Οἱ "ἀναθεωρητικοί" καί ὁ βασιλιάς Λεωνίδας
Εὐάγγελος Στ. Πονηρός Δρ Θ., Μ.Φ.
Συντονιστής Ἐκπαιδευτικοῦ Ἔργου Θεολόγων Ἀττικῆς
Εἶναι γνωστό ἤδη ἀπό τόν πατέρα τῆς ἱστορίας Ἡρόδοτο, ὅτι ἡ κοινή καταγωγή, ἡ κοινή γλώσσα, ἡ κοινή πίστη, τά κοινά ἤθη καί ἔθιμα καί ἡ προσήλωση σέ ὅλα αὐτά ἀποτελοῦν ἀσπίδα ἡ ὁποία προφυλάσσει κάθε ἔθνος ἔναντι ὁποιουδήποτε ἐπιχειρήσει νά τό ἐπιβουλευθεῖ [1].
Ἡ ἀλήθεια αὐτή ὄχι μόνο δέν ἔχει καταστεῖ συνείδηση ὅλων ἀνεξαιρέτως ὅσων λέγονται Ἕλληνες, ἀλλά ἐμφανίζονται καί μερικοί οἱ ὁποῖοι ... ἐξοργίζονται στό ἄκουσμά της! Φυσικά δέν ἀρνούμαστε στόν καθένα τό δικαίωμα νά ἐκφράζει τή γνώμη του, ὅταν ὅμως ἡ γνώμη αὐτή θίγει τά ἀνθρώπινα δικαιώματα τῶν παιδιῶν μας καί τοῦ λαοῦ μας ἐν γένει, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά τήν ἀντικρούσουμε.
Συγκεκριμένη λοιπόν κυρία, ἡ ὁποία συνέγραψε διδακτικό βιβλίο ἱστορίας γιά τήν ἕκτη δημοτικοῦ, τό ὁποῖο ἔλαβε ἄφθονες ἀρνητικές κριτικές, μεταξύ ἄλλων καί ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, ἀπό τήν Ἑταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν, ἀκόμη καί ἀπό τήν ἐφημερίδα Ριζοσπάστης, δήλωσε τά ἑξῆς:
"Ἐξοργίζομαι ἀλλά δέν ἀπορώ μέ τήν ἀπόφαση τοῦ ΣτΕ γιά τά θρησκευτικά. Εἴμαστε ἕνα δυτικοῦ τύπου φονταμενταλιστικό κράτος. Τό πρῶτο πράγμα πού κάνουν τά παιδάκια μέ τήν ἔναρξη τῆς σχολικῆς χρονιᾶς εἶναι ὁ ἁγιασμός. Ὅλοι οἱ ὑπουργοί παιδείας ξεκινοῦν τή χρονιά παρευρισκόμενοι σέ ἁγιασμό. ΝΥΝ καί πρώην. Ἀνεξαιρέτως. Τελειώνει ὁ ἁγιασμός καί ξεκινᾶ ἡ σχολική χρονιά. Σέ καθημερινή βάση ἡ πρωινή προσευχή. Πρός ἐπίρρωση, ὁ ὑποχρεωτικός[2] ἐκκλησιασμός. Αὐτός νομίζω σέ μηνιαία ἡ διμηνιαία βάση. Θά σᾶς γελάσω. Γιά νά μήν ξεχνιέται τό παιδί σέ τί εἴδους σχολεῖο πηγαίνει, οἱ τοῖχοι τῆς τάξης στολισμένοι μέ εἰκόνες Ἁγίων καί ἥρωες τοῦ 21. Τά θρησκευτικά καπάκι πού λένε."[3]
Ὥστε λοιπόν, ἀγαπητή κυρία, ἐπιχειρεῖτε νά ὑποκαταστήσετε τή δικαιοσύνη καί δηλώνετε ὅτι ἐξοργίζεσθε μέ τίς ἀποφάσεις της, οἱ ὁποῖες, σημειωθήτω, στήν προκειμένη περίπτωση, ἁπλῶς καί μόνον ἐφαρμόζουν τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση γιά τά Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου. Καί γιά νά μή ἐξοργίζεσθε θά πρέπει τά παιδιά μας στό σχολεῖο νά ξεχνοῦν τήν πίστη τους, τήν ἐθνική καί τήν οἰκογενειακή τους παράδοση, παρ΄ ὅλο ὅτι ἡ συμμόρφωση τῆς παιδείας μας μέ ὅλα αὐτά εἶναι ἀπολύτως συμβατή μέ τήν ὡς ἄνω Σύμβαση; Νά ξεχνοῦν τήν ταυτότητά τους, αὐτήν τήν ὁποία ἔχουν διδαχθεῖ ἀπό τήν οἰκογένειά τους καί φέρουν ὡς κληρονομία τοῦ ἔθνους στό ὁποῖο ἀνήκουν; Νά μετατρέπονται σέ γενιτσάρους, οἱ ὁποῖοι θά ἔχουν ἀπαρνηθεῖ τόν Χριστό καί τούς ἁγίους τῆς πίστεώς τους καί τούς ἥρωες οἱ ὁποῖοι τούς χάρισαν τήν ἐλευθερία; Καί πού θά ὁδηγηθοῦν ἔχοντας ὑποστεῖ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τήν πλύση, ἤ μᾶλλον ρύπανση καί μόλυνση, ἐγκεφάλου; Προφανῶς θά ὁδηγηθοῦν σέ μία νέα δουλεία, ἀπό τήν ὁποία δέν θά ὑπάρχει ἐλπίδα διαφυγῆς, ἀφοῦ ὅπως μᾶς δίδαξε ὁ Γέρος τοῦ Μοριᾶ ἀρχιστράτηγος τῆς ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: "Ὅταν ἐπιάσαμε τά ἅρματα εἴπαμε πρῶτα "ὑπέρ πίστεως" καί ἔπειτα "ὑπέρ πατρίδος."" Οὔτε πίστη, οὔτε πατρίδα θά γνωρίζουν πλέον οἱ μελλοντικοί ὑπόδουλοι καί γι΄ αὐτό θά παραμείνουν γιά πάντα ὑπόδουλοι. Γι΄ αὐτό, ἀξιότιμη κυρία, προτιμῶ νά ἐξοργίζεσθε, παρά νά καταπατηθοῦν βάναυσα τά ἀνθρώπινα δικαιώματα τῶν παιδιῶν μας καί νά ἀπειληθεῖ ἐν τέλει καί ἡ ἐλευθερία τους!
Δέ σταματοῦν ὅμως ἐδῶ οἱ δηλώσεις μερικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιχειροῦν νά ἀντικαταστήσουν τόσο τήν κοινή γνώμη ὅσο καί τή δικαιοσύνη. Ἔγραψε δημοσιογράφος τά ἑξῆς:
"Εἶναι ἀδιανόητο νά ἔχει ἄποψη ὁ κάθε παπάς γιά τό μάθημα τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης. Εἶναι ἀδιανόητο νά δίνει αὐτός ντιρεκτίβα σέ μιά θρησκόληπτη ὑπουργό. Σέ λίγο μέ τό καλό, νά στείλουμε τά παιδιά μας πίσω - πολύ πίσω - στό Κατηχητικό. Νά ξαναδώσουμε βέργα στό δάσκαλο. Νά ξυρίζουμε γουλί τούς μαθητές. Νά τούς φορᾶμε πηλήκιο. Νά ἐπαναφέρουμε τόν Νόμο 4000 περί τεντιμποϊσμοῦ, Καί νά καθόμαστε ὕστερα νά χαζεύουμε μιά κοινωνία βαλσαμωμένη ἐδῶ καί ἑβδομήντα χρόνια"[4]
Κι ἐδῶ παρατηροῦμε κλασικές προπαγανδιστικές τακτικές: συστηματικό ψεῦδος, διαβολές καί παραποίηση τῆς ἀλήθειας, ἀναμεμειγμένα μέ ἐξύβριση. Διότι τί ἄλλο ἐκτός ἀπό ἐξύβριση εἶναι ὁ χαρακτηρισμός "θρησκόληπτος"; Ἴσως ἡ ἀξιότιμη κυρία δέν γνωρίζει ὅτι ὁ Ἕλληνας δέν ἔπαυσε ποτέ νά στέλνει τά παιδιά του στήν κατήχηση τῆς Ἐκκλησίας του, διότι εἶναι πεπεισμένος ὅτι ἀποτελεῖ ἀγαθό καί δέν εἶναι ὁ μπαμπούλας τόν ὁποῖο θέλει ἡ ἴδια νά μᾶς παρουσιάσει! Ἴσως δέ γνωρίζει ἡ ἀρθρογράφος, ὅτι τά περί διδασκαλικῆς βέργας, ξυρίσματος τῆς κεφαλῆς καί νόμου 4000 δέν σχετίζονται μέ τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατά κανένα τρόπο, γι΄ αὐτό ἄς παύσει νά μᾶς τά ἐπισείει ὡς ἄλλο ἕνα φόβητρο - τέτοιοι ἰσχυρισμοί δέν καταφέρνουν νά πείσουν... οὔτε παιδάκια τῆς προσχολικῆς ἡλικίας!
Καί ἐρωτοῦμε τήν κυρία ἀρθρογράφο καί ταυτόχρονα τόν ὁποιονδήποτε νουνεχή: εἶναι δυνατόν νά ἔχει δικαίωμα νά ἐκφέρει γνώμη γιά ὁτιδήποτε ὁ ὁποιοσδήποτε, ἐγγράμματος ἤ ἀγράμματος, νουνεχής ἤ ἄνους, σοβαρός ἤ γελοῖος καί νά μή ἔχουν δικαίωμα νά ἐκφέρουν γνώμη οἱ ἐπίσκοποί μας, οἱ πνευματικοί μας πατέρες[5]; Ποιός σᾶς δίνει, κυρία ἀρθρογράφε τό δικαίωμα νά ἐπιβάλλετε λογοκρισία; Θά καταργήσετε τούς δημοκρατικούς θεσμούς; Θά διατηρήσετε γιά τόν ἑαυτό σας τό δικαίωμα νά ὁμιλεῖτε ἐλεύθερα γιά ὁτιδήποτε, ἀλλά θά τό ἀφαιρέσετε ἀπό τους κληρικούς μας; Ποιός σᾶς ἔδωσε τέτοια δυνατότητα;
Καί ὅσον ἀφορᾶ τήν οὐσία τοῦ ζητήματος "γενετήσια διαπαιδαγώγηση", τό πρόβλημα δέν εἶναι νά δημιουργηθεῖ ἕνα μάθημα εἰκῇ καί ὡς ἔτυχεν, ἀλλά νά δημιουργηθεῖ ὅπως πρέπει, γιά τίς ἡλικίες ὅπου πρέπει, ὥστε τά παιδιά νά διδάσκονται ὅ,τι πρέπει, ὅταν πρέπει. Ἀλλιῶς, κινδυνεύουμε νά ἐπαναληφθοῦν καί σέ αὐτή τήν περίπτωση τά θανάσιμα σφάλματα, τά ὁποῖα διεπράχθησαν εἰς βάρος τοῦ μαθήματος τῆς ἱστορίας καί εἰς βάρος τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν! Δέν πρέπει λοιπόν νά ἀντιμετωπίζεται τό ζήτημα ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ. Διότι θά ἐνσκήψουν σοβαρές ζημίες καί θά ξεσπάσουν ὅλες ἐπάνω μας καί ἐπάνω στά τέκνα μας ἄν ἐπιμείνουμε σέ ἀναθεωρητισμούς εἰς βάρος τῆς ἱστορίας μας, τῆς πίστεώς μας, τῆς γλώσσας μας, τῶν ἠθῶν καί τῶν ἐθίμων μας. Μήπως ἕνας "ἀναθεωρητικός" δέν ὁδήγησε τά στρατεύματα τοῦ Ξέρξη στά νῶτα τοῦ βασιλιά Λεωνίδα καί τῶν πολεμιστῶν του!;
[1] Ἡροδότου Ἱστορία Η΄, 144, 2: "αὕτις δέ τό Ἑλληνικόν, ἐόν ὅμαιμόν τε καί ὁμόγλωσσον καί θεῶν ἱδρύματά τε κοινά καί θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα, τῶν προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ ἄν εὖ ἔχοι."
[2]Κι ἄλλη μία στρέβλωση τῆς ἀληθείας ἐδῶ: ὁ σχολικός ἐκκλησιασμός χαρακτηρίζεται "ὑποχρεωτικός" καί δίνεται ἐσκεμμένα ἡ ἐσφαλμένη ἐντύπωση, ὅτι ἐπιβάλλεται ἔξωθεν καί παρά τή θέληση τῶν παιδιῶν μας. Ὅμως τά παιδιά εἶναι βαπτισμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί καί ἔχουν ἀνατραφεῖ κατ΄ αὐτόν τόν τρόπο ἀπό τίς οἰκογένειές τους καί κανένας δέν ἐπιβάλλει στόν ὀρθόδοξο χριστιανό τή συμμετοχή του στή θεία λειτουργία ἔξωθεν και παρά τή θέλησή του. Μόνον ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική του συνείδηση τοῦ τό ἐπιβάλλει καί κανένας ἄλλος!
[3] Ἄποψη κας Μ. Ρεπούση. Βλ. https://www.f-news.gr/repousi-eksorgizomai-me-tous-agiasmous-kai-tis-eikones-ton-iroon-tou-%ce%8421-sta-scholeia/
[4]Ἄποψη κας Ἕλ. Ἀκρίτα. Βλ. Τό σέξ καί ἡ Ἱερά Σύνοδος, Τά Νέα Σαββατοκύριακο, 16-17 Μαΐου 2020.
[5] Καί μακάρι νά τό ἔπρατταν συχνότερα καί νά μή παρουσίαζαν ἔνοχη σιωπή ἤ τάσεις ὑποχωρήσεως καί συμβιβασμοῦ σέ κάποιες περιπτώσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου