Ναπολέων Λιναρδάτος
Τώρα που πλησιάζουν οι ευρωεκλογές, είναι ωφέλιμο να γνωρίζεις ότι έχεις το δικαίωμα να ψηφίσεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχεις το δικαίωμα να περιμένεις ότι αυτή η ψήφος θα παράγει επιπτώσεις, ανεξάρτητα από το πόσοι ψήφισαν όπως κι εσύ. Ειδικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι εκλογές είναι μια καθαρά εθιμοτυπική διαδικασία. Οι διαφορές πολιτικής μεταξύ των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και του Λαϊκού Κόμματος είναι οι ίδιες με αυτές μεταξύ ΚΚΕ Μ-Λ και ΚΚΕ Λ-Μ. Οταν, για παράδειγμα, είχε ξεσπάσει η οικονομική κρίση, οι -υποτίθεται δεξιοί- Μέρκελ και Σαρκοζί είχαν προτείνει την εναρμόνιση της φορολογικής πολιτικής (δηλαδή υψηλούς φόρους για όλους στην Ε.Ε.), έναν νέο φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και ένα νέο ταμείο δημοσίων δαπανών. Βάλτε στη θέση των Μέρκελ - Σαρκοζί τον κ. Τσίπρα και είναι σαφές ότι θα μπορούσε να κάνει ακριβώς τις ίδιες προτάσεις, χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση από τις κρατικιστικές αρχές που πρεσβεύει.
Ολα τα παραπάνω έχουν τη σημασία τους τώρα που η έρευνα του ειδικού εισαγγελέα Μούλερ στις ΗΠΑ έφτασε στο τέλος της. Η έρευνα είχε σκοπό να εξετάσει αν υπήρξε συνωμοσία μεταξύ Τραμπ και Ρωσίας, προκειμένου να κερδίσει ο πρώτος τις εκλογές του 2016. Για την έρευνα αυτή, τα τελευταία δύο χρόνια ξοδεύτηκαν πάνω από 25.000.000 δολάρια. Εργάστηκαν σε αυτήν 19 εισαγγελείς, επιδόθηκαν 2.800 κλήσεις, 500 εντάλματα έρευνας, εξετάστηκαν κάπου 500 μάρτυρες. Τα ΜΜΕ στις ΗΠΑ επιδόθηκαν σε μια απίστευτη εκστρατεία προπαγάνδας επί του θέματος, προωθώντας τη βέβαιη ενοχή του Τραμπ - 1.965 «ρεπορτάζ» από το CNN, 4.202 «ρεπορτάζ» από το MSNBC, 1.156 «ρεπορτάζ» από τους «Times» και 1.184 από την «Washington Post». Το περιοδικό Time είχε βγει με εξώφυλλο που παρουσίαζε τον Λευκό Οίκο να μετατρέπεται σε Κρεμλίνο. Δόθηκαν και δύο βραβεία Πούλιτζερ, για την «ενδελεχή» και «αμερόληπτη» κάλυψη της υπόθεσης από τα ΜΜΕ.
Τελικά, μετά την έρευνα Μούλερ βρέθηκε ότι δεν υπήρξε καν συμπαιγνία μεταξύ Πούτιν και Τραμπ. Ολα είχαν αρχίσει όταν, το 2016, ένας φάκελος με «στοιχεία» εναντίον του Τραμπ έφτασε σε δημοσιογραφικά χέρια και αργότερα στο FBI. Το FBI θα αρχίσει να παρακολουθεί την καμπάνια Τραμπ βασισμένο σε αυτόν τον φάκελο, που δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μια σειρά ψευδών στοιχείων και αυταπόδεικτα αβάσιμων κατηγοριών. Ως κερασάκι στην τούρτα, η δημιουργία και η προώθησή του είχε χρηματοδοτηθεί από τα εκλογικά ταμεία της κυρίας Κλίντον.
Φανταστείτε τώρα η ΕΥΠ να αρχίσει στην προεκλογική περίοδο να παρακολουθεί τη Ν.Δ. βασισμένη σε έναν φάκελο ψευδών στοιχείων που χρηματοδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα μιλούσαμε για μπανανία. Κι όμως, επειδή το θύμα της συγκεκριμένης υπόθεσης ήταν ο Τραμπ, που, τουλάχιστον ρητορικά, στρέφεται πολλές φορές εναντίον του πολιτικού κατεστημένου, θα πρέπει να εκλάβουμε ό,τι έγινε τα δύο τελευταία χρόνια ως δημοκρατική κανονικότητα.
Το 2016, οι Αμερικανοί έκαναν μια επιλογή που το πολιτικομιντιακό κατεστημένο θεώρησε ως μια εξωφρενική και απαράδεκτη επιλογή. Για το κατεστημένο μια τέτοια παράλογη επιλογή μπορούσε να εξηγηθεί μόνο ως μια συνωμοσία Ρώσων κατασκόπων και Αμερικανών ακροδεξιών. Το σίγουρο είναι ότι το πόπολο «έπρεπε» να είχε επιλέξει την κυρία Κλίντον. Εκλογές με πολιτικές επιπτώσεις - ποιος να το περίμενε!
Τώρα που πλησιάζουν οι ευρωεκλογές, είναι ωφέλιμο να γνωρίζεις ότι έχεις το δικαίωμα να ψηφίσεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχεις το δικαίωμα να περιμένεις ότι αυτή η ψήφος θα παράγει επιπτώσεις, ανεξάρτητα από το πόσοι ψήφισαν όπως κι εσύ. Ειδικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι εκλογές είναι μια καθαρά εθιμοτυπική διαδικασία. Οι διαφορές πολιτικής μεταξύ των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και του Λαϊκού Κόμματος είναι οι ίδιες με αυτές μεταξύ ΚΚΕ Μ-Λ και ΚΚΕ Λ-Μ. Οταν, για παράδειγμα, είχε ξεσπάσει η οικονομική κρίση, οι -υποτίθεται δεξιοί- Μέρκελ και Σαρκοζί είχαν προτείνει την εναρμόνιση της φορολογικής πολιτικής (δηλαδή υψηλούς φόρους για όλους στην Ε.Ε.), έναν νέο φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και ένα νέο ταμείο δημοσίων δαπανών. Βάλτε στη θέση των Μέρκελ - Σαρκοζί τον κ. Τσίπρα και είναι σαφές ότι θα μπορούσε να κάνει ακριβώς τις ίδιες προτάσεις, χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση από τις κρατικιστικές αρχές που πρεσβεύει.
Ολα τα παραπάνω έχουν τη σημασία τους τώρα που η έρευνα του ειδικού εισαγγελέα Μούλερ στις ΗΠΑ έφτασε στο τέλος της. Η έρευνα είχε σκοπό να εξετάσει αν υπήρξε συνωμοσία μεταξύ Τραμπ και Ρωσίας, προκειμένου να κερδίσει ο πρώτος τις εκλογές του 2016. Για την έρευνα αυτή, τα τελευταία δύο χρόνια ξοδεύτηκαν πάνω από 25.000.000 δολάρια. Εργάστηκαν σε αυτήν 19 εισαγγελείς, επιδόθηκαν 2.800 κλήσεις, 500 εντάλματα έρευνας, εξετάστηκαν κάπου 500 μάρτυρες. Τα ΜΜΕ στις ΗΠΑ επιδόθηκαν σε μια απίστευτη εκστρατεία προπαγάνδας επί του θέματος, προωθώντας τη βέβαιη ενοχή του Τραμπ - 1.965 «ρεπορτάζ» από το CNN, 4.202 «ρεπορτάζ» από το MSNBC, 1.156 «ρεπορτάζ» από τους «Times» και 1.184 από την «Washington Post». Το περιοδικό Time είχε βγει με εξώφυλλο που παρουσίαζε τον Λευκό Οίκο να μετατρέπεται σε Κρεμλίνο. Δόθηκαν και δύο βραβεία Πούλιτζερ, για την «ενδελεχή» και «αμερόληπτη» κάλυψη της υπόθεσης από τα ΜΜΕ.
Τελικά, μετά την έρευνα Μούλερ βρέθηκε ότι δεν υπήρξε καν συμπαιγνία μεταξύ Πούτιν και Τραμπ. Ολα είχαν αρχίσει όταν, το 2016, ένας φάκελος με «στοιχεία» εναντίον του Τραμπ έφτασε σε δημοσιογραφικά χέρια και αργότερα στο FBI. Το FBI θα αρχίσει να παρακολουθεί την καμπάνια Τραμπ βασισμένο σε αυτόν τον φάκελο, που δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μια σειρά ψευδών στοιχείων και αυταπόδεικτα αβάσιμων κατηγοριών. Ως κερασάκι στην τούρτα, η δημιουργία και η προώθησή του είχε χρηματοδοτηθεί από τα εκλογικά ταμεία της κυρίας Κλίντον.
Φανταστείτε τώρα η ΕΥΠ να αρχίσει στην προεκλογική περίοδο να παρακολουθεί τη Ν.Δ. βασισμένη σε έναν φάκελο ψευδών στοιχείων που χρηματοδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα μιλούσαμε για μπανανία. Κι όμως, επειδή το θύμα της συγκεκριμένης υπόθεσης ήταν ο Τραμπ, που, τουλάχιστον ρητορικά, στρέφεται πολλές φορές εναντίον του πολιτικού κατεστημένου, θα πρέπει να εκλάβουμε ό,τι έγινε τα δύο τελευταία χρόνια ως δημοκρατική κανονικότητα.
Το 2016, οι Αμερικανοί έκαναν μια επιλογή που το πολιτικομιντιακό κατεστημένο θεώρησε ως μια εξωφρενική και απαράδεκτη επιλογή. Για το κατεστημένο μια τέτοια παράλογη επιλογή μπορούσε να εξηγηθεί μόνο ως μια συνωμοσία Ρώσων κατασκόπων και Αμερικανών ακροδεξιών. Το σίγουρο είναι ότι το πόπολο «έπρεπε» να είχε επιλέξει την κυρία Κλίντον. Εκλογές με πολιτικές επιπτώσεις - ποιος να το περίμενε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου