Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Ὑπάρχουν πολλοὶ κληρικοὶ καὶ θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι μὲ ἐπιμονὴ μελετοῦν καὶ μὲ ἐπιστημονικὸ τρόπο ἀναλύουν τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἀναπτύσσουν ἰδέες, ποὺ ἔχουν ἐλάχιστη σχέση μὲ τὴν καθημερινὴ πραγματικότητα. Ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς νὰ βγάλουν πρακτικὰ διδάγματα, γιατὶ δὲν θέλουν νὰ γίνει ὁ λόγος τους παραίνεση καὶ συμβουλή, προτροπὴ γιὰ ἠθικὴ ζωὴ καὶ τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν. Συνήθως ἀκούγονται εὐχάριστα τὰ ὅσα λένε, ἀλλὰ δὲν μένει σχεδὸν τίποτα τὸ πρακτικό, ποὺ θὰ ὁδηγοῦσε σὲ διαφορετικὸ τρόπο ζωῆς.
Ἀντίθετα μὲ αὐτοὺς τοὺς θεωρητικοὺς τῆς θρησκείας, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συχνὰ ἔδινε πρακτικὲς συμβουλὲς στὶς ἐπιστολές του, γιατὶ ἦταν ὑποστηρικτὴς τῶν πράξεων καὶ ὄχι τῶν λόγων... Ἔλεγε σχετικά: “Οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ᾽ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται”. Τὸ θέμα εἶναι σοβαρό, ἂν ἀναλογιστεῖ κανεὶς ὅτι λίγοι χριστιανοὶ εἶναι συνεπεῖς στὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ζωή τους ἀκτινοβολεῖ. Τὸ μεγαλύτερο παράδειγμα μᾶς τὸ δίνουν οἱ Ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι ἔδιναν προτεραιότητα στὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν. Τὸ ἴδιο διαπιστώσαμε καὶ στὴν ἐποχή μας ὅσοι εἴχαμε τὴν εὐκαιρία νὰ γνωρίσουμε ἀπὸ κοντὰ τοὺς ἐνάρετους Γέροντες, ποὺ ἔζησαν τὶς τελευταῖες δεκαετίες τοῦ 20ου αἰώνα.
Ὁ Ἀπ.Παῦλος λέει ὅτι οἱ ἀκροατὲς τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἐὰν δὲν προχωρήσουν καὶ στὸ ἑπόμενο βῆμα, ποὺ δὲν εἶναι τόσο εὔκολο, νὰ γίνουν δηλαδὴ ποιητὲς τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, δὲν πρόκειται νὰ δικαιωθοῦν ἀπὸ τὸ Θεό. Ἡ γνώση μόνη της δὲν τοὺς δίνει τὸ εἰσιτήριο γιὰ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Χρειάζεται καὶ ἡ πράξη καὶ ὁ πνευματικὸς ἀγώνας γιὰ νὰ σωθοῦν. Μακάριοι εἶναι οἱ ταπεινοὶ καὶ ἀθόρυβοι τηρητὲς τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τὴ βεβαιότητα ὅτι, παρὰ τὶς ἀδυναμίες τους, θὰ δικαιωθοῦν, γιατὶ ἡ προαίρεσή τους εἶναι ἀγαθή.
Αναρτήθηκε από ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 17/6/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου