Εδώ και πολλές δεκαετίες οδηγούμαστε στην κατάρρευση του Δυτικού πολιτισμού. Όλο αυτό που βιώνουμε δεν είναι το αίτιο αλλά το αποτέλεσμα της κατάρρευσης. Πίσω από τα γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα κρύβονται απολίτιστοι άνθρωποι, άνθρωποι που μέσα τους έχει καταρρεύσει το νόημα του πολιτισμού όπως αναπτύχθηκε τον 16ο και 17ο αιώνα. Στην ουσία το πνεύμα του πολιτισμού μπορεί να αναθεωρηθεί με μία αλλαγή στην στάση του ατόμου. Να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Το υποκείμενο στον πολιτισμό είναι ο άνθρωπος. Στην ουσία το πνεύμα του πολιτισμού μπορεί να αλλάξει μόνο αν αλλάξει στάση το άτομο.
Πολλοί μεγάλοι φιλόσοφοι μας λένε τον στόχο, δεν μας λένε τα βήματα για να φτάσουμε εκεί.
Αν υποθέσουμε ότι είμαστε όλοι στο ίδιο στάδιο εξέλιξης, η σοφία δεν θα αποκτηθεί μόνο από την γνώση. Θα πρέπει να διαμορφώσουμε την ανθρώπινη συνείδηση. Για να καταφέρουμε να αποκτήσουμε συνείδηση χρειάζεται εκπαίδευση, και αυτή ακολουθεί κάποια βήματα. Πρώτα χρειάζεται να αποκτήσεις ατομική, κοινωνική και τέλος πλανητική συνείδηση.
Όταν καταφέρεις να αποκτήσεις συνειδητότητα σε αυτά τα τρία μονοπάτια αρχίζεις να γίνεται ο Homo sapiens. Αρχίζει πραγματικά να υλοποιεί αυτό που λέμε σοφός άνθρωπος. Τότε μόνο είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το μεγάλο βήμα προς την πλανητική συνειδητότητα.
Για να φτάσουμε εκεί χρειαζόμαστε καινούργια εργαλεία. Την α-λήθεια (α-λήθη = να θυμηθώ πράγματα που έχω ξεχάσει). Η γνώση, είναι ένα σύνολο παρελθοντικών γεγονότων που έχουμε ξεχάσει. Ό,τι βλέπω γύρω μου είναι παρελθοντικές εικόνες.
Η συνείδηση είναι ο χώρος που συγκεντρώνονται οι πληροφορίες, το λογισμικό του υπολογιστή μας. Η παιδεία είναι το πρόγραμμα του υπολογιστή που θα του πει πως θα χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες.
Η Α-λήθεια προσεγγίζεται μέσω της ανάπτυξης της Συνείδησης. Η λέξη αυτή δημιουργείται από δύο λέξεις οι οποίες εκφράζουν και το νόημά της. (Συν + Είδηση). Συν (όλοι μαζί ισότιμα) + Είδηση (κάτι που ήδη έχει συμβεί και το αγνοούσαμε).
Η διαφορά μεταξύ Γνώσης και Συνείδησης: Η Γνώση και η Συνείδηση αναφέρονται σε παρελθοντικές ψεύτικες και πολλές φορές παραπλανητικές πληροφορίες οι οποίες δημιουργούνται μέσα στο πλαίσιο της εγκεφαλικής εικονικής πραγματικότητας.
Η πλέον δύσκολη υπέρβαση που πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος είναι να ξεπεράσει τον φόβο του να γνωρίσει τον εαυτό του και το πεπρωμένο του. Προστατεύουμε τον εαυτό μας και την ιδανική εικόνα του με διάφορες τεχνικές μέσω των οποίων αποφεύγουμε να συνειδητοποιήσουμε δυσάρεστες ή επικίνδυνες για μας αλήθειες. Εμείς δεν είμαστε εμείς, είμαστε η εικόνα που πουλάμε προς τα έξω.
Συνείδηση είναι ο Δρόμος προς την Αλήθεια, δεν είναι μια σταθερή και μη εξελίξιμη κατάσταση. Είναι μια εν εξελίξει διαδικασία και διαμορφώνεται όσο υπάρχει Νέα Γνώση.
Η κατανόηση των πραγματικών ψυχικών αναγκών μας, μας οδηγεί στην κατανόηση των πραγματικών υλικών αναγκών μας. Η μη εκπλήρωση των αναγκών μας δημιουργεί φόβους πλαστούς ή πραγματικούς. Ζούμε σε μια κοινωνία με 10 πραγματικές ανάγκες για να είμαστε ευτυχισμένοι και έχουμε φορτωθεί με 500 πλαστές ανάγκες.
Βήμα 1: Ατομική συνείδηση [Σωκράτης: <<Γνώθι σ΄ Ευατόν>>. Κατανόηση των εσωτερικών αναγκών μας. Κατανόηση της α-λήθειας που αναφέρεται σε εμάς τους ίδιους μέσω της θύμησης γεγονότων που μας αφορούν προσωπικά και η συσχέτισή τους με στόχο την εξαγωγή συμπερασμάτων. Αβραάμ Μάσλου (από το βιβλίο <<Ψυχολογία της ύπαρξης>>): Η πλέον δύσκολη υπέρβαση του μπορεί να κάνεις ένας άνθρωπος είναι να ξεπεράσει το φόνο να γνωρίσει τον εαυτό του, τα συναισθήματα, τις παρορμήσεις, τις αναμνήσεις, τις ικανότητες, τις δυνατότητες, το πεπρωμένο του... Προστατεύουμε τον εαυτό μας και την ιδανική εικόνα του εαυτού μας με διάφορες τεχνικές μέσω των οποίων αποφεύγουμε να συνειδητοποιήσουμε δυσάρεστες ή επικίνδυνες για εμάς αλήθειες. Μονοπάτι: Η κατανόηση των πραγματικών ψυχικών αναγκών μας, οδηγεί στην κατανόηση των πραγματικών υλικών αναγκών μας. Η μη εκπλήρωση των αναγκών, πλαστών ή πραγματικών, δημιουργεί φόβους μη εκπλήρωσής τους. Όσο περισσότεροι φόβοι τόσο περισσότερο ο άνθρωπος γίνεται χειραγωγούμενος. Ελαχιστοποιώντας τις πλαστές ανάγκες μας, ελαχιστοποιούμε τους φόβους μας άρα γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι. Επομένως, η κατάκτηση της Ατομικής συνείδησης σημαίνει κατάκτηση της Εσωτερικής Ελευθερίας.
Βήμα 2: Κοινωνική συνείδηση: Κατανόηση της σχέσης μεταξύ των προσωπικών ψυχικών αναγκών μας με εκείνες μιας όλο και περισσότερο διευρυνόμενης Κοινωνίας <<Ανθρώπων>>". Αλληλεγγύη: Η προσέγγιση της Κοινωνικής Συνείδησης οδηγεί στην κατανόηση της αξίας της Κοινωνικής Αλληλεγγύης με ανώτερη έκφραση της, την Κοινωνική και Προσωπική Αγάπη.
Βήμα 3: Πλανητική συνείδηση: Η Πλανητική Συνείδηση είναι η κατανόηση της σχέσης του <<Ανθρώπου>> με το <<Πλανητικό περιβάλλον του>> (Γη) και η προστασία του ως μέσο επιβίωσης του.
Η κατάκτηση της ατομικής μας συνείδησης σημαίνει κατάκτηση της εσωτερικής μας ελευθερίας. Όταν κατακτήσουμε την κοινωνική συνείδηση αλλάζουμε την σχέση μας στην οικογένειά μας στη γειτονιά μας στην κοινωνία μας. Λειτουργούμε με πραγματική αλληλεγγύη και αγάπη. Όταν κατακτήσουμε την πλανητική συνείδηση κατανοούμε την σχέση μας με το πλανητικό μας περιβάλλον την γη. Περιβαλλοντική συνείδηση όχι ως ένα κοινωνικό προφίλ αλλά γιατί συνειδητοποιώ την σχέση μου με το περιβάλλον.
Πολύ σημαντικές στο δρόμο της συνειδειτότητας είναι η μετάνοια. Η συντριβή της λήθης οδηγεί στη συντριβή της άνοιας. Α-νοια: α+νους (αυτός που στερείτε την αλήθεια). Επομένως, ο νους είναι ο χώρος αποθήκευσης των αληθειών. Δηλαδή των παρελθοντικών γεγονότων που θυμηθήκαμε (ο σκληρός δίσκος του βιο-υπολογιστή μας). Η συντριβή της Άνοιας μας εισάγει σε μια περίοδο μετά την άνοια (Μετάνοια). Άρα, Μετάνοια είναι η κατάσταση μετά τη γνώση των Αληθειών (των παρελθοντικών γεγονότων που συνειδητοποίησα). Είναι η κατάσταση μετά την συνειδητοποίηση των παρελθοντικών πληροφοριών, βαθιά κατανόηση.
Όταν βιώσουμε την μετάνοια τότε έχουμε δύο δρόμους να ακολουθήσουμε, ή τον δρόμο της απλής εμπειρίας ή τον δρόμο της εσωτερικής μεταμόρφωσης. Δυστυχώς μπαίνουμε στον ρόλο μας και λειτουργούμε με το συμφέρον. Ο μεγαλύτερος εχθρός της ελευθερίας και της πνευματικότητας είναι ο βολεμένος σκλάβος. Έχει πλήρη επίγνωση, όμως δεν τον βολεύει.
Η μη επανάληψη των λαθών μας οδηγεί στον δρόμο της εσωτερικής αναμόρφωσης. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις την συνείδηση για την χάραξη ενός νέου δρόμου. Εδώ ο άνθρωπος θυμήθηκε, και θέλει να αλλάξει και ζητάει συγνώμη (συν- γνώμη = τώρα έχω ίδια γνώμη με σένα). Η αποδοχή του εσφαλμένου της πρότερης γνώμης μας και η κοινοποίηση της παραδοχής της γνώμης του άλλου. Δηλαδή η δήλωση ότι έχουμε κοινή (συν) πλέον γνώμη. Η διατύπωση της συγνώμης είναι μια πράξης πάταξης του Εγωισμού.
Μετά την συγνώμη είναι η συγχώρεση (συν-χώρος = ζητάω από τον άλλο να υπάρξει στον ίδιο χώρο). Η Αίτηση προς τον άλλον μετά την Συγνώμη είναι η Συγχώρεση = Συν + Χωρώ. Αιτούμεθα από τον άλλο να βρεθούμε μαζί του (Συν) στον αυτό Χώρο, δηλαδή να Συνυπάρξουμε εφόσον πλέον έχουμε την αυτή γνώμη (Συν + Γνώμη).
1. Αλήθεια (α-λήθη) -> ενθυμούμε
2. Μετάνοια (μετ-άνοια) -> γνωρίζω
3. Συγνώμη (συν+γνώμη) -> δήλωση αλλαγής γνώμης
4. Συγχώρεση (συν+χώρος) -> αίτηση συμπερίληψης
Ο δρόμος της συνειδητότητας δεν τελειώνει εδώ, ακολουθεί η συνειδησιακή πνευματικότητα και η συμπαντική πνευματικότητα, φτάνοντας στον Hommo Universalis. Η Συνειδησιακή Πνευματικότητα αναφέρεται όχι μόνο στη δυνατότητα αντίληψης των γεγονότων που <<θυμηθήκαμε>> αλλά στην πλήρη χρήση και εφαρμογή τους την περίοδο μετά την Άνοια και την Λήθη με σκοπό την χάραξη μιας Νέας Πορείας-Ζωής.
Ο δρόμος της Πλήρους Εσωτερικής Αναμόρφωσης είναι ο κύριος φορέας της Ανθρώπινης <<Συνειδησιακής Πνευματικότητας>> και της σχέσης της με την έννοια του όρου <<της Πνευματικής Ελευθερίας>>. Και η Πνευματικότητα δεν είναι μια στατική κατάσταση αλλά μια συνεχής διαδικασία (δρόμος) ανέλιξης και εξαρτάται από το βαθμό ανάπτυξης της Συνείδησης.
Ο δρόμος της Συμπαντικής Πνευματικότητας / ο δρόμος του Homo Universalis, μοιάζει φαινομενικά με το δρόμο του Homo Sapiens. Διαφέρει σε δύο βασικά σημεία: (α) Ο άνθρωπος έχει ήδη κατακτήσει την Συνειδησιακή Πνευματικότητα (έχει αλλάξει ήδη την καθημερινότητά του) και (β) είναι ο δρόμος της κατανόησης των Πραγματικών Νόμων και ιδιοτήτων του Σύμπαντος, των Νέων εννοιών της Ύλης, του Χώρου, του Χρόνου και της σχέσης τους με τον Άνθρωπο και την πραγματική <<Φύση>> του.
Στο δρόμο του Homo Universalis επεξεργαζόμαστε ότι ήδη έχουμε μάθει σε υψηλότερο επίπεδο μέσω της επέκτασης των φυσικών νόμων που μάθαμε. Ο Δρόμος αυτός αποτελεί για τον Άνθρωπο ένα υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης (Παιδείας). Ο Δρόμος αυτός είναι μια πόρτα από το αισθητό αλλά μη υπάρχον, στο μη αισθητό αλλά υπάρχον. O άνθρωπος είναι ήδη στον δρόμο των πραγματικών νόμων και ιδιοτήτων του σύμπαντος. Αλλάζει την άποψή του. Εισάγει τις καινούργιες έννοιες μέσα στον προηγούμενο δρόμο. Είναι μία πόρτα από το αισθητό αλλά μη υπάρχων στο μη αισθητό αλλά υπάρχων.
Εργαλεία αυτού του δρόμου είναι η Σύγχρονη Επιστημονική Σκέψη και η απορρέουσα από αυτή Τεχνολογία και Φιλοσοφία. Η Γενική Σχετικότητα, η Κβαντική Φυσική, η Φυσική του Κενού, η Τοπολογία, οι μη Ευκλείδειες και πολυδιάσταστες Γεωμετρίες, η βιωματική γνώση κ.α.
Οι έννοιες οι οποίες συγκροτούν την ατελή έννοια της Συνειδητότητας του Homo Sapiens μετασχηματίζονται με βάση τις νέες αλήθειες της νέας γνώσης σε Συμπαντική Συνειδητότητα. Αυτό είναι και το πολύ δύσκολο. Η Συμπαντική Συνειδητότητα κάποιες φορές οδηγεί στο Δρόμο του Αναχωρητή. Η απόκτηση της Συμπαντικής Συνειδητότητας είναι η αρχή του δρόμου της βίωσης της ενότητας του Σύμπαντος μέσα στην ανεξάρτητη αλλά ενιαία με αυτό φύση του Ανθρώπου. Εδώ για όσους το επιλέγουν και το μπορούν είναι η πύλη Του Δρόμου του Αναχωρητή. Επιθυμία του Αναχωρητή δεν είναι Να Καταλάβει τι είναι το Σύμπαν αλλά... να γίνει το σύμπαν.
Όλα όσα αναφέρθηκαν στην ομιλία ως θεωρίες έχουν αποδειχτεί με πειράματα.
Απόσπασμα διάλεξης που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου η ομιλία που διοργάνωσε η Οικολογική Ομάδα «Μητέρα Γη», με καλεσμένο τον διακεκριμένο Δρ Αστροφυσικό του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Μάνο Δανέζη, με θέμα «Στο Δρόμο της Συνειδητότητας». Ολόκληρο το βίντεο εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=0cR3Jc7TanM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου