Γράφει ο Αντώνιος Αντωνάς.
Σε απλή γλώσσα θα γράψω το πιο κάτω διευκρινιστικό κείμενο - απάντηση μου και έναυσμα μου έδωσε φίλτατη διαπρεπής συγγραφέας και ποιήτρια η οποία, όταν της κοινοποίησα δημοσιευμένες φώτο (λόγω του ότι είναι και πατριώτισσα και ποδοσφαιρόφιλη), από ποδοσφαιρικό αγώνα στη Κύπρο, με οπαδούς ποδοσφαιρικής Κυπριακής ομάδας να κρατούν ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΊΕΣ και να σχηματίζουν σχήματα με φράσεις Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ και άλλα πατριωτικά συνθήματα, προς έκπληξη μου απάντησε ναι μεν με ευγένεια και καλοπροαίρετα, αλλά όπως πιο κάτω αναφέρω…εντόπισε και μια «παρατυπία» σε μια από τις φώτο….
Βλέπετε τα Ελληνόπουλα της Κύπρου συνεχίζουν την αντίσταση τους στους τούρκους κατακτητές, έστω και από τις κερκίδες των γηπέδων. Η αγαπητή λοιπόν συγγραφέας, η οποία είναι προς τιμή της και άριστη γνώστρια της ένδοξης Ελληνικής ιστορίας με εξέπληξε όταν μου απέστειλε μήνυμα που έλεγε … ότι σε κάποια φώτο, ανάμεσα στις Ελληνικές σημαίες, εντόπισε και ένα … «ναζιστικό σύμβολο» …. Έψαξα λοιπόν για να το εντοπίσω και εγώ …. Και όντως βρήκα σε μια φώτο …, καταχωνιασμένο ανάμεσα στις εκατοντάδες γαλανόλευκες και ένα … πλακάτ ή μικρή σημαία (δεν είναι ευκρινές) με το «ιερότερο σύμβολο του Ελληνισμού»! Το αρχαιότερο ελληνικό σύμβολο του «Μαίανδρου», που αποτελεί σύμβολο Νίκης και Ενότητας, σύμβολο του Άπειρου και της Αιώνιας Ζωής, αλλά και της αέναης πορείας μας στον κόσμο. (Εμπνευσμένος και σχεδιασμένος, κατά την άποψη κάποιων ακαδημαϊκών, από τις πολυάριθμες στροφές του ποταμού Μαιάνδρου, ο οποίος έχει συνολικό μήκος πάνω από 500 χιλιόμετρα και βρίσκεται στην νοτιο δυτική Τουρκία, στην αρχαία Καρία της Μικράς Ασίας….)
Τι σχέση έχει λοιπόν ένα ιερό σύμβολο του Ελληνισμού, που όντως αντιπροσωπεύει την Νίκη και Ενότητα του Απείρου και της Αιώνιας Ζωής, αλλά και της αέναης πορείας μας στον κόσμο με τον απεχθή *αγκυλωτό σταυρό, που… «αγκύλωσε» όλο τον κόσμο με εγκλήματα, σφαγές και γενοκτονίες…. Καμιά απολύτως σχέση, όσο και να ψάξουμε στο άπειρο σύμπαν δεν θα βρούμε …
*Ο αγκυλωτός σταυρός είναι συχνό μοτίβο σχεδίου στην σύγχρονη αρχιτεκτονική και σε έργα τέχνης στην Ινδία καθώς επίσης και στην αρχαία δυτική αρχιτεκτονική. Μετά από την υιοθέτησή του από τους ΝΑΖΙ του Χίτλερ, ο αγκυλωτός σταυρός έχει συνδεθεί με το φασισμό, το ρατσισμό, τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τις γενοκτονίες. Ο αγκυλωτός σταυρός παραμένει μέχρι σήμερα ένα κύριο σύμβολο των νεοναζί φιλογερμανών, και χρησιμοποιείται τακτικά από τις ομάδες ενεργών στελεχών, για να δηλώσουν την ναζιστική συμπεριφορά των οργανώσεων και των ατόμων τους. Στην Ελλάδα καταχρηστικά χρησιμοποιήθηκε από φιλοναζί, εις αντικάτασταση του αγκυλωτού σταυρού, για αυτονόητους λόγους, το ιερό Ελληνικό σύμβολο του Μαίανδρου… ! Μην συγκρίνουμε και συγχέουμε λοιπόν ασύμβατα και ανόμοια πράγματα!
Απάντησα για να είμαι ειλικρινής κάπως … «θυμωμένα» στην φίλη μου συγγραφέα, η οποία παρασυρόμενη από πρόσφατα γεγονότα εξέφρασε την άποψη ή απορία της. Αλλά επ΄ ευκαιρία απευθύνομαι ταυτόχρονα και σε μερικούς υπόλοιπους ΕΛΛΗΝΕΣ αδελφούς, που αποδέχθηκαν ίσως από άγνοια, «στωϊκά» σήμερα επειδή κάποιοι φιλοναζιστές χρησιμοποίησαν καταχρηστικά αυτό το ιερό Ελληνικό σύμβολο στα λάβαρα τους ότι είναι ναζιστικό και σιγά σιγά έπεισαν ότι όντως είναι «ναζιστικό έμβλημα» και ως εκ τούτου …. έπρεπε να διαγραφεί σαν Ελληνικό ιερό σύμβολο και με «αποστροφή» να το κοιτάμε …. «απαγορεύοντας» ακόμη και σε απλούς πολίτες σε ειρηνικές πατριωτικές διαδηλώσεις να το αναρτούν (!)
Στη Κύπρο το αρχαίο αυτό Ελληνικό σύμβολο το θεωρούμε ιερό και ποτέ δεν πέρασε στο μυαλό μας ότι είναι φασιστικό ή ναζιστικό. Ούτε ένας ΕΛΛΗΝΑΣ Κύπριος δεν είναι φιλοναζιστής και ούτε χρησιμοποιεί ναζιστικά σύμβολα! Απεχθανόμαστε τους βάρβαρους ΝΑΖΙ, όπως και τους τούρκους εισβολείς, που ήταν πιστοί τους σύμμαχοι πάντα και τους ανταγωνίζονται σε διεθνή εγκλήματα και γενοκτονίες από γένεσης τους, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. ΟΜΟΙΟΣ ΟΜΟΙΩ ΑΕΙ ΠΕΛΑΖΕΙ.
(Στο ΒΠΠ αλλά και προηγούμενους πολέμου χιλιάδες Κύπριοι εθελοντές πολέμησαν τους εισβολείς ΝΑΖΙ κατακτητές…Ειδικά τον ΒΠΠ πόλεμο 50-60000 Έλληνες Κύπριοι εθελοντές πολέμησαν στο πλευρό των συμμάχων κατά του Ναζισμού, ακόμη και στα πάτρια εδάφη της μητέρας πατρίδας Ελλάδας, μεταξύ των οποίων και ο ήρωας αδελφός της μακαριστής μητέρας μου Κυριάκος Κάμπου.) Το *σύμβολο αυτό δεν πρέπει να χαρισθεί σε ΚΑΝΕΝΑ ….Αν στην μητέρα πατρίδα κάποιοι «χάρισαν» το ιερό ΕΛΛΗΝΙΚΟ σύμβολο αυτό σε φιλοναζιστές, στην Κύπρο δεν θα το πράξουμε ποτέ, διότι θα είναι ιεροσυλία…!
Το πιο πάνω θέμα σχετικά με το ιερό Ελληνικό σύμβολο, που καταχρηστικά χρησιμοποιήθηκε από φιλοναζί – φιλογερμανούς, μου έφερε στη μνήμη ακόμη μια … εθνική πνευματική κλοπή από τους βαρβάρους τούρκους Ελληνικού εμβλήματος και συμβόλου, που καθιερώθηκε σαν εθνικό τουρκικό έμβλημα… Το μισοφέγγαρο στην τουρκική σημαία….
Πληροφοριακό απόσπασμα. Σύμβολο της ελληνικής αποικίας του Βυζαντίου η τουρκική Ερυθρά Ημισέληνος, το τουρκικό εθνικό σύμβολο της γείτονος χώρας. Το πανάρχαιο σύμβολο της Ημισελήνου με το αστέρι, το εθνικό σύμβολο των Τούρκων απαντάται ως λατρευτικό σύμβολο της θεάς Εκάβης και έγινε σύμβολο της πόλης του Βυζαντίου όταν ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Φίλιππος προσπάθησε να την καταλάβει με πολεμιστές οι οποίοι θα περνούσαν τα τείχη και θα άλωναν την πόλη μια νύχτα με συννεφιά.
Οταν εμφανίστηκε το φεγγάρι, η επίθεση αποκρούστηκε και το ασκέρι των εισβολέων έγινε αντιληπτό. Σύμβολο της πόλης του Βυζαντίου από εκείνη τη νύχτα λοιπόν έγινε η Ημισέληνος καθώς θεωρήθηκε ότι ο… θεός έβαλε το χέρι του. Ο Μωχάμεντ ο Πορθητής διατήρησε την Ημισέληνο ως σύμβολο της πόλης, το οποίο με τα χρόνια εξελίχθηκε …σε μουσουλμανικό.
Σημειώνεται ότι το αρχαιότερο ελληνικό νόμισμα πάνω στο οποίο υπάρχει η ημισέληνος είναι νόμισμα από την Κάτω Ιταλία, που χρονολογείται από τον 6ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια το βρίσκουμε σε πολλές ελληνικές περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου από την Κρήτη μέχρι τη Μακεδονία και την Μικρά Ασία. Εν συνεχεία την ημισέληνο τη βρίσκουμε και στην αρχαία ελληνική αποικία του Βυζαντίου, πάνω στην οποία ανοικοδομήθηκε η Κωνσταντινούπολη.
Στο δια ταύτα, καταθέτω ιστορικά πληροφοριακά αποσπασματικά στοιχεία για το ιερό σύμβολο του Μαίανδρου, τα οποία για να μην ξαναγράψω τα δανείζομαι από τυχαία δημοσιευθέντα ιστορικά κείμενα…. Η Ελληνική ιστορία δεν ξαναγράφεται, αντιγράφεται και αναμεταδίδεται από γενιά σε γενιά…..
Σύμβολο όλων των Ελλήνων ο Μαίανδρος, καθώς θα χρησιμοποιηθεί σε αγγεία, ναούς, μνημεία, γλυπτά, αντικείμενα, πολεμικά όπλα και πανοπλίες, ενδύματα σε όλα τα μήκη και πλάτη του Ελληνικού Κόσμου. Το ίδιο σχήμα υπάρχει και στην περίφημη ασπίδα του Φιλίππου του Β’. Μέσω της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας εμφανίζεται και στον Βυζαντινό Πολιτισμό. Αποτελεί λοιπόν ο Μαίανδρος ένα από τα κορυφαία Ελληνικά σύμβολα, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στις σπουδαιότερες περιόδους της ελληνικής ιστορίας!
Η αίσθηση του άπειρου, του ατελείωτου αφ΄ ενός, αλλά και της ακρίβειας και ολοκλήρωσης αφ΄ ετέρου, χαρακτηρίζουν τον ελληνικό πολιτισμό. Ήδη από την κλασσική αρχαιότητα ο μαίανδρος εκπροσώπησε την εικαστική έκφραση της πεμπτουσίας της αρχαίας ελληνικής σκέψης – αρμονική ταύτιση των αντιθέτων στον ανώτερο δυνατό βαθμό.
Στην αρχαιότητα το σύμβολα αυτό απεικόνιζε την ατελείωτη ροή του χρόνου και το ολοκληρώσιμο των επαναλαμβανόμενων χρονικών κύκλων. Το νερό ως πηγή ζωής (εκ του ποταμού Μαιάνδρου, σημερινή τουρκική ονομασία Menderes) και ο αναπόφευκτος μαρασμός, ο θάνατος, που ταυτόχρονα αποτελεί και γέννημα μίας καινούριας αρχής.
Οι αινιγματικές και άγνωστες περιπέτειες της μοίρας και η κίνηση προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, από το σημείο γέννησης και εκκίνησης προς τους ευρείς ορίζοντες του αγνώστου – παραλληλισμός με την πορεία του ελληνισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην μυθική επιλογή του Ηρακλή, μαιάνδριο σχήμα είχε ο δύσκολος δρόμος της Αρετής (σε αντίθεση με της Κακίας, που ήταν ευθεία), με τους μαιάνδρους να συμβολίζουν τις δομημένες δυσκολίες της ζωής, που καλείται να ξεπεράσει οξύνοντας το πνεύμα του ο άνθρωπος για να πλησιάσει το ιδανικό. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο μαίανδρος αποτελεί ευρύτερα διαδεδομένο σύμβολο, τόσο από γεωγραφικής όσο και από χρονολογικής άποψης, που ανιχνεύεται όπου έχει εμφανιστεί ευρωπαϊκού τύπου Πολιτισμός.
Παρουσιάζεται στην πλειονότητα αρχαίων έργων τέχνης, σε αγγεία, οικοδομήματα, επιγραφές. Ο μαίανδρος (ή αλλιώς Ελληνικό κλειδί) ήταν και είναι το σύμβολο της αιώνιας ζωής και του αέναου περάσματός μας πάνω σε αυτό τον κόσμο. Η σημαντικότερη παρουσία του μαίανδρου είναι αυτή στο γενετικό υλικό (μαίανδρος-σπείρα). Με το όρο μαίανδρος ή ελληνική κλείδα εννοείται στην αρχιτεκτονική και την αρχαιολογία η ταινιωτή διακόσμηση -σύνθεση ευθειών- που ενώνονται μεταξύ τους σε ορθές γωνίες ή τέμνονται διαγώνια. Το μαιανδρικό μοτίβο, σε διάφορες παραλλαγές του, χρησιμοποιείτο συχνά κατά την αρχαιότητα για τη διακόσμηση της ζωφόρου των ναών. Παραλλαγή του είναι ο μαίανδρος που χρησιμοποιεί σπειροειδή επαναλαμβανόμενα μοτίβα και η βιτρούβια έλιξ (γλωσσίδα), ένα επαναλαμβανόμενο καμπυλόγραμμο κυματοειδές μοτίβο.
Τα αρχαιότερα μνημεία, πάνω στα οποία κατ’ αρχάς συναντάται αυτό το γραμμικό κόσμημα, είναι πολλοί τάφοι στην Μικρά Ασία και μάλιστα ο λεγόμενος τάφος του Μίδα στη Φρυγία, του οποίου η λίθινη πρόσοψη είναι πλήρως διακοσμημένη από μαιάνδρους. Επίσης συναντάται πάνω σε αγγεία της γεωμετρικής εποχής, όπου φαίνεται ότι είναι εξέλιξη της συνεχόμενης σπείρας των μυκηναϊκών χρόνων. Χαρακτηριστικά δείγματα αυτού του θέματος κατά την εν λόγω εποχή παρέχουν τα λεγόμενα αγγεία του Διπύλου, που βρίσκονται εκτεθειμένα στο αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας.
Ο μαίανδρος, ο οποίος παρουσιάζεται πάνω σε αυτά τα αγγεία, αρχικά είχε τη μορφή απλής θλαστής γραμμής, της οποίας τα τμήματα διευθύνονται οριζοντίως και καθέτως εναλλάξ. Κατά την ελληνιστική περίοδο αυτός ο τύπος γίνεται πολυπλοκότερος, η θλαστή γραμμή διπλασιάστηκε και πληρώθηκαν τα σχηματιζόμενα τετράγωνα που σχηματίζονταν μεταξύ των γραμμών από στιγμές ή σταυρούς ή άλλα παρεμφερή θέματα. Η χρήση όμως αυτού του γραμμικού σχήματος γίνεται όχι μόνο για την διακόσμηση των αγγείων, αλλά και των ναών και των ενδυμάτων. Στους ναούς κοσμούνταν από μαίανδρο, συνήθως έγχρωμο, τα επιστύλια, τα ακρωτήρια και τα φατνώματα της οροφής και οι κίονες, στα ενδύματα δε οι παρυφές. Ωραίο παράδειγμα μαιάνδρου πάνω σε ενδύματα παρέχουν οι κόρες της Ακροπόλεως. Τα αρχαϊκά πώρινα και μαρμάρινα γυναικεία αγάλματα που βρίσκονται στο μουσείο της Ακροπόλεως. Ο πέπλος, τον οποίο φέρουν οι μορφές αυτές, διακοσμούνταν κατά τις παρυφές με άλλα χρωματιστά κοσμήματα (σταυρούς, ρόδακες, άνθη) και με μαιάνδρους.
Το γεωμετρικό αυτό σχήμα διατηρήθηκε και κατά την αλεξανδρινή εποχή και μεταδόθηκε και στην Ιταλία. Χαρακτηριστικό πρώϊμου μαίανδρου παρουσιάζουν πολλά αγγεία που βρέθηκαν στην Villanova, πάνω στα οποία ο μαίανδρος είναι ακόμα απλός και βαρύς, στερούμενος την ωραιότητα που χαρακτηρίζει τον διπλό μαίανδρο της ελληνικής τέχνης.
Τα λεξικά πράγματι επιμένουν στη στερεότυπη άποψη, πως Μαίανδρος είναι “το διακοσμητικό σχήμα που υπενθυμίζει τους ελιγμούς του ποταμού της Καρίας Μαίανδρου, όπου πρωτοευρέθη και εκ του οποίου έλαβε το όνομα”. Μπορεί να πήρε το όνομα απ’ τον ποταμό πλησίον του οποίου πρωτοευρέθη, αλλά είναι ολότελα ανόητο να πιστεύουμε ότι τα απανταχού της γης ελληνοπρεπή αυτά ευρήματα, απεικονίζουν με πάθος τις χάρες και τους “ελιγμούς” ενός άγνωστου εν πολλοίς ποταμού.
Απ’ το πλήθος των αρχαιοελληνικών αγγειογραφικών αναπαραστάσεων σαφώς διαφαίνεται ότι η λαβή αυτή, η χειρώνιος λαβή ή χειρώνιο πλέγμα ή όπως αλλιώς κι αν αποκαλείτο η συγκεκριμένη αυτή λαβή στο παρελθόν, αποτελούσε το ιδιαίτερο ίσως και ιεροπρεπές έμβλημα των θεομάχων Ελλήνων ηρώων! Την “μαιάνδριο λαβή” όπως δικαίως πλέον θα την αποκαλούμε, τη χρησιμοποιεί κατ’ επανάληψη ο κατ’ εξοχήν θεομάχος Ηρακλής, όπως φαίνεται ξεκάθαρα απ’ την αριστουργηματική απεικόνιση της πάλης του Ηρακλή με τον Τρίτωνα σε αγγειογραφία του 550 Π.χ. (Μουσείο Ταρκυνίας. που όμως μπορεί να θαυμάσει κανείς και στον 30 τόμο Ελλ. Μυθο του Ρ. Γκρείβς σελ. 217) όπου βλέπουμε τον Τρίτωνα να πασχίζει μάταια ν’ ανοίξει τα κλειδωμένα με την μαιάνδριο λαβή δάχτυλα του ανίκητου ήρωα, μπροστά από το στήθος του!
Την ολοφάνερη σχέση διακοσμητικού μαιάνδρου και μαιάνδριας λαβής μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει στο σύμπλεγμα Πηλέα και Θέτιδας όπου η αξία της εν λόγω λαβής στο κέντρο της παράστασης υπερτονίζεται στεφανωμένη ολόγυρα απ’ τον σχηματοποιημένο πλέον μαιάνδριο συμβολισμό. Επίσης δεν πρέπει να είναι τυχαίο ότι πλήθος αγγειογραφιών που υπαινίσσονται θεϊκή ήττα, στεφανώνονται συχνά από μαίανδρο!
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η ευρύτατη διάδοση κατά την αρχαιότητα του παραπάνω μαιανδρικού συμβολισμού. Αποτελούσε ένα διαχρονικό δώρο των μυθολογικών χρόνων, στους κλασικούς και νεότερους χρόνους των μεσογειακών απογόνων του Έλληνα. Μια γραμμική παραγγελία των προγόνων μας, για μάχη ενάντια στο αδύνατο! Μια υπέροχη σχηματική υπενθύμιση ότι στα δύο σου χέρια κρατάς το μυστικό της νίκης κι αν μόνο τα δικά σου δεν επαρκούν, τότε ένωσέ τα με άλλους σ’ ένα αρμονικό αδιάσπαστο σύνολο ελληνοπρεπούς, νικηφόρας, μαιανδρικής αλυσίδας.
Αποσπασματικές πληροφορίες με πρόσθετα σχόλια ΠΗΓΗ: theancientwebgreece.wordpress.com
Με βαση την Ελληνική υπέροχη μυθολογία ο Πηλέας βασιλιάς της Φθίας, το βράδυ στο φως του φεγγαριού είδε σαν όραμα μια πανέμορφη θεά, να χορεύει με τις νύφες των νερών. Ήταν η Θέτιδα θεά, που με βάση την προφητέια του Προμηθέα θα παντρευόταν θνητό. ώστε να μην γενιόταν αυτός, που θα ανέτρεπε τον Δία. Ο Πηλέας σκλαβώθηκε από την Θεϊκή ομορφιά, αλλά πως μπορούσε ένας θνητός να κατακτήσει μια πανέμορφη θεά; Ξεκίνησε και πήγε να συναντήσει τον σοφό Χείρωνα, στο Πήλιο το μυστηριώδες και πολυβότανο… Ο Χείρωνας προφήτεψε και ορμήνεψε, στο ίδιο μέρος αν την ξαναδεί να την αρπάξει δυνατά και σφικτά στην αγκαλιά του να την σφίξει… Αυτή θα μεταμορφωθεί, σε φίδι, λιοντάρι, φωτιά, νερό για να λευτερωθεί, αλλά η λαβή του Πηλέα ήταν τόσο σφικτή που δεν μπορούσε να ξεφύγει…. Με πάθος και πόθο ο Πηλέας καθήλωσε την θεά και αυτή υπέκυψε και παραδόθηκε…. στον δυνατό έρωτα του…
Το υπέροχο αυτό θέαμα είναι ζωγραφισμένο σε ελληνική ερυθρόμομορφη κύλικα του 500 π.Χ. και βρίσκεται δυστυχώς σε μουσείο του Βερολίνου, όπως και εκατομμύρια άλλοι αρχαίοι ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ που κατάκλεψαν οι ξένοι αρχαιοκάπηλοι και δημιούργησαν …αρχαιολογικά μουσεία, που χωρίς αυτά τα ελληνικά μουσειακά κλαπέντα καλλιτεχνήματα και θησαυρούς, θα ήταν σήμερα … γκαλερύ αφηρημένης τέχνης…..
Η έξοχη αυτή απεικόνιση παρουσιάζει τον Πηλέα, να αψηφά τα φίδια της θεϊκής μεταμόρφωσης, που τον δαγκώνουν παντού, καθώς και το λιοντάρι που ωρύεται γαντζωμένο στην πλάτη του. Ο Πηλέας νικά τις μεταμορφώσεις της πεντάμορφης θεάς, χρησιμοποιώντας την ιερή "χειρώνιο λαβή", ή «Μαίανδρο» όπως έγινε αργότερα γνωστό, το διάσημο αρχαιοελληνικό σύμβολο της ήττας των θεών!
Κατά τον Αθανάσιο Σταγειρίτη, και τον Πλούταρχο ο ποταμός Μαίανδρος, ονομάζονταν αρχικά "Αναβαίνων", γιατί φαινόταν πως επέστρεφε στις πηγές του. Άλλαξε όνομα εξ αιτίας κάποιου Μαιάνδρου. Αυτός, πολεμώντας τους Πεσσινούντιους, έταξε στη Ρέα να θυσιάσει όποιον τον προϋπαντούσε γυρίζοντας. Τον υποδέχτηκαν η γυναίκα, η κόρη και ο γιος του. Αφού τους θυσίασε, όπως είχε τάξει, πνίγηκε στο ποτάμι το οποίο πλέον πήρε το όνομά του.
Κατά άλλη παραλλαγή, που αναφέρει πάλι ο Σταγειρίτης, στον ίδιο πόλεμο, ο Μαίανδρος σύλησε ένα ιερό της Ρέας και η θεά τον τρέλανε. Τότε, αυτός σκότωσε την οικογένειά του, και μετά πνίγηκε στο ποτάμι. Εκεί υπήρχε και μια πέτρα που όποιος την έπαιρνε τρελαίνονταν και σκότωνε τους δικούς του. Για να μην συμβεί αυτό, έπρεπε να προσευχηθεί στη Ρέα.
Κατά τον περιηγητή Παυσανία ο Μαίανδρος πέρναγε τα νερά του από την Μικρά Ασία στην Πελοπόννησο και δημιουργούσε τον Πελοποννησιακό Ασωπό. Ο Ασωπος/Μαίανδρος γέννησε την Αίγινα, την Θήβα και την Κέρκυρα. Συνεπώς ο ποταμός Μαίανδρος μπορεί να θεωρηθεί ένας από τους γενάρχες των Ελλήνων.
Επιμέλεια – Διάταξη από Αντώνιο Αντωνά – Συγγραφέα από Ελληνική Κύπρο. www.ledrastory.com cyprushellenica.blogspot.com
Ευχαριστώ ιδιαίτερα την φίλτατη συγγραφέα – ποιήτρια, που με την καλοπροαίρετη παρέμβαση της, μου έδωσε το έναυσμα να γράψω το πιο πάνω κείμενο. Μέσα στα πλαίσια και των δικών μου απλών γνώσεων και δυνατοτήτων προσπάθησα «να διαχωρίσω την ήρα από το στάρι» (Ματθαίος 13,24.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου