Ο Μητροπολίτης Πειραιώς για την προσευχή των Μουσουλμάνων στην Πλατεία Κοτζιά

Με αισθήματα οδύνης και βαθυτάτου παραπικρασμού παρακολουθήσαμε από την τηλοψία την παραχώρηση από την Δημοτική Αρχή των Αθηνών ανευθύνως της πλατείας Κοτζιά στο κέντρο της Αθήνας σε Μουσουλμανικής θρησκευτικής παραδοχής πρόσωπα, τα οποία επετέλεσαν δημοσία, αντί σε προσωρινά παραχωρημένο κλειστό χώρο τα θρησκευτικά των καθήκοντα δια πρώτην φοράν μετά την Εθνεγερσία και την αποτίναξη της βάναυσης τουρκικής θηριωδίας.
Επιθυμούμε να καταθέσωμε τις απόψεις μας για το θέμα:
1. Είναι πρόδηλος η σύγχυση που επιχειρείται να επικρατήση με την ταύτιση της συνταγματικά κατοχυρωμένης εννοίας της ανεξιθρησκείας και της ελευθερίας θρησκευτικής συνειδήσεως με την έννοια της επικρατούσης θρησκείας.....
Η παραχώρηση του κέντρου των Αθηνών για την τέλεση θρησκευτικών τελετών μίας άλλης εκτός της επικρατούσης κατά το Σύνταγμα θρησκείας αποτελεί απαράδεκτον συμπεριφοράν που πλήττει την επικρατούσα εις το Κράτος θρησκευτικήν πίστιν.

Η Ελληνική Πολιτεία βάσει του ισχύοντος Συντάγματος δεν είναι ουδετερόθρησκος Πολιτεία. Επιπροσθέτως ουδείς έχει το δικαίωμα εν ονόματι του δήθεν εκσυγχρονισμού και της δήθεν πολυπολιτισμικότητος να ποδοπατεί βαναύσως την ιστορική μνήμη του Ελληνικού Έθνους, παραθεωρώντας τους ποταμούς αιμάτων των αγρίως σφαγιασθέντων και αναιρεθέντων Νεομαρτύρων από τους οπαδούς της συγκεκριμένης θρησκευτικής παραδοχής, αλλά και των ηρώων της Εθνικής μας παλλιγγενεσίας.

Μόνον γαικύλοι και προδόται της πατρίδος διατάκται και υπεργολάβοι της νέας εποχής και του αθλίου συγκρητισμού μπορούν να αμνηστεύουν με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο «τέσσερα μαύρα ατέλειωτα εκατόχρονα σκλαβιάς», φρίκης, δολοφονιών, βιασμών και ειδεχθών εγκλημάτων που είχαν ως εφαλτήριο και την συγκεκριμένη θρησκευτική παραδοχή.

Ενταύθα βέβαια παραθεωρήθηκε πλήρως η διεθνώς κατωχυρωμένη έννοια της αμοιβαιότητος διότι εις ουδεμία μουσουλμανική χώρα θα επετρέπετο ποτέ μία παρόμοια θρησκευτική ενέργεια και επί πλέον εκθέτει διεθνώς την χώρα μας διότι την εμφανίζει ως δήθεν αρνουμένη την στέγασιν της συγκεκριμένης θρησκευτικής κοινωνίας την στιγμήν κατά την οποίαν εις την Ελληνικήν Επικράτειαν υφίστανται και λειτουργούν ανέτως μουσουλμανικά τεμένη στην Θράκη και την Δωδεκάννησο, αι μουσουλμανικαί μουφτείαι τυγχάνουν ανεγνωρισμέναι ως ΝΠΔΔ και μισθοδοτούνται υπό του Ελληνικού Δημοσίου οι Θρησκευτικοί λειτουργοί της Μουσουλμανικής Θρησκευτικής παραδοχής και επιβαρύνουν τον Κρατικό Προϋπολογισμό τα Μουσουλμανικά Ιεροδιδασκαλεία. Στο δε λεκανοπέδιον ανεξελέγκτως λειτουργούν άτυπα μουσουλμανικά τεμένη.

2. Επί της συγκριτικής μελέτης των δύο θρησκειών επισημειούμεν ότι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι η μόνη και η πλήρης για τον Θεόν, τον κόσμον και τον άνθρωπον αλήθεια, η οποία απεδείχθη και εσφραγίσθη όχι με το κήρυγμα των Αποστόλων και μαθητών του Χριστού μόνον, αλλά με το αίμα και το μαρτύριον τους, διότι τα αληθινά παιδιά του αληθινού Θεού ουδέποτε επεβλήθησαν με την βία και την μάχαιρα και τον θάνατο των άλλων αλλά με το θαύμα και την προσωπική τους θυσία.

Το αληθές κήρυγμα λοιπόν του Χριστού, του Μεσσίου βεβαιούται με την μαρτυρία και το μαρτύριο επί τρεις ολοκλήρους αιώνες των Αποστόλων, των Πατέρων της Εκκλησίας και 11.000.000 περίπου σφαγιασθέντων κατακρεουργηθέντων και καέντων μαρτύρων και Αγίων Της και επομένως εγείρεται το αμείλικτο ερώτημα: Ποίος λέγει την αλήθειαν;

Ο Ιησούς Χριστός, ο Θεάνθρωπος, που εγεννήθη στον κόσμον αυτόν υπερφυσικώς, δια του Πνεύματος του Θεού και όχι κατά την φυσικήν οδόν των ανθρώπων όπως αποδέχεται και διακηρύσσει πλήρως και ο ιδρυτής του Μουσουλμανισμού στο Κοράνιόν του, και του οποίου Ιησού Χριστού το κήρυγμα αποτελεί συμπλήρωσιν και ολοκλήρωσιν της εις τους Προφήτας της Παλαιάς Διαθήκης γενομένης υπό του Θεού Αποκαλύψεως, ο δε Λόγος Του και η Ανάστασίς Του μας δίδεται αψευδής δια των με τον θάνατο τους μαρτυρησάντων την Αλήθειαν η ο λόγος και οι πεποιθήσεις ενός κοινού ανθρώπου του Άραβα εμπόρου Μωάμεθ υιού του Αμπνταλάχ και της Άμινα Μπιντ Ουαχάμπ, που έζησε εξακόσια χρόνια μετά τον Ιησούν Χριστόν και που γεννήθηκε όπως όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται κατά φύσιν και που ανατρέπουν πλήρως και ουσιαστικώς όλον το περιεχόμενον της αποκαλύψεως του Θεού δια των προφητών και του ενσαρκωθέντος, σταυρωθέντος και αναστάντος Υιού Του, Κυρίου ημών Ιησού Χριστού;

Όταν ληφθή επιπροσθέτως ότι ο Μωάμεθ υπ’ ουδενός επροφητεύθη διότι ο ισχυρισμός του στη σούρα του Κορανίου (Πολεμική παράταξη 61:6) «Ο δε Ιησούς Υιός της Μαριάμ είπε προς τον λαόν αυτού Ω υιοί Ισραήλ εγώ ειμί Απόστολος του Θεού πεμφθείς προς υμάς όπως κυρώσω την προ εμού αποσταλείσαν Πεντάτευχον και ευαγγελίσωμαι υμίν την έλευσιν ετέρου Αποστόλου μετ’ εμέ ου το όνομα Αχμέτ» καθώς και η θέσις των Μουσουλμάνων ερμηνευτών ότι δήθεν στο Ευαγγελικό εδάφιο Ιω. 16, 7 «Εάν μη απέλθω ο Παράκλητος ουκ ελεύσεται προς υμάς, εάν δε πορευθώ πέμψω αυτόν προς υμάς» υπήρχε αρχικά η λέξις περικλυτός και όχι Παράκλητος η οποία σημαίνει ένδοξος και είναι συνώνυμος της κορανικής λέξεως Αχμέτ είναι εντελώς ανάξια αντικρούσεως διότι προσκρούουν στην επί έξι αιώνες μέχρι της εμφανίσεως της δήθεν αποκαλύψεως του Κορανίου, χριστιανική πίστη, Οικουμενικές Συνόδους, θεολογία, συγγραφική δραστηριότητα, παγχριστιανική πεποίθηση και επιστήμη και μάλιστα στην κοινή λογική διότι είναι εντελώς αδιανόητο να ανέμενε ο Θεός έξι ολοκλήρους αιώνες από την υπερφυσική ενσάρκωση, δράση και παρουσία του Μεσσίου και ανάληψή του στους ουρανούς για να αποστείλει την δήθεν σφραγίδα πάντων των προφητών δηλαδή τον κοινόν άνθρωπον Μωάμεθ.

Αντιθέτως ο αληθινός Παράκλητος, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Πανάγιον Πνεύμα επεφοίτησε πενήντα μέρες μετά την Ανάσταση του Χριστού και δέκα μετά την ανάληψη Του στους μαθητάς και Αποστόλους Του ιδρύοντας την Εκκλησία Του που είναι το σώμα Του με εκείνον κεφαλή, ενδυναμώνοντας τους κρυβομένους και τρομοκρατημένους μαθητάς του Χριστού για να κηρύξουν σε όλο τον κόσμο το Ευαγγέλιο της υιοθεσίας του ανθρώπου από το Θεό Πατέρα και να αδιαφορήσουν για την προσωπική τους τύχη και για τα τρομακτικά βάσανα και τελικά τον μαρτυρικό και επώδυνο θάνατο, που θα «κέρδιζαν» από όλη αυτή την πνευματική προσπάθεια.

Όταν ληφθή επίσης υπ’ όψιν ότι ο Μωάμεθ κατά τα ανωτέρω επέβαλε την θρησκεία του με την βία, τον θάνατο και την εξουσία και το κυριώτερον εάν ήσαν αληθείς οι δήθεν αποκαλύψεις που εγένοντο σε αυτόν από τον φερομένον σαν αρχάγγελον Γαβριήλ, θα έπρεπε ο Θεός να είναι εντελώς παράφρων, εφ’ όσον άλλα εκήρυσε και απεκάλυπτε επί αιώνες στο ανθρώπινον γένος και εξακόσια χρόνια μετά την τελευταίαν του αποκάλυψιν «μετέβαλε γνώμην» και άλλαξε ριζηδόν την περί του Εαυτού του γνωστοποίηση.

Επειδή όμως αυτό είναι βλασφημία και ύβρις κατά του αληθινού Θεού, ο οποίος όπως το μεγαλειώδες σύμπαν, «το έργον των χειρών Του» αποδεικνύει με την υπερμαθηματικήν ακρίβειαν των δισεκατομμυρίων γαλαξιακών σχηματισμών είναι η πανσοφία, είναι η απόλυτος αλήθεια, είναι η απόλυτος αγάπη, λογικώς είναι εντελώς αδύνατον να έχει συμβεί και κατά λογική ακολουθία το συμπέρασμα που εξάγεται ευχερώς είναι, ότι ο κοινός άνθρωπος Μωάμεθ διεμόρφωσε εξακόσια χρόνια μετά την ολοκλήρωση της Θείας Αποκαλύψεως εξ ιδίας πρωτοβουλίας, σκέψεως και αντιλήψεως το θρησκευτικό του σύστημα που αποτελεί συμπίλημα αρχαίων αραβικών θρησκευτικών δοξασιών ιουδαϊκών και χριστιανικών αντιλήψεων και το χρησιμοποίησε για να συνενώσει τις Αραβικές φυλές της εποχής του και για να δημιουργήσει το θεοκρατικό, ηγεμονικό του καθεστώς, κατακτώντας την εξουσία και δημιουργώντας κράτος.

Ως εκ τούτων ο Μουσουλμανισμός αποτελεί βαθυτάτη πλάνη και η θρησκευτική παραδοχή αυτού δεν αποτελεί αποκάλυψη του ζώντος Θεού αλλά ανθρωποπαθές κατασκεύασμα που ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια του αποκαλυφθέντος στην Παλαιά Διαθήκη Δημιουργού του σύμπαντος κόσμου Ενός και μοναδικού Τρισυποστάτου Θεού, στους γενάρχες του εβραϊκού έθνους Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ και εξαιρέτως στον Προφήτη Μωϋσή και κατά την Καινή Διαθήκη ενσαρκωθέντος εν τω προσώπω του Λόγου Αυτού σε εκπλήρωση των ανά τους αιώνας προφητειών για την σωτηρία του κόσμου.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ