1 Ιανουαρίου 1822: Ψηφίζεται από την A’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου το πρώτο Ελληνικό Σύνταγμα. Μεταξύ άλλων, καθορίζει το γαλάζιο και το λευκό ως τα χρώματα της ελληνικής σημαίας.
Το ελληνικό Σύνταγμα του 1822 ήταν σύνταγμα που υιοθετήθηκε από την Πρώτη Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου την 1η Ιανουαρίου 1822. Επισήμως ονομαζόταν Προσωρινό Πολίτευμα της Ελλάδος. Ήταν μια προσπάθεια επίτευξης προσωρινής κυβερνητικής και στρατιωτικής οργάνωσης μέχρι την ίδρυση ενός ανεξάρτητου κράτους.
Αντικατέστησε πολλά κείμενα που είχαν εγκριθεί από τοπικές επαναστατικές επιτροπές, όπως ο Οργανισμός της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος, ο Άρειος Πάγος της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας και η Πελοποννησιακή Γερουσία. Αυτές οι επιτροπές είχαν σχηματιστεί το προηγούμενο έτος, το οποίο έτος έναρξης της επανάστασης. Το Σύνταγμα ήταν κυρίως το έργο του Ιταλού, Βικέντζο Γαλλίνα και σκόπιμα απέφυγε τις φιλελεύθερες και δημοκρατικές πολιτικές.

Όσον αφορά τον σχηματισμό δύο οργάνων της διοίκησης, υιοθετήθηκε ένα πολυκεντρικό μοντέλο με τη σύνθεση δύο νομοθετικών σωμάτων (συμβουλευτικής και εκτελεστικής εξουσίας) που είχαν καθήκοντα ασαφώς καθορισμένα.

Σύνοψη Συντάγματος

Το σύνταγμα χωρίστηκε σε τέσσερα μέρη και 109 άρθρα:
Το πρώτο μέρος ασχολήθηκε με τα θρησκευτικά και αστικά δικαιώματα των Ελλήνων και απεφάνθη για την κυριαρχία της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και ρύθμιζε ορισμένα σημαντικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Το δεύτερο μέρος αφορούσε διοικητικά ζητήματα
Το τρίτο μέρος περιγράφονται τα καθήκοντα του νομοθέτη
Το τέταρτο Μέρος περιέγραψε τα καθήκοντα της εκτελεστικής εξουσίας
Το σύνταγμα θεωρείται ως φιλελεύθερο και δημοκρατικό, αν και αποτελούσε συμβιβασμό μεταξύ των στρατιωτικών ηγετών της Επανάστασης και των γαιοκτημόνων που κυριάρχησαν στην Πρώτη Εθνοσυνέλευση. Η δημιουργία ενός εκτελεστικού και ενός νομοθετικού σώματος δείχνει την επιθυμία των δύο αυτών κέντρων εξουσίας να διατηρήσουν μια πολιτική ισορροπία. Σε κάθε περίπτωση, οι ανάγκες και οι δυσκολίες της επανάστασης εμπόδισαν την πλήρη εφαρμογή του Συντάγματος.
πηγη