«Πειραιεύς 9 Φεβρουαρίου 2010
Παρακολουθῶν ἀρκετό καιρό τώρα τήν ἐκφραζομένη ἀγωνία πολλῶν εἰδημόνων καί μή στον ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό τύπο γιά τήν λεγομένη οἰκονομική κρίση πού μαστίζει τόν πλανήτη καί ἀπειλεῖ καί τή χώρα μας καθώς καί τά κυβερνητικά σενάρια ἀντιμετώπισης τῆς οἰκονομικῆς ἀσφυξίας και τίς ἀναλύσεις τῶν κομμάτων τῆς ἀντιπολιτεύσεως, σάν ἕνας ἁπλός πολίτης αὐτῆς τῆς χώρας καταθέτω δημόσια κάποιες σκέψεις μου,πού ἀσφαλῶς δέν διεκδικοῦν τό ἀλάθητο, ἀλλά πού πιστεύω ὅτι ἐκφράζουν καί τήν συλλογιστική καί ἄλλων:
1. Στήν σημερινή ἐποχή ὑπάρχει ὑποτίμηση καί παραθεώρηση τῆς ἀνθρώπινης σχέσης, ἕνας στυγνός ἀτομοκεντρισμός πού παρακάμπτει τήν ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου νά κοινωνεῖ μέ τόν ἄλλον ἄνθρωπο ὡς πρόσωπο καί ὄχι ὡς ἀριθμό ἤ ὡς χρηστικό ἀντικείμενο. Ἡ ἑλληνική κοινωνία ἐφαρμόζει ἕναν πρωτογονισμό πού διαχέεται ἀπό τά πρότυπα καί τούς θεσμούς μέ κοσμοείδωλο τόν ἀτομοκεντρισμό καί διαπλάθεται στά σχολεῖα της. Ἡ κοινωνία ὑποφέρει ἀπό ἔλλειψη νοήματος καί βαθύτατη δυσφορία.
Εἶναι πρωτοφανές νά βλέπει κανείς ἀνθρώπους χωρίς ἐλπίδα καί χωρίς ἐσωτερική οὐσιαστική χαρά. Ὁ πολιτικός λόγος ἀπό τήν ἄλλη εἶναι προκατασκευασμένος γιά τήν προώθηση τοῦ “προϊόντος” πού δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἐπανεκλογή τοῦ κόμματος. Σήμερα ἄν θέλεις νά κατοχυρώσεις τό ἐγώ σου, χρειάζεται νά κάνεις ὅτι εἶσαι φαινομενικά ἀριστερός γιατί ἀλλιῶς κινδυνεύεις νά χαρακτηρισθεῖς ἀναχρονιστικός, συντηρητικός, πατριδοκάπηλος, ξενοφοβικός, ἀποστεωμένος, γραφικός καί ἄλλα τέτοια βαρύγδουπα. Ὁ ἄνθρωπος χωρίς ἐπίγνωση τῆς γλώσσας του εἶναι ἄνθρωπος χωρίς σκέψη καί σήμερα ζοῦμε τήν πλήρη ἀποδιοργάνωση τῆς γλώσσας μας, πού δέν κομίζει πλέον οὐσιαστικό νόημα.
2.Ἡ κακοδαιμονία τοῦ ἑλληνικοῦ γίγνεσθαι ἀποδίδεται ἀνεπέρειστα ἀπό τούς πληρωμένους καί στρατευμένους κονδυλοφόρους στό ὑπερτροφικό κράτος πού ὅμως βάσει τῶν ἐπισήμων στοιχείων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως στοιχίζει στήν Ἑλλάδα μόνο 11% τοῦ Α.Ε.Π. ἐνῶ τό ἴδιο κράτος στή Γαλλία στοιχίζει 25% καί συγκριτικά μέ τά λοιπά κράτη τῆς Ε.Ε. εἶναι τό φθηνότερο, ἐνῶ τήν ἴδια στιγμή κανείς δέν διαμαρτύρεται ὅσο θά ἔπρεπε γιά τήν φορολογική ἀτέλεια τῶν ὑψηλῶν εἰσοδημάτων καί τῶν πάντοτε κερδοφόρων τραπεζιτικῶν δῆθεν ἱδρυμάτων. Θεσμοθετημένα μέ αἰσχρούς νόμους προάγεται ὁ γκαγκστερισμός τῶν μεγάλων εἰσοδημάτων πού τούς παρέχεται ἡ δυνατότητα μέσα ἀπό ὑπεράκτιες (off shore) ἑταιρίες γιά ξέπλυμα χρήματος καί τοποθέτηση τῶν κεφαλαίων τους στό ἐξωτερικό. Προωθεῖται καί μένει ἀτιμώρητο τό ἔγκλημα τοῦ“λευκοῦ κολλάρου”, ἐνῶ τήν ἴδια στιγμή φυλακίζονται ἄνθρωποι γιά χρέη ὀλίγων εὐρώ. Ἀγοράζουν οἱ μεγαλοκαρχαρίες τοῦ συστήματος τό πετρέλαιο 70 δολλάρια τό βαρέλι, τό πωλοῦν διπλάσια καί κάνουν δωρεές μέ ψιχία τῶν κλοπιμαίων πού ἐκπίπτουν ἀπό τήν φορολογική τους δήλωση καί ἀνακηρύσσονται καί ἐθνικοί εὐεργέτες. Ὅλες οἱ πολιτικές παρατάξεις καταγγέλλουν τόν ἐπαίσχυντο καί ἀντιδημοκρατικό νόμο “περί εὐθύνης ὑπουργῶν” πού παραγράφει κακουργήματα ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ καί ὑπό τό καθεστώς ἀφόρητης πολιτικῆς σκοπιμότητας καί ἰδιοτέλειας, κανείς ὅμως δέν τόν καταργεῖ τουλάχιστον μέχρι αὐτή τή στιγμή. Δισεκατομμύρια ἄλλαξαν χέρια ἐπί “βαναύσῳ ζημίᾳ”τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μέ τά ἀπό ὅλους ὁμολογημένα σκάνδαλα τοῦ Χρηματιστηρίου, τῆς Siemens, τοῦ Σιφο ράιτ, τῶν δομημένων ὁμολόγων, τῶν Ὀλυμπιακῶν ἔργων πού κόστισαν πενταπλάσια ἀπό τήν πραγματική τους ἀξία ἀλλά κανείς δέν ὁδηγήθηκε στήν φυλακή καί τό κυριώτερο κανενός ἡ αἰσχροκερδής περιουσία δέν ἀποδόθηκε στό νόμιμο δικαιοῦχο της πού εἶναι τό Ἑλληνικό δημόσιο. Γιατί δέν ὑπάρχει ἀνάστημα στόν πολιτικό κόσμο τῆς πατρίδας μας νά γκρεμίσει τήν αἰσχροκέρδεια καί τό ἔγκλημα τοῦ “λευκοῦ κολλάρου”. Οἱ πολιτικοί μας τό μόνο πού τούς νοιάζει εἶναι ἡ ἐπανεκλογή τους. Κατεβαίνουν στό ἐκλογικό σῶμα μέ τούς νόμους τῆς ἀγορᾶς: τί θέλει ὁ πολίτης νά ἀκούσει, αὐτό τοῦ λένε. Δέν ὑπάρχουν θεσμοί γιά τήν δημοκρατική ὀργάνωση τῶν κομμάτων καί οἱ βουλευταί ἀναγκάζονται γιά νά ἐπιβιώσουν νά γίνονται κόλακες τοῦ ἑκάστοτε ἀρχηγοῦ καί ὑποχείρια τῆς νομενκλατούρας καί ὀλιγαρχίας πού κυβερνᾶ τό κάθε κόμμα. Ὅλα τά κόμματα ἔχουν ἀφόρητη καί ἐξουσιαστική δομή καί ἱεραρχία μέ μία ἀπόλυτη αὐθαίρετη κορυφή καί αὐθεντία, πού δέν ἀνέχεται τήν ἄλλη φωνή καί τήν κριτική. Τό κάθε κόμμα μικρό ἤ μεγάλο ἀποβαίνει “σουλτανᾶτο” μέ ἀποτέλεσμα νά ἔχει ἀπόλυτο δίκιο ὁ πολύς Μουζέλης πού εἶπε: “Τό πολίτευμα τῆς Ἑλλάδος εἶναι κομματοκρατία”. Ἡ κατ’ ἐπίφασιν δημοκρατία μας οὐσιαστικά εἶναι ἡ ἀπολυταρχία τοῦ ἑνός ἀνδρός, τοῦ ἑκάστοτε ἀρχηγοῦ τοῦ κυβερνῶντος κόμματος, πού ἐπιβάλλει μιά δικτατορία μέ κοινοβουλευτικό μανδύα, ἐφ’ ὅσον διορίζει καί ἀπολύει αὐθαίρετα καί κατά βούλησιν τά μέλη τῆς Κυβερνήσεως, τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας, θέτει ἐκτός κοινοβουλευτικῆς ὁμάδος μέ ἁπλή δήλωσή του τόν ἐκλεγμένο ἀντιπρόσωπο τοῦ θεατοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ἐπιλέγει τήν κομματικά προσκειμένη διοίκηση τῆς Δικαιοσύνης, πού μέ τήν σειρά της διά τοῦ ἀνωτάτου Δικαστικοῦ Συμβουλίου διοικεῖ τή δικαστική λειτουργία με προαγωγές καί μεταθέσεις, μέ προφανές ἀποτέλεσμα ἡ περίφημος διάκρισις τῶν ἐξουσιῶν τοῦ Μοντεσκιέ νά μένει μόνο πρός ἀκαδημαϊκή ἐνθύμιση. Σέ αὐτή τήν τραγικότητα δέν ὑπάρχει οὔτε ἀριστερή ἀντιπρόταση οὔτε κοινωνικοκεντρική προοπτική καί πολιτική πρόταση. Τό βασικό κόμμα τῆς ἀριστερᾶς ἔφθασε νά δικαιώσει τόν αἱμοσταγῆ δικτάτορα Ἰωσήφ Στάλιν καί θέτοντας στά πρός κατεδάφισιν μόνιμα καί σταθερά, τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ αὐτοδιαλύει τίς θαυμάσιες ἔννοιες τῆς ἰσότητος, τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς κοινοκτημοσύνης, τοῦ ἀνθρωπισμοῦ ἐφ’ ὅσον τούς στερεῖ τήν μεταφυσική ἀναγωγή καί δικαίωσή τους καί θέλει νά ἁγνοεῖ τόν ἄτεγκτο παγκόσμιο νόμο: “χωρίς Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται” καί γιατί ὄχι. Καί ἐνῶ τό ἐργοστάσιο τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, κατέρρευσε μέσα στίς ἄπειρες ἀνομίες τοῦ ὀλιγαρχικοῦ συστήματος τοῦ κόμματος, μία ἀπό τίς ὁποῖες καί τά 350.000 τετρ. τῆς κατοικίας τοῦ Νικολάϊ Τσαουσέσκου, ἐναγωνίως ἀγωνίζονται νά διατηρήσουν τήν ἀντιπροσωπία μή διδασκόμενοι ἀπό τά λάθη τοῦ παρελθόντος, πού κατήγγειλε καί ὁ Μπακούνιν ἀναφερόμενος στήν
κομμούνα τῶν Παρισίων. Φυσικά δέν ἀσχολούμεθα μέ τά δῆθεν ἀριστερῆς ὑφῆς μορφώματα, προϊόντα τοῦ μάρκετινγκ τῆς καπιταλιστικῆς μηχανῆς πού στοχεύουν στήν προαγωγή τῆς ὁμογενοποίησης καί τοῦ συγκρητιστικοῦ ἀχταρμᾶ προωθώντας τά σχέδια τοῦ Σιωνιστικοῦ τέρατος γιά ἀποδόμηση τῆς ἰδιοπρο-σωπίας τοῦ λαοῦ μας.
3.Καλοῦνται λοιπόν τά κόμματα καθώς καί ὅλοι οἱ πολίτες νά επαναστατήσωμε εἰρηνικά, ἀλλά σε αὐτήν τήν κατάντια ἀλλάζοντας ὁ καθένας μας τόν ἑαυτόν του, νά κατασφαλίσουμε θεσμικά τήν λειτουργικότητα τῆς ἀξιοκρατίας, νά ὑποβάλλουμε κοινωνικοκεντρικές προτάσεις πολιτικῆς, νά προωθήσουμε τήν κοινωνία τῶν σχέσεων τῶν ἀνθρώπων πού δίνει χαρά ζωῆς, νά περιστείλουμε τήν συνεχή ἐπιθετικότητα γιά τήν διασφάλιση τοῦ ἐγώ πού φέρνει μοναξιά καί ἐρημιά, νά ἀναβιώσουμε στην ἑλληνική μας γλώσσα τό ἦθος πού στόν Ὅμηρο σήμαινε ἐνδιαίτημα,κατοικία, τρόπο ὑπερβάσεως τοῦ ἀτομισμοῦ. Νά ἀλλάξουμε μέ ριζοσπαστικές δομές τούς θεσμούς καί ἐπί τέλους νά πιέσωμε νά ἀντιμετωπιστεῖ τό σύμφωνο τῆς δῆθεν σταθερότητας πού εἶναι ὅλο λανθασμένο καί πού πρέπει νά ἀνατρέψει ἡ χώρα μας μαζί μέ τίς ἄλλες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης γιά νά μπορέσουμε νά ὑπερβοῦμε τήν λαίλαπα τῆς παγκόσμιας οἰκονομικῆς κρίσης πού ἐνορχηστρώνει μαζί μέ ὅλες τίς παραπάνω παραμέτρους τό “ἐμφολεῦον” στήν μεγάλη ὑπερατλαντική χώρα Σιωνιστικό τέρας. Καί ἐδῶ μία ἀναγκαία διευκρίνηση πρός ἄρση τῶν “ἠθελημένων” παρερμηνειῶν, δέν ὁμιλοῦμεν γιά σημιτικό τέρας ἀλλά γιά σιωνιστικό τέρας καί ὁ νοῶν νοείτω…
ὉΜητροπολίτης
† ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ»
αντιγραφή από τον «Ορθόδοξο Τύπο»
Σχόλιο
Η Εκκλησία λέγει πάντα την αλήθεια. Αυτήν δηλώνουν με θάρρος οι ποιμένες της όταν ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ με τον Λόγο τους και με τα Έργα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου