Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος, σε μια αποκλειστική συνέντευξη του στo «Πενταπόσταγμα», μιλάει για το θέμα της φημολογούμενης καταργήσεως του Σταυρού από την Σημαία μας, εκθέτοντας την έντονη ανησυχία και τον προβληματισμό του για τον άτυπο διωγμό που, όπως υποστηρίζει, υφίσταται η Εκκλησία μας, μέσα στο κλίμα και το πνεύμα της λεγόμενης ″Νέας Εποχής″ και της Παγκοσμιοποιήσεως.
Παράλληλα, τοποθετείται, μεταξύ άλλων, και για τα όσα ακούγονται τον τελευταίο καιρό για ενδεχόμενη πρόθεσή του Οικουμενικού Πατριάρχη να πάρει υπό την δικαιοδοσία του τις Μητροπόλεις των Νέων Χωρών, καθώς και για το σάλο που έχει ξεσπάσει στους εκκλησιαστικούς κύκλους για το πως μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να οδηγήσει σε διχασμό το Σώμα της Εκκλησίας.
- Σεβασμιώτατε, βιώνουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Οικονομικήκρίση, ανεργία, απελπισία, ακόμα και αυτοκτονίες συνανθρώπων μας σε καθημερινή βάση. Ποιος κρίνετε ότι θα πρέπει να είναι ο ρόλος της Εκκλησίας σήμερα;
Η περίοδος την οποία βιώνομεν, είναι δύσκολη και πρωτόγνωρη, με όλα τα γνωστά στοιχεία της οικονομικής κρίσεως, της ανεργίας, της απελπισίας, των αυτοκτονιών και όχι μόνον.
Ο ρόλος, όχι τόσον της Εκκλησίας, την οποίαν συναποτελούμεν όλοι μας, με την Αγία Τριάδα, τους αγγέλους, τους Αγίους όλων των εποχών, όσον κυρίως των ποιμένων και των εργατών της Εκκλησίας, Επισκόπων, ιερέων, θεολόγων, είναι ο ρόλος της στοργικής Μητέρας, η οποία είναι μαζί με τα παιδιά της, τα καταλαβαίνει, τα πονά, τα αγαπά, τους συμπαραστέκεται όσον μπορεί, είναι πάντα η μητέρα τους, για να μην είναι τα παιδιά Της ορφανά και έρημα και κάνει σε μόνιμη βάση ο,τιδήποτε έχει την δυνατότητα να κάνει γι᾿ αυτά, για όλους μας. Αυτός ήταν, είναι και θα είναι ο ρόλος της Εκκλησίας στα δοκιμαζόμενα παιδιά Της, κάθε εποχής και σήμερα.
- Είστε υπέρ της ανεγέρσεως τζαμιού στη χώρα μας;
Το θέμα αυτό είναι μεγάλο και λεπτό. Δεν είμαστε υπέρ της αλλοιώσεως της Χώρας και την Εκκλησία μας, αλλά και δεν λησμονούμεν, ότι η Εκκλησία μας χαίρεται και σέβεται το μέγα δώρο της ελευθερίας του ανθρώπου, το οποίον ο Θεός μας έχει δωρήσει. Δεν μας ταιριάζει να είμαστε φανατικοί, αποκλειστικοί και απάνθρωποι ως άνθρωποι, ως λαός και ως Εκκλησία, δεν είμαστε εμείς αυτό.
Οι υπεύθυνοι εις την υπόθεση αυτήν, πρέπει να χειρισθούν το θέμα, με ελευθερίαν, υπευθυνότητα, ανθρωπιά και σύνεση.
Εκείνο το οποίον είναι πάντοτε πολύ σημαντικόν, είναι πόσον εμείς, ως άνθρωποι και ως λαός, είμαστε έτοιμοι, ικανοί και εγρηγορούντες, να διαχειριζόμαστε όλα τα σύγχρονα, δύσκολα προβλήματα και τις καταστάσεις του Τόπου μας.
Με τον τρόπον αυτόν, μπορούμε και πρέπει να βλέπωμεν όλα τα θέματα και το θέμα αυτό, της παρουσίας μιάς άλλης θρησκείας, της συγκεκριμένης, εις τον Τόπο μας.
- Tα όσα σε επίπεδο φημολογίας ακούγονται περί κατάργησης του σταυρού από τη σημαία μας, σας ανησυχούν; Πιστεύετε ότι ο Χριστιανισμός βρίσκεται σήμερα υπό άτυπο διωγμό;
Το θέμα της φημολογούμενης καταργήσεως του Σταυρού από την Σημαία μας, είναι πολύ μεγάλο. Δεν έχει να κάνει μόνον με την Εκκλησία μας, αλλά και με το Ελληνικό Γένος μας. Η Ελληνική Σημαία είναι η ταυτότητά μας, η ύπαρξή μας. Έτσι επορευθήκαμε και πορευόμαστε τόσα χρόνια. Η κατάργηση του Σταυρού από την Σημαία μας αλλοιώνει, ισοπεδώνει και αλλάζει αυτό που είμαστε.
Στην Εποχή μας κυριαρχεί η ισοπέδωση των πάντων. Όλοι και όλα γινόμαστε ένα. Χάνομε το πρόσωπό μας, την εικόνα μας.
Δεν είναι δυνατόν εμείς ως λαός να αυτοκαταργούμαστε και να μην έχωμε την αυθεντικήν Ελληνική Ταυτότητά μας. Είναι πρόβλημα μεγάλο αν θα γίνει κάτι τέτοιο στον Τόπο μας.
Προσωπικώς ανησυχώ και προβληματίζομαι εντόνως.
Είναι φανερόν, ότι η Εκκλησία μας ευρίσκεται υπό άτυπο διωγμό. Αυτό είναι το κλίμα και το πνεύμα της λεγόμενης ″Νέας Εποχής″ και της Παγκοσμιοποιήσεως.
Χρειαζόμαστε πάρα πολύ εγρήγορση, επαγρύπνηση, ετοιμότητα, να μη σβήσωμε, να μη χαθούμε, ως πρόσωπα, ως λαός, ως Γένος των Ελλήνων.
- Δεν είναι λίγοι οι μητροπολίτες που υποστηρίζουν ότι η πρόθεσή του Οικουμενικού Πατριάρχη να πάρει υπό την δικαιοδοσία του τις Μητροπόλεις των Νέων Χωρών, θα οδηγούσε σε διχασμό την Εκκλησία. Εσείς τι νομίζετε;
Προσωπικώς, δεν πιστεύω ότι ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης έχει την πρόθεση και την διάθεση να πάρει τις Μητροπόλεις των Νέων Χωρών υπό την δικαιοδοσία του, ούτε και να οδηγήσει την Εκκλησία μας σε διχασμό. Εκείνος είναι υπεύθυνος Πατριάρχης, Έλληνας, άνθρωπος και δεν έχει τέτοιες προθέσεις και διαθέσεις, σε καμμιά περίπτωση. Το μόνο το οποίον επιθυμεί και επιδιώκει, είναι να είναι σεβαστά και να εφαρμόζωνται όσα έχουν συμφωνηθεί και ρυθμισθεί κατά τα δύσκολα χρόνια μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, το 1928. Να σεβώμαστε και να τηρούμε όσα οι Πατέρες μας έχουν κρίνει ορθά και απαραίτητα, όχι να τα αγνοούμε και να τα καταργούμε.
Ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης έχει σοφία, σύνεση, αγιότητα, οράματα Εκκλησιαστικά και δεν έχει σε καμμία περίπτωση την πρόθεση να δημιουργήσει οποιοδήποτε πρόβλημα εις την Εκκλησία μας και τα παιδιά Της.
- Πρόσφατα εστάλη μια επιστολή της Συνάξεως Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, αναφορικά με την επικείμενη επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι, την οποία προσυπέγραφαν έξι Μητροπολίτες. Μάλιστα, ο Κυθήρων Σεραφείμ υποστηρίζει ότι, σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, όποιος συλλειτουργεί με παπικούς, θα πρέπει να αφορίζεται ή να καθαιρείται. Ποια είναι η γνώμη σας;
Δεν έχω δεί και δεν έχω μελετήσει την Επιστολή της Συνάξεως Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, σχετικώς προς την επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι, κατά την από 28 έως και 30 τρέχοντος μηνός Δεκεμβρίου, γι᾿ αυτό και δεν κρίνω και δεν σχολιάζω την Επιστολήν αυτήν.
Ασφαλώς η Επιστολή αυτή εκφράζει την αγάπη και την αφοσίωση εις την Εκκλησίαν εκείνων οι οποίοι την έγραψαν, την υπέγραψαν και την έστειλαν, δεν κατακρίνω δε, ούτε και σχολιάζω την ενέργειά των αυτήν, την καλοπροαίρετη.
Σχετικώς όμως με την θέση εις την οποίαν αναφέρετε, ότι ″σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, όποιος συλλειτουργεί με παπικούς θα πρέπει να αφορίζεται ή να καθαιρείται″, αναφέρω και δηλώνω, ότι εις το Φανάρι δεν έγινε συλλείτουργο με τους παπικούς. Ο Πάπας και οι συνοδοί του δεν ελειτούργησαν και δεν συνελειτούργησαν με τον Παναγιώτατό μας, εις τον Πατριαρχικόν Ναόν. Απλώς ελειτουργήθηκαν, όπως όλοι οι εκκλησιαζόμενοι, σε στασίδια και σε καθίσματα. Καμμία συλλειτουργία, καμμία θεία Κοινωνία από την Εκκλησία μας. Ήταν επισκέπτες εις τον Ναόν και μετά την θεία Λειτουργία, εφιλοξενήθηκαν εις το Πατριαρχείο ως φιλοξενούμενοι, έλαβαν τα σχετικά δώρα και ανεχώρησαν, όχι ως συλλειτουργοί, αλλά ως φιλοξενούμενοι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όχι σε λειτουργική βάση, αλλά ως άνθρωποι, οι οποίοι έγιναν απλώς δεκτοί ως άσχετοι με την Εκκλησίαν μας και όχι ως συλλειτουργοί.
Είναι γεγονός, ότι το Πατριαρχείο μας και ο Προκαθήμενός Του, εδέχθη τους ανθρώπους αυτούς με πολλή ανθρώπινη αγάπη και ανθρώπινη φιλοξενία και καλωσύνη. Τίποτε άλλο.
Με αυτή την πραγματικότητα και την αλήθεια θεωρώ, ότι στην περίπτωση αυτήν, δεν ισχύουν όσα ορίζουν οι Κανόνες της Εκκλησίας μας για αφορισμό και καθαίρεση, αφού δεν έγινε συλλείτουργο των Ορθοδόξων με τους Ρωμαιοκαθολικούς.
- Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες του «Πενταπόσταγμα»;
Εις τους αναγνώστες σας, επιθυμώ να εκφράσω την αγάπη, τις ευχές και τους χαιρετισμούς μου.
Να έχουν και εκείνοι, όπως ευχόμαστε να έχουν όλοι οι άνθρωποι του Τόπου μας, πλούσια την ευλογία του Θεού, ειρήνη, ηρεμία, αγάπη, δυνάμεις, αντοχές, να αντέχουν και να αντέχωμεν όλοι μας, εις τις δυσκολίες της Εποχής μας, να έχουν δυνάμεις πολλές, εγρήγορση και ετοιμότητα, χωρίς άγχος και απογοήτευση.
Να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα και όλες τις Εορτές, με χαρά και μεγάλη αισιοδοξία.
http://www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου