Διάδοχοι των Αποστόλων

Δεν θαυματουργούν

ούτε καν

με τα χέρια τους

αλλά μόνο

με την σκιά τους

επιτελούν θαυμαστά.

Αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη

Όλη η Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, είναι όπως το πιστεύουμε ένα θεόπνευστο βιβλίο. Όλα τα επί μέρους κείμενα που την απαρτίζουν είναι ποτισμένα από την Χάρη του θεοῦ αλλά ο καθένας μας έχει κάποιο από αυτά, που ξεχωρίζει ιδιαίτερα, που αρέσκεται περισσότερο να διαβάζει και να μελετά. Το βιβλίο που πραγματικά μας συναρπάζει είναι οι «Πράξεις των Αποστόλων». Είναι συγκλονιστικό βιβλίο, γιατί περιγράφει την μέριμνα του Θεού και τους κόπους των αποστόλων.

Η περίοδος μετά την Ανάσταση του Χριστού και την Πεντηκοστή, πού περιγράφεται στις «Πράξεις», είναι ο χρόνος που η Εκκλησία κάνει τα πρώτα της βήματα. Είναι τότε που οι χριστιανοί ζούν ως οικογένεια και ο ένας χωρά μέσα στον άλλον, ζουν δηλαδή «ἐν ἑνί στόματι καί μιά καρδίᾳ». Αυτή η οἰκογένεια αποτελεί την τελειότερη ανθρώπινη κοινωνία. Το μεγαλείο της περιόδου αυτής -που σήμερα υφίσταται πιο περιορισμένα σε ιερές μονές και κάποιες ενορίες- γίνεται στις μέρες μας πιο τρανό και πιο επίκαιρο συγκρινόμενο  με τις σύγχρονες κοινωνίες. Κοινωνίες που τις χαρακτηρίζει η ανασφάλεια και ο εγωκεντρισμός, οι κοινωνικές ανισότητες και η κάθε μορφή φόβου και βίας. Κοινωνίες πού πραγματικά «ζηλεύουν» αυτές τις σχέσεις των πρώτων χριστιανών.

Εκστατικά διαβάζουμε για τις θυσίες των Αποστόλων μέχρι αίματος. Τί κάνουν; Αυτά που είδαν, αυτά που άκουσαν, όσα ψηλάφησαν δεν μπορούν να τά κρατήσουν για τον εαυτό τους. Θέλουν να τα κοινωνήσουν και να προσκαλέσουν όσους  ανθρώπους το θελήσουν στα ίδια βιώματα. Αυτά που οι καρδιές τους γεύτηκαν είναι πέρα και πάνω από κάθε απειλή και φόβο και αυτό γιατί όταν πλέον ο χριστιανός δεν νοιάζεσαι για την ίδια του την ζωή χάριν του Χριστού και του συνανθρώπου του, ζει ήδη τον παράδεισο στη γη, προγεύεται τα αιώνια. Έτσι, δεν απορούμε για την σταθερή στάση των Αποστόλων σε συνέδρια, ενώπιον σκληρών και αδίστακτων αρχόντων, που είχαν την δύναμη να αφαιρέσουν την ζωή οποιουδήποτε χωρίς να λογοδοτούν. Είναι όμως πολύ έντονη η παρουσία του Θεού μέσα τους και ανάμεσά τους, ανάμεσα σε αυτούς τους χριστιανούς, που ήταν μάλιστα και υποψήφιοι μάρτυρες. Στις φυλακές, στα ναυάγια, στα μαρτύρια γίνονται θαυμαστές επεμβάσεις του Θεού. Είναι ο Ίδιος που τους κάνει γνωστή την παρουσία Του, τους ενισχύει, τους δυναμώνει. Αλλά και οι ίδιοι στην συνέχεια θαυματουργούν με τρόπο φοβερό. Δεν θαυματουργούν ούτε καν με τα χέρια τους αλλά μόνο με την σκιά τους επιτελούν θαυμαστά.

Θαυμαστά είναι και τα αποτελέσματα της διάδοσης του Ευαγγελίου. Με πενιχρά έως ανύπαρκτα μέσα, οπλισμένοι μόνο με την χάρη του Θεού, μεταδίδουν το νέο μήνυμα και αυτό συνεχώς κερδίζει έδαφος και τα θεμέλια της ειδωλολατρίας καταρρίπτονται.

«Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται»! Αντίθετα, απλώνεται και σκορπίζει την χαρά, διαλύει το σκοτάδι. Απελευθερώνει εσωτερικά τον άνθρωπο, ομορφαίνει τις ψυχές.

Και τότε και τώρα ο ίδιος Λόγος παρατείνεται διά λόγου στους αιώνες. Ο ίδιος επίκαιρος λόγος μπορεί να αναμορφώνει πάντοτε ανθρώπους και να αναγεννά τις κοινωνίες, να ξαναγεννά τους ανθρώπους. Πόσο σημαντικό γεγονός είναι να βρίσκεται κάποιος ως διάδοχος σε αυτήν την σειρά, ως διάδοχος των Αποστόλων, ως υποψήφιος μάρτυρας-άγιος; Αυτή είναι η υψίστη τιμή για τον κληρικό ειδικά, που κατέχει την ειδική ιεροσύνη, αλλά και για κάθε πιστό γενικότερα, όπου με το προσωπικό του καθημερινό βίωμα και το νηφάλιο λόγο του κηρύττει και αυτός με τον τρόπο του τις αλήθειες της Πίστης. Η μελέτη του βιβλίου «Πράξεις των Αποστόλων» μας βοηθάει να μπαίνουμε στην ατμόσφαιρα της Εκκλησίας των πρώτων χριστιανικών χρόνων και ταυτόχρονα μας προκαλεί να ζούμε όπως τότε το τώρα. Οι πρώτοι χριστιανικοί αιώνες είναι «οἱ χρυσοί αἰῶνες» της Εκκλησίας, που μας προσφέρουν το ύψος, τό οποίο μπορούμε να φθάσουμε σε κάθε εποχή.  

πηγη