19 Απριλίου 2019
Σχετικά τώρα με τον σεισμό την
ώρα της Σταύρωσης, πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει πως μεγάλος σεισμός
είχε σημειωθεί 13 μίλια έξω από την Ιερουσαλήμ την εποχή της Σταυρώσεως,
δίδεται ένα χρονικό εύρος 10 ετών (26 – 36 μ.Χ.), και λέγεται από τους
επιστήμονες ότι η ημέρα της Σταυρώσεως θα μπορούσε να είναι η Παρασκευή 3
Απριλίου 33 μ.Χ.10 Για το σχίσιμο του καταπετάσματος του Ναού και την
ανάσταση των Δικαίων έχουμε μόνο τις αναφορές των Ευαγγελίων.
Όμως, λογικά σκεπτόμενοι, πρέπει να
αναφερθούμε σε κάτι. Οι αναφορές αυτές υπάρχουν και στα Ευαγγέλια του
Μάρκου και του Ματθαίου που απευθύνονταν περισσότερο στους Εβραίους. Πως
είναι δυνατόν να έγραψαν κάτι που δεν έγινε ποτέ και να απευθύνονταν σε
αυτόπτες μάρτυρες και άτομα που είχαν ακούσει τα γεγονότα από αυτούς;
Δεν είναι παράλογο κάτι τέτοιο; Και μάλιστα να μην βρεθεί κανείς να το
διαψεύσει από τους εχθρικά διακείμενους Εβραίους. Είναι δυνατόν οι
Ευαγγελιστές να έγραφαν κάτι που δεν έγινε και να έδιναν τροφή στους
πολεμίους, μόνο και μόνο για να συμπεριλάβουν μυθικές διηγήσεις που θα
ήταν γνώριμες στον εθνικό κόσμο, στον οποίον ακόμα δεν απευθύνονταν, και
πιθανότατα άγνωστες στους ίδιους, αλλά και για να προσδώσουν απλά
ποιητικό ύφος στα κείμενα τους; Κάτι τέτοιο δεν το έπραξαν σε κανένα
σημείο των Ευαγγελίων, αφού κάνουν απλές αναφορές σε γεγονότα δίχως
υπερβολές. Μάλιστα, όσον αφορά στο Ευαγγέλιο του Μάρκου που γράφτηκε
γύρω στο 65 μ.Χ., δηλαδή πριν την καταστροφή του Ναού του Σολομώντος, αν
το σχίσιμο του καταπετάσματος του Ναού ήταν ψέμα ή μύθευμα, δεν θα το
εξέταζε ο καθένας ιδίοις όμμασι και χερσί, και σε περίπτωση που δεν
ίσχυε δεν θα προσπαθούσε να βγάλει αναξιόπιστους τους Αποστόλους;
Αναμφισβήτητα, οπότε το να ισχυριζόμαστε και να παραλληλίζουμε τα
γεγονότα της Σταυρώσεως με αυτά των μύθων ή των ιστοριών προς τιμή
ένδοξων ανδρών είναι μάταιο και λανθασμένο.
Επίσης, κάτι ακόμα που πρέπει να
σημειωθεί είναι πως μυθικές διηγήσεις υπάρχουν και σχετικά με τον
Χριστό, στα απόκρυφα ευαγγέλια, όπου περιγράφονται «παράδοξα θαύματα»,
χάριν εντυπώσεως. Τα ευαγγέλια αυτά όμως δεν είναι αποδεκτά από την
Εκκλησία, για τον λόγο ότι είναι αιρετικά, κυρίως γνωστικά ή και
ψευδεπίγραφα, με σκοπό να πλήξουν τον Χριστιανισμό, και γράφτηκαν πολύ
αργότερα από τα 4 κανονικά. Αυτός είναι ο λόγος της μη αποδοχής τους και
όχι ότι δήθεν υπάρχει φόβος από την Εκκλησία για τα γεγονότα που
περιγράφονται σε αυτά, όπως αναφέρουν ορισμένοι ισχυρισμοί, αφού σε
γενικές γραμμές συμφωνούν με τα όσα εξιστορούνται στα κανονικά
Ευαγγέλια, με εξαίρεση βέβαια κάποια μη ιστορικά γεγονότα και αιρετικές
δοξασίες, αλλά ιδιαιτέρως τονίζουν την Θεϊκή φύση του Κυρίου. Όμως, την
Ορθοδοξία δεν την απασχολεί η δημιουργία εντυπώσεων, αλλά μόνο η
αλήθεια, γι’ αυτό και δέχεται μόνο τα Ευαγγέλια που γράφτηκαν από
αξιόπιστους μάρτυρες και όχι από τον οποιοδήποτε χρόνια αργότερα.
Φαίνεται και από εδώ λοιπόν, πως οι Ευαγγελιστές δεν είχαν ανάγκη να
δημιουργήσουν εντυπώσεις, άλλωστε τοιουτοτρόπως έπραττε και ο Κύριος,
αλλά το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να καταγράψουν με απλό και σαφή
τρόπο τα γεγονότα και όχι να εντυπωσιάσουν προσδίδοντας θρυλικό ή
λογοτεχνικό ύφος.11, 12
Συνοψίζοντας, αναφέρουμε ότι το
μεγαλύτερο πλεονέκτημα της εξιστόρησης της ζωής του Χριστού, σε αντίθεση
με τους μύθους και τις λαϊκές παραδόσεις όλων των εποχών, είναι ότι για
τα γεγονότα αυτά υπήρξαν έγκυρες ιστορικές πηγές και μάρτυρες, οι
οποίοι αν ήταν υπέρμαχοι έδωσαν την ζωή τους, αν ήταν πολέμιοι δεν τα
αμφισβήτησαν, αλλά και τα επιβεβαίωσαν.13 Όμως, τα όσα είδαμε στις
διηγήσεις θεών ή μεγάλων προσωπικοτήτων δεν είναι δεκτά από τους
ιστορικούς και λαμβάνονται μόνο ως μύθοι, σε αντίθεση με τα γεγονότα των
Γραφών που είναι ιστορικά και αρχαιολογικά εξακριβωμένα, όπως και οι
διηγήσεις των Ευαγγελιστών, οι οποίοι δεν υποπίπτουν σε κανένα ιστορικό
σφάλμα.14 Αντιθέτως, τα γεγονότα αυτά δεν έγιναν προς δημιουργία
εντυπώσεων, όπως αυτά των μυθικών διηγήσεων, αλλά ενείχαν και θεολογικό
χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα το Αειπάρθενο της Παναγίας.15
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου