Ὁ Κολοκοτρώνης καί οἱ ἄλλοι ὀπλαρχηγοί οἱ ὁποῖοι ἔταξαν κάτι μεγαλειώδες, ἦταν κάτι μεταξύ λαοῦ καί στρατοῦ. Δέν συμπεραίνεται πουθενά, ὅτι ἡ ὑποχρέωση αὐτή ἦταν τοῦ ἱεροῦ Κλήρου. Ἀλλά σέ αὐτό θά ἐπανέλθουμε. Ἡ σκυτάλη πῆγε στό ἐπίσημο κράτος μέ πρῶτον τόν Καποδίστρια, τήν Ἐθνοσυνέλευση, τόν Ὄθωνα. Στή συνέχεια ὅπως γράφουμε καί στήν «Φωτεινή Γραμμή», προσπάθησαν ὁ Λύσανδρος Καυτατζόγλου, ὁ Ἰωάννης Κωλέττης, ὁ Τσίλερ, ὁ Γεώργιος ὁ Α’, ὁ Θρασύβουλος Ζαΐμης, ὁ Γεώργιος Καλλισπέρης, ὁ Δημήτριος Βικέλας, ὁ Σπυρίδων Λάμπρος, ὁ Θεμιστοκλής Σοφούλης, ὁ Ἰωάννης Δαμβέργης, ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος, ὁ Ἀλέξανδρος Ζαΐμης, ὁ ὁ Λυσίμαχος Καυτατζόγλου, ὁ Γεώργιος Μπονάνος, ἀλλά οἱ ἐνέργειές τους δέν εὐοδώθηκαν. Τήν δεκαετία τοῦ 60 ὁ μακαριστός Φλωρίνης Αὐγουστίνος ἐκήρυττε ὅ,τι πάσει θυσία ἔπρεπε νά πραγματοποιηθεῖ τό «Τάμα». Στήν συνέχεια τό στρατιωτικό καθεστώς ξεκίνησε μέ κάποιες ἀνορθόδοξες ἐνέργειες, οἱ ὁποῖες ἔμειναν στήν μέση, γιὰ δικοὺς τους λόγους ἤ σκοπιμότητες. Γιὰ τὴν περίοδο αὐτὴ, ἐμεῖς πρῶτοι κινήσαμε νομικὴ διαδικασία, τί ἔγιναν «τὰ χρήματα ποὺ μάζεψε ἡ ἑπταετία» καὶ νὰ μὴ πραγματοποιηθῇ ἡ ῥητἠ ἄνωθεν ἐντολή «νὰ κουκουλλωθῇ ἡ ὅλη ὑπόθεσις».
Ἔτσι φθάσαμε στίς ἡμέρες μας, καί ἐνῶ ἡ ὑποχρέωση τοῦ Τάματος ἀνήκει σέ ὅλους μας, βρέθηκε τό ζεῦγος Ἰωάννου καί Αἰκατερίνης Ἀναγνωστοπούλου, οἱ ὁποῖοι συγκέντρωσαν μιά σεβαστή περιουσία, τήν ἔχουν ἀφιερώσει ὅλη σέ αὐτόν τόν σκοπό, ὅπως ἔχουν δώσει τήν ζωή τους καί κάθε ἀνάσα τους. Ὅλα αὐτά τά χρόνια, τά μέλη τοῦ «Ἰδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν & Πνευματικῶν Ἀξιῶν» (ΙΠΗΠΑ) καί τοῦ Σωματείου «Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους», ἀγωνιζόμαστε γιά τήν πραγματοποίηση τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ τοῦ Σωτῆρος. καί ἐνῶ ἔχουμε δηλώσει ὅτι ἀπό τήν Πολιτεία καί τήν «Ἐκκλησία» δέν θέλουμε οὔτε ἕνα εὐρώ, χτυπώντας τήν πόρτα τους, βρίσκουμε τοῖχο.
Ἡ Πολιτεία
Ἀπό τήν Πολιτεία ἔχουμε ἀνάγκη νομοθετικές της ρυθμίσεις, ἡ ὁποῖα θά ἔπρεπε νά μᾶς δέχεται μέ ἀνοικτές ἀγκάλες, κυττῶντας μας ὡς τεράστια ἐπένδυση, ὅπως τό Ἴδρυμα Νιάρχου, ἀπό τήν ὁποῖα θά ἔχει πολύ μεγάλα κέρδη. Τουναντίον ἀντί γιά ἀνέξοδα ὀφέλη, προτιμᾶ νά σπαταλᾶ κολοσιαῖα ποσά γιά τούς μετανάστες, ἐπιβαρύνοντας τούς ἤδη στραγγαλισμένους πολίτες. Ὡς ἄτομα μεμονωμένα, ὑπάρχουν πολλοί βουλευτές ἀπό ὅλα τά κόμματα οἱ ὁποῖοι μᾶς ὑποστηρίζουν, ἀλλά οἱ ἡγεσίες τους ἔχουν διαφορετική γνώμη. Ἀλγεινή ἐντύπωση προκάλεσε ἡ παρέμβαση τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ΝΔ, νά ὑποχρεώσει τούς βουλευτές του, νά ἀνακαλέσουν τήν ὑπογραφή τους. Σημειωτέον ὅ,τι ἀντιμετωπίζουμε ἀπό πολλούς πολιτικούς παράγοντες τό ἐρώτημα: «Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τί λέει;»
Ἡ «Ἐκκλησία»
Κάποιος σεβαστός κληρικός, ὁ ὁποῖος ἀξίως προαλείφεται γιά Ἐπίσκοπος, μᾶς ἀπήντησε ἀναφερόμενος στό θέμα μας: «Ὑπακοή στήν Ἐκκλησία». Τρεῖς λέξεις, τρία λάθη. α) Ἡ ὑπακοή δέν ἔχει ἐφαρμογή στό κόσμο, ἀλλά στά μοναστήρια. Ἐκεῖ δίνει αὐτήν τήν ὑπόσχεση ὁ μοναχός. Ἐδῶ ὁ ἱερέας μέ ἀδελφικές παραινέσεις καί συμβουλές καθοδηγεῖ. Ἐξαίρεση βέβαια ἀποτελεῖ ὅπου ὑπάρχει διοικητική σχέση(ἱερέας πρός τόν Ἐπίσκοπο, κ.ἄ.) καί εἶναι ὑποχρεωτική ὑποταγή καί ὄχι ἐθελούσια ὑπακοή. β) Κάποιος σπουδαῖος πνευματικός εἶχε πεῖ: «ὁ κλῆρος παπίζει καί ὁ λαός προτεσταντίζει». Δυστυχῶς ἔχει ἐπικρατήσει ἡ βατικάνεια αἴρεση, κατά τή ὁποῖα ἐκκλησία εἶναι οἱ ἱερεῖς καί μόνον. Στήν Ὀρθοδοξία οἱ λαϊκοί ὄχι ἀπλῶς βρίσκονται στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά ἐκτός τῶν ἱερουργιῶν, εἶναι οἱ βασικοί παράγοντες στά ὑπόλοιπα ἔργα. Ἄλλωστε αὐτό ἔχει ξεκαθαριστεῖ ἀπό τήν ἐκλογή τῶν ἑπτά διακόνων, οἱ ὁποῖοι ἦσαν λαϊκοί, κάτι ἀνάμεσα σέ ὑπουργοί καί κοινωνικές ὑπηρεσίες. Οἱ δέ Ἀπόστολοι μεριμνοῦσαν μόνον γιά τά πνευματικά (ἱερουργίες, διδασκαλίες). γ) Ἡ φράση ὑποκρύπτει πνεῦμα «ἐξουσίας». Ὕφος καί συμπεριφορά μέ τέτοια νοοτροπία τά συναντοῦμε σέ πολλούς ἱερεῖς. Καί αὐτή ἡ λανθασμένη διαγωγή προέρχεται ἀπό τήν Δύση. Στήν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολή, ἀπό τούς Πατριάρχες μέχρι τόν τελευταῖο ἐφημέριο, εἶναι διάκονοι-ὑπηρέτες τῶν ἀδελφῶν τους στό ποίμνιο, χωρίς καμμία ὑποψία ἐξουσίας κοσμικῆς.
Ἄλλο οἰκτρή ἀντιγραφή τῆς παπικῆς κακοδοξίας στήν ὁποῖα ἔχουμε περιέλθει ἐδῶ καί ἀρκετές δεκαετίες, εἶναι τό πρωτεῖο. Ἐνῶ στήν Ὀρθοδοξία δέν ὑπάρχει πρώτος καί εἶναι ὅλοι ἴσοι, στήν πράξη λειτουργεῖ ἡ βατικάνεια αἴρεση καί δέν γίνεται τίποτα ἄν δέν τό θέλει ὁ ἑκάστοτε Ἀρχιεπίσκοπος. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, ἐνῶ ἡ συντριπτική πλειονότητα τῶν Ἱεραρχῶν εἶναι ὑπέρ μας (ὅπως και τῶν ἁπλῶν ἱερέων και καθολικά τοῦ σώματος τῶν μοναχῶν), ὄχι μόνον δέν ἔχουμε βοήθεια, ἀλλά ἀντιμετωπίζουμε ὑποδαύλιση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εἶναι τό παρακάτω: Τό Ἴδρυμα ζήτησε ἀπό τό Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν νά συμπεριληφθεῖ στό καταστατικό του, ἡ πραγματοποίηση τοῦ Τάματος. Τό ΥΠΟΙΚ τό ὑπέγραψεμετά τήν σύμφωνη γνώμη τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί τῆς Διαρκοῦς Ἰερᾶς Συνόδου. Καί ἐνῶ πήγαινε γιά δημοσίευση στό ΦΕΚ, ἦλθε νέα ἀπόφαση τῆς ΔΙΣ ἡ ὁποῖα ἀναιροῦσε τήν πρώτη ἀπόφαση. Ὅταν σέ ἐπίσκεψη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου στό γραφεῖο μας στίς 21 Μαρτίου 2016 τοῦ τό ἀναφέραμε, δήλωσε ἄγνοια, καί μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι θά τό διορθώσει στήν ἀμέσως ἑπομένη συνεδρίαση, δηλαδή ἑντός ἑνός μηνός. Φαίνεται ὅμως ὅτι παραπέμφθει στίς ἐλληνικές καλένδες.
Ἔχουμε καταντήσει νά ἀγωνιζόμαστε γιά πράγματα τά ὁποῖα θά ἔπρεπε νά ἦταν αὐτονόητα. Ἀντί νά μᾶς συμπαραστέκεται σύσσωμη ἡ Ἱεραρχία, στέκεται ἐμπόδιο. Τό σκεπτικό εἶναι: «δῶστε μας τά χρήματα καί θά τό κάνουμε ἐμεῖς». Ὄχι σεβαστοί Πατέρες. Πρῶτον ἡ δουλειά τοῦ Κλήρου δέν εἶναι τέτοια ἔργα. Δεύτερον τήν οἰκονομική διαχείρηση ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι «δέν τήν ἔχετε». Μιά κολοσιαῖα περιουσία, ἔχει ἐξανεμιστεῖ τελείως, καί δέν ὑπάρχουν τά πρός τό ζῆν. Τρίτον ἄν ὑποθετικά παίρνατε τήν περιουσία μας, ὑποχρεωτικά λόγω τῆς ἔνδειας τοῦ λαοῦ, θά ὀφείλατε νά τήν διανείμετε. Θά ἔπρεπε δηλαδή, ἄν δέν ὑπῆρχαμε ἐμεῖς, νά μᾶς ἐφεύρετε, ὥστε νά μήν μπορεῖ νά σᾶς κατηγορήσει κανείς ὅ,τι παραμελεῖτε τούς φτωχούς καί κτίζετε φαραωνικά ἔργα.
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω δύο τινά μπορεῖ νά συμβαίνουν: Ἤ δέν θέλετε νά πραγματοποιηθεῖ τό Τάμα τοῦ Ἔθνους, ἤ δέν θέλετε ἐμᾶς. Ἄν δεχτοῦμε ὅ,τι ἰσχύει τό δεύτερο, ἐμεῖς ἀποσυρόμαστε, προχωρεῖστε μόνοι σας καί ἐπιφυλασσόμεθα γιά τίς δικές μας ἐνέργειες. Ἐάν θελήσετε κάτι εἴμαστε στήν διάθεσή σας. Ἐπειδή ὅμως δεχόμαστε ὀχλήσεις ἀπό χιλιάδες ἀγωνιοῦντες ἀδελφούς μας, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά τούς κοινοποιήσουμε τήν μεταξύ μας ἀλληλογραφία, ὥστε νά ἔχουν πλήρη γνώση τῶν πεπραγμένων.
ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου