«Όπου γαρ εστίν ο θησαυρός υμών εκεί έσται και η καρδία υμών»
Από το Ευαγγέλιο της Κυριακής αυτής μπορούμε να ξεχωρίσουμε δύο σημεία.
Το πρώτο αφορά την επιείκεια, τη συγνώμη, την μακροθυμία. Εάν λέγει ο Χριστός, είστε επιεικείς, ανεκτικοί, εάν προσπαθείτε να δικαιολογείτε τα παραπτώματα των αδελφών σας και τα συγχωρείτε, τότε και ο Πατέρας ο Ουράνιος θα συγχωρήσει τα δικά σας. Και αντιθέτως εάν καταδικάζετε τους αδελφούς σας για τα ελαττώματα και τα σφάλματά τους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας. Πρέπει να προσέξουμε αυτή την προειδοποίηση, αγαπητοί μου. Σκεφθείτε εάν ένας δικός σας, ο πατέρας σας ή η μητέρα σας ή ο άντρας ή η γυναίκα ή ο αδελφός σας, σας προσβάλλει, σας πικράνει, μπορεί την πρώτη στιγμή να θυμώσετε αλλά γρήγορα θα τον συγχωρήσετε και θα ξεχάσετε. Αυτό θα πει πως η αγάπη που αισθάνεστε γι’ αυτούς δεν σας αφήνει να τους κρατήσετε κακία. Αυτό ακριβώς, ζητάει ο Κύριος. Να αγαπούμε τον πλησίον μας τόσο ώστε να μπορούμε να μακροθυμούμε, να συγχωρούμε τα παραπτώματά του.
Για τον ίδιο λόγο και ο Πατέρας μας ο ουράνιος μακροθυμεί στις δικές μας αμαρτίες διότι μας αγαπά.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όταν, γέρος πια, δεν μπορούσε να κηρύξει, το μόνο που επαναλάμβανε ήταν «τεκνία, αγαπάτε αλλήλους», γιατί ήξερε ότι από την αγάπη ξεκινούν οι αρετές. Σε μια καρδιά που αγαπά δεν χωράει ούτε φθόνος ούτε συκοφαντία, ούτε οργή, ούτε μίσος.
Σ’ αυτήν έχει θέση η ανεξικακία, η κατανόηση, η ανοχή, η συγνώμη. Ας καλλιεργούμε λοιπόν περισσότερο από κάθε τι άλλο την αγάπη.
Το δεύτερο σημείο που θα μας απασχολήσει είναι της σεμνότητας. Όταν νηστεύουμε, λέει ο Χριστός, μη φροντίζετε να σας βλέπει ο κόσμος ατημέλητους, αχτένιστους, απεριποίητους, για να σας εκτιμά που νηστεύετε, διότι έτσι παίρνετε ήδη την αμοιβή σας, τον θαυμασμό και την αναγνώριση των ανθρώπων. Περισσότερο πρέπει να σας ενδιαφέρει να γνωρίζει ο Θεός ότι τηρείτε τις εντολές Του.
Ας θυμηθούμε τους Φαρισαίους, όπως μας τους παρουσιάζει η Γραφή, να επιδεικνύουν την θρησκευτικότητά τους προσευχόμενοι ενώπιον όλων, δίνοντας ελεημοσύνη μόνο όταν τους έβλεπε ο κόσμος, διατυμπανίζοντας ότι τηρούν τις νηστείες και όλους τους τύπους του Μωσαϊκού Νόμου. Αυτούς καυτηρίασε αποκαλών αυτούς υποκριτές. Κάθε τι που γίνεται με σκοπό την επίδειξη με την υστεροβουλία να προκαλέσει τον σεβασμό και στον εαυτό μας και τους άλλους.
Ο προορισμός μας είναι η τελειοποίση της ψυχής μας και τίποτε δεν πρέπει να μας απομακρύνει απ’ αυτόν τον σκοπό, διότι «όπου ο θησαυρός ημών, εκεί και η καρδία ημών». Αν μας απορροφήσει ένα άλλο πάθος, μια άλλη λατρεία, δεν θα μπορούμε να καλλιεργούμε την αγάπη για όλους τους γύρω μας και είπαμε πως το θεμέλιο κάθε καλού είναι η αγάπη προς όλους τους συνανθρώπους μας.
Απώτερος σκοπός, ή επιδίωξή μας, ας είναι να μένουμε κοντά στον Θεό. Τότε τίποτα δεν θα είναι ικανό να μας αποσπάσει από τον δρόμο που οδηγεί σε Αυτόν. Αυτός, λοιπόν, ο θησαυρός μας, σ’ Αυτόν και η καρδιά μας!
Σκέψη: Παροιμίες ε΄25: Μετά πάσης φυλάξεως, φύλαττε την καρδιά σου` διότι εκ ταύτης προέρχονται οι εκβάσεις της ζωής.
http://www.gonia.gr/gonia.php?article=957
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου