Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Κύπρος: Μαθήτρια πήρε απαλλαγή από τα Θρησκευτικά αλλά δεν δικαιούται να λείπει από την τάξη


Αποβολή όταν απουσιάζει από τα Θρησκευτικά
Μαθήτρια πήρε απαλλαγή αλλά δεν δικαιούται να λείπει από την τάξη
ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ
Δεκαπεντάχρονη μαθήτρια η οποία ζήτησε και πήρε απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, κινδυνεύει τώρα να μείνει στην ίδια τάξη. Η διεύθυνση του λυκείου στο οποίο φοιτά, της απαγόρευσε να απουσιάζει από την αίθουσα διδασκαλίας την ώρα του συγκεκριμένου μαθήματος και ως εκ τούτου, από την έναρξη της χρονιάς μέχρι σήμερα, τιμωρείται με αποβολές κάθε φορά που λείπει. Το σχολείο, μάλιστα, την προειδοποίησε ότι θα παραμείνει στάσιμη εάν συνεχίσει να μην παρουσιάζεται στα Θρησκευτικά.
Την πιο πάνω υπόθεση εξέτασε η επίτροπος Διοικήσεως, Ελίζα Σαββίδου, μετά από παράπονο που υπέβαλαν οι γονείς της μαθήτριας. Συγκεκριμένα, οι παραπονούμενοι αιτήθηκαν απαλλαγής της κόρης τους από τα Θρησκευτικά καθώς είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά.
Παρότι το αίτημα εγκρίθηκε, ο διευθυντής του λυκείου απαγόρευσε στη 15χρονη να αποχωρήσει από την τάξη κατά τη διάρκεια του μαθήματος, επικαλούμενος ότι η απαλλαγή αφορά μόνο στη βαθμολόγηση και συμμετοχή και σε καμιά περίπτωση την παρουσία του μαθητή στην τάξη.
Ακολούθως το κορίτσι, με τη συναίνεση των γονιών της, αποφάσισε στις 25 Σεπτεμβρίου να αποχωρήσει από την τάξη. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από τον διευθυντή με διήμερη αποβολή. Στη συνέχεια, σύμφωνα με την έκθεση της επιτρόπου, οι γονείς απευθύνθηκαν στην επιθεωρήτρια του σχολείου, η οποία συμφώνησε με τους χειρισμούς του διευθυντή και τους ζήτησε να υπογράψουν δήλωση ...
με την οποία να απαλλάσσουν το σχολείο από οποιαδήποτε ευθύνη για ό,τι τυχόν συμβεί σε περίπτωση απουσίας της κόρης τους από την τάξη κατά την ώρα των Θρησκευτικών.
Σημειώνεται, ακόμα, ότι τον Οκτώβρη η μαθήτρια κλήθηκε στο γραφείο βοηθού διευθυντή
και προειδοποιήθηκε ότι δεν θα προαχθεί στην επόμενη τάξη λόγω απουσιών που θα λαμβάνει σε περίπτωση που συνεχίσει να μην προσέρχεται στο μάθημα. Επιπρόσθετα, της ζητήθηκε να υπογράψει έγγραφο στο οποίο να δηλώνει ότι ενημερώθηκε και προειδοποιήθηκε ότι δεν θα προαχθεί. Μετά από όλα αυτά και μέχρι σήμερα, αναφέρει η κ. Σαββίδου, η μαθήτρια τιμωρείται με αποβολές κάθε φορά που απουσιάζει από τα Θρησκευτικά.
Κατά τη διερεύνηση του παραπόνου, περιήλθε στην αντίληψή της πρόσφατη εγκύκλιος του υπουργείου (Σεπτέμβριος 2012) στην οποία αναλύεται η διαδικασία υποβολής αιτημάτων για απαλλαγή από μαθήματα. Στη συγκεκριμένη επιστολή αναφέρεται ότι «η απαλλαγή δεν συνεπάγεται απουσία από την τάξη την ώρα της διδασκαλίας οποιουδήποτε μαθήματος».
Η επίτροπος κρίνει πως «η πρακτική που επιδιώκεται με την πιο πάνω εγκύκλιο, θέτει σοβαρά ζητήματα σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας των μαθητών και των γονιών ή κηδεμόνων τους αφού οι μαθητές που λαμβάνουν απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, υποχρεούνται να είναι παρόντες στην τάξη». Θεωρεί, κατ’ αρχάς, ότι η πρακτική αυτή στερείται «λογικού ερείσματος» καθώς και νομικού, αφού «είναι προφανές ότι ανατρέπει την ουσία του δικαιώματος της απαλλαγής το οποίο αφορά κυρίως την απόφαση του φορέα του δικαιώματος να μη μετέχει ως δέκτης του περιεχομένου του μαθήματος των Θρησκευτικών λόγω των δικών του πεποιθήσεων». Επομένως, υποστηρίζει η κ. Σαββίδου, «ο εξαναγκασμός μαθητών που έχουν λάβει απαλλαγή να είναι παρόντες κατά τη διδασκαλία του μαθήματος, παραβιάζει ευθέως τη θρησκευτική τους ελευθερία την οποία σκοπεύει ακριβώς να προστατεύσει ο νομοθέτης μέσω της διαδικασίας της απαλλαγής». Συμπληρώνει δε, ότι «η παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας ανακύπτει ακόμη εντονότερα σε περίπτωση που οι μαθητές που απουσιάζουν από τα Θρησκευτικά κατόπιν απαλλαγής, θα κινδυνεύουν να μην προαχθούν στην επόμενη τάξη λόγω προσμέτρησης των απουσιών αυτών ή θα υπόκεινται σε τιμωρία αποβολής».
Οι χειρισμοί του σχολείου στιγμάτισαν το κορίτσι
Η ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι χειρισμοί τόσο της Διεύθυνσης του σχολείου όσο και της αρμόδιας Αρχής, έθιξαν σε σοβαρό βαθμό τη θρησκευτική ελευθερία των γονιών και της μαθήτριας. Αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι το νομικό πλαίσιο, καθορίζει ότι
υπεύθυνοι για τη θρησκευτική εκπαίδευση των παιδιών μέχρι την ηλικία των 16 ετών είναι οι γονείς και ως εκ τούτου η Διεύθυνση του σχολείου είναι υποχρεωμένη να ενημερώνει τους ίδιους για ζητήματα που ανακύπτουν και συνδέονται με την άσκηση της θρησκευτικής ελευθερίας των παιδιών τους. Ταυτόχρονα, υποδεικνύει πως η επιβολή της αυστηρότερης τιμωρίας –της αποβολής– από τη Διεύθυνση του λυκείου, «είναι κατά την άποψή μου αδικαιολόγητη καθώς δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε επαχθής προϋπόθεση ή συνέπεια λόγω της άσκησης της θρησκευτικής ελευθερίας». Η κ. Σαββίδου διευκρινίζει πως, αντιλαμβάνεται ότι η διεύθυνση ενήργησε βάσει των όσων προβλέπονται στην εγκύκλιο του υπουργείου. Παρόλα αυτά, θεωρεί ότι η Διεύθυνση είχε στη διάθεσή της ηπιότερα μέτρα προκειμένου να συμμορφωθεί με τις σχετικές οδηγίες. «Οι πιο πάνω χειρισμοί και η επιβολή αποβολής στη μαθήτρια οδήγησαν στον έντονο στιγματισμό ενός νεαρού κοριτσιού, το οποίο πράττει και ενεργεί στη βάση των θρησκευτικών πεποιθήσεων της ίδιας και της οικογένειάς της, γεγονός που αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμά τους», καταλήγει.

Σιγή τήρησε το Υπ. Παιδείας
ΤΟΝ ΡΟΛΟ του ιχθύος επέλεξε να παίξει το Υπουργείο Παιδείας τηρώντας σιγή, επί του συγκεκριμένου θέματος. Στην έκθεσή της η επίτροπος γράφει ότι από τις 10 Οκτωβρίου, ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό –με επιστολή της– να τοποθετηθεί με σχόλια και απόψεις για το όλο ζήτημα εντός 15 ημερών. Σημειώνει ότι η επιστολή, εστάλη ως επείγουσα με το χέρι, αλλά «δυστυχώς, μέχρι σήμερα, παρότι έχει παρέλθει διάστημα πέραν του ενός μηνός, δεν έχω λάβει καμιά απάντηση από την αρμόδια Αρχή». Η κ. Σαββίδου εξηγει ότι «επειδή η μαθήτρια συνεχίζει να τιμωρείται με αποβολές για κάθε απουσία από το μάθημα των Θρησκευτικών και δεδομένου ότι δόθηκε η ευκαιρία στην αρμόδια Αρχή να τοποθετηθεί αλλά δεν το έπραξε, αποφάσισα να προχωρήσω στην υποβολή της παρούσας έκθεσης καθώς τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου, είναι επαρκή για την παρέμβασή μου»

Σχόλιο
Παραπήγε το κακό με την νοοτροπία να μην κουράζονται τα βλαστάρια  μας ή εμένα δεν μου αρέσουν τα θρησκευτικά. Η παιδεία είναι υποχρεωτική σε όλα και για όλα. Να πάψουν οι εξαιρέσεις. Όταν όλοι δέχονται ότι η Εκκλησία είναι το καλύτερο για τον άνθρωπο, δεν μπορεί κάποιοι στο όνομα τού ψώνιου τους να θέλουν να ποτίσουν τα παιδιά δηλητήρια ή ανούσιες τροφές. 

4 σχόλια:

Γιώργος είπε...

Επιτέλους η δικτατορική σκέψη μερικών πρέπει να ανήκει στο παρελθόν.
Πρέπει να λέμε τη σκάφη 'σκάφη' και τα σύκα 'σύκα'.
Δεν μπορεί Διευθυντές σχολείων να είναι τόσο στενοκέφαλοι και μάλιστα στο όνομα δήθεν του Χριστού να εκβιάζουν μαθητές να συμμορφωθούν με ανεγκέφαλες νοοτροπίες σκοτεινών αιώνων.
Τέτοια γράμματα έμαθε αυτός ο Διευθυντής που δεν καταλαβαίνει προφανώς τίποτα από θρησκεία και θρησκευτική ελευθερία, άρα ούτε και από χριστιανική ηθική;
Ο κύριος αυτός αν μπορεί κάποιος να τον αποκαλέσει έτσι, καθώς η συμπεριφορά του το διαψεύδει αυτό, έχει καταντήσει έρμαιο ρασοφόρων υποκριτών.
Και αν ο οποιοσδήποτε τέτοιος κύριος νομίζει ότι έχει αποκλειστικότητα εκκλησιαστικής αλήθειας και καμουφλάρεται πίσω απο μεσαιωνικούς σκοταδιτές, εδώ είμαστε. Ιδού ο Ρόδος...

Γιώργος

ιωαννης είπε...

Είναι υποχρέωση του κράτους που ενδιαφέρεται για το καλό τών παιδιών η διδασκαλία σε όλους ανεξαιρέτως τούς μαθητές τού καλλίτερου από τα μαθήματα, του χρησιμότερου και του ουσιωδέστερου. Αυτό είναι το μάθημα τών θρησκευτικών που περικλείει τα πάντα. Την Αποκάλυψη τού ενός και αληθινού Θεού, την αληθινή ελευθερία, την αρετή και την αλληλεγγύη και πάνω από όλα τήν αγάπη προς την πατρίδα και πρός όλους τούς ανθρώπους. Η διδασκαλία ενός μαθήματος δεν σημαίνει και αποδοχή του μαθήματος αυτού. Η στέρησή του όμως αποτελεί φασιστική πρακτική που έχει άλλες σκοπιμότητες, όπως π.χ. τη υποταγή των μαθητών σε ιδεολογήματα και πρακτικές απάνθρωπες τίς οποίες εμείς στην Ελλάδα τίς έχουμε ζήσει στο παρελθόν και καλό θα ήταν να μας γίνει κάποτε η ιστορία μάθημα.

Γιώργος είπε...

Στο όνομα της ελευθερίας προδίδεται η ουσιαστική ελευθερία, στερώντας δικαιώματα του ατόμου.
Υπάρχει κάποιος ορθόδοξος που υποχρεώνεται να παρευρίσκεται σε μουσουλμανικά τεμένη;
Υπάρχει κάποιος ορθόδοξος που υποχρεώνεται να παρευρίσκεται σε συνάξεις Μαρτύρων του Ιεχωβά; Οχι φυσικά.
Γιατί λοιπόν ορθόδοξοι να απαιτούν μαθητές άλλων δογμάτων να είναι παρόντες σε διδασκαλίες που όχι μόνο απέχουν παρασάγκες από τις διδασκαλίες του Χριστού αλλά και που καταπνίγουν το νόημά τους;

Για τον εαυτό τους έχουν όλο το δικαίωμα αλλά
ούτε αλλοθρησκοι για αυτούς
ούτε αυτοί για αλλόθρησκους.

Τέτοιες απαιτήσεις παρουσίας σε θρησκευτικά αποσκοπούν τουλάχιστο σε αθέμιτη υποχρέωση σιωπηλά να δέχεται κάποιος αυτό που δεν πιστεύει. Άλλωστε δεν γίνεται ούτε καν ελεύθερος διάλογος στο μάθημα των θρησκευτικών, γιατί τότε οι θεολόγοι καθηγητές θα είχαν εκτεθεί πολλαπλώς με τις θρησκευτικά αλλοπρόσαλλες θεωρίες τους.

Πότε επιτέλους θα γίνει αντιληπτό ότι δεν υπάρχει θρησκευτικό μονοπώλιο;

ιωαννης είπε...

Πολύ θα ήθελα να γνωρίζω σε ποιά ισλαμική χώρα του κόσμου επιτρέπεται να φοιτά χριστιανός σε μουσουλμανικό σχολείο. Καθώς επίσης και ποιά είναι η τύχη τών χριστιανών που θέλουν να έχουν σχολεία στις μουσουλμανικές μεν αλλά δικές τους χώρες -οι εδώ ισλαμιστές δεν είναι Έλληνες όπως γνωρίζεις πλην μερικών χιλιάδων στην Θράκη.
Έχω και μιά απορία, από πότε ο αρχαιοελληνικός θαυμασμός μετατρέπεται σε ισλαμικό; κοινό στοιχείο βέβαια ο αντιχριστιανισμός. Εδώ όμως στηριζόμαστε στην πίστη τών ηρώων του 1821 "πρώτα για τού Χριστού τήν πίστη την αγία είπαμε και μετά για την ελευθερία τής πατρίδας". Και σε όποιον δεν αρέσει, ας πάει σε ισλαμική χώρα να μιλήσει για ειδωλολατρία, αρχαιολατρία και αθεΐα.