ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ Α΄ΚΟΡ. ΣΤ΄ 12-20

Γράφει ο Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,

Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης

Μέσα στα πολλά θέματα που αναπτύσσει ο Απόστολος των εθνών στους Κορινθίους, είναι και το πολύ σοβαρό θέμα του ανθρωπίνου σώματος. Και τούτο διότι υπάρχουν ορισμένοι που προφανώς, παρασυρμένοι από τον πρότερο βίο τους, νόμιζαν ότι ήταν «ελεύθεροι» να ζουν όπως θέλουν, με αποτέλεσμα το σώμα τους να γίνεται αντικείμενο φιλαρέσκειας, εκμεταλλεύσεως και αμαρτίας.

Όμως ας δούμε το Αποστολικό κείμενο στη μετάφρασή του και κατόπιν θα επικεντρώσουμε τη μελέτη μας σε ένα σημείο πολύ σοβαρό, διότι όπως φαίνεται και στην περίπτωση αυτή η ιστορία και πάλι αντιγράφει τις σελίδες της........

«12 Μερικοί μεταξύ σας λένε: «Όλα μου επιτρέπονται». Σωστά, όλα όμως δεν είναι προς το συμφέρον. Όλα μου επιτρέπονται, εγώ όμως δε θα αφήσω τίποτε να με κυριεύσει.

13 Οι τροφές είναι για την κοιλιά, και η κοιλιά είναι για τις τροφές. Ο δε Θεός θα καταργήσει και αυτή και αυτές (οι τροφές και η κοιλιά δεν έχουν ανώτερο και αιώνιο προορισμό). Το σώμα όμως δεν είναι για την πορνεία, αλλά για τον Κύριο, και ο Κύριος για το σώμα.

14 Ο δε Θεός και τον Κύριο ανέστησε, και εμάς θα αναστήσει με τη δύναμη του.

15 Δεν ξέρετε, ότι τα σώματά μας είναι μέλη του Χριστού; Θα πάρω λοιπόν τα μέλη του Χριστού και θα τα κάνω μέλη πόρνης; Μη γένοιτο!

16 Ή μήπως δεν ξέρετε, ότι , όποιος προσκολλάται στην πόρνη, γίνεται ένα σώμα μαζί της; Διότι θα γίνουν, λέγει Γραφή, οι δύο σάρκα μία.

17 Αλλ’ όποιος προσκολλάται στον Κύριο, γίνεται ένα πνεύμα μαζί του.

18 Φεύγετε μακριά από την πορνεία! Κάθε αμάρτημα, που κάνει ο άνθρωπος, είναι έξω από το σώμα. Αλλά εκείνος που πορνεύει, αμαρτάνει στο ίδιο του το σώμα.

19 Ή μήπως δεν ξέρετε, ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που έχετε από το Θεό και κατοικεί μέσα σας, και ότι δεν ανήκετε στους εαυτούς σας;

20 Διότι αγοραστήκατε με τίμημα (βαρύ τίμημα, το Αίμα του Χριστού) . Δοξάσετε λοιπόν τον Θεό με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία ανήκουν στο Θεό».

Αυτές λοιπόν τις αλήθειες με τρόπο δυναμικό και αδιαμφισβήτητο κηρύττει ο θείος Παύλος.

Όμως, αδελφοί μου, λες και δεν πέρασαν τόσοι αιώνες χριστιανικού τρόπου ζωής, λες και δεν μαρτύρησαν άνθρωποι για να παραμείνουν αγνοί και καθαροί, λες και το γνήσιο μήνυμα του Ιερού Ευαγγελίου χάθηκε εντελώς για ορισμένους, οπωσδήποτε ψευτοχριστιανούς. Και να , πάλι, κάνουν την εμφάνισή τους, στον ευρύτερο χώρο της Εκκλησίας, άνθρωποι, ακόμα και κληρικοί (;) οι οποίοι κηρύττουν αυτά ακριβώς που καταδικάζει τόσο ξεκάθαρα το Πνεύμα το ΄Αγιον διά του Αποστόλου Παύλου.

Δεν εννοούμε τόσο το σοβαρότατο θέμα της νηστείας, που για τους πιστούς Χριστιανούς (όταν δεν υφίσταται ασθένεια) είναι υποχρεωτική. Δεν θα σταθούμε στο ότι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς έχει θεσμοθετήσει τη νηστεία και στο ότι οι Άγιοι Πατέρες μεταφέροντας την Αποστολική παράδοση, κατοχύρωσαν επακριβώς την θέση αυτής μέσω των Οικουμενικών Συνόδων. Θα σταθούμε σε κάτι άλλο.

Θα ελέγξουμε βάσει του ζωντανού λόγου του Θεού τις «Νεονικολαϊτικές» θεωρίες. Τις θεωρίες ακόμα και «καθηγητών θεολογίας» που υποστηρίζουν οι ταλαίπωροι ότι δήθεν τα σαρκικά αμαρτήματα αποτελούν οδόν θεογνωσίας.

Ναι, απίστευτο και όμως αληθινό, άνθρωποι που θέλουν να ονομάζονται Χριστιανοί και μάλιστα αρέσκονται να ισχυρίζονται ότι μόνο αυτοί εκφράζουν στη σωστή της μορφή την Ορθοδοξία, έφτασαν στο εξωφρενικό και δαιμονικό σημείο, να υποστηρίζουν πως μέσα από την ηθική ρυπαρότητα των σαρκικών αμαρτημάτων, μπορεί να φθάσει κανείς στον τέλειο βαθμό της ενώσεως με το Θεό. ( Κύριε ελέησον !) Είναι πραγματικά, φίλοι μου, τούτη η θεωρία φαινόμενο διαστροφής στην κυριολεξία.

Βέβαια το ότι αυτές οι θεωρίες είναι απαράδεκτες, δαιμονικές και άρα βδελυρές και κατακριτέες από τον ίδιο το λόγο του Θεού και από όσους αγωνίζονται μέσω της μετανοίας και της αγωνιστικής και μυστηριακής ζωής να εφαρμόσουν την Ορθοπραξία, τούτο ούτε καν χρειάζεται ιδιαιτέρως να το αναπτύξουμε. Απλώς στο σημείο αυτό να τονίσουμε στους κυρίους αυτούς ότι, αν ίσχυαν οι δαιμονικές αυτές δοξασίες τους, τότε ο άσωτος υιός ήδη θα είχε κατακτήσει μέσω της αμαρτίας και με τα «ξυλοκέρατα» τον προορισμό του. Να προσθέσουμε δε ότι σε αυτή την περίπτωση οι θεολόγοι της Εκκλησίας μας δεν θα ήταν οι παρθένοι και αγαπημένοι και όλες οι Άγιες και εξαγνισμένες μορφές, αλλά οι αισχροί και διεφθαρμένοι δηλ. οι Δον Ζουάν και Καζανόβας...

Για όσους μελετούν τον αψευδή λόγο του Θεού, το θέμα είναι τόσο ξεκάθαρο που απορεί κανείς για την τόση ανοησία και αναισχυντία που δέρνει τα ταλαίπωρα αυτά θύματα των αισθησιακών απολαύσεων. Και μόνο η επιστολή του Αποστ. Ιούδα , τα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της Αποκαλύψεως, μαζί με το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αλλά και ολόκληρος γενικώς ο λόγος του Θεού, κάνει τον κάθε πιστό να φρίττει μπροστά στην φοβερή πτώση των πλανεμένων αυτών «Χριστιανών» που κατάντησαν «κύματα άγρια θαλάσσης, επαφρίζοντα τας εαυτών αισχύνας...» (Ιουδ.13).

Δε μπορεί παρά να θλίβεται κανείς με τον βαθμό της αποστασίας και συνέχεται τη καρδία για το βάραθρο εντός του οποίου μπορεί να γκρεμοτσακιστεί ο άνθρωπος όταν χάσει από την συνείδησή του τον σωστικό φόβο του Θεού.

Αδελφοί μου. Το θεότευκτο τούτο δημιούργημα, το σώμα μας δηλ. είναι ναός του Παναγίου Πνεύματος. Και είναι ανάγκη αυτή την αλήθεια να την καταλάβουμε καλά και να αποκρυσταλλωθεί μέσα στην καρδιά μας. Το σώμα μας, δεν μας ανήκει, με την έννοια ότι μπορούμε να ζούμε ασύδοτοι και να αμαρτάνουμε. Είναι ένας ναός αγορασμένος με το ατίμητο αίμα του Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ναός που εγκαινιάστηκε κατά την ώρα του Αγίου Βαπτίσματος. Το δε συγκλονιστικό και συνάμα υπέροχο είναι ότι γίνεται (πρέπει να γίνεται) όχι απλά ναός, αλλά ένα ζωντανό Άγιο Ποτήριο, κάθε φορά που με την άδεια του πνευματικού μας και με συντριβή, προσερχόμαστε για να γίνουμε σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού.

Λίγο να μελετήσει κανείς το πώς βλέπουν και πως ερμηνεύουν το θέμα του ανθρωπίνου σώματος οι Άγιοι πατέρες μας, θα αισθανθεί δέος μπροστά στο φοβερό αυτό μυστήριο.

Είναι λοιπόν ανάγκη, αφ’ ενός οι αστήρικτοι ακόμα στην πίστη αδελφοί μας, να κλείνουν τα αυτιά τους μπροστά στις πλανεμένες και αιρετικές και καταδικασμένες διδασκαλίες των Νεορθοδόξων και Οικουμενιστών, και αφ’ ετέρου, οι ποιμένες της Εκκλησίας μας, αν θέλουν να είναι και να ονομάζονται γνήσιοι και καλοί ποιμένες και όχι «μισθωτοί», με όλες τους τις δυνάμεις να χτυπήσουν την λοιμική αυτή πνευματική ασθένεια του Νεονικολαϊτισμού που έχει λάβει δυστυχώς, τεράστιες διαστάσεις.

Να κτυπηθεί το δαιμόνιο αυτό (μάλλον η λεγεώνα των δαιμονίων, διότι περί τέτοιας καταστάσεως πρόκειται), όχι γενικώς και αορίστως, αλλά συγκεκριμένα και μάλιστα στα πρόσωπα των κυρίων εκφραστών τους, είτε αυτοί είναι κληρικοί, είτε λαϊκοί.

Τότε μόνο οι ποιμένες θα είναι όντως Φιλόθεοι και όχι ανθρωπάρεσκοι και κοσμικοί. Τότε μόνο οι πνευματικοί ταγοί θα είναι Φάροι τηλαυγείς που θα φωτίζουν, θα διασώζουν και θα καθοδηγούν προς στην ορθή πορεία και δεν θα καταντούν ύφαλοι ναυαγίων για όσους θα έχουν την ατυχία να πέσουν επάνω τους, με αποτέλεσμα να καταντούν και οι ίδιοι της ... αράς (κατάρας) φερώνυμοι ... και «υιοί γεέννης διπλώτερον...»(Ματθ.ΚΓ΄15).

Αγαπητοί μου, προσοχή στο ναό που φιλοξενεί, εν όσο ζούμε σε αυτήν την πρόσκαιρη ζωή, την ψυχή μας.

Μας δίνεται για άλλη μια φορά η ευκαιρία, μέσα στο ευλογημένο Τριώδιο, να δαμάσουμε το σώμα μας με την άσκηση της αγίας νηστείας, της αγρυπνίας και της ουράνιας επικοινωνίας δηλ. της προσευχής.

Ας κρατήσουμε το νου μας και το σώμα μας καθαρά, αφού αυτή είναι η εντολή του Θεού, διότι διαφορετικά , αλλοίμονο: «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος».(Εβρ.Ι΄ 31).

Αμήν.

Αντιγραφή από: http://thriskeftika.blogspot.com/2010/01/blog-post_7212.html