ΛΗΣΤΡΙΚΗ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ!
ΚΟΙΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ, ΤΟΥ 449 μ. Χ., ΑΠΕΙΛΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙΣ ΣΕ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ!!!
Ἀπὸ νέο, ἐπίκαιρο βιβλίο τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου«ΚΟΡΑΚΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ», σελ. 34
Ἕνα παράδειγμα Συνόδου ποὺ δὲν ἀνεγνώρισε ἀλλ᾽ ἀπεδοκίμασε ἡ ἐκκλησιαστικὴ συνείδησι, εἶνε ἡ ἐν Ἐφέσῳ συγκληθεῖσα τὸ 449 μ.Χ. πολυαριθμότατη Σύνοδος. Κατὰ τὸν ἱστορικὸ Βασίλειο Στεφανίδη, ἡ Σύνοδος αὐτὴ συνῆλθε ὑπὸ τὸ κράτος βίας καὶ τρομοκρατίας, ποὺ ἀσκοῦσαν σκληροὶ στρατιῶτες, φανατικοὶ μοναχοὶ φερμένοι ἀπὸ ἀλλοῦ, χεροδύναμοι ναῦτες καὶ κακότροποι «παραβολάνοι» (νοσοκόμοι καὶ νεκροθάφτες). Ὅταν ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Φλαβιανὸς σηκώθηκε νὰ ὑπερασπίσῃ τὸ δόγμα περὶ τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ, ἀκούστηκαν κραυγές, ὑψώθηκαν ῥαβδιὰ καὶ σφιγμένες γροθιές, ἔπεσαν χαστούκια καὶ κλωτσιές. Ὁ Φλαβιανὸς ζήτησε νὰ καταφύγῃ κάτω ἀπὸ τὴν ἁγία τράπεζα, ἀλλὰ κι ἀπὸ ᾽κεῖ σπρώχνοντας καὶ χτυπώντας τὸν πέταξαν ἔξω ἀπ᾽ τὸ ναό, τὸν καθαίρεσαν καὶ τὸν ἐξώρισαν. Τὰ ἔκτροπα βεβαίωσαν κατόπιν παριστάμενοι ἱεράρχες, ποὺ ἐνώπιον τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὡμολόγησαν· «Οὐδείς (ἐξ ἡμῶν) συνῄνεσε· βίᾳ ἐγένετο· βίᾳ μετὰ πληγῶν· εἰς ἄγραφον χάρτην ὑπεγράψαμεν…· ὅπου ξίφη καὶ βάκλα (=ῥαβδιά), ποία σύνοδος;» (Mansi, Πρακτ. Δ΄ Οἰκ. Συν.). Γιὰ τὰ ἔκτροπα αὐτὰ ὁ λαὸς ὠνόμασε τὴν Σύνοδο αὐτὴ λῃστρικήν.
Διαβᾶστε ἐδῶ:http://www.romfea.gr/oikoumeni
Διαβᾶστε καὶ ἐδῶ:
http://orthodoxostypos.gr
ΘΑ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΕΙΣ ΞΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ;
Ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» (φ. 2140/18-11-2016) στήν 1η σελ. γράφει:Καμμία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δὲν ἀπεφάσισεν ἐλευθέρως, ἀλλὰ ὅλαι ἠκολούθησαν τὰ προστάγματα τῆς
πολιτικῆς ἡγεσίας των. Ὅσαι μετεῖχαν εἰς τὸ Κολυμβάρι ἐπιέσθησαν ὑπὸ τῶν ΗΠΑ διὰ μέσου τῶν Κυβερ-
νήσεων καὶ ὅσαι δὲν συμμετεῖχαν ἀντέδρασαν πρὸς τὴν ποδηγέτησιν τῆς Ἐκκλησίας ὑπὸ τῆς Ἀμερικῆς.
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ, ΑΝΑΛΟΓΙΣΘΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΑΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
Λυκούργου Νάνη
Με μία επιεικώς αυθαίρετη και καταχρηστική παρέμβασή του, που όζει παπόφρονος-εξουσιαστικής νοοτροπίας, ο τείνων διά των κατά καιρούς πρακτικών που μετέρχεται να δικαώσει τον προς το πρόσωπό του προσαφθέντα σκωπτικό τίτλο του σε «πάπα της Ανατολής», πρωθιεράρχης της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας, δε δίστασε να εισέλθει στα interna corporis της αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου να χειραγωγήσει τους ιεράρχες που συγκροτούν τη συνέλευση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας με προφανέστατο στόχο οι τελευταίοι, στανικώ τω τρόπω, να εγκρίνουν τις ολέθριες αποφάσεις της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου.
Με μία επιεικώς αυθαίρετη και καταχρηστική παρέμβασή του, που όζει παπόφρονος-εξουσιαστικής νοοτροπίας, ο τείνων διά των κατά καιρούς πρακτικών που μετέρχεται να δικαώσει τον προς το πρόσωπό του προσαφθέντα σκωπτικό τίτλο του σε «πάπα της Ανατολής», πρωθιεράρχης της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας, δε δίστασε να εισέλθει στα interna corporis της αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου να χειραγωγήσει τους ιεράρχες που συγκροτούν τη συνέλευση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας με προφανέστατο στόχο οι τελευταίοι, στανικώ τω τρόπω, να εγκρίνουν τις ολέθριες αποφάσεις της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου.
Κατόπιν της σημειωθείσης αυτής εξελίξεως οι αρχιερείς που διοικούν την ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ, επαναλαμβάνω, Εκκλησία μας καλούνται σε πρώτη φάση να αποδοκιμάσουν στεντορεία τη φωνή, με δήλωσή τους, που θα καταστεί και επίσημη δήλωση της Ιεραρχίας, τη συντελεσθείσα ¨εισπήδηση¨από την πλευρά του παραπαίοντος Φαναρίου στα εσωτερικά ζητήματα της κατ Ελλάδα Εκκλησίας.
Και, κατά δεύτερο λόγο, μιμούμενοι τους συνεπισκόπους τους, της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, που διέσωσαν την αξιοπρέπεια και το κύρος του επισκοπικού αξιώματος, κολαφίζοντας, ταυτοχρόνως, την εισήλαση του παπικού πνεύματος στη διοίκηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, να απορρίψουν, πανηγυρικώς, τις αποφάσεις της εν Κρήτη ληστρικής συνάξεως, της ξενοκινήτου και αμερικανοπροβλήτου, στιγματίζοντάς τις, από Ορθοδόξου εκκλησιαστικής πλευράς στο διηνεκές και να την προωθήσουν, καταλλήλως, στο περιθώριο και χρονοντούλαπο της εκκλησιαστικής ιστορίας, στο αποθετήριο της και την απορριματοθήκη της, Εκεί, δηλαδή, που της αξίζει και εκεί για την οποία προορίζεται.
Ο έντιμος κλήρος και ο πιστός του Κυρίου λαός κάθεται, κυριολεκτικώς, σε αναμμένα κάρβουνα εν όψει της επικειμένης συγκλήσεως της Ιεραρχίας. Επ ουδενί μία δράκα επιόρκων αρχιερέων, από ετών υποδίκων ενώπιον της αδιαφθόρου, πανορθοδόξου εκκλησιαστικής συνειδήσεως, νομιμοποιείται, εκκλησιολογικώς, να επιβάλλει στις συνειδήσεις των πιστών κληρικών και λαικών, τις στρεβλότατες, από πλευράς Ορθοδόξου Δογματικής, Εκκλησιολογίας, Ιεροκανονικού Δικαίου και Ορθοδόξου Ήθους και καμουφλαρισμένα προδοτικές αποφάσεις της.
Αντί οι Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, Περγάμου Ιωάννης, Προύσης Ελπιδοφόρος, Αλβανίας Αναστάσιος, Αμερικής Δημήτριος, Γερμανίας Αυγουστίνος και άλλοι μειοδότες της Ορθοδοξίας να έχουν εδώ και πολύ καιρό καταστεί αντικείμενα εφαρμογής των σχετικών ιεροκανονικών διακελεύσεων, αναφορικώς με την διά λόγων, δηλώσεων, πράξεων και παραλείψεων συμπεριφορά τους στον κατ εξοχήν ευαίσθητο τομέα των σχέσεων Ορθοδοξίας και αιρέσεως και πλάνης και Ορθοδόξων και αιρετικών και αλλοθρήσκων, στον οποίον, ομολογουμένως, έχουν «διαπρέψει», κατασκανδαλίζοντας το ορθοφρονούν ποίμνιο, αυτοί πρωτοστάτησαν, ΕΡΗΜΗΝ του, στη σύγκληση μιας προδοτικής συνάξεως με έντονη και καταθλιπτική την υπερ-ατλαντική πολιτική πίεση.
Και έχει την απαίτηση, κατόπιν τούτου, ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, να στοιχηθούν όλοι οι ιεράρχες με την άνομη και αντορθόδοξη επιθυμία του!
Ελπίζουμε ότι η Ιεραρχία δεν θα υποκύψει στα καλεύσματα του Φαναρίου αλλά θα δώσει ένα παραδειγματικό μάθημα στην αυθαιρεσία και εξουσιαστική νοοτροπία των ενοίκων του Φαναρίου, την καταλυτική του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας μας, αποδεικνύοντας ότι οι συγκροτούντες τη συνέλευση της Ιεραρχίας ιεράρχες δεν αποτελούν λόχο και άθροισμα μουζίκων αλλά υπεύθυνους και ελεύθερους από εξωτερικές δεσμεύσεις, πιέσεις και σκοπιμότητες ποιμένες.
Εν εναντία περιπτώσει, θα αποδείξουν ότι άγονται και φέρονται και τυγχάνουν ανάξιοι του υψηλού υπουργήματός τους.
Αναλαμβάνουν, δε, στο ακέραιο, και την πνευματική ευθύνη για ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει από δω και πέρα.
Ο κίνδυνος δημιουργίας σχίσματος, αναλόγου με εκείνο μεταξύ παλαιοημερολογητών και νεοημερολογητών, είναι τόσο ορατός στον πνευματικό ορίζοντα της Εκκλησίας μας όσο ποτέ άλλοτε! Όπως, τότε, ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος (Παπαδόπουλος) κάμφθηκε προ των αξιώσεων του ολετήρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας Μελετίου (Μεταξάκη) υιοθετώντας και επιβάλλοντας όλως αντικανονικώς το νέο ημερολόγιο δημιουργώντας έναν άνευ προηγουμένου σάλο εντός της Εκκλησίας του Χριστού έτσι και τώρα ο νυν αρχιεπίσκοπος και, κυρίως, η νυν Ιεραρχία συμμορφούμενοι με τις αντορθόδοξες και αντικανονικές αξιώσεις του εσβεσμένου Φαναρίου κινδυνεύουν να γίνουν ένοχοι ενός ακόμη απευκταίου σχίσματος.
Σεβασμιώτατοι, αναλογισθείτε το μέγεθος των συνεπειών μίας τυχόν μη ενδεδειγμένης στάσεως από την πλευρά σας ενώπιον της προσεχούς συνελεύεως της Ιεραρχίας! Καλείσθε να λάβετε ιστορικές και ηρωικές αποφάσεις! Μην υποκύψετε σε πιέσεις εξωελλαδικών εκκλησιαστικών και πολιτικών παραγόντων! Απομονώστε τη γνωστή θλιβερή οικουμενιστική δράκα ενίων, ολίγων συνεπισκόπων σας, που κάθε άλλο παρά εκπροσωπεί το ποίμνιο. Αφουγκρασθείτε, επιτέλους, την αγωνιώδη και έμπονη κραυγή του ποιμνίου σας! Μη μας προδώσετε! Διότι η τύχη των προδοτών είναι γνωστή και έχει καταγραφεί στις δέλτους της εκκλησιαστικής και μη Ιστορίας! Θυμηθείτε την αντίδραση του πιστού λαού μετά την υπογραφή, από την πλευρά της συντριπτικής πλειοψηφίας των τότε επισκόπων, της ψευδενώσεως της Φερράρας-Φλωρεντίας και μη παίζετε εν ου παικτοίς! Εσχάτη ώρα εστί!
Και, κατά δεύτερο λόγο, μιμούμενοι τους συνεπισκόπους τους, της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, που διέσωσαν την αξιοπρέπεια και το κύρος του επισκοπικού αξιώματος, κολαφίζοντας, ταυτοχρόνως, την εισήλαση του παπικού πνεύματος στη διοίκηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, να απορρίψουν, πανηγυρικώς, τις αποφάσεις της εν Κρήτη ληστρικής συνάξεως, της ξενοκινήτου και αμερικανοπροβλήτου, στιγματίζοντάς τις, από Ορθοδόξου εκκλησιαστικής πλευράς στο διηνεκές και να την προωθήσουν, καταλλήλως, στο περιθώριο και χρονοντούλαπο της εκκλησιαστικής ιστορίας, στο αποθετήριο της και την απορριματοθήκη της, Εκεί, δηλαδή, που της αξίζει και εκεί για την οποία προορίζεται.
Ο έντιμος κλήρος και ο πιστός του Κυρίου λαός κάθεται, κυριολεκτικώς, σε αναμμένα κάρβουνα εν όψει της επικειμένης συγκλήσεως της Ιεραρχίας. Επ ουδενί μία δράκα επιόρκων αρχιερέων, από ετών υποδίκων ενώπιον της αδιαφθόρου, πανορθοδόξου εκκλησιαστικής συνειδήσεως, νομιμοποιείται, εκκλησιολογικώς, να επιβάλλει στις συνειδήσεις των πιστών κληρικών και λαικών, τις στρεβλότατες, από πλευράς Ορθοδόξου Δογματικής, Εκκλησιολογίας, Ιεροκανονικού Δικαίου και Ορθοδόξου Ήθους και καμουφλαρισμένα προδοτικές αποφάσεις της.
Αντί οι Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, Περγάμου Ιωάννης, Προύσης Ελπιδοφόρος, Αλβανίας Αναστάσιος, Αμερικής Δημήτριος, Γερμανίας Αυγουστίνος και άλλοι μειοδότες της Ορθοδοξίας να έχουν εδώ και πολύ καιρό καταστεί αντικείμενα εφαρμογής των σχετικών ιεροκανονικών διακελεύσεων, αναφορικώς με την διά λόγων, δηλώσεων, πράξεων και παραλείψεων συμπεριφορά τους στον κατ εξοχήν ευαίσθητο τομέα των σχέσεων Ορθοδοξίας και αιρέσεως και πλάνης και Ορθοδόξων και αιρετικών και αλλοθρήσκων, στον οποίον, ομολογουμένως, έχουν «διαπρέψει», κατασκανδαλίζοντας το ορθοφρονούν ποίμνιο, αυτοί πρωτοστάτησαν, ΕΡΗΜΗΝ του, στη σύγκληση μιας προδοτικής συνάξεως με έντονη και καταθλιπτική την υπερ-ατλαντική πολιτική πίεση.
Και έχει την απαίτηση, κατόπιν τούτου, ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, να στοιχηθούν όλοι οι ιεράρχες με την άνομη και αντορθόδοξη επιθυμία του!
Ελπίζουμε ότι η Ιεραρχία δεν θα υποκύψει στα καλεύσματα του Φαναρίου αλλά θα δώσει ένα παραδειγματικό μάθημα στην αυθαιρεσία και εξουσιαστική νοοτροπία των ενοίκων του Φαναρίου, την καταλυτική του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας μας, αποδεικνύοντας ότι οι συγκροτούντες τη συνέλευση της Ιεραρχίας ιεράρχες δεν αποτελούν λόχο και άθροισμα μουζίκων αλλά υπεύθυνους και ελεύθερους από εξωτερικές δεσμεύσεις, πιέσεις και σκοπιμότητες ποιμένες.
Εν εναντία περιπτώσει, θα αποδείξουν ότι άγονται και φέρονται και τυγχάνουν ανάξιοι του υψηλού υπουργήματός τους.
Αναλαμβάνουν, δε, στο ακέραιο, και την πνευματική ευθύνη για ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει από δω και πέρα.
Ο κίνδυνος δημιουργίας σχίσματος, αναλόγου με εκείνο μεταξύ παλαιοημερολογητών και νεοημερολογητών, είναι τόσο ορατός στον πνευματικό ορίζοντα της Εκκλησίας μας όσο ποτέ άλλοτε! Όπως, τότε, ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος (Παπαδόπουλος) κάμφθηκε προ των αξιώσεων του ολετήρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας Μελετίου (Μεταξάκη) υιοθετώντας και επιβάλλοντας όλως αντικανονικώς το νέο ημερολόγιο δημιουργώντας έναν άνευ προηγουμένου σάλο εντός της Εκκλησίας του Χριστού έτσι και τώρα ο νυν αρχιεπίσκοπος και, κυρίως, η νυν Ιεραρχία συμμορφούμενοι με τις αντορθόδοξες και αντικανονικές αξιώσεις του εσβεσμένου Φαναρίου κινδυνεύουν να γίνουν ένοχοι ενός ακόμη απευκταίου σχίσματος.
Σεβασμιώτατοι, αναλογισθείτε το μέγεθος των συνεπειών μίας τυχόν μη ενδεδειγμένης στάσεως από την πλευρά σας ενώπιον της προσεχούς συνελεύεως της Ιεραρχίας! Καλείσθε να λάβετε ιστορικές και ηρωικές αποφάσεις! Μην υποκύψετε σε πιέσεις εξωελλαδικών εκκλησιαστικών και πολιτικών παραγόντων! Απομονώστε τη γνωστή θλιβερή οικουμενιστική δράκα ενίων, ολίγων συνεπισκόπων σας, που κάθε άλλο παρά εκπροσωπεί το ποίμνιο. Αφουγκρασθείτε, επιτέλους, την αγωνιώδη και έμπονη κραυγή του ποιμνίου σας! Μη μας προδώσετε! Διότι η τύχη των προδοτών είναι γνωστή και έχει καταγραφεί στις δέλτους της εκκλησιαστικής και μη Ιστορίας! Θυμηθείτε την αντίδραση του πιστού λαού μετά την υπογραφή, από την πλευρά της συντριπτικής πλειοψηφίας των τότε επισκόπων, της ψευδενώσεως της Φερράρας-Φλωρεντίας και μη παίζετε εν ου παικτοίς! Εσχάτη ώρα εστί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου