Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ

- Πώς θα σωθούμε! «Εάν θέλεις να σωθείς και συ και γω και όλοι οι άνθρωποι,

πρέπει να φυλάξουμε τις εντολές που μας έδωσε ο ουράνιος Θεός Πατέρας μας.

Η πρώτη είναι. Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου με όλη την καρδιά σου, την ψυχή,

την διάνοια και την δύναμή σου.

Η δεύτερη είναι και τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Σ’ αυτές τις δύο εντολές

όλος ο νόμος και οι προφήτες κρέμονται.

Όταν λοιπόν έχουμε την πραγματική αγάπη, θα έχουμε τον Θεό μαζί μας. Όταν

χωρίσει η ψυχή μας από το σώμα κανένας άλλος δεν θα μπορέσει να μας βοηθήσει.

Τότε μόνον ο Θεός θα μας βοηθήσει, η πίστη, η αγάπη και τα καλά έργα. Όλοι

αποθνήσκουμε. Δεν υπάρχει άνθρωπος που θα ζήσει και δεν θα πεθάνει. Πρέπει όμως

να σκεφθούμε πως θα πεθάνουμε, έτοιμοι ή ανέτοιμοι, πού θα μεταβούμε μετά

θάνατον, στην αιώνια ζωή ή στην αιώνια κόλαση. Αυτό πρέπει να βάλουμε καλά καλά

στο νου μας.

Δυστυχείς και ελεεινοί είναι όσοι δεν φροντίζουν για την έξοδό τους, όσοι δεν

μεταλαμβάνουν, όσοι δεν εκκλησιάζονται, δεν προσεύχονται, δεν ελεούν κ.λπ.

Όσοι δεν πιστεύουν στην μέλλουσα ζωή, την κρίση και ανταπόδοση, θα έλθει ημέρα,

όταν το δρέπανο του θανάτου τους θερίσει να πιστέψουν ότι, όσα η Εκκλησία

διδάσκει, είναι αληθινά και βέβαια, και θα ζητούν καιρό διορθώσεως, αλλά στον

άδη δεν υπάρχει μετάνοια.

Αυτό μας υπογραμμίζει και ο Απ. Παύλος: «Νυν εγγύτερον ημών η σωτηρία ή ότε

επισπεύσαμεν. Η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγνικεν. Αποθώμενα ουν τα έργα του

σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός». (Ρωμ. ιγ΄ 11-14).

Για να φθάσετε με ασφάλεια στην αιώνια ζωή οφείλετε να αποβάλλεται κάθε αμέλεια

και ραθυμία και να βαδίσετε με προθυμία την στενή και τεθλιμμένη οδό της οποίας

ο κόσμος είναι ολίγος, αλλά η ανάπαυση αιωνία. Μη προσέχεις στους πολλούς στους

λίγους και εκλεκτούς. Ο δρόμος της κακίας και αμαρτωλής ζωής προξενεί πολλές

δυστυχίες και συμφορές στους ανθρώπους.

Οι πόλεμοι, οι συμφορές, οι θλίψεις, οι στενοχώριες, που δοκιμάζει όλη η

ανθρωπότητα είναι αποτέλεσμα της απρόσεκτης κοσμικής ζωής που βαδίζουν οι

περισσότεροι άνθρωποι.

Η πρόσκαιρη ζωή μας συγκρινόμενη με την αιώνια μελλοντική είναι σαν σταγόνα προς

τους ωκεανούς. Μη λοιπόν προσηλώσετε το νου σας στα πρόσκαιρα, γήινα, αλλά στα

άφθαρτα και ουράνια. Η στροφή όλων μας προς τον Χριστόν, αποτελεί σανίδα

σωτηρίας για το Έθνος που κινδυνεύει».

Πηγή:http://aktines.blogspot.com/2010/02/blog-post_14.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: