Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη...

Φωτογραφία της Σοφία Ορφανίδου.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΩ ΣΙΔΕΡΗ

Καλέ μου φίλε,
Μιλώ σε σένα που μεγάλωσες, όπως όλοι μας, με την εικόνα του Άγιου Βασίλη στα παιδιάστικα όνειρά σου και με το καρδιοχτύπι της προσμονής για τον ερχομό του να έχει σημαδέψει τα πρώτα χρόνια της ζωής σου. Μιλώ σε σένα που αρνείσαι πια την ύπαρξή του, που θεωρείς τη μορφή του ένα κινούμενο σχέδιο δίπλα σε έναν αστείο καρτουνίστικο χιονάνθρωπο: τώρα – λες- ξέρεις ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει, ότι ο αστείος χιονάνθρωπος είναι πιο αληθινός από τον Άγιο για τον οποίον άφηνες κουραμπιέδες και γάλα στην αυγή κάθε νέας χρονιάς...
Τι θα έλεγες όμως αν σου έλεγα ότι κάνεις λάθος; Τι θα σκεφτόσουν αν σε διαβεβαίωνα ότι ο Άγιος Βασίλης υπάρχει; Ασφαλώς θα με θεωρούσες τρελή ή ονειροπαρμένη... κι όμως άγνωστε και γνωστέ φίλε μου: η αλήθεια που ξεπερνά την περιορισμένη όρασή σου είναι μια: Ο άγιος Βασίλης υπάρχει... είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο, που ουδεμία σχέση έχει με τον στρουμπουλό γεράκο των διαφημίσεων... είναι ένας αγέρωχος και ευθυτενής Άγιος αγέρωχος στο σώμα, στο μυαλό και στην ψυχή, ένας ταπεινός μεγαλοπρεπής γίγαντας... ένας Μέγας Άγιος. Δε με πιστεύεις; Για τη ζωή του μπορείς να μάθεις από πολλές πηγές: ως ένα υπαρκτό πρόσωπο ο Άγιος Βασίλης έχει γονείς- Βασίλειο και Εμμέλεια τα ονόματά τους. Έχει αδέρφια, τον Πέτρο, τον Γρηγόριο, την Μακρίνα, τον Ναυκράτιο... Πώς λες ότι δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο; Κάθε άνθρωπος που γεννήθηκε από άλλον άνθρωπο, που πέρασε από τούτο τον πλανήτη, που περπάτησε στα χώματα του που τον σημάδεψε με τις πράξεις του, δεν μπορεί να κατηγορηθεί για ανυπαρξία... ακόμα κι αν τώρα βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση κι αν έρχεται στον κόσμο μας με θαυμαστό τρόπο- με έλκηθρο ή με αγγελικά φτερά- δεν παύει να είναι άνθρωπος που ξεπέρασε τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης και κέρδισε την Αγιότητα... έτσι δεν είναι οι Άγιοι; Άνθρωποι που ξεπέρασαν τις ανθρώπινες αδυναμίες και που εμφανίζονται κάπως αλλιώς στις ζωές μας; Τέτοιος άγιος είναι και ο Μέγας Βασίλειος... ακόμα κι αν αμφισβητείς την παρουσία του, σκέψου ότι την επιβεβαιώνεις τιμώντας τις πράξεις του: μη μου πεις ότι δεν περιμένεις με αγωνία να κερδίζεις το φλουρί στην πίτα... μάθε λοιπόν ότι δική του πράξη τιμάς με αυτή σου την αγωνία: όταν κάποτε δυστυχία και φτώχεια έπεσαν στην πατρίδα του, μια οικονομική κρίση πάνω κάτω σαν τη δικιά μας, ο Άγιος Βασίλης ζήτησε από κάθε σπίτι να προσφέρει ότι μπορούσε: χρυσά, ασημένια ή χάλκινα αντικείμενα, πολύτιμους λίθους ή απλά μικρά κουταλάκια, φλουριά ή δεκάρες... όλα τα δέχτηκε ο Άγιος Βασίλης, τα συγκέντρωσε προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει για το καλό όλων ως μια ύστατη λύση... μόνο που η Θεϊκή στοργή λυπήθηκε την πόλη του και την έσωσε, χωρίς να χρειαστεί να δοθούν οι προσφορές των πιστών. Έτσι ο Άγιος βρέθηκε στη δύσκολη θέση να πρέπει να επιστρέψει στο κάθε σπίτι το αντικείμενο που έδωσε, ένα έργο αδύνατο μια και κανένας δεν μπορούσε να πει με σιγουριά ποιος είχε δώσει τι... έτσι ο Άγιος ζήτησε από τους βοηθούς του να φτιάξουν πίτες και μέσα σε κάθε πίτα έβαλε και από ένα αντικείμενο... αυτές τις παράξενες πίτες τις μοίρασε πόρτα πόρτα, σε κάθε σπίτι που είχε προσφέρει το δώρο του... Θέλεις να μάθεις τι συνέβη; Η κάθε οικογένεια μέσα στην πίτα που δέχτηκε βρήκε το δώρο που είχε προσφέρει... κανένας δεν αδικήθηκε, μα όλοι ξαναπήραν πίσω ακριβώς ότι είχαν δώσει! Ε, λοιπόν, αυτό το γεγονός συμβολίζει η πίτα που θα κόψεις με την οικογένειά σου το βράδυ της πρωτοχρονιάς: αν δεν πιστεύεις στον Αγιο Βασίλη τότε ετοιμάσου να τηρήσεις ένα έθιμο που καθιέρωσε ένας άνθρωπος... ανύπαρκτος! Δεν είναι λίγο μίζερος αυτός ο παραλογισμός; Γιατί εδώ που τα λέμε, είναι μιζέρια να τιμάς την πράξη μα να ειρωνεύεσαι το πρόσωπο που σου την έμαθε... έτσι δεν είναι;
Για να κάνουμε όμως μια βουτιά στα πιο βαθιά, στα πιο ουσιαστικά, μάθε ότι είναι σπουδαίο που έμαθες ότι ο Άγιος Βασίλης που έμπαινε σαν διαρρήκτης στο σπίτι σου, δεν είναι ο αληθινός... είναι σπουδαίο που δεν πιστεύεις σε έναν Άγιο εκβιαστή που θα σου φέρει δώρο μόνο αν είσαι «υπάκουος» και που τα δώρα του τα βαριέσαι μετά από 2-3 μήνες... τώρα που είσαι πολύ μεγάλος για καρτούν, είναι καιρός να αντιληφθείς ότι οι αληθινοί άγιοι είναι ευγενείς και δεν μπουκάρουν με το έτσι - θέλω... ούτε φακελώνουν τους ανθρώπους σε λίστες... τώρα μπορείς να καταλάβεις ότι το δώρο που κάνει ένας Άγιος άνθρωπος στη ζωή σου και στις ζωές των δικών σου είναι πιο σημαντικό από ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι ή μια Μπαρμπι με όλη την προίκα της... αυτά είναι δώρα που θα σου πάρουν και θα σου ξαναπάρουν γονείς, θείοι, νονοί, γείτονες, μέχρι να βαρεθείς και να τα καταχωνιάσεις στο πατάρι... είναι καιρός να μάθεις ότι το δώρο ενός Αγίου είναι έννοια, ιδέα, πνεύμα, φιλοσοφία... δεν το βλέπεις με τα μάτια σου αλλά δεν έχει ημερομηνία λήξης και είναι πολύ μεγάλο για να χωθεί στο πατάρι: η αγάπη που απολαμβάνεις, η στοργή, ο αγώνας των δικών σου για σένα, η ανθρωπιά που σε διδάσκει η ιστορία του, η ζέστη που φέρνει στην ψυχή σου η καλοσύνη, αυτά είναι δώρα που κανένας δε θα σου δώσει, αν δεν τα ζητήσει και ο ίδιος από τον Άγιο Βασίλη... γι αυτό μη στενοχωρηθείς που ο Άγιος Βασίλης δε θα κατέβει φέτος από την καμινάδα μια φορά: αν το θελήσεις θα σε ακολουθεί συνέχεια σαν αύρα σ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς... και δε θα σε εκβιάζει με δώρα μόνο αν είσαι «καλός»: θα διπλασιάζει τα δώρα του και την αγκαλιά του, την ώρα που θα σε βλέπει να πέφτεις και να γίνεσαι «κακός»!
Φιλαράκι μου, τώρα που είσαι πια σίγουρος ότι ο Άγιος Βασίλης που ήξερες δεν είναι παρά μια ζωγραφιά, είσαι ελεύθερος να γνωρίσεις τον Άγιο Βασίλη ως αγιασμένη ύπαρξη ... κι αυτό είναι από μόνο του τεράστιο δώρο...
Χρόνια Πολλά...

Δεν υπάρχουν σχόλια: