Κήρυγμα επί του Ευαγγελίου.Ματθ. στ’, 14-21 Κυριακή της Τυρινής

του Ιωάννη Δήμου
Θεολόγου - Φιλολόγου

Η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ιδιαίτερα αφιερωμένη στην πνευματική περισυλλογή των πιστών, όπως επίσης και στη νηστεία. Μόνη η νηστεία βεβαίως δεν είναι αρκετή για τον πνευματικό αγώνα, γιατί ο χριστιανός δεν πρέπει να περιορίζεται απλώς σε αποχή από ορισμένες τροφές. Είναι ανάγκη να συγκεντρωθεί περισσότερο στην προσευχή και στην επικοινωνία του με το Θεό. Είναι ανάγκη να έλθει σε επικοινωνία με τους κρουνούς της θείας χάρης την οποία έχει ανάγκη η ψυχοσωματική του ύπαρξη. Στην πνευματική αυτή ανάταση ο άνθρωπος είναι δυσκίνητος, γιατί συναντάει αντίδραση και μάλιστα από τον εσωτερικό του κόσμο. Συναντάει αντίδραση από τον κατώτερο εαυτό του, ο οποίος παρουσιάζει δυσκολίες στην προσπάθεια για αυτοσυγκέντρωση και προσευχή.

Έτσι και κατά την περίοδο αυτή των πνευματικών αγώνων, υπάρχει ο κίνδυνος νωθρότητας και ραθυμίας για τα πνευματικά θέματα, όπως έγινε με τους μαθητές του Κυρίου κατά την ώρα της προδοσίας του Διδασκάλου τους. Το μεν πνεύμα πρόθυμον η δε σαρξ ασθενής τους είπε, και τους προέτρεψε να γρηγορούν.

Ο διάβολος προσπαθεί να προκαλέσει ταραχή και αμφιβολία περί την πίστη με σκοπό να κάνει τον αγωνιστή χριστιανό να παραιτηθεί από τον αγώνα. Μερικές φορές κατορθώνει να εμποδίσει την πνευματική πρόοδο μερικών χριστιανών ιδιαιτέρως εκείνων οι οποίοι δεν έχουν σταθεροποιηθεί εσωτερικά στην πίστη. Στις ψυχές αυτές ενσπείρει αμφιβολίες και πανικό, πράγμα καταστροφικό για την πνευματική πρόοδο. Δεν πρέπει όμως ο πραγματικά αγωνιστής του Χριστού να υποχωρεί στις μεθόδους αυτές του πονηρού αλλά πρέπει να ακούει μέσα του την παραγγελία του Κυρίου, γρηγορείτε και προσεύχεσθε ίνα, μη εισέλθητε εις πειρασμόν. Έτσι θα αντιδρούν συνεχώς κατά του αοράτου εχθρού και θα αποδεικνύονται νικητές με τη βοήθεια της θείας χάρης που πάντοτε συνοδεύει τους πιστούς στον πνευματικό τους αγώνα.

Ο πνευματικός αγώνας όμως δεν περιορίζεται μόνο στη νηστεία και την προσευχή αλλά επεκτείνεται και στη φιλανθρωπία, η οποία είναι βασικό στοιχείο κάθε χριστιανού. Τα έργα της φιλανθρωπίας διατηρούν άσβεστη τη φλόγα της πίστεως στην ψυχή του ανθρώπου. Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του, ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσι τα καλά υμών έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς.

Τα καλά έργα δεν είναι μόνο ευεργεσία προς τους συνανθρώπους μας αλλά ωφελούν και τον ίδιο τον εαυτό μας και δοξάζουν το Θεό. Τα καλά έργα που γίνονται προς τους συνανθρώπους μας μεταβαίνουν στον ίδιο το Χριστό, αφού αυτός είπε, εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε.

Η ολοκλήρωση των προηγουμένων συντελείται με τη συμμετοχή των πιστών στο Μυστήριο της θειας Κοινωνίας. Μερικοί δεν προσέρχονται στο Μυστήριο αυτό με την πρόφαση ότι. είναι ανάξιοι. Και βέβαια κανένας δεν είναι άξιος να προσέλθει στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, και μόνο με το έλεος του Θεού γίνεται δεκτός σ' αυτό. Αν όμως υπάρχουν σοβαρά εμπόδια η αγάπη του Θεού έχει θεσπίσει και το Μυστήριο της Μετανοίας με το οποίο παρέχεται η άφεση όλων των αμαρτιών.

Με όλα αυτά τα όπλα εναντίον του κακού και της αμαρτίας, εάν αγωνίζεται ο χριστιανός πάντοτε μεν ιδιαίτερα δε την περίοδο αυτή, θα έχει βεβαία την ελπίδα ότι βαδίζει θεάρεστα και η πνευματική του ωφέλεια θα είναι σημαντική. Αμήν.

http://www.sostikalogia.com/