφ’ οὗ μαχόμενος ἔπεσε πρό δέκα ἐτῶν ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος. Καί οὕτω συνεπληρώθη τό μαρτύριον τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τῶν δυό αὐτοκρατόρων αὐτοῦ, τοῦ μέν πεσόντος ἐν μάχῃ ἀμύνης ὑπέρ ἐλευθερίας, τοῦ δέ σφαγέντος ἐν μαρτυρίᾳ ὑπέρ τῆς ἀληθείας». (Αρχιμ. Παναρέτου Τοπαλίδου, «Ο Πόντος ανά τους αιώνας», Δράμα 1929, σ. 63-64.).
Ο εκλεκτός Πόντιος επιστήμονας Οδυσσέας Λαμψίδης σχολιάζει: «Τραγικός ἥρως ὁ Δαβίδ, διά τοῦ θανάτου σφραγίζει τήν ἱστορίαν τῶν Μεγάλων Κομνηνῶν. Ἡ μοῖρα δέν ἠθέλησε νά χορηγήση εἰς αὐτόν τόν θάνατον ἑνός πολεμιστοῦ, ἀλλά ὥρισεν εἰς αὐτόν τό τέλος ἑνός μάρτυρος «ξίφει τελειοῦται» ». (Ἀρχεῖον Πόντου, Αθήναι 1961, τόμος 24, σ. 28).
Από τις παραπάνω μαρτυρίες και απόψεις, αβίαστα συμπεραίνουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σ’ έναν μάρτυρα στεφανωμένο και δικαιωμένο από τον δικαιοκρίτη Θεό, αδικημένο όμως από ολόκληρο τον ελληνισμό, αφού δεν προβάλλεται η θυσία του και δεν τιμάται το μαρτύριό του. Πολλοί είναι οι λόγοι για τους οποίους δεν τιμήθηκε πρεπόντως ο μάρτυς Βασιλεύς. Ήρθε όμως η ώρα εμείς οι απόγονοι και κληρονόμοι της Τραπεζουντιακής αυτοκρατορίας να αναδείξουμε την κοινή συνείδηση περί του μαρτυρίου του υπέρ του Χριστού, να αποδώσουμε προς αυτόν τα οφειλόμενα ως υιοί φιλοπάτορες και να επαληθεύσουμε την χρυσοστομικήν ρήσιν που λέγει: «ὥσπερ γάρ τόν ἥλιον ἀμήχανον σβεσθῆναι, οὕτω καί τήν μνήμην τῶν μαρτύρων». (Ἰωάννου Χρυσοστόμου, εις τον Άγιον Ιερομάρτυρα Φωκά, MIGNE, P.G. 50,699).
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης πρώην Λεοντοπόλεως Σωφρόνιος Ευστρατιάδης στο επιστημονικό του έργο: «Αγιολόγιο της Ορθοδόξου εκκλησίας» γράφει τα εξής για το χρέος μας έναντι των μαρτύρων που βρίσκονται στην αφάνεια χωρίς να αποδίδονται σ’ αυτούς οι νενομισμένες τιμές: «Διά τοῦτο ἔχομεν καθῆκον ἱερόν νά ἀναστήσωμεν τούς νεκρούς ἐπί τῆς γῆς καί ζῶντας ἐν τοῖς οὐρανοῖς, νά ἀποδώσωμεν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τήν δόξαν αὐτῆς καί τό κάλλος, τάς μορφάς καί τά ὀνόματα τῶν ἡρώων τῆς πίστεως, οἵτινες διά τοῦ αἵματος αὐτῶν, καί διά τοῦ βίου αὐτῶν ἐστερέωσαν τά θεμέλια αὐτῆς καί εἶναι μέρος τοῦ ἀκηράτου στεφάνου αὐτῆς, ἀδάμαντες ἐκπεσόντες ἐκ τοῦ πολυτίμου στέμματος, θησαυρός ἱερός τῆς ἡμετέρας πίστεως. Ἔχομεν ἱερόν καθῆκον νά ἀναζητήσωμεν καί εὕρωμεν τούς κρυπτομένους ἀπό τά νέφη ἀστέρας καί τοποθετήσωμεν εἰς τό ἡρῶον τῆς πίστεως. Αἱ κατά ἀνατολάς Ἐκκλησίαι διά τάς περιπετείας αὐτῶν ἀπώλεσαν τόν ἴδιον αὐτῶν κώδικα καί τά δίπτυχα καί τάς περγαμηνάς αὐτῶν˙ διεσκορπίσθησαν εἰς τούς τέσσαρας ἀνέμους ὑπό τῆς λύσσης τῶν ἐχθρῶν καί ἠφανίσθησαν πολλά πολύτιμα τῆς κληρονομίας ἡμῶν μνημεῖα καί πειστήρια˙ ἐναπέμειναν ὅθεν γεραρά λείψανα καί ταῦτα ἀπόκεινται εἰς ἡμᾶς νά περισυλλέξωμεν μετ’ εὐλαβείας». (Σωφρονίου Ευστρατιάδου, Μητροπολίτου πρ. Λεοντοπόλεως, «Αγιολόγιον της Ορθοδόξου εκκλησίας», Αθήναι 1995, σ. ιε).
Σύμφωνα με την παράδοση της Ορθοδόξου Ανατολικής εκκλησίας τον πρώτο λόγο στην αναγνώριση ενός αγίου έχει το πλήρωμα της τοπικής εκκλησίας. Η αυθόρμητη αναγνώριση από την συνείδηση των πιστών είναι καθοριστικός παράγων. Ειδικά για την τιμή στους μάρτυρας ο πολυγραφώτατος Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης παρατηρεί: «τῶν μαρτύρων τά λείψανα προσκυνοῦνται ὡς ἅγια καί χωρίς θαυμάτων καί εὐωδίας, μέ τό νά γίνεται φανερόν εἰς ὅλους διά τῆς ἐμπράκτου ἀποδείξεως τοῦ μαρτυρίου, ἡ εἰς Θεόν τελεία πίστις καί τελεία ἀγάπη αὐτῶν». (Ἁγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, «Νέον Μαρτυρολόγιον», Ἀθῆναι 1961, σ. 24).
Και ο Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος παρατηρεί τα εξής: « …. ἤ πού ἠκούσθη εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ οἱ Θεῖοι Μάρτυρες νά καρτεροῦν τήν ἐπίγειον κρίσιν νά κυρώση τό μαρτύριόν τους, καί νά βεβαιώση ἐκείνους, ὅπου ἤδη ἐσφράγισαν τό τέλος τους μέ τήν ὁμολογίαν τῆς θείας πίστεως, καί τούς ὁποίους εὐθύς ἐν τῷ ἅμα ὁ ἀγωνοθέτης Χριστός ἄνωθεν ἐστεφάνωσεν ; Τί ἄλλο εἶναι ἡ ἑορτή, παρά μακαρισμός καί δόξα καί τιμή, καί νά προβάλλωμεν εἰς τόν Θεόν πρέσβυν καί μεσίτην τόν ἑορταζόμενον, διά νά λαμβάνωμεν δι’ αὐτοῦ παρά Θεοῦ τῶν ψυχικῶν μας παθῶν τήν ἴασιν ; Εἶναι ἄλλο τίποτας ἡ ἑορτή παρά ταῦτα ; Ἔπειτα …. δέν ἤκουσαν ποτέ τους, πώς εὐθύς ὁπού πέση εἰς τήν γῆν ἡ κεφαλή τοῦ Μάρτυρος, οἱ παρόντες Χριστιανοί ἀπό ψυχῆς καί καρδίας χαίροντες, καί τόν Θεόν δοξάζουσι καί τόν Μάρτυρα μακαρίζουσι». (Π.Β.Πάσχου, «Εν ασκήσει και μαρτυρίω», Αθήναι 1996, (Αθανασίου Παρίου περί νεομαρτύρων), σ. 81-82.).
Ο Βασιλεύς Δαβίδ θυσίασε πρόθυμα τα πάντα, Πατρίδα, γένος, ύπαρξη, οικογένεια, για την αγάπη του επουρανίου βασιλέως Χριστού. Είναι η καλή απαρχή των Νεομαρτύρων του Ποντιακού Ελληνισμού. Γι’ αυτό δεν πρέπει η λήθη να καλύψει με το σιωπηλό της πέπλο το μαρτυρικό θάνατο του τελευταίου αυτοκράτορα της Τραπεζούντος Δαβίδ για πολλούς σοβαρούς λόγους, που έχουν σχέση με την εθνική μας, την Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας και το μέλλον μας στο ιστορικό γίγνεσθαι.
Πρέπει να τιμούμε την ημέρα του μαρτυρίου του αποδεικνύοντας σε όλους εκείνους, που ίσως συνέφερε να παραδοθεί στην αφάνεια το πρόσωπο αυτό και το μαρτυρικό του τέλος, ότι τα παιδιά των ξεριζωμένων, όσο περνούν τα χρόνια, όχι μόνο δεν ξεχνούν˙ αλλά περισσότερο με ιερό δέος εγκύπτουν στην προγονική ιστορία, τη σπουδάζουν και αντλούν διδάγματα, αξίες και δύναμη και προχωρούν και διαπλέουν σ’ όλον τον κόσμο με την «ΑἈργώ» που δεν σταμάτησε το ταξίδι της. Τα παιδιά των ποντίων δεν ξεχνούν, διότι ηχεί μέσα τους η φωνή των Πατέρων τους, όπως την διασάλπισε ο αείμνηστος Λεωνίδας Ιασωνίδης: «Ξηρανθήτω ἡμῖν ὁ λάρυγξ, ἐάν ἐπιλαθόμεθά σου ὦ πάτριος ποντία γῆ».
_____________
saint.gr
Τραμπ : Θα βάλω τέλος στους πολέμους στον κόσμο.
Ο Τραμπ στην επινίκια ομιλία του είπε: ”Θα βάλω τέλος στους πολέμους στον κόσμο. ”
O Τραμπ επιβεβαίωσε ότι θα τερματίσει τους πολέμους στον κόσμο, προσθέτοντας, “ Δεν θα ξεκινήσω πολέμους, θα τους τελειώσω . Δεν θα πρέπει να τους χρησιμοποιήσουμε. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξουν πόλεμοι. Μαζί θα επιτύχουμε το πιο υπέροχο μέλλον για τον λαό μας». Ο Τραμπ δεν κατάφερε στα «νικητήρια ομιλία» του τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ καθώς υπερίσχυσε έναντι της αντιπάλου του Αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις, σε πολλές μεγάλες, συμπεριλαμβανομένων των πολιτειών που θεωρούνται κρίσιμες. Πρόσθεσε: «Έχουμε γράψει ιστορία και θα θεραπεύσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να μετατρέψουμε την Αμερική σε μια ευημερούσα και ασφαλή χώρα που εσείς και τα παιδιά σας αξίζετε.”
Συνέχισε: «Θα γιορτάσουμε τον έλεγχο της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων… Αυτή θα είναι η χρυσή εποχή της Αμερικής. Αυτή είναι μια τεράστια νίκη για τον αμερικανικό λαό».
Ο Τραμπ τόνισε ότι θα κλείσει τα σύνορα και δεν θα επιτρέψει τη συνέχιση της παράνομης μετανάστευσης και θα επιστρέψει τους παρανόμους μετανάστες στις χώρες τους..
dimpenews.com
Γράμμος: Τι αναφέρει η έκθεση αυτοψίας του ΟΦΥΠΕΚΑ
By dasarxeio on 06/11/2024
Τις εργασίες διάνοιξης δρόμου σε κορυφογραμμή του Γράμμου, σε προστατευόμενη περιοχή Natura, έρχεται να επιβεβαιώσει ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ) με τις εκθέσεις αυτοψίας που έγιναν στις Περιφέρειες Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Τύπου Ιωαννίνων», η πρώτη έκθεση αυτοψίας αφορά τη διαδρομή από τον Γκέσο (όπου βρίσκεται το μνημείο του Στρατού για τους «αγώνες Γράμμου 1948-1949») μέχρι 500 μέτρα κάτω από την κορυφή «Περήφανο», εντός των διοικητικών ορίων της Περιφέρειας Ηπείρου. Η έκθεση βασίζεται κυρίως σε αυτοψία που έγινε στις 17 Οκτωβρίου (είχε προηγηθεί κι άλλη μία αυτοψία). Σύμφωνα με αυτήν, σε αρχικό μικρό τμήμα της «διαδρομής» φαίνεται ότι υπήρχε ένας παλιότερος χωματόδρομος. Στο μεγαλύτερο μήκος όμως οι εργασίες οδοποιίας έγιναν σε μονοπάτι.
Η δεύτερη έκθεση αυτοψίας, από την πλευρά της Δυτικής Μακεδονίας, διαπιστώνει επίσης ότι εκτελέστηκαν εργασίες διάνοιξης δρόμου σε μονοπάτι.
Και στις δύο περιπτώσεις αυτοψίας, ο ΟΦΥΠΕΚΑ δεν εντόπισε μηχανήματα στον υπό εξέταση δρόμο.
Υπενθυμίζεται ότι ο δρόμος διανοίχθηκε κατά το ήμισυ από την Περιφέρεια Ηπείρου (με εργολάβο μέσω της διαδικασίας της απευθείας ανάθεσης) και από τον Στρατό.
Και οι δύο αυτοψίες έγιναν στις 17 Οκτωβρίου. Σύμφωνα με καταγγελίες, πάντως, οι εργασίες διάνοιξης του δρόμου συνεχίστηκαν τις επόμενες μέρες για άλλα 200 μ. από την Περιφέρεια Ηπείρου. Για τη σύνδεση των δύο «οδικών» τμημάτων απομένουν περίπου 700μ. αρκετά από τα οποία βρίσκονται σε πιο βραχώδη τοποθεσία.
O ΟΦΥΠΕΚΑ υπάγεται στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ο υπουργός Περιβάλλοντος Θ. Σκυλακάκης είναι ενήμερος εδώ και μέρες για τις εκθέσεις αυτοψίας. Παρόλα αυτά επέλεξε τον δρόμο μιας άνευ ουσίας, copy paste απάντησης προς τους ερωτώντες βουλευτές κατά τον κοινοβουλευτικό έλεγχο…
Στην υπόθεση των περιβαλλοντικών παραβάσεων στον ποταμό Λούρο εκ μέρους της Περιφέρειας Ηπείρου και πάλι, πριν από δύο χρόνια, το υπουργείο Περιβάλλοντος είχε προχωρήσει σε άμεση δημοσιοποίηση της έκθεσης αυτοψίας.
Προφανώς, εκτός από τις εκθέσεις αυτοψίας, οι οποίες έχουν κατατεθεί ήδη στην Εισαγγελία Ιωαννίνων που διενεργεί προκαταρκτική έρευνα, το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι το πόρισμα –από ΟΦΥΠΕΚΑ αλλά και από επιθεωρητές περιβάλλοντος. Αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πώς οι φορείς που έχουν την ευθύνη της προστασίας του περιβάλλοντος θα αντιμετωπίσουν τα επιχειρήματα του Στρατού περί ζώνης προκάλυψης και δεξαμενών καυσίμων…
Προδιαγραφές ορειβατικών καταφυγίων – Κανονισμός Λειτουργίας
By dasarxeio on 06/11/2024
Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η ΚΥΑ με την οποία καθορίζονται τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφές ορειβατικών καταφυγίων, η διαδικασία χορήγησης Ειδικού Σήματος Λειτουργίας και ο Κανονισμός Λειτουργίας τους.
Οι προδιαγραφές που περιγράφονται στην ΚΥΑ αφορούν μόνο τα υπό ανέγερση και τυχόν επεκτάσεις υφιστάμενων ορειβατικών καταφυγίων και όχι τα υφιστάμενα ορειβατικά καταφύγια.
Για την ανέγερση και τυχόν επέκταση υφιστάμενων ορειβατικών καταφυγίων κατατίθεται Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων του ορειβατικού καταφυγίου στην Ειδική Υπηρεσία Προώθησης και Αδειοδότησης Τουριστικών Επενδύσεων (Ε.Υ.Π.Α.Τ.Ε.) του Υπουργείου Τουρισμού και ακολουθείται η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, λαμβάνοντας υπόψη τα όσα ορίζονται στο άρθρο 56 του ν. 998/1979 και σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4014/2011.
Η διαδικασία χορήγησης Ειδικού Σήματος Λειτουργίας εφαρμόζεται τόσο στα υφιστάμενα όσο και στα νέα ορειβατικά καταφύγια μόνιμης κατασκευής και όχι στα καταφύγια εκτάκτου ανάγκης.
Για τη νόμιμη λειτουργία των ορειβατικών καταφυγίων, απαιτείται η χορήγηση Ειδικού Σήματος Λειτουργίας (Ε.Σ.Λ.) από την αρμόδια Ειδική Υπηρεσία Προώθησης και Αδειοδότησης Τουριστικών Επιχειρήσεων (Ε.Υ.Π.Α.Τ.Ε.) του Υπουργείου Τουρισμού.
Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας
Εντός του ορειβατικού καταφυγίου μόνιμης κατασκευής, δεν επιτρέπεται:
- Το κάπνισμα σε κανέναν χώρο του ορειβατικού καταφυγίου μόνιμης κατασκευής,
- η χαρτοπαιξία, έστω και αν είναι χωρίς χρήματα, καθώς και παιχνίδια που διαταράσσουν την ησυχία των επισκεπτών, προκαλώντας δυσάρεστους θορύβους,
- η χρήση μουσικής,
- η είσοδος σε άτομα που αποδεδειγμένα έχουν μολυσματικές ασθένειες,
- η είσοδος σε άτομα υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών,
- η τοποθέτηση και χρήση τυχερών μηχανημάτων,
- η είσοδος σε κυνηγούς, εφόσον φέρουν οπλισμό και
- η είσοδος στους κοιτώνες με αρβύλες. Οι αρβύλες τοποθετούνται σε ειδικό χώρο εκτός των κοιτώνων.
Σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών, ο αναχωρών υποχρεούται να έχει προηγουμένως ενημερώσει τον διαχειριστή ή/και τον φύλακα του ορειβατικού καταφυγίου.
Απαγορεύεται στον διαχειριστή του ορειβατικού καταφυγίου να αποδέχεται κρατήσεις κλινών περισσοτέρων της δυναμικότητας του ορειβατικού καταφυγίου.
Το ορειβατικό καταφύγιο διαθέτει υποχρεωτικά φαρμακείο πλήρως εξοπλισμένο για αντιμετώπιση ατυχημάτων στο βουνό.
Το ορειβατικό καταφύγιο διαθέτει υποχρεωτικά τηλέφωνο, σταθερό ή κινητό ή ασύρματο επικοινωνία.
Δεν επιτρέπεται να τοποθετούνται πλησίον των ορειβατικών καταφυγίων ή εντός του δάσους διαφημιστικές πινακίδες, παρά μόνο πινακίδες πληροφόρησης, οι οποίες εγκρίνονται από τα κατά τόπους δασαρχεία.
Σχετική απόφαση:
ΚΥΑ 19100/31.10.2024 (Β΄ 6090) Καθορισμός τεχνικών και λειτουργικών προδιαγραφών ορειβατικών καταφυγίων, διαδικασία χορήγησης Ειδικού Σήματος Λειτουργίας και Κανονισμός Λειτουργίας.
Καλούμε την Π.Ε.Θ. (Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων) να ομολογήσει την αλήθεια του Ευαγγελίου για το θέμα της ομοφυλοφιλίας.
Posted on 6 Νοεμβρίου, 2024
Φιλόλογος καθηγητής που δίδασκε το μάθημα των Θρησκευτικών (ως 2η ανάθεση λόγω έλλειψης Θεολόγου) ΤΕΘΗΚΕ σε ΑΡΓΙΑ όχι ως αποτέλεσμα κάποιας πειθαρχικής διαδικασίας αλλά γιατί ΕΤΣΙ αποφάσισε ο Υπουργός Κυριάκος Πιερρακάκης!
Βλέπετε ο εκπαιδευτικός τόλμησε -απαντώντας σε ερωτήματα μαθητών- να καταθέσει τις απόψεις Αγίων της Εκκλησίας μας για την Ομοφυλοφιλία. Χωρίς να διαστρεβλώσει τίποτε. Απλά είπε την αλήθεια.
Αυτή είναι η «Χούντα» της Νέας Τάξης!
Με μια απλή Ανακοίνωσή του στα ΜΜΕ, ο Υπουργός σε στέλνει σπίτι, και σου κόβει την μισθοδοσία (με ότι άλλο αυτό συνεπάγεται: ατελείωτα έξοδα με δικηγόρους, πειθαρχικά, δικαστήρια, εφέσεις, συντάξιμα χρόνια, ιατρική -φαρμακευτική ασφάλιση κλπ).
ΑΜΕΣΑ, ο σύνδεσμος θεολόγων «Ο Καιρός» (γνωστός για τις «ερμαφρόδιτες» απόψεις του και την οικουμενιστική στάση του) με ανακοίνωσή του «ρίχνει στην πυρά» τον καθηγητή!
Στην ανακοίνωσή της η ΠΕΘ, αντί να τονίσει
- ότι είναι χρέος να κατατίθεται η άποψη της εκκλησίας (τι σόι μάθημα των Θρησκευτικών θα ήταν αν δεν προβάλλονται οι θέσεις της Ορθοδοξίας;)
- ότι αυτό ζητήθηκε από τους ίδιους τους μαθητές. Τι πιο εύλογο λοιπόν για ένα θέμα το οποίο προπαγανδίζεται καθημερινά στα παιδιά και στην κοινωνία μας από την τηλεόραση, το lifestyle και σύσσωμη την ΝΤΠ, να συζητηθεί για να μάθουν τα παιδιά τις απόψεις της εκκλησίας (βλέπετε παπάδες και δεσποτάδες σιωπούν)
- ότι σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 16, παρ 2) «H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό (…) την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης », που σε συνδυασμό με την επικρατούσα θρησκεία που επίσης δηλώνεται κατηγορηματικά στο Σύνταγμα, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ το μάθημα ων θρησκευτικών να είναι όχι απλώς θρησκειολογικό αλλά ομολογιακό.
η ΠΕΘ περιορίστηκε να πει ότι ο καθηγητής ΔΕΝ ήταν Θεολόγος!!!
Διαβάστε (στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΕΘ, εδώ):
«ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) εκφράζει τη λύπη της για την λανθασμένη πληροφορία που μεταδίδεται τις τελευταίες ώρες, ελπίζουμε όχι εσκεμμένα, από πολλά ΜΜΕ και ηλεκτρονικά Sites που αναφέρει ότι ο Καθηγητής της Β/θμιας Εκπαίδευσης σε Γυμνάσιο του Λαυρίου που μοίραζε κάποια φυλλάδια στους/στις μαθητές/τριες είναι Θεόλογος.
Πληροφορούμε ότι ο Καθηγητής δεν είναι Θεολόγος και δεν ανήκει στον κλάδο μας. Απλώς μάθαμε ότι του έχει ανατεθεί η διδασκαλία του Μαθήματος των Θρησκευτικών, ελλείψει Θεολόγου.
Ελπίζουμε, μετά τη δική μας γνωστοποίηση, να γίνει άμεσα η διόρθωση της λανθασμένης πληροφορίας και να μην συνεχιστεί να μεταδίδεται, γραπτά και προφορικά, σε βάρος του κλάδου μας, η παραποιημένη είδηση σχετικά με την ειδικότητα του εν λόγω Καθηγητή»
Αυτό είναι το «θέμα» κύριοι-ες της ΠΕΘ;!
Αφού λοιπόν ο καθηγητής ΔΕΝ είναι Θεολόγος, δεν μας απασχολεί το θέμα!
ΌΧΙ το αν φιμώνεται η διδασκαλία της εκκλησίας μας;
ΌΧΙ το αν χλευάζεται η αλήθεια του Ευαγγελίου;
ΌΧΙ το αν ποινικοποιείται από τον Υπουργό Παιδείας η Ορθόδοξη διδασκαλία;
ΌΧΙ το αν φιμώνεται η ελευθερία της έκφρασης της επιστημονικής αλήθειας από τον εκπαιδευτικό;
Δεν είναι δυνατόν καθηγητές Θρησκευτικών να ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ και η Π.Ε.Θ. (Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων) να «νίπτει τας χείρας της».
Αξίζει να διαβάσετε τα παρακάτω κείμενα / να δείτε τα σχετικά βίντεο :
1. Άθλιοι! – «Ρητορική μίσους» ο Ιερός Χρυσόστομος!
– Για θυμίστε μας κ.Πιερρακάκη σε ποιο Ευαγγέλιο ορκιστήκατε; (εδώ)
2. Να βγει σε διαθεσιμότητα ο Πιερρακάκης, όχι ο ευσυνείδητος καθηγητής που είπε τα αυτονόητα. (εδώ)
3. Διασύρεται ο λόγος του Θεού. (εδώ)
3. Και μια εξαιρετική επιστολή υπερπολύτεκνου πατέρα.
(Αφού οι θεολόγοι της ΠΕΘ σιωπούν, αφού οι δεσποτάδες μας σιωπούν, να κάποιος που λέει επί τέλους την αλήθεια.
4. ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΕΝΟΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ
Ιωάννης Ζωγράφος (δικηγόρος εκπαιδευτικού): «Θέλετε να λογοκρίνω τον Άγιο Χρυσόστομο»;
Όσο για τους ιεράρχες …
δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που αποδεικνύονται τόσο ρηχοί απέναντι στην αποστολή τους.
Δεν πειράζει, θα ‘ρθει κ γι αυτούς μια μέρα, που θα δώσουν λόγο για ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που κράτησαν το στόμα τους κλειστό.
Καλούμε την ΠΕΘ έστω και αργά, να ομολογήσει την αλήθεια του Ευαγγελίου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)