Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2009
Σ ε μια εποχή που κάποιοι ψάχνουν εναγωνίως "ήρωες" και ινδαλματα αλλού,παραβλέποντας όσα συνέβησαν στη δική τους γειτονιά,έχουμε χρέος να θυμόμαστε την Ιστορία μας,ακόμα κι αν αυτή δεν "πουλάει" ή δεν διαφημίζεται από τα Μμε και τους υπόλοιπους διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Συμπληρώνονται λοιπόν σήμερα 66 χρόνια από τη ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ,ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος άμαχου πληθυσμού στην ανθρώπινη Ιστορία.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ:
Στις 12/12, οι Γερμανοί άρχισαν να ετοιμάζονται για να αποχωρήσουν την επομένη. Το πρωί στις 13/12, ημέρα Δευτέρα, πριν καλά καλά ξημερώσει, χτύπησαν τις καμπάνες της κεντρικής εκκλησίας και Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες διέταξαν να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι στο Δημοτικό Σχολείο, αφού πάρουν μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας.
Στο κτίριο του σχολείου έγινε ο χωρισμός και ο αποχωρισμός. Τα γυναικόπαιδα κλείστηκαν στο σχολείο και οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω οδηγήθηκαν σε φάλαγγες στην κοντινή Ράχη του Καππή. Ο χώρος ήταν προσεκτικά επιλεγμένος. Η αμφιθεατρική του διαμόρφωση δεν θα επέτρεπε σε κανένα να γλιτώσει. Οι Καλαβρυτινοί ήταν αναγκασμένοι να βλέπουν τις περιουσίες τους, τα σπίτια και ολόκληρη την πόλη, να καίγονται και, μαζί τους, να παραδίδονται στη φωτιά οι γυναίκες και τα ανήλικα παιδιά τους έγκλειστα στο κτίριο του Σχολείου, το οποίο φρουρούσαν πάνοπλοι στρατιώτες.
Την ίδια στιγμή ο Οδοντωτός κατηφόριζε κατάφορτος με τις σοδιές από το πλιάτσικο των Γερμανών στα σπίτια, στα μαγαζιά και τις αποθήκες, απ΄ όπου άρπαξαν ότι πολύτιμο υπήρχε. Μαζί και τα χρήματα και τα αποθέματα των Τραπεζών και των Δημοσιών Υπηρεσιών, αφού προηγουμένως ανάγκασαν τους Διευθυντές να τα παραδώσουν.
Από το ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος», με μια πράσινη και ύστερα μια κόκκινη φωτοβολίδα, δόθηκε το σύνθημα της εκτέλεσης. Τα πολυβόλα θέρισαν τους Καλαβρυτινούς. Ακολούθησε η χαριστική βολή που ολοκλήρωσε το έγκλημα. Διασώθηκαν 13 άτομα.
Ύστερα, οι γυναίκες ανηφόρισαν προς το μέρος που είχαν οδηγήσει τους άνδρες και βρέθηκαν μπροστά στο πιο φρικιαστικό και απάνθρωπο θέαμα. Άνδρες, πατεράδες, γιοι και αδελφοί κείτονταν νεκροί πλημμυρισμένοι στο αίμα.
Το μεγάλο Δράμα των Καλαβρύτων είχε ξεκινήσει. Τα νιάτα, οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, περιουσίες και κόποι χρόνων αφανίστηκαν στις 2:34΄ της 13ης Δεκεμβρίου 1943, όπως δείχνουν οι δείκτες του σταματημένου ρολογιού της εκκλησίας.
Η συνέχεια του δράματος βρήκε τις γυναίκες να προσπαθούν με τα νύχια να σκάψουν πρόχειρους τάφους στην παγωμένη γη του Δεκέμβρη, για να θάψουν τους νεκρούς τους. Με τις κουβέρτες που είχαν κοντά τους, μετέφεραν τους σκοτωμένους στο νεκροταφείο και άλλους έθαψαν εκεί στο λόφο, μια τραγική σκηνή που κράτησε μέρες.
Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων «συγκίνησε και συνένωσε τους Έλληνες - δυνάμωσε τον αγώνα τους κατά του κατακτητή», ομολογεί ο τότε γενικός στρατιωτικός διοικητής των Γερμανών στην Ελλάδα."
Πριν από δυο μήνες επισκέφθηκα τον τόπο του Μαρτυρίου στα Καλάβρυτα,απ'όπου και οι έγχρωμες φωτογραφίες:αξιοσημείωτη είναι η συνεχής προσέλευση Γερμανών,που καταθέτουν λίγα λουλούδια στο Μνήμα των θυμάτων των προγόνων τους.Σε αντίθεση με το επίσημο γερμανικό κράτος,που λάμπει διά της απουσίας του.
Δείτε ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ από την WEBTV του ιστολογίου για το γεγονός,που περιλαμβάνει και μαρτυρίες των ελάχιστων επιζόντων της εκτέλεσης:
Watch live streaming video from hellasorthodoxy at livestream.com
Ας είναι αιωνία η μνήμη των θυμάτων αυτής της βαρβαρότητας κι ας ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ εμείς αυτό το γεγονός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου