Posted on 11 Ιανουαρίου, 2025
Αν μου επιτρέπετε δύο λόγια θα ήθελα να πω για το σκήνωμα που λέγατε προηγουμένως. Σκήνωμα πραγματικά, τί σημαίνει; Σκηνή. Από το σκηνή. Είναι το κατοικητήριο, ο Ναός του Αγίου Πνεύματος. Της ακτίστου ενεργείας της Αγιοτριαδικής Θεότητος, να το πούμε σωστά.
Οπότε λοιπόν, όχι μόνο ένας κληρικός αλλά κάθε πιστός, αυτό θα πει πιστός, πρέπει να φθάσει να γίνει ναός του Αγίου Πνεύματος.
Την ώρα της εκδημίας ενός προσώπου και μάλιστα εκκλησιαστικού, ποιός θα είναι ο κριτής του; Αναμένουμε όλοι τον Κριτή μας, ενώ εμείς γινόμαστε κριταί του άλλου, σε ποια κατάσταση βρίσκεται. Που ξέρω εγώ σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο άλλος;
Οφείλω λοιπόν να χρησιμοποιήσω τον όρο εφόσον πρόκειται για εκκλησιαστικό πρόσωπο και μάλιστα για αρχιεπίσκοπο.
Δεν είναι μέσα στο πλαίσιο του κακώς χρησιμοποιουμένου ο αποθανών δεδικαίωται. Μου επιτρέπετε να κάμω σε αυτό ένα σχόλιο;
Το χρησιμοποιούμε κατά τρόπον εντελώς εσφαλμένο, όπου οδηγεί έξω από την εκκλησιαστική ατμόσφαιρα.
Ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί τον όρο στην προς Ρωμαίους Επιστολή και λέει: ο αποθανών δεδικαίωται από τις αμαρτίες. Το λέγει εν αναφορά προς το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Αυτός που βαπτίζεται ενσυνείδητα, πεθαίνει για τον κόσμο και επομένως ζει δια τον Χριστόν και εν Χριστώ.
Ο νεκρός δεν αμαρτάνει. Ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας σημαίνει ελευθερώνεται από την αμαρτία. Παύει να αμαρτάνει. Και όχι ότι όποιος πεθάνει του συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου