ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!

Ναι, είναι φορές που το παιδί πρέπει να σταματήσει να γυρίζει ασταμάτητα γύρω γύρω, προκειμένου να γίνουν οι δουλειές τού σπιτιού ή απλά επειδή ο κηδεμόνας είναι απασχολημένος με κάτι που χρειάζεται απερίσπαστη προσοχή. 

Δεν είναι σπάνιες οι φορές που σε τέτοιες περιπτώσεις προτείνεται στο παιδί η παρακολούθηση τηλεόρασης. Αλήθεια πιστεύετε πως το επίπεδο τής τηλεόρασης είναι τέτοιο ώστε να δικαιολογεί μία τέτοια συμπεριφορά;

Το ζήτημα είναι γενικότερο. Χωρίς να δαιμονοποιούμε την τηλεόραση, η διαπαιδαγώγηση του παιδιού είναι -και καλώς είναι- ζήτημα πρώτα του κηδεμόνα και στη συνέχεια του σχολείου. Όταν το σχολείο προσφέρει αμφιβόλου ποιότητας διαπαιδαγώγηση, μαντέψτε σε ποιον μένει το σημαντικό κομμάτι της. Και δυστυχώς, η δύναμη της τηλεόρασης απέναντι σε οποιονδήποτε από εμάς και πόσο μάλλον στα μικρά μας σφουγκαράκια γνώσης και συμπεριφοράς, είναι τεράστια. Επομένως, η θέασή της είναι κάτι που πρέπει ειδικά σε μικρές ηλικίες να γίνεται με μέτρο.

Δεν είναι εύκολο να μάθει το παιδί να απασχολείται με κάτι εποικοδομητικό ή τουλάχιστον με κάτι που δε θα φορτώσει το μυαλουδάκι του με λάθος επιρροές. Είναι κάτι που χρειάζεται προσπάθεια που ωστόσο απαιτείται να γίνει. Γενικοί κανόνες δεν υπάρχουν. Κάθε παιδί έχει διαφορετική προσωπικότητα. Ο κηδεμόνας όμως είναι αυτός που μπορεί να ανακαλύψει τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του παιδιού. Στη συνέχεια μπορεί να το καθοδηγήσει, με τρόπο, στην ενασχόλησή του με κάτι εποικοδομητικό που ταυτόχρονα θα του τραβάει αρκετά το ενδιαφέρον ώστε να απορροφάται σε αυτό όταν χρειάζεται.

 

πηγή