Νηστεία
Ημερομηνία Εορτής: | 29/04/2024 |
Τύπος εορτής: | Με βάση το Πάσχα. Εορτάζει 6 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα. |
Άγιοι που εορτάζουν: | Μεγαλη Δευτερα - Ιωσηφ Του Παγκαλου |
Τελευταία ενημέρωση: | 10/04/2014 23:25 |
Περιεχόμενα: | |
Εἰς τὸν Πάγκαλον Ἰωσὴφ
Σώφρων Ἰωσήφ, δίκαιος κράτωρ ὤφθη,
Καὶ σιτοδότης, ὧ καλῶν θημωνία!
Ἕτεροι, εἰς τὴν ξηρανθεῖσαν Συκῆν
Τὴν Συναγωγήν, συκῆν Χριστός, Ἑβραίων,
Καρπῶν ἄμοιρον πνευματικῶν εἰκάζων,
Ἀρᾷ ξηραίνει, ἧς φύγωμεν τὸ πάθος.
Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του (Γεν. 37 - 50).
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έρριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστευσε και φυλάκισε τον Ιωσήφ.
Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή. Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή τη διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ' αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.
Αυτός λοιπόν αποτελεί προεικόνηση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.
Επίσης, σήμερα μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράσθηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως Ματθ. 21:19, Μαρκ. 11:13). Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών. Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.
Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει πως την ώρα που ο Κύριος επιτίμησε τη συκή και ξηράθηκε, κατέπεσαν αμέσως τα καταπράσινα φύλλα της και την επόμενη μέρα ξεράθηκε και η ρίζα της (Μαρκ. 11:21). Οι μαθητές έκθαμβοι από το θαύμα αυτό δεν ζητούσαν να μάθουν την βαθύτερη έννοιά του, αλλά είχαν την απορία «πως παραχρήμα εξηράνθη η συκή;» (Ματθ. 21:20). Πρώτη φορά είχαν δει τιμωρία της άψυχης φύσεως.
Ο Κύριος παίρνοντας αφορμή από την απορία των μαθητών, χωρίς να εξηγήσει την συμβολική σημασία του θαύματος, τους δίδαξε για τη μεγάλη δύναμη της πίστεως, η οποία όταν συνοδεύεται από εσωτερική θέρμη και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό μπορεί να κατορθώσει αφάνταστα πράγματα. Τους είπε: «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἂρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται·» (Ματθ. 21:21). Αυτή την πίστη θέλει η Εκκλησία μας να μεταδώσει και σε μας.
Η υμνογραφία αναφέρεται σήμερα στα δύο παραπάνω θέματα, αλλά και επί πλέον στο θέμα της πορείας του Κυρίου προς το Πάθος. Από το τροπάριο: «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται...» οι ακολουθίες της Μ. Δευτέρας έως Τετάρτης λέγονται και «Ακολουθίες του Νυμφίου».
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ'.
Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθής, ἵνα μῄ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς, ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.
Ερμηνευτική απόδοση Ανδρέα Θεοδώρου
Να, ὁ Νυμφίος ἔρχεται στὸ μέσο τῆς νύχτας, κι...
Ἡ ὄνος δεμένη στήν ἄμπελο, δέν κινδύνευε. Ὁ παλαιός Ἰσραήλ ἔβοσκε στό χωράφι τῶν προφητειῶν, ὅπου οἱ προφητεῖες ὁμιλοῦσαν γιά τήν σάρκωση τοῦ Θεοῦ Λόγου. Ἀρκοῦσε βέβαια μέ ταπεινό φρόνημα νά ἀποδέχονταν τόν Μεσσία καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ὁ Χριστός ἐν τούτοις ἀναζητοῦσε καί τό ὀνάριον -τά ἔθνη· «Καί εὑρών ὁ Ἰησοῦς… ἐκάθισε ἐπ’ αὐτό, καθώς ἐστί γεγραμμένον».
Ὁ Βασιλεύς δηλαδή, ἔρχεται νά σώσει καί τούς Ἐθνικούς πού, σάν ἄστατο πουλάρι, ἔβοσκαν ἔνθεν κακεῖθεν στήν εἰδωλολατρεία καί τόν παγανισμό, κινδυνεύοντας νά γκρεμιστοῦν καί νά χαθοῦν στήν ψευδώνυμον γνῶσιν, στά εἴδωλα.
Οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἐδοξάσθη ὁ Θεάνθρωπος μέ τήν θυσία στόν Γολγοθᾶ καί τήν ἔνδοξον Ἀνάστασιν καί Ἀνάληψιν, τότε πού ἐφωτίσθησαν άπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, θυμήθηκαν τά προφητικά λόγια τοῦ προφήτου Ζαχαρία, ὅπως ἀκριβῶς ἐκπληρώθηκαν στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ. Δυστυχῶς, μία μερίδα ἀνθρώπων, μέ ἀποστάτη ἕναν ἐκ τῶν δώδεκα μαθητῶν, καθώς καί ὅλη ἡ σπείρα τῶν Γραμματέων καί Φαρισαίων, φιλάργυροι ὄντες, κρυφίως ἐπιβουλεύτηκαν τόν Ἰησοῦν. Ἡ κακία καί ὁ δόλος τῶν καρδιῶν των μέ ἀνόητες σοφιστεῖες ἀπέκρυπταν ἀπό τά μάτια τῆς ψυχῆς, τήν αἰτία αὐτοῦ τοῦ μίσους, ἐναντίον τοῦ Μεσσίου. Ἡ ἅγνοια καί ἡ πλάνη τῆς καρδιᾶς των, τούς ἀπέκρυπτε τήν ὀφειλή νά ζητοῦν τήν δόξα τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἀντίθετα τούς ὡθοῦσε νά ζητοῦν τήν δόξα τή δική τους· τίς πρωτοκαθεδρεῖες καί τούς ἀσπασμούς στίς ἀγορές.
Ἔτσι θεώρησαν, σάν συμφέρουσα γι’ αὐτούς λύση, τήν προδοσία καί τόν θάνατο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τοῦ τετραήμερου φίλου Του, Λαζάρου, ὥστε νά ἐμποδιστεῖ ὁ λαός νά πιστέψει καί συνεπῶς νά σωθεῖ.
Ἐν τούτοις, σεβαστή γερόντισσα, ἀναγνώσαμε σήμερα ὅτι πλῆθος ἀνθρώπων ἐβγῆκαν κατά μῆκος τοῦ δρόμου πού περνοῦσε ὁ Ἰησοῦς μέ τά βάγια τῶν φοινίκων καί τούς κλάδους τῶν δέντρων καί τά ἔστρωναν στήν ὁδόν ἐκφράζοντας τήν εὐγνωμοσύνη τους, στόν Θεάνθρωπον Σωτῆρα Ἰησοῦν. Δέν πτοήθηκαν πρός καιρόν. Ἄν καί μετ’ ὀλίγας ἡμέρας ἐπέδειξαν, ἀντίθετη συμπεριφοράν.
Τώρα ὅμως ἐμεῖς ἀδελφοί, οἱ πιστοί ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ὀφείλουμε νά γιορτάσουμε μέ χαρά, μέ ὕμνους καί μέ βεβαιότητα νά ὑποδεχτοῦμε τόν Βασιλέα Χριστόν, ὅπως ἁρμόζει στόν Ἀληθινό Θεό. Ἰδού λοιπόν, ἔφτασε ἡ ἑορτή τῶν Βαΐων, ἡ Βαϊφόρος. Ἄς ἀνυψώσουμε τόν νοῦν πρός τόν Θεάνθρωπον Λυτρωτήν καί ἄς ὁδοιπορήσουμε μαζί Του, πρός τήν Ἁγία Σιών. Ἡ καρδιά μας, γεμάτη χαρά, μέ τήν λαμπάδα τῆς πίστεως ἀναμμένη καί ὁ νοῦς μας ἄς σκιρτήσει ἀπό ἀγαλλίαση, συμψάλλοντας μέ τίς ἅγιες Ἀσώματες δυνάμεις.
Καινούριος χιτῶνας, εἴθε νά ἐπενδύει τήν ψυχή ἑνός ἑκάστου καί ἡ γλώσσα νά ὑμνεῖ τό «Ὠσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».
Ἀδελφοί μου, ἔφθασε ὁ Βασιλεύς Χριστός· φανερώθηκε ὁ Ἰησοῦς· εἰσέρχεται στήν ἁγία Πόλη· ἑτοιμάζεται ὁ Σταυρός· πάλι σχίζεται τό χειρόγραφο τοῦ Ἀδάμ1. Ἡ φύσις καί οἱ πιστοί συμμετέχουμε στήν ἑορτή τῶν Βαΐων. Ἡ δημιουργία τοῦ Θεοῦ ἀγάλλεται. Οἱ δαίμονες ντροπιάζονται· ζητοῦν τόπο καί χῶρο χωρίς φῶς γιά νά κρυφτοῦν. Οἱ οὐρανοί εὐφραίνονται2.Ὁ Ἐλεήμων καί ἐλευθερωτής Χριστός ἦρθε πρός τούς ἀχαρίστους, προσφέροντας σέ ὅλους, ἄφθονες εὐεργεσίες.
Σεβαστή γερόντισσα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὀφείλουμε νά δοῦμε εἰς βάθος καί εἰς ὕψος καί εἰς πλάτος τό μέγα μυστήριο τῆς ἑορτῆς τῶν Βαΐων. Χθές χάρισε στόν τετραήμερο Λάζαρο, μέ τήν Ἀνάστασή του, τήν ζωή· σήμερα ὁ Ἴδιος προχωράει πρός τόν θάνατο!! Καί τί λέγω· τόν προαναγγέλει!!
Ἡ θριαμβευτική εἴσοδος στά Ἰεροσόλυμα ὑποκρύπτει χωρίς θόρυβο, τήν μεγαλοπρεπή πορεία πρός τόν Γολγοθᾶ, στόν Τάφο, στόν Ἅδη. Δέν κάθεται ὁ Θεάνθρωπος σέ θρόνο ὑψηλό καί βασιλικό, διότι θέλει νά ξεγελάσει τόν Ἅδη, τόν θάνατο καί τόν Σατανᾶ.
Φρονοῦμε χριστιανοί μου ὅτι: ὅταν ὁ Σατανᾶς καί ὁ Ἅδης ἀντελήφθηκαν τήν παγίδα πού ἔπεσαν, δηλαδή ποιός ἀκριβῶς Εἶναι, ἦταν πιά ἀργά γι’ αὐτούς· καί τρομαγμένοι τοῦ εἶπαν νά φύγει γρήγορα. Ἐν τούτοις ὁ Κύριος τῆς Δόξης, Ἰησοῦς ζήτησε ἐπιτακτικά καί μέ θεϊκή ἐξουσία νά συναναστηθοῦν ὅλοι οἱ ἀδελφοί Του πού εὑρίσκοντο ὑπό τήν ἐξουσία τοῦ θανάτου στόν Ἅδη καί νά Τόν ἀκολουθήσουν! Ὦ, χαρᾶς Εὐαγγέλια!!!
Ἐμφανίζεται λοιπόν σήμερα ἐπάνω σ’ ἕνα ἀσήμαντο γαϊδουράκι μέ δούλου μορφή, γιά νά χαρίσει τελικά τήν ἐν Χριστῷ σωτηρία στούς δούλους καί βασανισμένους ἀδελφούς Του. Νά προσφέρει τήν ζωήν καί περισσόν ζωῆς, δηλαδή τήν αἰώνιο Βασιλεία πού Τοῦ παρέθεσε ὁ οὐράνιος Πατέρας Του.
«Ἰδού ὁ Θεός ἡμῶν· Ἰδού Κύριος, αὐτός ἤξει καί σώσει ἡμᾶς»3. Τί σημαίνει λοιπόν «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»; Ὁ Ἐρχόμενος ἀπό ποῦ; Ἀπό τόν οὐρανό ἤ ἀπό τήν Παρθένο; Ὁ Ἐρχόμενος καί πορευόμενος· ποῦ; πρός τό Πάθος. Ἐν ὀνόματι Κυρίου· δηλαδή, τοῦ Πατέρα, ὅπως καί ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος ἔλεγε: «Ἐγώ ἐκ τοῦ Πατρός ἐξῆλθον καί πρός τόν Πατέρα μου ὑπάγω»4.Εἶδες θεολογική ἀπόφανση; Ἀπό παιδιά πού δέν ἔχουν πείρα ὁμιλίας; Τά παιδιά, τά νήπια, γνώρισαν τόν Δεσπότη τῆς κτίσεως· οἱ πατέρες τους ὅμως, μετ’ ὀλίγας ἡμέρας, ἀποδείχτηκαν ἀγνώμονες. Ὑπέκυψαν στήν κακία τῶν Φαρισαίων.
Στῶμεν καλῶς ἀδελφοί. Ἀγῶνας, κάθαρση, φωτισμός, θέωση· αὐτό χρειαζόμαστε. Νήπιοι στήν κακία, δυνατοί στήν ὁμολογία. Ὁ γλυκύς Χριστός μας, «καλεῖται αὐτοῦ τό ὄνομα μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, Πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος»5, κρούει τήν πόρτα ἑνός ἑκάστου. Τό λοιπόν, τί εἶναι αὐτά πού κάνουμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι; Θά παραμείνουμε σκληρόκαρδοι, ἀγενεῖς; Ὄχι, βέβαια· μή γένοιτο.
Οἱ προφῆτες ξεκάθαρα προανείγγειλαν τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσίου· οἱ Ἀπόστολοι ἐκήρυξαν· οἱ Πατέρες ἐδογμάτισαν· οἱ Ἅγιοι ἐδίδαξαν καί διδάσκουν. Ὁ Εὐλογημένος ὁ Ἐρχόμενος εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ Μεσσίας, ὁ Ἀληθινός Θεός καί Σωτήρ τοῦ κόσμου.
Σ’ Αὐτόν ἡ Δόξα, ἡ Βασιλεία, εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
1(Κολας. 2, 14)
2(Ψαλμ.25, 11)
3((Ἠσαΐας 35, 4)
«Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ»
https://drive.google.com/file/d/1opPj8wOVqK50HmpNmhrNj7cEe2wK5j5Y/view?usp=sharing
τού Φοίβου Κλόκκαρη, αντιστράτηγου ε.α.*
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στη Κύπρο το 1974 και την κατοχή του βορείου τμήματος της. Η επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας για την Κύπρο πηγάζει από τον εθνικό όρκο της τουρκικής εθνοσυνέλευσης το 1920, περί ανασύστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και ανάκτησης απωλεσθέντων εδαφών μεταξύ των οποίων και η Κύπρος. Συντάχθηκε την δεκαετία τού 1950 από την Τουρκική κυβέρνηση Μεντερές, με την συνδρομή της Βρετανίας, προς αποτροπή της ΕΝΩΣΗΣ της Κύπρου με την Ελλάδα, που αξίωσε ο Κυπριακός Ελληνισμός με δημοψήφισμα το 1950 και με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα 1955-59.
Η Τουρκική Στρατηγική περιλαμβάνεται :
– Στις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ 1956 και
– Στο Σχέδιο επανάκτησης Κύπρου 1957 του Γραφείου Ειδικού πολέμου του Γενικού Επιτελείου Στρατού τής Τουρκίας.
Ο Νιχάτ Ερίμ, ήταν συνταγματολόγος, σύμβουλος τού Πρωθυπουργού Μεντερές. Μετέπειτα διετέλεσε και πρωθυπουργός της Τουρκίας. Βασικά στοιχεία της τουρκικής στρατηγικής :
Σκοπός: Επανάκτηση της Κύπρου, με το επιχείρημα ότι υπήρξε τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας επί 350 χρόνια. Ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Φατίν Ζορλού στη Τριμερή Διάσκεψη του Λονδίνου το 1955, αναφέρθηκε στην Κύπρο ως “Notre Terre” «Δική μας Γη» και ότι δεν έπρεπε να ελέγχεται από την Ελλάδα για «στρατηγικούς λόγους ασφαλείας τής Τουρκίας», να μην κλείσει η αλυσίδα των Ελληνικών νησιών που περικυκλώνουν την Τουρκία από δυσμάς και νότου.
Τρόπος : Διχοτόμηση της Κύπρου και αυτοδιάθεση των Τουρκοκυπρίων (ΤΚ) και Ελληνοκυπρίων (ΕΚ), αφού προηγουμένως μετακινηθεί ο Ελληνικός πληθυσμός σε ξεχωριστή εδαφική περιοχή.
Εγκατάσταση Τουρκικών στρατευμάτων για την ασφάλεια της Μικρασιατικής Χερσονήσου και μεταφορά Τούρκων στην Κύπρο για να ανατραπεί η πληθυσμιακή υπεροχή των Ελλήνων «τότε, δεν θα ανησυχούμε για την έκβαση δημοψηφίσματος για την τύχη της νήσου» σημειώνει ο Νιχάτ Εριμ στις εκθέσεις του.
Μέσα : Η Τουρκία χρησιμοποίησε όλα τα μέσα: διπλωματικά, στρατιωτικά, δημογραφικά, ψυχολογικά, τρομοκρατικά.
Η Τουρκία υλοποιεί σταδιακά αδίστακτα και μεθοδικά την στρατηγική της για έλεγχο όλης της Κύπρου. Μέχρι σήμερα πέτυχε να την διχοτομήσει και να την αλλοιώσει δημογραφικά, με κύριους σταθμούς:
1960: Λειτουργική διχοτόμηση με τις Συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου. Απόκτησε εγγυητικά και επεμβατικά δικαιώματα, εγκατέστησε στρατεύματα, πέτυχε υπερβολικά προνόμια για την ΤΚ μειονότητα του 18%:
– Δικαίωμα ΒΕΤΟ στην εκτελεστική εξουσία για θέματα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής
– Χωριστές πλειοψηφίες στη βουλή
– Χωριστούς δήμους και εκλογικούς καταλόγους
1963/64: Δημογραφική Διχοτόμηση με την ανταρσία των Τουρκοκυπρίων (ΤΚ), που υποκίνησε η Τουρκία. Τους ανάγκασε να συγκεντρωθούν σε ξεχωριστούς θύλακες και να απομακρυνθούν από τις κρατικές δομές τής ΚΔ. Προηγήθηκε αποστολή Τούρκων αξιωματικών και οπλισμού στην Κύπρο, εκπαίδευση μαχητών και στρατικοποίηση τής παράνομης οργάνωσης ΤΜΤ, που έγινε όργανο υλοποίησης των σχεδίων της Άγκυρας για την Κύπρο.
1974: Γεωγραφική Διχοτόμηση με την Τουρκική εισβολή. Κατέβαλε το βόρειο τμήμα της Κύπρου, εκρίζωσε τον Ελληνικό πληθυσμό και προέβη σε μαζικό εποικισμό με Τούρκους από την Ανατολία.
1983: Πολιτική Διχοτόμηση με την εγκατάσταση υποτελούς διοίκησης, τής «ΤΔΒΚ», που κρίθηκε παράνομη με ψήφισμα του ΣΑ/ΗΕ (541/1983).
Η Τουρκική επεκτατική στρατηγική υποβοηθήθηκε και από στρατηγικά λάθη του Ελληνισμού:
1955: Τριμερής Διάσκεψη τού Λονδίνου για την Κύπρο στην οποία η Ελλάδα δεν έπρεπε να αποδεχθεί συμμετοχή της Τουρκίας, η οποία είχε απωλέσει όλα τα δικαιώματα της επί της Κύπρου με την Συνθήκη της Λοζάνης το 1923. Την συμμετοχή της επιδίωξε η Βρετανία προς εξυπηρέτηση της πολιτικής της «διαίρει και βασίλευε» για να αποτρέψει την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα.
1960: Συνθήκες Εγγυήσεως / Συμμαχίας (η Τουρκία αποκτά εγγυητικά/επεμβατικά δικαιώματα και εγκαθιστά στρατεύματα στην Κύπρο)
1967: Απομάκρυνση τής Ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο (αποδυνάμωση τής αμυντικής ικανότητας τής νήσου)
1974: Πραξικόπημα κατά τής νόμιμης κυβέρνησης τής ΚΔ από την δικτατορική κυβέρνηση τής Ελλάδας και μή εφαρμογή τού Σχεδίου Αμύνης Κύπρου (ΣΑΚ) κατά την Τουρκική εισβολή (μη αποστολή των προβλεπομένων από το ΣΑΚ αεροναυτικών ενισχύσεων τής Ελλάδας, μη έγκαιρη κινητοποίηση τής ΕΦ και μη εφαρμογή τού ειδικού σχεδίου αντεπιθέσεως ΒΕΛΟΣ στην ακτή Κερύνειας). Ήσαν πράξεις , που υποβοήθησαν την επιτυχία της Τουρκικής εισβολής, για τίς οποίες φέρουν βαρύτατες ιστορικές ευθύνες η δικτατορική κυβέρνηση της Ελλάδας και οι υπό τον έλεγχο της στρατιωτικές ηγεσίες(ΑΕΔ, ΓΕΕΦ). Ευθύνες έχει και η Ελληνική κυβέρνηση, που αντικατέστησε την δικτατορική κατά την Β φάση τής εισβολής και δεν στήριξε την Κύπρο, για την οποία είχε ηθική και συμβατική υποχρέωση, με την δικαιολογία ότι «κείται μακράν».
Η Τουρκία μετά το 1974 και μέχρι σήμερα συνεχίζει την επιθετική πολιτική της, προς ολοκλήρωση του στόχου της να θέσει όλη την Κύπρο υπό τον έλεγχο της και η ΚΔ αποτυγχάνει να την ανακόψει λόγω λανθασμένων στρατηγικών επιλογών σε όλους τους τομείς: τον πολιτικό / διπλωματικό (υιοθέτηση των ούτω καλουμένων διακοινοτικών συνομιλιών για λύση ΔΔΟ) τον στρατιωτικό (αποδυνάμωση τηής εθνικής φρουράς και αδρανοποίηση του ΔΕΑΧ) και τον δημογραφικό τομέα (αποτυχία ελέγχου της ΓΚΠ και των χωρικών υδάτων προς απαγόρευση εισόδου παράνομων μεταναστών).
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
*Ο Φοίβος Κλόκαρης είναι Ελληνοκύπριος στρατιωτικός και πολιτικός. Υπηρέτησε στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και ακολούθως στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου φτάνοντας μέχρι το βαθμό του αντιστράτηγου. Επιπλέον, διετέλεσε υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς.
Στις 13 Ιουνίου 2006 διορίστηκε Υπουργός Άμυνας στην Κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου, θέση στην οποία παρέμεινε ως τις 25 Σεπτεμβρίου 2006.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ