Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Κυριακή της Τυρινής. Κήρυγμα στο Αποστολικό Άνάγνωσμα. Μην κρίνεις τον άλλο.

Ανάμνηση του χαμένου παραδείσου κάνουν οι ύμνοι της Κυριακής αυτής. Εξάλλου το αποστολικό ανάγνωσμα κεντρίζει τη μνήμη της προσωρινότητός μας στη ζωή αυτή και την ανάγκη για πνευματική προετοιμασία και επαγρύπνηση εν όψει της ώρας εκείνης. Είναι σάλπισμα αφυπνιστικό. Ας το ακούσουμε.

Ο απόστολος Παύλος αποβλέποντας στην τελειότητα των Χριστιανών της Ρώμης, αφού παρουσίασε πιο πάνω ως μέσον αποκτήσεώς της την αγάπη που οφείλουν στο συνάνθρωπο, τους θυμίζει τώρα σαν άλλο κίνητρο τη σωτηρία που πρέπει να έχουν πετύχει φεύγοντας από τη ζωή αυτή. Ο χρόνος που περνάει, τονίζει, όλο και μας φέρνει πιο κοντά στην ημέρα της σωτηρίας μας. Είναι καιρός να ξυπνήσουμε από τη νάρκη της αμέλειας. Αν τότε που πιστέψαμε στο Χριστό δείξαμε ζήλο για τη σωτηρία μας, πολύ περισσότερο πρέπει να δείξουμε τώρα. Κι αν δεν έρθει ο Κύριος να μας κρίνει, θα έρθει ο θάνατος. Μετά το θάνατο δεν υπάρχουν ευκαιρίες. Όσο ζούμε ακόμη στην παρούσα κατάσταση μπορούμε να διορθώσουμε τα αμαρτήματα, αυξάνοντας το ενδιαφέρον για την τελειότητά μας.

Η νύχτα της εδώ ζωής, λέει, έχει προχωρήσει. Η ημέρα της άλλης ζωής πλησίασε. Ας πετάξουμε από πάνω μας τις σκοτεινές πράξεις της αμαρτίας σαν βρόμικο ρούχο κι ας ντυθούμε την πανοπλία των φωτεινών έργων της πίστεως και της αγάπης. Ο διάβολος θα μας βρει πάνοπλους και δεν θα μπορέσει να μας βγάλει από την πορεία μας προς την αιώνια μακαριότητα. Αν μας βρει αθωράκιστους, είναι δυνατός να μας πλανήσει και να χάσουμε τα αιώνια.

Θωράκισή μας είναι η σεμνότητα. Μακριά από τις καρναβαλικές πομπές και παρελάσεις των μεταμφιεσμένων οργιαστών της ειδωλολατρίας. Μακριά από την πολυποσία και τις μέθες, που βγάζουν τον άνθρωπο έξω από τον εαυτό του τη λογική και την ευπρέπεια και τον κάνουν να μη μοιάζει για άνθρωπος, αλλά για άλογο κτήνος. Μακριά από τα κρεβάτια της πορνείας και των παράνομων μίξεων. Μακριά από τις αναίσχυντες και ακόλαστες σεξουαλικές πράξεις και συνήθειες. Μακριά από τις φιλονικίες τις διχόνοιες τις λογομαχίες τις ζηλοτυπίες τους φθόνους. Όλ’ αυτά είναι ασχημοσύνες, εκδηλώματα σαρκικών ανθρώπων, που ζουν χωρίς καμμιά έννοια ανώτερης ζωής και υπερέκεινα προσδοκίας.

Όσοι πιστέψαμε ας ντυθούμε τον Κύριο Ιησού Χριστό, δηλαδή ας τον μιμηθούμε σε όλα του. Και στη σεμνότητα και στην καλωσύνη και στην αγάπη και στην αγιότητα και στην αναμαρτησία και στη συγχώρηση και στη μακροθυμία και σ’ όλες του τις αρετές, που είχε σαν άνθρωπος και Θεός. Αρθείτε σε πνευματική ζωή. Παραιτηθείτε από κάθε πονηρή φροντίδα για τις άνομες σαρκικές επιθυμίες και πράξεις. Γίνετε μικροί Χριστοί.

Όσον αφορά στο άλλο θέμα που έχει σχέση με τους αδύνατους στην πίστη, προσέχετε να μην τους κατακρίνετε, αλλά να τους δέχεστε όπως είναι μαζί με τις αδυναμίες τους. Ο ένας πιστεύει ότι δεν είναι κακό να φάει από όλα τα φαγητά. Ο άλλος τρώει συνήθως μόνο λαχανικά. Ούτε αυτός που τρώει να περιφρονεί και εκμηδενίζει αυτόν που δεν τρώει, ούτε αυτός που δεν τρώει να σχολιάζει δυσμενώς σαν λαίμαργο και φαγά αυτόν που τρώει. Ο Θεός που είναι το αφεντικό, και τον ένα και τον άλλο δούλο του τον δέχτηκε στην Εκκλησία Του. Εσύ ποιος είσαι και κρίνεις το δούλο που σου είναι ξένος; Ο Κύριος ξέρει αν ο ένας ή ο άλλος μ’ αυτά που κάνει στέκεται στην πίστη ή πέφτει έξω από αυτήν. Μπορεί εσύ να τον κρίνεις για εκτός πίστεως, αλλ’ αυτός τελικά θα μείνει, διότι ο Θεός που βλέπει τα ελατήριά του μπορεί να τον στηρίξει και να τον στερεώσει, και εσύ θα μείνεις με την κατάκριση στο στόμα.

Οι προτροπές του αποστόλου Παύλου έχουν παντοτινή ισχύ. Είναι και σήμερα εξίσου επίκαιρες και επείγουσες όσο και στις μέρες του. Η ζωή μας είναι μικρή και τα βιοτικά μάς απορροφούν σε βαθμό που συχνά έχουμε παύσει να σκεφτόμαστε ότι πρόκειται να παρουσιαστούμε στο βήμα του Κριτού. Είναι αυτό μια επιτυχία του διαβόλου σίγουρη, αφού στέλνει τους ανθρώπους εντελώς απροετοίμαστους στο δικαστήριο. Τα πράγματα δεν είναι αστεία. Ούτε μπορούμε να διορθώσουμε τα κακώς έχοντα αργότερα. Είθε να τινάξουμε τη θανατηφόρο βαρυκαρία της αμέλειας, έστω στο παρά πέντε, και να εμφανιστούμε τότε πανέτοιμοι.

Αθανάσιος Γ. Σιαμάκης, αρχιμανδρίτης

http://www.symbole.gr/forum/viewtopic.php?f=36&t=909&p=3281#p3281

Δεν υπάρχουν σχόλια: