Η ιστορία δεν έχει να επιδείξει άλλο τέτοιο δείγμα λαού 7 εκατομμυρίων να εμψυχώνει τον έντρομο κόσμο, ορθώνοντας αυτός το ανάστημά του, το άοπλο ουσιαστικά ανάστημά του, της καρδιάς του το ανάστημα και της αποφασιστικής του πνοής, απέναντι τον σιδερόφρακτων λεγεώνων του παντοδύναμου Άξονος των 135 εκατομμυρίων. Και όχι μόνο να υψώνει το ανάστημά του, αλλά να υψώνει και το πόδι και να δίνει κλωτσιά στο υπογάστριο του Άξονος και να το στέλνει στα πέρατα του Ελμπασάν.
Το ΟΧΙ του Μεταξά. Οι πονηροί – δυνατοί του κόσμου πάντα αρνούνται το δικαίωμα τέτοιων αρνήσεων, οι πονηροί-δυνατοί του κόσμου πάντα προβάλουν την ωμή θέλησή τους ως «θέση» , «Αυτό είναι το θέμα κύριοι», αυτό που έθεσαν αυτοί, αυτό που θέλουν αυτοί, «θα αναγνωρίσετε τα Σκόπια ως Μακεδονία», «τα νησιά σας δεν θα έχουν ΑΟΖ και η κυριαρχία σας θα φτάνει στα έξι ναυτικά μίλια». Αυτό ήταν και το θέμα τότε όπως το έθεσε ο Γκράτσι, «ρεαλιστικά», «θετικά», «τετράγωνα». Και σ’ εμάς τους λίγους, τους απλούς τους ανήμπορους, τι απέμενε; Η θέση μπροστά μας ωμή!
-Παράδοση στους Ιταλούς.
Τι άλλο οφείλει να είναι ο φτωχός, από λογικός;
Τι άλλο ο αδύναμος από ρεαλιστής;
Τι άλλο ο άοπλος, από δειλός απέναντι του πάνοπλου;
«Πώς επιτρέπεται η πολυτέλεια των παραλογισμών, εσάς των γυμνόποδων; -Έτσι θα πρέπει να μας μίλαγε αν μιλούσε ειλικρινά ο ισχυρός (Γράτσι)». «Πού βρήκατε εσείς τα περιθώρια για σπατάλες σε ηρωισμούς και παραφορές; «Πώς αργείτε να κάνετε το οφειλόμενο συλλογισμό; «Δύο συν Δύο κάνουν τέσσερα, είστε 7 εκατομμύρια και είστε γυμνοί»! «Η «θέση» σας ετέθη»! «Πού θα βρείτε τον πλούτο για πολυτελείς αρνήσεις»;«.. λοιπόν τελειώνετε».
Στις 3 το πρωί όλα αυτά! Ε, και στις 3 το πρωί λοιπόν ο Μεταξάς καλεσμένος από την μοίρα δήλωσε πως οι Έλληνες δεν τελειώναμε! Αντίθετα αρχίζαμε. Το ΟΧΙ δεν ήταν άρνηση, ήτανε θέση, θέση της πιο αγαθής της πιο ενάρετης της πιο ακέραιας ποιότητας του ανθρώπου και του ελληνικού λαού.
Πολλά διαφορά ακούγονται αυτές τις μέρες «πως ήταν δικτατορία», «πως ήταν ανελευθερία», «πως ήταν προκοπή και δόξα του έθνους», «πως ήταν Τρίτος Ελληνικός πολιτισμός» , «πως δεν ήταν τίποτα απ’ όλα αυτά», «πως ήταν το καθαρό κακό» , «το καθαρό καλό» κλπ. Ναι αλλά στις 3 το πρωί όλα αυτά τελείωσαν, η απόκριση που δόθηκε από τον Μεταξά ήταν η απόκριση της αθάνατης Ελληνικής ψυχής και όποιος το αμφισβητεί αυτό είναι ανέντιμος, γραφικός, φανατικός, που ζει μέσα στο πλαίσιο του φανατικού δόγματος που έχει ως ιδεολογία.
Οι Έλληνες δεν περίμεναν ρούχα, αρβύλα και εξαρτήσεις, δεν περίμεναν καλά καλά ούτε διαταγές πάρα καβαλούσαν, τα όποια καμιόνια βρίσκονταν μπροστά τους, τα γέμισαν ασφυκτικά και φεύγαν έξαλλα για τα συντάγματα και τις μονάδες.
Ποτέ ο τόπος αυτός δεν είδε τέτοια μέθη και τέτοια παραφορά, τέτοια εθελούσια ανάληψη χρέους εκ μέρους όλων, όπως εκείνο το πρωινό 28 Οκτωβρίου 1940. Ποτέ ένα έθνος ολόκληρο δε στρατολογήθηκε έτσι. Ούτε ακούστηκε άλλοτε γενική επιστράτευση σε 24 ώρες. Ούτε βρέθηκε τέτοιο έτοιμο φρόνημα.
Σε λίγες μέρες μέσα στην Κορυτσά εμείς! Σε λίγες μέρες ο Ελληνικός Στρατός πέρασε την γραμμή των συνόρων και όλες οι μονάδες κρούσεως των εισβολέων ήταν κατατσακισμένες, κατάπληκτες και ξεφτιλισμένες. Σε λίγες μέρες εμείς οι «τρελοί» μέσα στην Αλβανία. Δεν ξανακούστηκε ποτέ κάτι τέτοιο.
Και αυτό ήταν έργο του Μεταξά , που ως καλός αγρότης φύτεψε τις αξίες της Ελληνικής ψυχής στο Ελληνικό λαό!
Και αν για κάτι μας τρέμουν σήμερα, για κάτι τέτοιες απαντήσεις μας τρέμουν, αρκεί όμως να έχουμε ηγέτες σαν τον Μεταξά.
Το όχι του 40 εμψύχωσε και αληθινά κατέπληξε όλο τον κόσμο και καταπλήσσει τώρα κι εμάς τους ίδιους και ακόμη μας εμψυχώνει και θα μας εμψυχώνει.
Το ΟΧΙ της 28 Οκτωβρίου ήταν το θετικότερο ΟΧΙ του κόσμου!
Αυτό ακόμη μας κρατά κι ας μας «μπολιάζουν» με λαθρομετανάστες και ας μας προδίδουν κι ας παραχωρούν Ελληνική ιστορία και σύνορα κι ας πολεμούν τον πατριωτισμό, εμείς ωστόσο ζούμε μέσα από τα έργα της Αρετής των προγόνων μας.
https://conserva.gr/to-thetikotero-oxi/?fbclid=IwAR2Hf8acwTa7ppW4WMfTWiS8Hkuti2HGhKtnFdQA5yYu7vlQTqWYUJ7YyAc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου