Ο Απόστολος Παύλος υπεραμύνεται του Αποστολικού αξιώματος (Κυριακή ΙΑ’ Ματθαίου)

"εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμί ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γάρ σφραγίς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ»

(Α΄ Κορ. θ΄2)

Ὁ θεῖος Παῦλος, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὅταν δέχθηκε τήν κλήση ἀπό τόν οὐρανό, πρόθυμα κατέστη ὑπηρέτης τοῦ ἔργου τοῦ Θεοῦ, διακονῶντας μέ παραδειγματική ἐπιμέλεια καί αὐστηρή πιστότητα τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.  Καταπιάστηκε δέ αὐτός μέ τήν ἀποστολή του, διαθέτοντας σθένος ἀκατάβλητο, ὁπλισμένος μέ ὑπομονή ἰώβειο, ἔχοντας πίστη στό Χριστό ἀκλόνητη καί ἀγωνιζόμενος μέ ἀφοσίωση πλήρη.

Μέσα δέ στή ροή τοῦ χρόνου ὁ Παῦλος μετέβαινε ἀπό χώρα σέ χώρα, ἀπό πόλη σέ πόλη καί ἀπό χωριό σέ χωριό καί κήρυσσε τό λόγο τοῦ Θεοῦ.  Κήρυσσε πρῶτον πρός τούς ὁμοεθνεῖς του Ἰουδαίους καί ἔπειτα πρός τούς εἰδωλολάτρες, τούς ἐθνικούς.  Τούς μέν Ἰουδαίους ὑπενθύμιζε ὅτι ὁ ἐρχομός τοῦ Σωτῆρα Χριστοῦ ἐπαλήθευσε τίς προφητεῖες, ἐκπλήρωσε τό Μωσαϊκό Νόμο καί παράλληλα ἔφερε τή λήξη τῆς ἀποστολῆς του, ὁδηγῶντας ἔτσι στήν περίοδο τῆς χάριτος.  Αὐτή ἐγένετο στό πρόσωπο τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.  Στούς δέ ἐθνικούς προέβαλλε ὅτι ὁ ἐρχομός τοῦ Χριστοῦ ἔφερε τό φῶς    σ’ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ζοῦσαν μέχρι τώρα βυθισμένοι στό σκοτάδι καί τήν πλάνη, στό ψεῦδος καί τήν ἀπάτη.

Παράλληλα πρός τή δράση καί τίς ἐπισκέψεις τοῦ Παύλου στούς διάφορους χώρους, τό Ἰουδαϊκό Συνέδριο εἶχε ὀργανώσει δικούς του ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι, μέ τή σειρά τους, μετέβαιναν ἀμέσως στούς ἴδιους τόπους, ὅπου ἐκεῖνος προηγήθηκε.  Αὐτοί τόν κατηγοροῦσαν ὅτι ἐγκατέλειψε τά πατρῷα καί ἀκολούθησε τούς Χριστιανούς.  Δηλαδή οὔτε λίγο οὔτε πολύ τόν θεωροῦσαν ἕναν προδότη τοῦ ἔθνους τους.  Μέ τόν τρόπο αὐτό ἐπιθυμοῦσαν νά ἀχρηστέψουν τήν προσφορά, νά προσβάλουν τήν ἀποστολή καί νά μηδενίσουν τόν κόπο του γιά τό εὐαγγέλιο.

Νά μνημονεύσουμε ἐδῶ ὅτι καί μεταξύ τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ὑπῆρχαν κάποιοι, οἱ ὁποῖοι δέν ἀναγνώριζαν τόν Παῦλο ὡς κανονικόν ἀπόστολο, γιατί δέν προερχόταν ἀπό τόν κύκλο τῶν δώδεκα.  Ἔτσι ἔσπερναν ἀμφιβολίες μέσα στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν, ὡς πρός τήν ἐγκυρότητα τοῦ ἀποστολικοῦ του ἀξιώματος.  Γνωρίζουμε βέβαια ὅτι ἡ κλήση τοῦ ἀποστόλου Παύλου ὑπῆρξε ἔκτακτη καί ξεχωριστή καί ἐγένετο κατευθεῖαν ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό, γιατί ὁ Παῦλος ἀποτελοῦσε σκεῦος ἐκλογῆς.

Ἐνώπιον αὐτῶν τῶν καταστάσεων, τίς ὁποῖες δημιουργοῦσαν κατά καιρούς οἱ διάφοροι ἐχθροί τοῦ Παύλου, ἐκεῖνος ὑπεραμυνόταν τοῦ ἀποστολικοῦ  του ἀξιώματος, καί πιεζόμενος φανέρωνε, μέ ταπείνωση καί πολλές ἐπιφυλάξεις, κάποιες ἀπό τίς ἀποκαλύψεις, τίς ὁποῖες ὁ Θεός τόν ἀξίωσε νά βιώσει προνομιακά.  Προχωρῶντας δέ στήν ἅμυνά του, λέγει πρός τούς νεόφυτους χριστιανούς τῆς ἐκκλησίας τῆς Κορίνθου, ὅτι ἐσεῖς ἀποτελεῖτε τή σφραγίδα καί τήν ἀπόδειξη, τόν καρπό καί τό ἀποτέλεσμα τοῦ δικοῦ μου ἱεραποστολικοῦ ἔργου στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ σφραγίδα, ὅπως γνωρίζουμε, βεβαιώνει τό γνήσιο ἑνός ἐγγράφου, μαρτυρεῖ τήν αὐτοτέλεια ἑνός κειμένου, κατοχυρώνει τήν κυριότητα κάποιου προϊόντος, προστατεύει τήν αὐθεντία κάποιας μαρτυρίας καί ἐξασφαλίζει τό ἔγκυρο μιᾶς διαθήκης.  Ἐπιπρόσθετα δέ  συνοδεύει τήν ὑπογραφή κάποιου, γιά νά τονίσει τήν ἐγκυρότητα ἑνός ἐγγράφου.  Ἡ ὕπαρξη τῶν Κορινθίων ὡς μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἔδιδε στόν Παῦλο μιά ἀπόδειξη καί ἀποτελοῦσε μιά βεβαιότητα γιά τή γνησιότητα τῆς ἀποστολῆς καί τό ἔγκυρο τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου.

Στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας δροῦν, διακονοῦν καί ὑπηρετοῦν μόνο κανονικοί κληρικοί, οἱ ὁποῖοι φέρουν ἕναν ἀπό τούς τρεῖς βαθμούς τῆς ἱερωσύνης, δηλαδή εἶναι διάκονοι, ἱερεῖς καί ἐπίσκοποι.  Αὐτοί τοποθετοῦνται ἐπίσημα ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἔχουν ἱερωσύνη κανονική μέ ἀποστολική συνέχεια καί εὑρίσκονται σέ κανονική ἐπικοινωνία καί τάξη μέ τόν τοπικό τους κανονικό ἐπίσκοπο.  Εἶναι περιττό νά ἀναφέρουμε ὅτι ὅσοι ἁλωνίζουν ἀπό μόνοι τους τόν κόσμο χωρίς κανονική ἄδεια, ἔστω καί ἄν ἔχουν κανονική χειροτονία, εὑρίσκονται σέ ἐκκλησιαστική ἀταξία.

Αὐτό εἶναι κάτι τό ὁποῖο χρειάζεται νά γνωρίζουν τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας ὥστε νά μήν ξεγελιοῦνται ἀπό τούς διάφορους καιροσκόπους καί νά κινδυνεύουν ἔτσι νά πέσουν σέ πλάνες καί νά ἀκολουθήσουν ἐπικίνδυνες αἱρέσεις, οἱ ὁποῖες τούς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν ἀγκάλη τῆς Ἐκκλησίας καί κατά συνέπεια καί μακράν τῆς σωτηρίας.  Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ τιμή καί ἡ δόξα, τό ἔλεος καί ἡ χάρη στούς αἰῶνες.  Ἀμήν!

Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Απ. Βαρνάβα Wood Green

αντιγραφή από εδώ