ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ

                Είναι γνωστή η προτροπή τού Κυρίου «γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν», και πάλι, «γρηγορείτε ούν, ότι ούκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος ημών έρχεται».

                Η αρετή τής πνευματικής ετοιμότητας και εγρήγορσης μας προφυλάσσει από απροσδόκητες πτώσεις στήν αμαρτία. Γι αυτό είναι ωφέλιμο για τήν πνευματική μας ζωή η νήψη που καλλιέργησαν όλοι οι άγιοι τής Εκκλησίας μας, οι νηπτικοί πατέρες, οι ασκητές τής ερήμου και οι οσιακές μοναχικές μορφές και οι δίκαιοι μέσα στόν κόσμο. Το παράδειγμα τής ζωής τους, οι φωτεινές συμβουλές τους είναι πολύτιμη βοήθεια για τόν πνευματικό μας αγώνα. η βαθιά πίστη, η κατάνυξη, η αδιάσπαστη προσευχή, η ταπείνωση, η εγκράτεια λόγων και έργων είναι πνευματικές δυνάμεις που μας ενισχύουν να διατηρούμε τήν πνευματική μας εγρήγορση. Ώστε να αποφεύγουμε «τα πεπυρωμένα βέλη τού πονηρού τα καθ’ ημών δολίως κινούμενα» και να μην αμελούμε τήν σωτηρία μας. «Νήψατε, γρηγορήσατε» μας συμβουλεύει ο απ. Πέτρος, διότι ο διάβολος σαν λιοντάρι βρυχάται, ψάχνοντας κάποιον να καταπιεί.

                Όμως πολλές φορές παρασυρόμαστε από επιπολαιότητα και αμέλεια και βασικές αιτίες για αυτή μας τήν συμπεριφορά είναι: Πρώτο, η έλλειψη θεολογικής γνώσης. Πολλοί από τούς χριστιανούς δεν έχουν συνειδητοποιήσει το ηθικό και πνευματικό μεγαλείο Εκείνου που μας έσωσε από τήν κατάρα τής αμαρτίας. Ο απ. Παύλος μας προβάλλει μέσα από τα λόγια τών ψαλμών τού Δαβίδ τό ασύλληπτο μέγεθος τής δυνάμεως τού Χριστού για να αντιληφθούμε ότι ως Υιός τού Θεού, είναι Εκείνος που «αρχικά στερέωσε τήν γή και έργο δικό του είναι οι ουρανοί». Είναι Εκείνος δια του οποίου έγιναν τα πάντα. Είναι συνδημιουργός με τον Πατέρα και τό Πανάγιο Πνεύμα. Στόν Χριστό έδωσε τήν εξουσία ο Πατέρας: «Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γής», όπως ο Ίδιος είπε στούς μαθητές του.Εεκείνος μας βεβαίωσε ότι, αν και έγινε άνθρωπος για μας, παρέμεινε αναλλοίωτος ως Θεός «αεί τώ Πατρί συγκαθεζόμενος», σύνθρονος πάντοτε με τόν Πατέρα.

                Αυτός, λοιπόν, που δημιούργησε τόν κόσμο, ο Ίδιος και θα τον αλλάξει. Γιατί ο κόσμος αυτός οδηγείται στήν φθορά, όπως τα ρούχα που παλιώνουν, και ο Χριστός θα τόν αποσύρει, όπως τυλίγεται ένας μανδύας. Ό, τι εμείς βλέπουμε σήμερα θα αλλάξει και θα δημιουργηθούν καινούργια γη και καινούργιοι ουρανοί, όπου δεν θα επικρατεί η αδικία τής ανθρώπινης αποστασίας, αλλά θα είναι αντάξια τής προσδοκίας τής ορθόδοξης ομολογίας μας: «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν τού μέλλοντος αιώνος».

                Διότι όπως μας επισημαίνει ο απ. Παύλος: «Ει τις εν Χριστώ, καινή κτίσις». Όποιος πιστεύει και ζει εν Χριστώ, ζει τον καινούργιο αιώνα. Και ο ίδιος ο Χριστός μάς διαβεβαιώνει ότι «μέχρι να παρέλθει ο ουρανός και η γή, δεν θα πάψει να ισχύει ούτε ένα γιώτα, ούτε μία οξεία από τον νόμο μέχρι να ολοκληρωθούν τα πάντα».

                Ας μην παρασυρόμαστε, λοιπόν, από το πέρασμα τού χρόνου. Ο χρόνος δεν απαλείφει τις αιώνιες αλήθειες τού Ευαγγελίου. Είναι ανεξίτηλες.

               

                 Συμβαίνει να παρασυρόμεθα από το γεγονός ότι ο Θεός, ως Θεός αγάπης και ευσπλαχνίας, δεν ήλθε στόν κόσμο για να μας τιμωρήσει. Επομένως, υπάρχει μόνιμη ανοχή Του στίς παρεκτροπές μας, ακόμη και στην αποστασία μας από το θέλημά Του. Όμως οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί, διότι ο Θεός τής αγάπης δεν παύει να είναι και Θεός τής δικαιοσύνης. Όταν εκδηλώνει τήν αγάπη Του στούς ανθρώπους δεν βάζει στήν άκρη τήν δικαιοσύνη του. Και όταν φανερώνει τήν δικαιοσύνη του δεν ξεχνά τήν αγάπη του. Η θεία αγάπη είναι αρμονικά συνδεδεμένη με την θεία δικαιοσύνη, ώστε να αγαπά με δικαιοσύνη και να δικαιώνει από αγάπη.

                Η μακροθυμία όμως τού Θεού έναν σκοπό έχει, να μας οδηγεί σε μετάνοια. Ο απ. Πέτρος μας λέει ότι ο Θεός: «Μακροθυμεί εις ημάς, μη βουλόμενός τινας απολέσθαι, αλλά πάντας εις μετάνοιαν χωρήσαι». Μακροθυμεί στα λάθη και τις παρεκτροπές μας γιατί δεν θέλει να χάσουμε την σωτηρία μας, αλλά να μας οδηγήσει σε διόρθωση και όχι σε απείθεια. Εάν δεν δείξουμε πρόθεση αλλαγής και διορθώσεως η μακροθυμία τού Θεού θα μας κρίνει διότι δεν αξιοποιήσαμε την ευκαιρία τής σωτηρίας μας. Και θα βρεθούμε προ εκπλήξεων διότι, όπως πάλι μας επισημαίνει ο απ. Πέτρος, ο Κύριος θα έλθει «ως κλέπτης εν νυκτί»  για να κρίνει τον κόσμο.

                Ο απ. Παύλος μας λέει ξεκάθαρα, ότι κάθε παράβαση και παρακοή τού νόμου και τών εντολών τού Κυρίου από τους ανθρώπους αλλά και από αγγέλους είχε και την ανάλογη συνέπεια: «Πάσα παράβασις και παρακοή έλαβε ένδικον μισθαποδοσίαν». Η Παλαιά Διαθήκη έχει πλείστα όσα παραδείγματα. Αν λοιπόν αυτό συνέβη στήν Π. Διαθήκη επειδή ο εκλεκτός λαός τού Θεού παρέκλινε από τις εντολές τού Νόμου, πώς είναι δυνατόν εμείς οι χριστιανοί να ξεφύγουμε, να εξαιρεθούμε από τις συνέπειες μιάς τέτοιας συμπεριφοράς έναντι τού Χριστού, για τήν ολέθρια επιπολαιότητά μας να αμελήσουμε τέτοια σωτηρία. Σωτηρία που συγκριτικά με τόν Νόμο είναι άπειρες φορές μεγαλύτερη και τιμιώτερη. Διότι εδώ θυσίασε ο Πατήρ τόν Υιόν Του τόν Μονογενή για τήν σωτηρία μας. Αγορασθήκαμε από τήν αμαρτία με τήν ανεκτίμητη τιμή τού Τιμίου Αίματος τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

                Ας έχουμε κατά νούν αυτήν τήν μεγάλη αλήθεια και ας ρυθμίζουμε τήν ζωή μας με εν Χριστώ σωφροσύνη και σύνεση.

Αρχιμ. Χ.Ν.