Φωνάζει ὁ Θεὸς καὶ λέγει: «μὴ πηγαίνετε μὲ τὸ ρεῦμα».Ἦρθε μιὰ ψυχούλα καὶ ἦταν αὐτὸ τὸ καημενούλικο μέσα εἰς τὴν κοσμικὴ ζωή, δὲν μπορῶ νὰ ἐξιστορήσω... Πῶς νά της τὸ πῶ; Με τί τρόπο νά της τὸ πῶ; Βαμμένη (στὸ πρόσωπο) μέσα στὰ κοκκινάδια, φοροῦσε τὸ τσιτωτὸ παντελόνι... δὲν ὑπάρχει ἄλλη φράση νὰ πῶ καὶ περισσότερα. Καὶ τῆς λέγω:
- Παιδάκι μου, ἄκουσες ποτὲ ἕνα ψάρι ποὺ τὸ λένε πέστροφα, γιατί τὸ λένε πέστροφα;
- Ὄχι, μοῦ λέγει, δέν το ἄκουσα ποτέ.
- Ξέρεις, ὅτι ὑπάρχει ψάρι πέστροφα;
- Οὔτε καὶ τοῦτο τὸ ξέρω...
- Εἶναι ἕνα ψάρι ποὺ ζεῖ καὶ εἶναι μέσα εἰς τὸν ποταμό. Ὁ ποταμὸς ἔχει ἕνα ρεῦμα καὶ πάει καὶ αὐτὸ τὸ ψάρι πάει ἀντίστροφα, γι' αὐτὸ τὸ λένε πέστροφα!
- Α, λέγει, δὲν τὸ ἤξερα...
- Ε, καὶ ἐμεῖς γιὰ νὰ γίνουμε καλά, πρέπει νὰ φύγουμε ἀπ' αὐτὸ τὸ ρεῦμα τοῦ ποταμοῦ ποὺ λέγεται μόδα...
Ἄχ, αὐτὴ ἡ μόδα, αὐτὴ ἡ θεοκατάρατη μόδα... Ἄχ, αὐτὴ ἡ μόδα, πόσο τραβάει τὸν κόσμο. Καὶ ἐρωτᾶ ἡ μάνα γιὰ τὸ παιδί της:
- Νὰ ἀφήσω τὸ μωρό μου κομπλεξικό; Νὰ τὸ κάνω κομπλεξικό; Ἐφόσον ὅλα (τὰ κορίτσια) φοροῦνε παντελόνια, νὰ μὴν τοῦ φορέσω τοῦ μωροῦ μου; Ἐφόσον ὅλα εἶναι μὲ τὸ μίνι, νὰ μὴ τοῦ ἀφήσω καὶ αὐτοῦ νὰ τὸ φορέσει; Ἐφόσον ὅλα δείχνουν τίς κοιλιές τους, νὰ μὴν τὴν δείξει καὶ τὸ παιδί μου; Νὰ τὸ κάνω κομπλεξικό;
Δὲν ἀκούει τὸν Θεὸν ποὺ τῆς λέγει, «νὰ μεγαλώνεις τὸ παιδί σου μὲ τὰ δικὰ Μου τα γράμματα, ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου». Δὲν τὰ ἀκούει αὐτά. Ἀκούει τὴ μόδα... γιὰ νὰ μὴν γίνει τὸ παιδὶ κομπλεξικὸ καὶ νὰ τὸ κάνει ὅ,τι θέλει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου