Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Κάτω τα χέρια από την ΔΑΣΚΑΛΑ.



"ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΕΣΤΗΣΕ ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΜΕΤΡΑ... ΠΑΤΗΣΕ ΤΗ ΣΚΑΝΔΑΛΗ... ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕ ΘΑΨΑΝΕ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΜΟΥ... ΑΛΛΑ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΤΑ ΟΡΝΙΑ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΟΥΝ!!!!
ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΜΕ ΓΙΑ ΟΣΟ ΑΚΟΜΗ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΖΩ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡVΝΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΙΣΩΠΛΑΤΑ!
ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΤΟΥς ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ... ΠΕΘΑΝΑ ΣΤΙς 19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010..."  Χαρά Νικοπούλου.

Δεν λένε να την αφήσουν ήσυχη την δασκάλα που χάλασε την ησυχία των αλλόφυλων, αλλόθρησκων και προσκυνημένων κομματαρχών και πολιτικών. Και πάνε να την καπελώσουν βάζοντάς την υποψήφια στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Επιτέλους, πότε θα καταλάβουν ότι οι Έλληνες δεν χρειάζονται θέσεις για να κάνουν το χρέος τους και το λειτούργημά τους; Πότε θα καταλάβουν αυτό που ο κάθε απλός έλληνας έχει αντιληφθεί, πως οποιαδήποτε κρατική θέση σημαίνει αυτόματα υποταγή σε ξένες ιδέες, συμφέρονται και ανθελληνικές πολιτικές; Πότε θα αντιληφθούν ότι οι Έλληνες – αν όχι όλοι, όμως αρκετοί – έχουν ξυπνήσει;

Από το πόστο του ο καθένας, ασυμβίβαστος αγώνας για την πίστη και την πατρίδα μας. Μακριά από τα ξενόφερτα και ξένης ιδιοκτησίας κόμματα και τα στελέχη τους, τους συνδικαλιστές, που κάθονται στον σβέρκο του λαού μας.
Ο αγώνας έχει μόνο ένα όπλο. Ακλόνητοι στην πίστη και στην αγάπη προς την πατρίδα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: