του Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου
Μετά τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος που συνέβη κατά την Πεντηκοστή, σηκώθηκε ο Πέτρος μαζί με τους άλλους αποστόλους και με δυνατή φωνή είπε: «Ιουδαίοι, και όλοι εσείς που βρίσκεστε στην Ιερουσαλήμ! Θα σας εξηγήσω τι συμβαίνει, κι ακούστε καλά τα λόγια μου: Αυτοί δεν είναι μεθυσμένοι, όπως εσείς νομίζετε, αφού η ώρα είναι ακόμη εννιά το πρωί. Αυτό που βλέπετε (η έκχυση του Παρακλήτου ως φλόγες φωτιάς στο κεφάλι κάθε μαθητή και η Πνευματική ομιλία σε άλλες γλώσσες) είναι εκείνο που είπε ο Θεός ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΙΩΗΛ: Αυτό θα συμβεί στις ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ, λέει ο Θεός: Θα χαρίσω πλουσιοπάροχα το Πνεύμα μου σε κάθε άνθρωπο. Έτσι, οι γιοι και οι θυγατέρες σας θα κηρύξουν την αλήθεια. Οι νέοι σας θα δουν οράματα …. Θα δείξω θαυμαστά σημάδια πάνω στον ουρανό και κάτω στη γη …. πριν έρθει η ημέρα του Κυρίου, η μεγάλη και λαμπρή. ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΤΕ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (με αληθινή εμπιστοσύνη και ως Σωτήρα) ΘΑ ΣΩΘΕΙ’» (Πράξ. 2,14-21).
Ο Θεός υποσχέθηκε, από τα χρόνια ήδη της Παλαιάς Διαθήκης, την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, και εσχατολογικά πραγματοποιήθηκε η προφητεία πενήντα ημέρες μετά την ανάσταση του Χριστού, όταν ο Παράκλητος «εισέβαλε» στα ανθρώπινα και έκτοτε «καινά ποιεί τα πάντα». Ο προφήτης Ιωήλ επαληθεύεται και πλήθος θαυμάτων συνοδεύουν, από τότε μέχρι και σήμερα, είτε το κήρυγμα των αποστόλων είτε τη διδαχή του θείου λόγου και την μυστηριακή ζωή των χριστιανών, δια της πίστεως και μετανοίας. Το έργο λοιπόν τού εν Ιεροσολύμοις δράσαντος Ιωήλ, γιου του Βαθουήλ, περιλαμβάνει την εξαγγελία της ημέρας Κρίσεως του Θεού, την ανάγκη μετάνοιας και επιστροφής στο Θεό για τη σωτηρία του λαού (πάντοτε κοινοτικά, ως σώμα Χριστού εν τη Εκκλησία), την επέμβαση του παντελεήμονος και φιλεύσπλαχνου (και όχι ψυχρού και σκληρού όπως το ινδουιστικό Κάρμα) Θεού και την τελική αποκατάσταση λύτρωσης δια της εκχύσεως του Πνεύματος στην χριστιανική, μυστηριακή και εκκλησιαστική ζωή.
Ιωήλ σημαίνει «ο Θεός (μόνο) ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ (στο δρόμο μας, ή επεμβαίνει στην ιστορία ουσιαστικά)». Το βιβλίο του προφήτη Ιωήλ –ο οποίος φαίνεται να γνωρίζει την ιστορία του Ισραήλ καθώς και το έργο τών προ αυτού προφητών, ενώ έζησε κατά τον 8ο ή καλύτερα τον 5ο π.Χ. αιώνα- ξεκινά με επιδρομή ακρίδων που πραγματοποιήθηκε στην εποχή του, κατά την οποία φοβερή ΘΕΪΚΗ ΚΡΙΣΙ «τα χωράφια ερημώθηκαν, το έδαφος πενθεί, τα στάρια καταστράφηκαν, στέρεψε ο μούστος, δεν υπάρχει καινούριο λάδι πια (στην ιουδαϊκή γη). Ξεράθηκαν τ’ αμπέλια και μαραθήκαν οι συκιές κι όλα τα καρποφόρα δέντρα ξεράθηκαν» κι αυτά. «Ναι, χάθηκε από τους ανθρώπους η χαρά». Τα ζώα εμφανίζονται να συμπάσχουν μετά των ανθρώπων και η οικολογική ισορροπία να έχει χαθεί. Γιατί; Διότι ΟΣΟΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΝΤΑΙ οικειοθελώς ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, θα πρέπει να αναμένουν και αυστηρότερη την ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ‘τιμωρία’ του ώστε να διορθωθούν.
Τι προτείνει επομένως ο προφήτης (και οι άγιοι διαχρονικά) για να αποφευχθεί ή να σταματήσει η θεομηνία; Την καλύτερη λύση σε όλα τα μεγάλα προβλήματά μας (παγκοσμίως και για τη χώρα μας), που είναι η καταφυγή στην ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ: «Υποδείξτε μέρες ΝΗΣΤΕΙΑΣ και συγκαλέστε σύναξη ιερή. Τους ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ να συνάξετε κι ΟΛΟΥΣ της χώρας τους κατοίκους, στου Κυρίου του Θεού σας το ΝΑΟ, και με κραυγές ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ». Η λύση σε όλα, ακόμα και εκείνη της αφθονίας των υλικών αγαθών για όλες τις εποχές, είναι η πραγματική μεταμέλεια για τα λάθη και τις αποτυχίες μας, Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ και η καρδιακή, ομαδική, εκκλησιαστική προσευχή. Όλα τα υπόλοιπα: προγράμματα, ορθολογιστικές μέθοδοι και ανθρώπινες εφευρέσεις, έρχονται δεύτερα και τρίτα: «Λυπήσου Κύριε το λαό σου, και στην ντροπή μην παραδώσεις εκείνους που σου ανήκουνε! ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΕΨΟΥΝ ΤΑ ΕΘΝΗ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΝΕ: ‘ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ;’», αναφέρει ο προφήτης για την εποχή του, αλλά που ταιριάζει απόλυτα για τη χώρα μας και την φάση που διανύουμε, κατά την οποία φαίνεται ορισμένοι να μην ξέρουμε ιστορικά και πνευματικά πού ανήκουμε, και ψάχνουμε εθνικές και οικονομικές ερμηνείες και διεξόδους μακράν του Τριαδικού Θεού και της ιστορικής μας παράδοσης.
Η ΠΙΣΤΗ, Η ΝΗΣΤΕΙΑ (ο έλεγχος των ενστίκτων και η πρωτοκαθεδρία του προσώπου) ΚΑΙ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ είναι που σώζουν την κατάσταση, διότι ελκύουν το έλεος και τη Χάρη του Θεού: «ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΚΟΜΑ (σε κάθε στιγμή και περίοδο) μπορείτε να επιστρέψετε σε μένα μ’ όλη σας την καρδιά. Νηστέψτε, κλάψτε και θρηνήστε. Ξεσκίστε την καρδιά σας, κι όχι τα ρούχα σας», λέγει Κύριος ο Θεός. Και εκείνος είναι παντοδύναμος, πανταχού παρών και αφουγκράζεται διαρκώς τα προβλήματα της ανθρωπότητας: «Ξέρετε πως είναι γεμάτος καλοσύνη κι έλεος, υπομονετικός, αξιόπιστος και πρόθυμος να συγχωρήσει», μας επισημαίνει και μας παρηγορεί ο Ιωήλ. Και εξεπίτηδες ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ο Θεός ιστορικές δυσκολίες και θεομηνίες, για να συγκρατηθεί ο κόσμος από χειρότερα κακά δια της επιστροφής στις θείες και σωτήριες εντολές Του, και για να ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΘΟΥΝ και οι επόμενες γενεές: «Έτσι θα μάθετε …. πως κατοικώ εγώ ΑΝΑΜΕΣΑ στο λαό μου, και πως ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ» (Ιωήλ 2,27). «Δεν θα αφήσω πια να σας περιγελούνε τα άλλα έθνη… ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΤΗΚΑΝ…
Τέλος, όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στη σωτηρία, αφού ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις, και καλεί τους πάντες προς την αιώνια ζωή δια της Εκκλησίας, που είναι η ΤΡΙΑΔΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ των υιοθετημένων δια του αίματος του Αρνίου Ιησού Χριστού: «Εγώ ο Κύριος (μόνο) θα εκδικηθώ για τον θάνατο των αθώων…. Ο πιο αδύνατος ας είναι όπως ο ήρωας (στην καθημερινή βιοπάλη)… ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΛΑΤΕ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ… Ο Κύριος θα είναι για το λαό του καταφύγιο και οχύρωμα… ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΘΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΟΥ (η εν Χριστώ πλέον ανθρωπότητα, ΑΝ ισχύσουν οι προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν). ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΘΑ ΣΩΘΕΙ (Ιωήλ, κεφ. 1-4).
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ:
ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, Εκδοτικής Αθηνών, Αθ. 1992
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, 1997
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΙΩΗΛ, Π.Ν. Τρεμπέλα, εκδ. Ο Σωτήρ, 1993
http://www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου