«Ποια άγρια ζωή; Οι αρκούδες πια έχουν γίνει… οικόσιτες. Μπαίνουν στις αυλές και στα σπίτια! Δεν είναι λίγες, όπως λένε οι ΜΚΟ»
Μια σειρά από «γιατί» θέτει ένας κτηνοτρόφος στους εκπροσώπους των Μ.Κ.Ο., που εδώ και δεκαετίες έχουν αναλάβει «εργολαβικά» τη διαχείριση της άγριας ζωής.
Ο Πέτρος Αλεξίου, από το Σιδηροχώρι Καστοριάς, «παλεύει» νύχτα και μέρα, με τη σύζυγό του, Σωτηρία και τα τρία τους ανήλικα παιδιά, 16, 15 & 13 ετών (δυο αγόρια κι ένα κορίτσι) να τα βγάλουν πέρα, με το κοπάδι των 300 γιδοπροβάτων που διατηρούν.
Μέσα σε δύο χρόνια, η οικογένεια έχει νιώσει την περιβόητη συνύπαρξη με τις αρκούδες.
«Τέσσερις φορές, δύο το 2022 και άλλες τόσες το 2024, οι αρκούδες μπήκαν μέσα στο μαντρί και μου μακέλεψαν τα ζώα. Η τελευταία επίσκεψη ήταν πριν 20 μέρες. Μου ξέσκισε δέκα αρνιά και ένα κριάρι το πήρε μαζί της. Την προηγούμενη, στις 13 Αυγούστου, σκότωσε 12 «ζυγούρια», ήταν ενάμισι έτους και τα κρατούσα για να γεννήσουν, μια γίδα και άλλα 5-6 τα τραυμάτισε. Πριν δυο χρόνια είχε μπει πάλι και είχε σκοτώσει δέκα αρνιά και στη δεύτερη φορά πάλι το 2022 σκότωσε τρία γίδια και τρία πρόβατα. Ξήλωσε τις λαμαρίνες και μπήκε, πηδώντας από τοίχο τριών μέτρων», περιγράφει ο 58χρονος κτηνοτρόφος.
Στο χωριό του, που ως το 1990, υπήρχαν 140 κάτοικοι, τώρα είναι λίγο πάνω από 50.
«Ως το 2000 είχαμε 2.500 γιδοπρόβατα, τώρα έχουμε απομείνει δυο κτηνοτρόφοι που έχουμε μόλις 500 ζώα. Περισσότερες είναι πια οι αρκούδες παρά οι άνθρωποι. Αν… ψήφιζαν οι αρκούδες θα είχαμε δύο έδρες κι όχι μία όπως τώρα στη Βουλή!», προσπαθεί να διασκεδάσει την απογοήτευσή του.
Για τις ζημιές του 2024 δεν έχει αποζημιωθεί ακόμη από τον ΕΛ-ΓΑ.
«Και τι θα μου δώσουν; Εγώ, για να αντικαταστήσω τα ζώα που είχα για γέννες θα πρέπει να πληρώσω 200 ευρώ το ένα. Δεν υπολογίζω τα μικρά που θα μου έδιναν και το γάλα. Τώρα, για ζώο κάτω του ενός έτους δίνουν γύρω στα 30 ευρώ! Και πότε θα τα πάρω…», είναι εύλογο το παράπονό του.
Και περνάει στο… παρασύνθημα!
«Ποια άγρια ζωή; Οι αρκούδες πια έχουν γίνει… οικόσιτες. Μπαίνουν στις αυλές και στα σπίτια! Δεν είναι λίγες, όπως λένε οι Μ.Κ.Ο. Αντίθετα έχουμε υπερπληθυσμό. Μόνο γύρω από το χωριό μας είναι τουλάχιστον 50! Μιλάνε για συνύπαρξη. Δεν τους ενδιαφέρουν ούτε οι άνθρωποι ούτε τα άγρια ζώα. Μόνο τα κονδύλια που παίρνουν και είναι μεγάλα τα ποσά! Τους νοιάζει μόνο η οικονόμα και το εύκολο χρήμα! Τα κονδύλια! Και μένα, αν μου έκοβαν ένα μισθό 1.500 και μου έδιναν ένα αυτοκίνητο να κόβω βόλτες, θα το γύριζα το παραμύθι και θα έλεγα τα καλύτερα για τις αρκούδες και τους λύκους και ότι δεν φταίνε τα άγρια ζώα, αλλά εμείς που μπήκαμε στο σπίτι τους! Ποιο σπίτι και ποιο δάσος; Οι αρκούδες μπαινοβγαίνουν στα χωριά, γιατί έχουν γίνει πολλές και δεν βρίσκουν τροφή στα βουνά, αφού και η κτηνοτροφία έχει σβήσει», επιμένει να τα γράψουμε.
«Η γυναίκα μου είχε πάει με το αυτοκίνητο να πάρει τα παιδιά από την Καστοριά. Στο δρόμο, στο Κεφαλάρι, συνάντησε δυο αρκούδες. Σταμάτησε για να περάσουν. Η μία έφυγε. Η άλλη ανέβηκε πάνω στο αυτοκίνητο και το ταρακουνούσε! Πανικοβλήθηκε και με το δίκιο της. Καλά που δεν ήταν μέσα και τα παιδιά, μου έλεγε. Αυτή είναι η περίφημη συνύπαρξη! Όταν είχε έρθει ένας από τον «Αρκτούρο» στη στάνη, μετά τη ζημιά και μου άρχισε τις θεωρίες, του είπα: Μείνε το βράδυ εδώ, γιατί θα ξανάρθει η αρκούδα, να δούμε πώς θα συνυπάρξετε. Δεν το δέχτηκε, βέβαια και άλλαξε κουβέντα», προσθέτει ο κ. Αλεξίου και θέτει -έτσι για να υπάρχουν- κάποια ερωτήματα:
«Γιατί, εφόσον παίρνουν κονδύλια για τη συνύπαρξη ανθρώπων και άγριας ζωής, δεν μας αποζημιώνουν οι ίδιες οι Μ.Κ.Ο.;»
«Γιατί δεν στέλνουν κτηνίατρο δικό τους να περιθάλψουν τα ζώα μας όταν τα τραυματίζουν οι αρκούδες ή οι λύκοι;»
«Γιατί όταν βρίσκουν ένα χτυπημένο άγριο ζώο, αμέσως φωνάζουν τα κανάλια και μιλούν για ασυνείδητους κυνηγούς και ανεγκέφαλους, αλλά κάνουν τα στραβά μάτια για τα ξεκοιλιασμένα δικά μας κτηνοτροφικά ζώα; Εδώ πού είναι η φιλοζωία τους;»
«Γιατί λένε ότι οι αρκούδες τρώνε μόνο φυτά; Τι είναι… vegan;»
Και δίνει μόνος του την απάντηση: «Επειδή τους βολεύει αυτή η ιστορία. Δεν νοιάζονται για την άγρια ζωή. Ούτε για τον λύκο, ούτε για την αρκούδα. Τους εκμεταλλεύονται για να αρμέγουν κονδύλια! Είναι ένα παραμύθι με ουρά το χρήμα, που εύκολα το πιστεύουν οι άνθρωποι που ζουν στις μεγάλες πόλεις. Η αλήθεια είναι μία: Η επαρχία θέλει ύπαιθρο με ανθρώπους και η Μ.Κ.Ο. ύπαιθρο με αρκούδες και λύκους για να συνεχίζουν να τα παίρνουν χωρίς κόπο, με μελέτες και προγράμματα για την άγρια ζωή μέσα από τα γραφεία και τον υπολογιστή τους!»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου