Μου ‘πε
αυτές τις μέρες της Ανάστασης
ένας καλός μου φίλος τα εξής:
Πάτερ μου,
ο κόσμος μπορεί να λέει
ό, τι θέλει για μένα.
Να μ’ αγαπά ή να με απορρίπτει.
Να συμφωνεί ή να διαφωνεί μαζί μου.
Κάποτε όλο αυτό με κούραζε,
με στεναχωρούσε,
το υπολόγιζα πολύ.
Τώρα, τα τελευταία χρόνια,
δεν με νοιάζει πλέον καθόλου
τι θα πει ο ένας κι ο άλλος για μένα.
Ας πει ό, τι θέλει!!
αυτές τις μέρες της Ανάστασης
ένας καλός μου φίλος τα εξής:
Πάτερ μου,
ο κόσμος μπορεί να λέει
ό, τι θέλει για μένα.
Να μ’ αγαπά ή να με απορρίπτει.
Να συμφωνεί ή να διαφωνεί μαζί μου.
Κάποτε όλο αυτό με κούραζε,
με στεναχωρούσε,
το υπολόγιζα πολύ.
Τώρα, τα τελευταία χρόνια,
δεν με νοιάζει πλέον καθόλου
τι θα πει ο ένας κι ο άλλος για μένα.
Ας πει ό, τι θέλει!!
Και ξέρεις γιατί δεν με νοιάζει;
Διότι,
έκανα ειρήνη με το Χριστό μέσα μου!
Νιώθω καλά μαζί Του.
Αυτός μόνο με νοιάζει!
Κι Αυτός,
ξέρω ότι μ’ αγαπά και με δέχεται,
και με κατανοεί.
Όπως είμαι.
Όσο μπορώ.
Όσο αντέχω.
Διότι,
έκανα ειρήνη με το Χριστό μέσα μου!
Νιώθω καλά μαζί Του.
Αυτός μόνο με νοιάζει!
Κι Αυτός,
ξέρω ότι μ’ αγαπά και με δέχεται,
και με κατανοεί.
Όπως είμαι.
Όσο μπορώ.
Όσο αντέχω.
http://trelogiannis.blogspot.gr/2016/05/blog-post_883.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου