ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

                Αυτόν που έχει ανοιχτούς τους οφθαλμούς της ψυχής, η χάρη του Θεού εύκολα τον φωτίζει, ώστε να δει και να κατανοήσει την αληθινή πίστη και την οδό της σωτηρίας. Αυτόν τον άνθρωπο σε τίποτε δεν τον βλάπτουν οι σωματικές ασθένειες και θλίψεις της παρούσας ζωής. Έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στην ζωή. Αντίθετα, εκείνος που, εξαιτίας του εγωισμού και της προσκολλήσεώς του σε πρόσωπα και πράγματα του παρόντος κόσμου, είναι τυφλός ως προς τους οφθαλμούς της ψυχής, αδυνατεί να δει το φως της αληθινής πίστεως και σωτηρίας. Όσο υγιής και πλούσιος και ζωντανός και αν είναι στο σώμα, από πνευματικής απόψεως είναι ήδη νεκρός και αξιοθρήνητος.

                Την αλήθεια αυτή μπορούμε να την δούμε στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή της θεραπείας του τυφλού. Ο Κύριος πριν να πορευθεί προς τον τυφλό, δίδασκε τα πλήθη των Εβραίων. Σε κάποιους από αυτούς οι οφθαλμοί της πίστεως άρχισαν προσωρινά να βλέπουν κάπως θαμπά. Ο Κύριος, αν και γνώριζε την προσωρινότητα της καταστάσεώς τους, από αγάπη τους πρόσφερε με τον λόγο του τα θεραπευτικά εκείνα διδάγματα, που θα μπορούσαν να τους θεραπεύσουν πλήρως τους πνευματικούς οφθαλμούς και να τους οδηγήσουν προς το φως της αληθινής πίστεως. Όσο όμως τους αποκάλυπτε την θεϊκή του ιδιότητα, τόσο περισσότερο αυτοί επέστρεφαν με μεγαλύτερη ορμή στην κατάσταση της πνευματικής τυφλώσεως. Το φώς της αληθείας προξενούσε φοβερό πόνο στον γεμάτο εγωισμό οφθαλμό του νού τους. Όταν μάλιστα τους αποκάλυψε ότι υπάρχει πριν από τον Αβραάμ, τυφλωμένοι από το μίσος έσπευσαν να τον λιθοβολήσουν. Τότε τύφλωσε και τους σωματικούς τους οφθαλμούς, αφού στην ψυχή ήταν ασυγκρίτως περισσότερο τυφλοί, και πέρασε από ανάμεσά τους, χωρίς αυτοί να μπορούν να τον βλέπουν και να τον διακρίνουν.

                Και «παράγων ούτως», δηλαδή καθώς περνούσε ανάμεσά τους δίχως να μπορούν αυτοί να τον βλέπουν, κατευθύνθηκε προς έναν άνθρωπο τυφλό στο σώμα εκ γενετής, αλλά με υγιείς τους οφθαλμούς της ψυχής του. κατόπιν, αφού του χάρισε το φώς στους σωματικούς οφθαλμούς, γέμισε τους νοερούς οφθαλμούς του με άφθονο φως πίστεως και αληθείας. Έτσι, έδειξε σε όλους τους ανθρώπους όλων των αιώνων ότι το δράμα για μας δεν είναι οι σωματικές θλίψεις, αλλά το να μην έχουμε την δύναμη να τον πιστεύσουμε και να εμπιστευτούμε όλη την ζωή μας στον λόγο του.

                Είναι όντως θαυμαστή η θεραπεία των σωματικών οφθαλμών του εκ γενετής τυφλού, και πολύ περισσότερο θαυμαστή η πνευματική αλλοίωση που υπέστη ο οφθαλμός της καρδίας του, ώστε να προσλάβει όλο και περισσότερο θεϊκό φώς γνώσεως. Ο Κύριος υποδηλώνοντας ότι είναι ο ίδιος Εκείνος που από πηλό έπλασε τον πρώτο άνθρωπο, δια μέσου του πηλού χαρίζει οφθαλμούς και όραση στον τυφλό. Εκείνος απέκτησε το σωματικό φώς χάρη στην εμπιστοσύνη και την υπακοή που επέδειξε στον Ιησού, ο οποίος του είπε να νιφθεί στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Εξαιτίας του θαύματος, ο πρώην τυφλός καταλαβαίνει ότι ο Ιησούς είναι προφήτης, ότι είναι άνθρωπος του Θεού, ότι είναι θεοσεβής, ο οποίος κάνει το θέλημα του Θεού. διαφορετικά, όπως ομολογεί στους φαρισαίους, δεν θα τον άκουγε ο θεός, ώστε να κάνει ένα τέτοιο θαύμα που όμοιό του δεν είχε ακουσθεί ποτέ άλλοτε. Μάλιστα, από αυτήν την πίστη του για τον Ιησού δεν απομακρύνεται, παρά τις αντιλογίες και τις απειλές των φαρισαίων και παρά το γεγονός ότι τελικά τον έκαναν αποσυνάγωγο. Και ενώ οι φαρισαίοι κυριευμένοι από αρχομανία και εμπάθεια εθελοτυφλούσαν μπροστά στα σημεία του Κυρίου, επίσης, ενώ πολλοί, και μάλιστα οι γονείς του τυφλού, φοβούνταν να δούν την πραγματικότητα από φόβο προς τις απειλές των θρησκευτικών αρχόντων του λαού, ο θεραπευθείς τυφλός δεν αρνείται την αλήθεια, όντας έτοιμος να υποστεί οποιαδήποτε συνέπεια εκ μέρους των ανθρώπων για την ομολογία του.

                Γι αυτό και ο Κύριος τον ανταμείβει προσφέροντάς του περισσότερο θεϊκό φως. Τον βρίσκει και τον καλέι να τον πιστεύσει όχι απλώς ως έναν προφήτη ή έναν άνθρωπο του Θεού, αλλά ως τον Υιό του Θεού. Στην αποκάλυψη αυτή, ο υγιής πλέον και στους δύο οφθαλμούς, τους σωματικούς και τους πνευματικούς, αμέσως ανταποκρίνεται θετικά, και φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, τον προσκυνεί και τον ομολογεί ως Κύριο. Έγινε απόβλητος από τους ανθρώπους, αλλά βρήκε τον Θεό του.

                Αυτήν και εμείς μιμούμενοι, ας διατηρούμε υγιείς τους έσω οφθαλμούς, για να γίνουμε υιοί του Φωτός μέσα στην ημέρα της παρούσας ζωής. Και όταν έλθει η νύκτα του θανάτου, να εξέλθουμε λάμποντας όπως ο ήλιος από το φως της θείας χάριτος και αληθείας.

Αρχιμ. Π.Κ.