Έμβλημα ΕΚΣΕ_πηγή wikipedia
Η πρώτη ουσιαστικά συμμετοχή της Ελλάδας σε αποστολή του ΟΗΕ πραγματοποιήθηκε το 1950, με την αποστολή τουΕλληνικού Εκστρατευτικού Σώματος στην Κορέα (ΕΚΣΕ).
Η Κορέα (ως ενιαία χώρα) ήταν χώρα της Ανατολικής Ασίας και βρισκόταν στην ομώνυμη χερσόνησο, η οποία έχει μήκος 1000 περίπου χιλιομέτρων και έκταση 220.848 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Συνόρευε βόρεια με Κίνα και Ρωσία, ενώ νότια βρεχόταν από τον Πορθμό της Κορέας, δυτικά από την Κίτρινη θάλασσα και ανατολικά από την Ιαπωνική θάλασσα.
Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η χώρα βρέθηκε χωρισμένη κατά μήκος του 38ου παραλλήλου στη Βόρεια με ανατολικό προσανατολισμό και στη Νότια με δυτικό. Προσπάθειες του ΟΗΕ για ενοποίηση με εκλογές απέτυχαν, παράλληλα από το 1945 η Ρωσία και η σύμμαχός της Κίνα έθεσαν τη Β. Κορέα υπό την άμεση επιρροή τους. Έτσι, δημιουργήθηκε μια περίοδος ψυχρού πολέμου μέχρι το 1950. Ταυτόχρονα όμως, έγιναν ενέργειες από τη Β. Κορέα για να επιβληθεί καθεστώς σοβιετικού τύπου και στη Ν. Κορέα.
Στις 25 Ιουνίου 1950, η Ν. Κορέα δέχτηκε αιφνιδιαστική εισβολή από τις δυνάμεις της Β. Κορέας, με αποτέλεσμα την κατάληψη της Σεούλ μέσα σε τέσσερις μέρες
Η αρχική δύναμη των Βορειοκορεατών ήταν δέκα (10) Μεραρχίες, με περίπου 240 άρματα Τ-34 και 1.400 πυροβόλα. Η επίθεση προκάλεσε την άμεση αντίδραση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που αποφάσισε στις 29 Ιουνίου 1950, την ένοπλη επέμβαση της Διεθνούς Δυνάμεως ώστε να αποκατασταθεί η ειρήνη και η ασφάλεια στην περιοχή. Όλα τα κράτη – μέλη του ΟΗΕ, πλην της Ρωσίας και των χωρών μελών του πρώην Σοβιετικού Μπλοκ δέχθηκαν τη παραπάνω πρόσκληση του Συμβουλίου και συμμορφώθηκαν με τις αποφάσεις του.
Η Ελλάδα ως μέλος του ΟΗΕ, ανταποκρινόμενη στην απόφασή του, προχώρησε στη συγκρότηση Ειδικού Εκστρατευτικού Σώματος με την ονομασία «Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος (ΕΚΣΕ)» το οποίο περιελάμβανε δυνάμεις του Στρατού Ξηράς και της Αεροπορίας.
Οργάνωση του ΕΚΣΕ
Αρχικά καθορίσθηκε ο Στρατός Ξηράς να αποστείλει στη Κορέα Εκστρατευτικό Σώμα επιπέδου συνθέσεως Ταξιαρχίας και δυνάμεως 3.500 ανδρών περίπου. Τη βάση του Εκστρατευτικού Σώματος αποτέλεσε τμήμα της 42ηςΤαξιαρχίας της IX ΜΠ, που εκπαιδευόταν τότε στη Κοζάνη. Διοικητής του ορίστηκε ο Ταξίαρχος Γκίκας Σόλων. Μετά όμως από επανεκτίμηση της στρατιωτικής καταστάσεως από το Αρχηγείο των... Ενωμένων Εθνών στην Άπω Ανατολή, αποφασίστηκε ο περιορισμός της δυνάμεως του ΕΚΣΕ σε 1.000 άνδρες. Έτσι, συγκροτήθηκαν η Διοίκηση με το Επιτελείο του Εκστρατευτικου Σώματος Ελλάδας με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Δασκαλόπουλο Ιωάννη, ενώ Διοικητής του Τάγματος ορίσθηκε ο Αντισυνταγματάρχης Αρμπουζής Διονύσιος.
Το Τάγμα περιελάμβανε:
-Ομάδα Δκσεως
-Ένα (1) Λόχο Διοικήσεως
-Τρεις (3) Λόχους τυφεκιοφόρων
-Μια (1) Διμοιρία όλμων 81 χιλ.
-Μια (1) Διμοιρία πολυβόλων 0,30 χιλ.
-Μια (1) Διμοιρία Διαβιβάσεων
-Μια (1) Διμοιρία Σκαπανέων
-Μια (1) Διμοιρία Τραυματιοφορέων
-Μια (1) Διμοιρία Διαχειρίσεως
-Συνεργείο Επισκευών
-Τμήμα Ενισχύσεων
Συγκρότηση του ΕΚΣΕ
Μετά την οργάνωση του ΕΚΣΕ, άρχισε η εκπαίδευση του στη περιοχή της Λαμίας με πρόβλεψη για τη μεταφορά του στη Κορέα το πρώτο 15θήμερο του Νοεμβρίου 1950. Στις 15 Νοεμβρίου 1950, επιβιβάστηκαν στο αμερικανικό οπλιταγωγό «Τζένεραλ Χαν» και μετά από 24 ημέρες κατέφθασαν στο λιμάνι του Πουσάν στις 9 Δεκεμβρίου, όπου τους υποδέχθηκαν οι Κορεατικές αρχές και ο Διοικητής της 8ης Αμερικανικής Στρατιάς. Το Τάγμα διατέθηκε στο 7° Σύνταγμα Ιππικού της 1ης Αμερικανικής Μεραρχίας από τις 18 Δεκεμβρίου.
Τμήμα του ΕΚΣΕ μεταφέρεται στην Κορέα με Αμερικανικό οπλιταγωγό μέσω Ινδικού ωκεανού_πηγή ΓΕΣ_ΔΙΣ
Το 13° Σμήνος ήταν συνολικής δύναμης 67 ανδρών εκ των οποίων οι 25 ήταν ιπτάμενοι και περιελάμβανε 7 μεταφορικά αεροσκάφη C-47 Dakota. Διοικητής ορίσθηκε ο Επισμηναγός Α. Γκορέγκο. Τα αεροσκάφη απογειώθηκαν από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας με προορισμό την Ιαπωνία. Στις 3 Δεκεμβρίου, το Σμήνος εντάχθηκε στην 21η Μοίρα Μεταφορών της 374ηςΠτέρυγας Μάχης της Αμερικανικής Αεροπορίας.
Μετά την ενημέρωση και τον εφοδιασμό του Τάγματος σε οπλισμό, πυρομαχικά, οχήματα και ιματισμό, ακολούθησε η μεταφορά του στη Σουβόν, 20 μίλια Νότια της Σεούλ. Για την περιοδική ανανέωση του προσωπικού του Τάγματος σε Αξιωματικούς και Οπλίτες αποφασίστηκε ότι η παραμονή του προσωπικού θα ήταν εξάμηνης διάρκειας. Κατά τη διάρκεια του εξαμήνου θα συγκροτούνταν στην Ελλάδα Τμήμα Αντικαταστάσεως ανάλογου αριθμού, το οποίο θα μετέβαινε στη Κορέα με μεταγωγικά πλοία των Ηνωμένων Εθνών. Όσοι κληρωτοί συμμετείχαν στον αγώνα θα απολύονταν τρεις (3) μήνες νωρίτερα των υπολοίπων, ενώ για τους μόνιμους ο χρόνος παραμονής τους στη Κορέα θα υπολογίζονταν ως συντάξιμος και ο χρόνος διοικήσεως στο διπλάσιο.
Επιχειρήσεις του ΕΚΣΕ
Το πολεμικό έργο του ΕΚΣΕ ήταν αξιόλογο και συνέβαλε αποφασιστικά στη σωτηρία της Κορέας και στην προάσπιση των ανθρώπινων ιδανικών της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της διεθνούς ηθικής, και της συνεργασίας των λαών.
Οι επιχειρήσεις άρχισαν στις 18 Δεκεμβρίου 1950 και μέχρι την 19 Δεκεμβρίου 1953 διεξήχθησαν σοβαρές αμυντικές, άλλα και επιθετικές επιχειρήσεις.
• Από τις 18 Δεκεμβρίου 1950 μέχρι 23 Ιανουάριου 1951 στην περιοχή Κούμκιο Ρι και βόρεια του ποταμού Χάν.
• Από τις 24 Ιανουάριου μέχρι 1 Μαρτίου 1951 πραγματοποιήθηκαν επιθετικές ενέργειες στον άξονά Τσουντζιού – Ικτσόν – Κουάν – Νι, όπου έγιναν οι μάχες των υψωμάτων 381 και 402. Η άμυνά στο ύψωμά 381 ήταν η πρώτη μεγάλη πολεμική επιχείρηση του Ελληνικού Τάγματος.
• Από 2 Μαρτίου μέχρι 21 Απριλίου 1951 με τις μάχες των υψωμάτων 325 και 326.
• Από 23 Απριλίου μέχρι 3 Αυγούστου 1951 ενέργειες στον άξονά Σεούλ – Ουιζομπού – Ιμτζίν ποτάμος – Γιοκτζόν.
• Από 4 Αυγούστου μέχρι 27 Δεκεμβρίου 1951 με αμυντικές και επιθετικές επιχειρήσεις στις περιοχές Γιοκτσόν – Τοκμούν Νι – Ύψωμά 313- Κάλγκοκ.
• Από 28 Δεκεμβρίου 1951 έως 25 Απριλίου 1952 αμυντική εγκατάσταση Τάγματος ποταμού Ιμτζίν.
• Από 26 Απριλίου μέχρι 25 Ιουλίου 1952, εφεδρεία της Στρατιάς και του Σώματος Στρατού στην περιοχή βόρεια Σεούλ – Σουνγκιάν – Νι.• Από 26 Ιουλίου έως 28 Οκτωβρίου 1952 αμυντική εγκατάσταση ανατολικά του Ιμτζίν ποταμού.
• Από 29 Οκτωβρίου μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1952 αμυντικές επιχειρήσεις στην περιοχή Τσιρβόν.
• Από 1 Ιανουάριου μέχρι 18 Ιουνίου 1953 αμυντικές επιχειρήσεις στην περιοχή βορειά Βανκζέμαλ στη γραμμή Μιζούρι, όπου έγινε η μάχη του υψώματος Χάρρυ.
• Από 19 Ιουνίου μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1953 αμυντικές επιχειρήσεις στις περιοχές Γιομίνγκ – Πικεϊόμγ Νιόγκ.
Το φθινόπωρο του 1953 δημιουργήθηκε το Σύνταγμα (ΕΚΣΕ), το οποίο τέθηκε υπό τις διαταγές της 3ης Αμερικανικής Μεραρχίας Πεζικού, με Διοικητή τον Συνταγματάρχη Γεννηματά Ιωάννη.
Οι αποστολές του Συντάγματος ΕΚΣΕ ήταν οι ακόλουθες:
• Από 1η Μαΐου έως 27 Ιουλίου 1954. Εγκατάσταση του Συντάγματος αμυντικά επί της τοποθεσίας Τσορβόν.
· Από 28 Ιουλίου έως 7 Σεπτεμβρίου 1954 το Σύνταγμα ως εφεδρεία επί της τοποθεσίας Τσορβόν.
· Από 8 Σεπτεμβρίου 1954 έως Μάρτιο 1955 Το Σύνταγμα ως γενική εφεδρεία. Στις 10 Μαρτίου του 1955, το Σύνταγμα περιορίστηκε πάλι σε Τάγμα και σταδιακά άρχισε ο επαναπατρισμός των Δυνάμεων, ο οποίος ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 1955. Από τον Ιούλιο του 1955 έως το Δεκέμβριο μειώθηκε σε Λόχο.
Ελληνικό αεροσκάφος ίπτται πάνω από Αμερικανική πυροβολαρχία_αρχείο ΓΕΣ_ΔΙΣ
Αντιπροσωπευτικό τμήμα δυνάμεως ομάδας παρέμεινε στην περιοχή από τον Ιανουάριο του 1956 έως τον Μάιο του 1958.
Κυριότερες μάχες
• 29 Ιανουάριου 1951. Μάχη του υψώματος 381.
• 7-8 Μάρτίου 1951. Μάχη του υψώματος 326.
• 3-10 Οκτωβρίου 1951. Επίθεση και κατάληψη του υψώματος 313 (Σκοτς).
• 17-18 Ιουνίου 1953. Μάχη υψώματος Χάρρυ.
To 13° Σμήνος επίσης, επέδειξε γενναιοψυχία, ευτολμία και μαχητικότητά και εκτέλεσε 2.916 πολεμικές αποστολές σε 13.777 ώρες πτήσης.
Επιθετική ενέργεια του ΕΚΣΕ υποστηριζόμενη από Αμερικανικό ουλαμό αρμάτων_αρχείο ΓΕΣ_ΔΙΣ
Μετέφερε συνολικά 70.568 επιβάτες, 9.243 τραυματίες, 11.104.550 λίβρες υλικού και έκανε ρίψεις πυρομαχικών και εφοδίων βάρους 17.000 λιβρών.
Παρέμεινε στην Κορέα μέχρι τον Μάιο του 1955. Οι αποστολές διακόπηκαν στις 26 Μαΐου και άρχισε η προετοιμασία μεταφοράς υλικών και αεροσκαφών για την αεροπορική βάσηAshiya, όπου θα γίνονταν οι απαραίτητες εργασίες και επιθεωρήσεις για την επιστροφή στην πατρίδα.
Η Ελληνική κοινή γνώμη για την αποστολή του ΕΚΣΕ στην Κορέα
Η Ελληνική κοινή γνώμη παρακολουθούσε με ζωηρό ενδιαφέρον την πορεία του ΕΚΣΕ καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής του στην Κορέα. Αυτό μαρτυρούν τα δημοσιεύματα του Ημερήσιου Τύπου της εποχής, στα οποία ο Ελληνικός λαός εμφανίζεται ως σύμμαχος των Ελλήνων μαχητών οι οποίοι για άλλη μια φορά, ήταν έτοιμοι να υπερασπιστούν τα δίκαια των ελεύθερων λαών.
Ο Ελληνικός λαός αποχαιρέτισε το Τάγμα του ΕΚΣΕ, με τη βεβαιότητα ότι οι στρατιώτες του θα έπρατταν το καθήκον τους με τόλμη και ευψυχία, και θα εκτελούσαν την αποστολή τους με ευθύνη και πίστη. Οι ευχές και η αγάπη του κόσμου περιέβαλαν τους Έλληνες μαχητές, οι οποίοι για πρώτη φορά έδιναν έναν ηρωικό αγώνα τόσο μακριά από την πατρίδα τους. Ο τύπος εξήρε τη γενναιοψυχία του Ελληνικού στρατεύματος, καθώς αυτό αποδεικνυόταν αντάξιο της πολεμικής του ιστορίας.
Η περιγραφή των κατορθωμάτων των Ελλήνων στρατιωτών προκαλούσε τεράστιο ενθουσιασμό στις ψυχές των πατριωτών, και οι νίκες εναντίον του εχθρού έκαναν υπερήφανους τους Έλληνες πολίτες, αφού η Ελλάδα βρισκόταν και πάλι στην πρωτοπορία της ελευθερίας. Τα δημοσιεύματα των εφημερίδων παραλλήλιζαν την ανδρεία των μαχητών του ΕΚΣΕ μ’ εκείνη που επέδειξαν οι Έλληνες στρατιώτες στον πόλεμο εναντίον των Ιταλών και Γερμανών κατακτητών. Το γεγονός αυτό επιβεβαίωνε περίτρανα ότι οι Έλληνες μάχονταν με το ίδιο σθένος για τα υψηλά ιδεώδη της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας ακόμη και όταν δεν είχαν ίδιον όφελος.Μεγάλη συγκίνηση και αβάσταχτο πόνο επέφεραν στους Έλληνες πολίτες οι δυσάρεστες ειδήσεις για τις απώλειες στο πεδίο της μάχης.
Φιλανθρωπικό και πολιτιστικό έργο του προσωπικού του ΕΚΣΕ
Οι λοιποί Αξιωματικοί Όπλων και Σωμάτων που συμμετείχαν στο Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος στην Κορέα, πέρα από την πολύτιμη υποστήριξη που παρείχαν στους Έλληνες μαχητές καθ’ όλη τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, επέδειξαν αξιόλογο φιλανθρωπικό έργο προς όφελος των Νοτιοκορεατών, καθώς και σημαντική πολιτιστική δραστηριότητα.
Τα μέγιστα προς την κατεύθυνση αυτή και ειδικότερα στη διάδοση της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης στην περιοχή, συνέβαλαν οι Στρατιωτικοί Ιερείς του ΕΚΣΕ. Ο εκάστοτε Στρατιωτικός ιερέας, εκτός των παγίων καθηκόντων του:
- Ιερουργούσε ανελλιπώς, σύμφωνα με τα κελεύσματα της Εκκλησίας και κοντά στη γραμμή του μετώπου, ενώ παράλληλα μεριμνούσε, με συχνές επισκέψεις των τμημάτων, για την παροχή πνευματικής βοήθειας στο προσωπικό του ΕΚΣΕ.
- Αναζήτησε και βρήκε τους λίγους, αρχικά, Κορεάτες Ορθόδοξους Χριστιανούς στη Σεούλ, και τη μοναδική ερειπωμένη εκκλησία τους. Αμέσως το Τάγμα, δια του στρατιωτικού ιερέα, ανέλαβε την αναδημιουργία της Ορθόδοξης Κοινότητας της Σεούλ. Μάλιστα, με έρανο που έγινε μεταξύ του προσωπικού του ΕΚΣΕ, πραγματοποιήθηκε αργότερα η ανέγερση της Εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο κέντρο της Σεούλ.
Με τη χειροτόνηση Κορεάτη ιερέα από τον Ορθόδοξο Επίσκοπο στο Τόκιο, συγκεντρώθηκε ο πυρήνας των Ορθοδόξων της Σεούλ, ενώ με τη βοήθεια του ΕΚΣΕ σημαντικός αριθμός Κορεατών προσελκύστηκε στην Ορθοδοξία. Το Σύνταγμα ΕΚΣΕ συνέχισε δραστήρια το έργο του Τάγματος, συστηματοποίησε και επαύξησε την τέλεση βαπτίσεων Κορεατοπαίδων από Αξιωματικούς και οπλίτες στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου της Σεούλ, συλλειτουργούντος του ιερέα του ΕΚΣΕ και Κορεάτη ιερέα.
Όμως σημαντική ήταν και η προσφορά των μελών του Υγειονομικού Σώματος του ΕΚΣΕ στους ντόπιους κατοίκους. Συγκεκριμένα, ιατροί του ΕΚΣΕ παρείχαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε τραυματίες Κορεάτες, ενήλικες και παιδιά, που πολλές φορές βάλλονταν από αντίπαλα πυρά. Επιπλέον, υπάρχουν πλείστες αναφορές για αξιωματικούς και οπλίτες Διοικητικής Μέριμνας, οι οποίοι διένειμαν τρόφιμα του ΕΚΣΕ σε Νοτιοκορεάτες της περιοχής επιχειρήσεων (συνήθως ορφανά παιδιά 14-18 ετών που ακολουθούσαν το ΕΚΣΕ και είχαν τεθεί υπό την προστασία του).
Ηθικές αμοιβές
Το ΕΚΣΕ για την ηρωική του δράση στον Κορεατικό πόλεμο τιμήθηκε με Εύφημο μνεία και Ευαρέσκεια του Προέδρου των Η.Π.Α και του Προέδρου της Δημοκρατίας της Κορέας. Ενδεικτικά σημειώνετε ότι η κυβέρνηση των Η.Π.Α. απένειμε στη σημαία και τους μαχητές του ΕΚΣΕ 6 πολεμικούς σταυρούς (Distinguished Service), 32 Silver Stars, 110Bronze Stars, Επίσης 19 Air Medals σε άνδρες του 13ουΣμήνους. Ανάλογα Πολεμικά Μετάλλια απονεμήθηκαν στο ΕΚΣΕ και από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κορέας.
Η Ν. Κορέα, ευγνωμονούσα το ΕΚΣΕ, ανήγειρε στην τοποθεσία Γιουτζού Κιουν Τζι Ντο, κοντά στη Σεούλ (την περίφημη Κοιλάδα των Ηρώων), μεγαλοπρεπέστατο μνημείο για τους πεσόντες Έλληνες μαχητές, όπου σε πλάκα αναγράφεται: «Οι γενναίοι αυτοί στρατιώτες της Ελλάδας ενσάρκωσαν το εύδαιμον το ελεύθερον, το δε ελεύθερον το έμψυχον. Τιμή και δόξα τοις πεσούσι πολεμισταίς». Σε άλλη πλάκα έχει χαραχθεί σύντομη εξιστόρηση της συμμετοχής του ΕΚΣΕ στον πόλεμο της Κορέας.
Μνημείο πεσόντων ΕΚΣΕ στην Σεούλ
Οι Ελληνικές μονάδες έχοντας ενταχθεί σε Αμερικανικούς Σχηματισμούς ανταποκρίθηκαν πλήρως στις προσδοκίες και τις παραδόσεις του Έθνους μας καθ’ όλη τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Κορέα. Οι μάχες ήταν κατά κανόνα σκληρές και αιματηρές, διεξήχθησαν σε πολύ απομακρυσμένες από την Ελλάδα περιοχές και υπό ιδιαίτερα δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες. Παρά τις δυσκολίες, το ηθικό του ΕΚΣΕ ήταν πάντοτε ακμαίο, η μαχητικότητα σε υψηλό επίπεδο και η θέληση για τη νίκη ακλόνητη. Εκτός από τις ιδιότυπες συνθήκες του περιβάλλοντος και του καιρού, το ΕΚΣΕ και οι υπόλοιπες δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών αντιμετώπισαν κατά τις επιχειρήσεις υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού, που δεν υπολόγιζε τις απώλειές του και πολέμησε με τυφλό φανατισμό.
Στις 25 Μαρτίου 1954, στο στρατόπεδο του Συντάγματος έγινε λαμπρή τελετή με πλήρη επισημότητα. Παρευρέθησαν μέλη της κυβερνήσεως της Ν. Κορέας, ο Πρόεδρος της Κορεατικής Βουλής, οι Διοικητές της 8ης Αμερικανικής Στρατιάς, του 9ουΑμερικανικού Σώματος Στρατού και της 3ης Αμερικανικής Μεραρχίας, ο Διοικητής της Κορεατικής Στρατιάς, ο Έλληνας Σύνδεσμος του Στρατηγείου Ενωμένων Εθνών Άπω Ανατολής και αντιπρόσωποι των Συμμαχικών Μονάδων. Μετά την παράταξη και τη δοξολογία, επακολούθησε η απονομή της Προεδρικής Ευαρεσκείας στην Πολεμική Σημαία του Συντάγματος.
Ελήφθησαν συγχαρητήριες επιστολές του Προέδρου της Νότιας Κορέας Syngman Rhee, του Αρχιστρατήγου Άπω Ανατολής, των Διοικητών της 8ης Αμερικανικής Στρατιάς, της 3ης Αμερικανικής Μεραρχίας, της 1ης Αμερικανικής Μεραρχίας Πεζοναυτών και άλλων.
Θα πρέπει ιδιαίτερα να τονιστούν τα θετικά σχόλια που απέσπασε το ΕΚΣΕ, απόρροια της γενναιότητας των μαχητών του. Μετά τη νίκη του Ελληνικού Τάγματος στο ύψωμα 381(2930 Ιαν 1951), ο Στρατηγός Ρίτζγουαιη είπε για τη μάχη «Τα Ενωμένα Έθνη οφείλουν πολλά στον Ελληνικό Λόχο που αμύνθηκε υποδειγματικά επί του υψώματος 381 και δεν έδωσε την ευκαιρία στον Κινέζο Στρατηγό να ανατρέψει το γενικότερο σχέδιο της 8ηςΑμερικανικής Στρατιάς». Ο ίδιος Αμερικανός Στρατηγός κατά τη διάρκεια άλλης τελετής (25 Μαρ 1951) χαρακτήρισε τους Έλληνες μαχητές του εκστρατευτικού σώματος της Κορέας, άξιους κληρονόμους των παραδόσεων του Μαραθώνα και των Θερμοπυλών, ενώ παρασημοφόρησε τον διοικητή του Ελληνικού Τάγματος και τους Αξιωματικούς – Οπλίτες που διακρίθηκαν στο πεδίο της μάχης. Επίσης η δήλωση του Αμερικανού Διοικητού του 7ου Συντάγματος Ιππικού: «Αξίζει για κάθε άνθρωπο να γνωρίζει πώς πολεμούν οι Έλληνες».
Θα πρέπει να τονισθεί και η λαμπρή συμμετοχή του 13ουΕλληνικού Σμήνους. Κατά την διάρκεια του Κορεατικού πολέμου, το σμήνος ανέλαβε μεταφορές τραυματιών, προσωπικού, αιχμαλώτων και πάσης φύσεως υλικού προς και από τα προκεχωρημένα σημεία του μετώπου, καθώς και ρίψεις εφοδίων και πυρομαχικών σε προκεχωρημένα η αποκομμένα φίλια τμήματα. Επίσης, εκτέλεσε νυκτερινές πτήσεις σε βάθος μέσα στο εχθρικό έδαφος για την συλλογή επιχειρησιακών πληροφοριών, την άσκηση ψυχολογικού πολέμου στον εχθρό και τέλος τον ανεφοδιασμό των συμμαχικών βάσεων που βρίσκονταν μέσα στις κατεχόμενες από τον εχθρό περιοχές.
Χαρακτηριστικά επισημαίνεται η συμβολή της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας κατά την επιχείρηση στη περιοχή Χουνγκάμ, όπου παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες κατάφερε να διασωθούν όλοι οι τραυματίες και να αποσυρθούν τα συμμαχικά στρατεύματα χωρίς σημαντικές απώλειες Η εκτίμηση των Προϊσταμένων Υπηρεσιών προς το μικρό αλλά αεικίνητο Ελληνικό Σμήνος εκδηλώθηκε με κάθε τρόπο. Πέρα από τις ηθικές διακρίσεις απονεμήθηκαν:
• Εύφημος Μνεία του Προέδρου των Η.Π.Α. για τη δράση του κατά την επιχείρηση εκκένωσης του αεροδρομίου Χανγκάρυ στο τέλος του 1950, όπου συνέβαλε στη διάσωση χιλιάδων τραυματιών των Συμμάχων.
• Εύφημος Μνεία του Προέδρου της Νοτίου Κορέας.
• Εύφημος Μνεία του Προέδρου της Νοτίου Κορέας που απονεμήθηκε στη 315 Αεροπορική Αμερικανική Μεραρχία και στις υπ’ αυτήν Μονάδες μεταξύ των οποίων και το Ελληνικό Σμήνος.
Απώλειες
Συνολικά στην επιχείρηση της Κορέας έλαβαν μέρος 10.255 άνδρες (669 αξιωματικοί και 9.586 οπλίτες). Οι απώλειες για τους Έλληνες ανήλθαν στους 186 νεκρούς, από τους οποίους 12 ήταν της Πολεμικής Αεροπορίας και 577 τραυματίες (αξιωματικούς και οπλίτες). Επίσης απωλέσθηκαν τέσσερα αεροσκάφη τύπου C- 47 Dakota
Η κατάσταση πεσόντων Κορέας εδώ
Όλοι οι υπηρετήσαντες Έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες στο ΕΚΣΕ διακατέχονταν από υψηλό πνεύμα του καθήκοντος, γενναιότητα και υπερηφάνεια. Ιδιαίτερα πρέπει να σημειωθεί η γενναία δραστηριότητα των Διοικητών – Υποδιοικητών και Διμοιριτών όλων των Λόχων, που αψηφώντας κινδύνους, κόπους και κακουχίες, επέτυχαν να οδηγήσουν τους Έλληνες στρατιώτες στο δρόμο του καθήκοντος με αποτέλεσμα την επίτευξη των προσδοκώμενων αποτελεσμάτων.
Η εξαιρετική επιχειρησιακή ετοιμότητα και οι συνεχείς πολεμικές επιτυχίες του ΕΚΣΕ (Μονάδας Πεζικού και Σμήνους Αεροσκαφών) στην Κορέα οφείλονταν στην υψηλή εκπαίδευση, στην πολεμική πείρα των στελεχών, στην εξαίρετη πειθαρχία και στο υπέροχο ηθικό τους.
Πηγές – βιβλιογραφία
Στρατιωτική Επιθεώρηση τεύχος Μαρ – Απρ. 2004.
«Το εκστρατευτικόν Σώμα Ελλάδος εις Κορέαν», ΓΕΣ/ΔΙΣ, Αθήνα,1977.
«Τα Ηρωικά Κατορθώματα του Ελληνικού Στρατού στην Κορέα», Χαράλαμπου Γκιόλια, Αθήνα, 1961.
«Το Χρονικό του Θεάτρου Επιχειρήσεων του Κορεατικού Πολέμου», Φιλιππόπουλος Αθανάσιος, Πανελλήνιος Σύνδεσμος Παλαιμάχων Πολεμιστών Κορέας, Αθήνα,2000.
«Τα Κυριότερα Πολεμικά Γεγονότα και οι Σημαντικότερες Μάχες του ΕΚΣΕ», Φιλιππόπουλος Αθανάσιος, Πανελλήνιος Σύνδεσμος Παλαιμάχων Πολεμιστών Κορέας, Αθήνα,2000.
«Εποποιία του Σμήνους της ΕΒΑ στην Κορεατική Εκστρατεία»,Ακριβός Τσολάκης, Αθήνα, 1969.
Εφημερίδα «Στρατιωτικά Νέα», Τεύχος 43, 19 Νοεμβρίου 1950.
chilonas.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου