Ο προορισμός του κάθε ανθρώπου, είναι να γίνει παιδί του Πατέρα Θεού και να ζήσει αιώνια κοντά Του

Ο άνθρωπος είναι ένα μοναδικό δημιούργημα.
Είναι το μόνο δημιούργημα, που δεν έγινε διαμέσου του Λόγου του Θεού, αλλά πλάστηκε από τα ίδια τα χέρια του Θεού…
ο Οποίος μάλιστα εμφύσησε μέσα στους μυκτήρες του, πνοή ζωής ( Γένεση 2:7). Ο άνθρωπος λοιπόν, έχει την πνοή του Θεού μέσα του, άρα η ψυχή του είναι “καταδικασμένη” να ζει αιώνια μετά το θάνατο του σώματός του. Το ερώτημα όμως είναι, αν θα ζήσει αιώνια κοντά στο Δημιουργό του, ή αιώνια μακριά από Αυτόν. ‘Ολοι οι άνθρωποι είναι πλάσματα του Θεού, όμως δεν είναι όλοι παιδιά Του. Για όλους τους ανθρώπους ο Θεός είναι ο Δημιουργός τους, δεν είναι όμως για όλους ο Πατέρας τους.

Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος, πρέπει να υποστεί μια νέα, πνευματική γέννηση (αναγέννηση), με την οποία θα γίνουν παιδιά του Θεού, κληρονομώντας έτσι τη Βασιλεία του Θεού.

Αυτή την αποκάλυψη, την έκανε ο ‘Ιδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός στον Νικόδημο, έναν νομοδιδάσκαλο, που ήρθε ένα βράδυ να βρεί τον Κύριο και να Τον ρωτήσει κάποια πράγματα. Και ο Κύριος του είπε: “Αληθώς σου λέγω, αν κάποιος δεν γεννηθεί άνωθεν (από επάνω), δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού. Ο Νικόδημος λέει σ’ αυτόν: Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να γεννηθεί, ενώ είναι γέροντας; Μήπως μπορεί να μπει μια δεύτερη φορά στην κοιλιά τής μητέρας του και να γεννηθεί; Αποκρίθηκε ο Ιησούς: Αληθώς σου λέγω, αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό (το Λόγο του Θεού) και Πνεύμα (το ‘Αγιο Πνεύμα), δεν μπορεί να μπει μέσα στη βασιλεία τού Θεού. Εκείνο που έχει γεννηθεί από τη σάρκα, είναι σάρκα και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα, είναι πνεύμα. Μη θαυμάσεις ότι σου είπα: Πρέπει να γεννηθείτε άνωθεν (από επάνω)” (Ιωάνν. 3:3-5).

Βλέπουμε λοιπόν ότι στον άνθρωπο, πρέπει να συμβεί κάτι μέσα του, που θα τον αλλάξει και θα τον κάνει από σαρκικό ανθρωπο, που ασχολείται μόνο με τα επίγεια, πνευματικό, καθώς όπως γράφει ο απόστολος Παύλος, “σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία τού Θεού, ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία” (Α’ Κορ. 15:50).

Ο φυσικός άνθρωπος που είναι επιρεπής στην αμαρτία και στις επιθυμίες της σάρκας του, δεν μπορεί να καταλάβει τις πνευματικές, ουράνιες έννοιες, που τού είναι απαραίτητες για τη σωτηρία της ψυχής του.

Γι’ αυτό πρέπει να αναγεννηθεί και να ανακαινιστεί. Ο Κύριος είπε το εξής πάνω σε αυτό: “Ούτε βάζουν νέο κρασί σε παλιά ασκιά, ειδάλλως σχίζονται τα ασκιά και το κρασί χύνεται, και τα ασκιά χαλούν, αλλά βάζουν νέο κρασί σε καινούργια ασκιά, ώστε και τα δύο διατηρούνται” (Ματθ. 9:17). Το καινούργιο ασκί είναι ο νέος, μετανοημένος, αναγεννημένος και ανακαινισμένος άνθρωπος, που δέχτηκε το Χριστό στη ζωή του και αποφάσισε να Τον ακολουθήσει, αφήνοντας πίσω του την παλιά, αμαρτωλή του ζωή. Με αυτό τον τρόπο, γίνεται παιδί του Θεού, όπως μας εξηγεί ο Ιωάννης στο ευαγγέλιό του: “ ‘Οσοι όμως Τον δέχθηκαν (το Χριστό), σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο Όνομά Του, οι οποίοι όχι από αίματα, ούτε από θέλημα σάρκας, ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν“ (Ιωάνν. 1:12-13 ).

Ο απόστολος Παύλος απευθυνόμενος τότε στους Κορινθίους, αλλά και σε μας σήμερα, γράφει: “Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι νέο κτίσμα, τα αρχαία παρήλθαν, ιδού, τα πάντα έγιναν νέα (Β’ Κορ. 5:17). Αλλού, ο Παύλος μας προτρέπει: “να αποβάλουμε από πάνω μας τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες και να ανανεωνόμαστε στο πνεύμα τού νου μας, και να ντυθούμε τον καινούργιο άνθρωπο, που κτίστηκε σύμφωνα με τον Θεό, με δικαιοσύνη και οσιότητα της αλήθειας“ (Εφεσ. 4:22-24).

Και ο απόστολος Πέτρος αναφέρεται στην αναγέννηση, στην πρώτη του επιστολή, απευθυνόμενος σε όλους τους πιστούς τότε, αλλά και σήμερα: “αναγεννηθήκατε όχι από φθαρτό σπέρμα, αλλά από άφθαρτο, διαμέσου τού Λόγου τού ζωντανού Θεού και ο Οποίος μένει στον αιώνα (Α’ Πέτρ. 1:23), ο Οποίος, σύμφωνα με το πολύ Του έλεος, μας αναγέννησε σε μια ζωντανή ελπίδα, διαμέσου τής ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς, σε μια κληρονομία άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη, που είναι φυλαγμένη για μας στους ουρανούς, οι οποίοι φρουρούμαστε με τη δύναμη του Θεού διαμέσου τής πίστης, σε σωτηρία έτοιμη να αποκαλυφθεί κατά τον έσχατο καιρό” (Α’ Πέτρ. 1:3-5 ).

Και ο απόστολος Ιάκωβος αναφέρεται στην αναγέννηση, γράφοντας: “Από τη δική Του θέληση μας γέννησε, διαμέσου τού Λόγου τής αλήθειας, για να είμαστε εμείς κάποια απαρχή των κτισμάτων του” ( Ιακ. 1:18).

Αυτή η αναγέννηση, είναι η αφετηρία μιας συνειδητοποιημένης, χριστιανικής ζωής, μια ζωής καθαρής, αγίας, συναρπαστικής, αλλά και δύσκολης, σε μια οδό που οδηγεί τον άνθρωπο στην αιώνια ζωή, κοντά στο Δημιουργό του και Πατέρα Του και η οδός αυτή, λέγεται “Ιησούς Χριστός” καθώς ο ‘Ιδιος είπε: “Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή και κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου Εμένα” (Ιωάνν. 14:6).

Και η νέα αυτή η ζωή έχει κάποια χαρακτηριστικά που τα περιγράφει ο Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή: “Καθένας που έχει γεννηθεί από τον Θεό, δεν πράττει αμαρτία, για τον λόγο ότι δικό Του σπέρμα μένει μέσα σ’ αυτόν, και δεν μπορεί να αμαρτάνει, επειδή γεννήθηκε από τον Θεό” (Α’ Ιωάνν. 3:9). Επίσης γράφει: “Γνωρίζουμε ότι καθένας που έχει γεννηθεί από τον Θεό δεν αμαρτάνει, αλλ’ αυτός που γεννήθηκε από τον Θεό διαφυλάττει τον εαυτό του, και ο πονηρός δεν τον αγγίζει” (Α’ Ιωάνν. 5:18 ), “κάθένας που πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, γεννήθηκε από τον Θεό και καθένας που αγαπάει Αυτόν που τον γέννησε, αγαπάει και εκείνον που γεννήθηκε απ’ Αυτόν” (Α’ Ιωάνν. 5:1).

Ο Χριστός περιμένει κάθε άνθρωπο, να τον αναγεννήσει, να τον σώσει και να του χαρίσει αιώνια ζωή. Σήμερα, εσύ που διαβάζεις αυτά τα λόγια του ευαγγελίου, έχεις την ευκαιριά να γινεις κι εσύ παιδί του Θεού και κληρονόμος της βασιλειάς Του. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πείς “ΘΕΛΩ”, με όλη σου την καρδιά. Σε διαβεβαιώνω, δεν θα μετανιώσεις ποτέ γι’ αυτό.

Σταύρος Π. – triklopodia.gr

πηγη