Το Σκοπιανό, η Μακεδονία και η Συμφωνία των Πρεσπών
Γράφει ο Ιωάννης Αμπατζόγλου, διδάκτωρ Ιατρικού Τμήματος ΔΠΘ, μέλος του ΙΗΑ
Τα περί μακεδονικότητος των Σλάβων επινοήθηκαν από την Ρωσία στα τέλη του 19ου αιώνα στο πλαίσιο του πανσλαβισμού προκειμένου αυτή να καταφέρει να έχει πρόσβαση μέσω της Βουλγαρίας στο Αιγαίο Πέλαγος. Διακαής πόθος των Ρώσων ήταν η πρόσβαση στις «θερμές θάλασσες». Στη συνέχεια η μακεδονικότητα των Σλάβων υποστηρίχτηκε και προωθήθηκε από τον κομμουνισμό.
Τα τελευταία χρόνια το θέμα αυτό ανακινήθηκε και στηρίχτηκε από τις μεγάλες δυνάμεις ΗΠΑ και Γερμανία λόγω των γεωπολιτικών συμφερόντων τους στην περιοχή των Βαλκανίων.
Φυσικά δεν έφτανε μόνο ο εξωτερικός παράγοντας, έπρεπε να βρεθούν και οι πρόθυμοι εντός Ελλάδος προκειμένου να παραδοθεί η μακεδονικότητα στους Σλάβους. Και αυτό επειδή μόνον Έλληνες θα μπορούσαν να παραδώσουν την μακεδονικότητα σε μη Έλληνες αφού η μακεδονικότητα αποτελεί συστατικό στοιχείο της ελληνικότητας. Και βρέθηκαν οι πρόθυμοι. Είναι οι ιδεολογικοί απόγονοι αυτών που συμμετείχαν το 1949 στο δεύτερο συνέδριο του ΣΝΟΦ (СНОФ, Славјаномакедонски Народно Ослободителен Фронт – Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο) που πραγματοποιήθηκε στους Ψαράδες Πρεσπών, δηλαδή των εαμοβουλγάρων κομμουνιστοσυμμοριτών που σε εκείνο το συνέδριο διακήρυξαν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του «Μακεδονικού λαού» και ίδρυσαν την ΚΟΕΜ (Комунистичка организација на Егејска Македонија – Κομμουνιστική Οργάνωση της Μακεδονίας του Αιγαίου) ως τμήμα του ΚΚΕ1. Μετά από 69 χρόνια λοιπόν το όνειρο αυτών των ανθρώπων έγινε πραγματικότητα. Πρόδωσαν τη Μακεδονία! Αν και ήταν οι ηττημένοι του εμφυλίου τελικά ως εργαλείο των ΗΠΑ και της Γερμανίας το 2018 πήραν την ρεβάνς. Ολοκλήρωσαν την προδοσία τους και μάλιστα στο ίδιο χωριό, στους Ψαράδες Πρεσπών.
«Το όνομά μας, η ψυχή μας» το όνομα κουβαλάει μαζί του όλα τα υπόλοιπα. Αν το κράτος των Σκοπίων έχει στην ονομασία του έστω μόνο τον όρο «Μακεδονία», τότε μακροπρόθεσμα αυτό θα παρασύρει μαζί του και τον προσδιορισμό των κατοίκων του αλλά και της γλώσσας τους, ακόμα και αν αυτά δεν τους είχαν δοθεί από τη Συμφωνία των Πρεσπών –οι κάτοικοι της Μακεδονίας θα αναφέρονται ως Μακεδόνες, η γλώσσα τους θα είναι η γλώσσα των κατοίκων της Μακεδονίας άρα θα αναφέρεται και αυτή ως μακεδονική κ.λπ.– και τέλος κάποια στιγμή θα υπάρξει η απαίτηση να συμπεριληφθούν στο κράτος τους και τα εδάφη της πραγματικής Μακεδονίας, αυτής που βρίσκεται στην Ελλάδα. Επομένως το όνομα αυτού του κράτους έχει τεράστια σημασία. Εάν χάσουμε το παιχνίδι στο επίπεδο του ονόματος μακροπρόθεσμα θα απωλέσουμε και το έδαφος της Μακεδονίας μας.
Η Μακεδονία από την αρχαιότητα ήταν η ελληνική περιοχή που λειτουργούσε ως τείχος και απέκρουε τους βαρβάρους στην προσπάθειά τους να εισέλθουν στον ελλαδικό χώρο.
Όμως δεν είναι μόνο αυτή η σημαντικότητά της, από τη Μακεδονία ξεκίνησε η ένωση των Ελλήνων. Πράγματι, κατά την περίοδο της ακμής του αρχαίου μακεδονικού βασίλειου ο Φίλιππος Β’ ένωσε τους Έλληνες και στη συνέχεια ο γιός του ο Αλέξανδρος Γ’ δημιούργησε την κοσμοκρατορία του. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ενότητας των Ελλήνων υπό την ηγεσία του μέγιστου Έλληνα ηγέτη, του Μακεδόνα Μέγα Αλέξανδρου. Έτσι ο ελληνισμός έγινε οικουμενικός και το πνεύμα της Ελλάδος έφτασε μέχρι της εσχατιές του τότε γνωστού κόσμου.
Και στη σύγχρονη εποχή όμως η Μακεδονία αποτέλεσε μία περιοχή πολύ κρίσιμη για την επιβίωση της Ελλάδος. Χαρακτηριστικά ο Παύλος Μελάς έλεγε ότι «η Μακεδονία είναι οι πνεύμονες όλης της Ελλάδος και άνευ αυτών η λοιπή Ελλάς δεν δύναται να ζήση»2.
Την στιγμή αυτή, απ’ ότι φαίνεται οι διεθνείς παράγοντες θέλουν τα Σκόπια ανεξάρτητα από την Βουλγαρία. Ενώ παλαιότερα ο μακεδονισμός των Σλάβων εκφραζόταν ως βουλγαρικός μακεδονισμός –άλλωστε βουλγαρική οργάνωση ήταν το ΕΜΕΟ3 (VMRO), οι Βούλγαροι την ίδρυσαν και οι Βούλγαροι την διέλυσαν– σήμερα γίνεται προσπάθεια να απαγκιστρωθεί από τον βουλγαρικό παράγοντα και να συνεχίσει ανεξάρτητος ως κάτι διαφορετικό.
Δεν πρέπει να παραβλέπουμε όμως το γεγονός ότι οι Αλβανοί των Σκοπίων, οι οποίοι κατοικούν κυρίως σε περιοχές της χώρας που συνορεύουν με την Αλβανία και το Κόσσοβο αναπτύσσονται συνεχώς και δυναμώνουν όχι μόνο πληθυσμιακά αλλά και πολιτικά. Είναι ήδη οι ρυθμιστές της πολιτικής ζωής των Σκοπίων. Μελλοντικά δεν μπορεί να αποκλειστεί μία απόσχιση αυτών των εδαφών προκειμένου αυτά να ενωθούν με την Αλβανία και το Κόσσοβο. Σε αυτή την περίπτωση σίγουρα η Βουλγαρία θα διεκδικήσει την περιοχή των Σκοπίων που είναι όμορη προς αυτήν, όμως το αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος πολύ θα απέχει από την Μεγάλη Βουλγαρία που είχε προκύψει από την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου. Η Ελλάδα αποτελεί μία πολύ ισχυρή δύναμη σε επίπεδο Βαλκανίων και σίγουρα δεν βρισκόμαστε στο έτος 1878 όπου η Ρωσία ήταν υπερδύναμη και στο πλαίσιο του πανσλαβισμού δημιούργησε την Μεγάλη Βουλγαρία σε μία υπό διάλυση Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ο αγώνας μου κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών ξεκίνησε από εθνική αγανάκτηση για το ξεπούλημα της μακεδονικότητας στους Σλάβους των Σκοπίων. Ήταν μία εσωτερική ψυχική ανάγκη, την οποία ένιωσα και εξωτερίκευσα με αυτό τον τρόπο. Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα εντάσσεται και η συγγραφή των άρθρων που αρχικά σκοπό είχαν να εμποδίσουν την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών στην ελληνική Βουλή και όταν αυτό δεν επετεύχθει, σκοπός της αρθρογραφίας μου έγινε η ακύρωση αυτής της επαίσχυντης συμφωνίας. Όλα αυτά τα άρθρα αποτέλεσαν κεφάλαια στα μέχρι τώρα τρία βιβλία μου με τίτλο «Η Συμφωνία των Πρεσπών και ο αγώνας για τη Μακεδονία». Τα άρθρα που γράφτηκαν μετά το τρίτο βιβλίο θα αποτελέσουν τα κεφάλαια του τέταρτου και κατά πάσα πιθανότητα τελευταίου βιβλίου αυτής της σειράς. Έτσι και αλλιώς την σκυτάλη έχει ήδη πάρει η Επιτροπή Ελληνισμού, ένα σωματείο με έδρα τη Θεσσαλονίκη, η ίδρυση του οποίου προέκυψε ως ανάγκη μέσα από την αρθρογραφία μου και εκτός από το σκοπιανό θέμα ασχολείται και με όλα τα υπόλοιπα εθνικά θέματα της πατρίδας μας.
1. https://www.dimokratia.gr/apopseis/401057/mia-istoria-tha-sas-po/
2. Ναταλία Μελά, Παύλος Μελάς, Β´ έκδοση, εκδ. Δωδώνη, 1992, σ. 401.
3. Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΕΟ, βουλγαρικά: Вътрешна Македонска Революционна Организация, ВМРО). Συστάθηκε από Βουλγάρους το 1893 και διαλύθηκε από τον Βούλγαρο τσάρο Μπορίς Γ΄ το 1934.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου