Συγκλονιστικη φραση απο μια πονεμενη αλλα περηφανη μανα συγχρονη αρχαια σπαρτιατισσα.
Ποσοι και ποσες μπορουν να την πουν, στην εποχή μας, εποχη λιποτακτων!
Ποσοι και ποσες μπορουν να την πουν, στην εποχή μας, εποχη λιποτακτων!
Δείτε, τι συγκλονιστικό μοιράζονται από χθες στο διαδίκτυο τα παιδιά μας και βουρκωμένα το στέλνουν παντού.
Λάζ.Α.Μαύρος
κι αν των ονείρων μου
ανέμισα τις στάχτες
εγώ δεν γέννησα
ποτέ μου λιποτάκτες…
Δίδυμα Όνειρα
Ελένη Δήμου
Στίχοι: Ροδούλα Παπαλαμπριανού
Μουσική: Άριστος Μοσχοβάκης
Κάνω κουράγιο την οργή
που μου ‘χει κλέψει η μάνα γη
τόσο νωρίς δυο ανδρειωμένα παλικάρια
Η νοσταλγία μια πληγή
κάποιοι με πότισαν χολή
γιατί μου στέρησαν
τα δίδυμα φεγγάρια
Δεν ξεπουλάω την περηφάνια μου
δεν την χαλάω με την ορφάνια μου
κι αν των ονείρων μου ανέμισα τις στάχτες
εγώ δεν γέννησα ποτέ μου λιποτάκτες.
Πήραν τα όνειρα φωτιά
ποιος πόνος να ‘ναι τώρα πια
μέσα στην άδεια τη ζωή μου τόσο πόνος
μου περισσεύουνε φιλιά
κρύα η δικιά μου αγκαλιά
ψέμα και πλάνη
πως γιατρός είναι ο χρόνος
Δεν ξεπουλάω….
Δεν ξεπουλάω….
Δεν ξεπουλάω…. (χορωδία & Ελένη Δήμου)
Δεν ξεπουλάω… απαγγελία Ελ. Δήμου
Δεν ξεπουλάω…
Εγώ δεν γέννησα ποτέ μου λιποτάκτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου