Ἰωάννης Τάτσης γιὰ τὸ συνέδριο (Ἐκκλησία καὶ Ἀριστερά): «Ἡ πολιτικὴ φιλοσοφία τῆς Ἀριστερᾶς δὲν ἁγιάζεται οὔτε εὐλογεῖται ἀφοῦ εἶναι ἀπὸ τὴ βάση της ἀθεϊστικὴ καὶ ἀντιεκκλησιαστική»!
Τὴν ἔναρξη διαλόγου μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ Ἀριστερᾶς σχεδιάζουν θεολόγοι, κληρικοὶ καὶ ἐπίσκοποι, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου εὐλογοῦντος τὸ ὅλο ἐγχείρημα. Στὶς ἀρχὲς τοῦ νέου ἔτους μάλιστα τὸ Τμῆμα Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ὀργανώνει σχετικὸ συνέδριο στὸ ὁποῖο ἐκτὸς θεολόγων καὶ ἐπισκόπων ἀναμένεται νὰ κληθοῦν, καὶ πιθανότατα νὰ συμμετάσχουν, ἀκόμη καὶ οἱ ἐπικεφαλῆς τῶν πολιτικῶν κομμάτων τῆς Ἀριστερᾶς.
Οἱ ὑπερασπιστὲς τῆς «ἀνοιχτῆς θεολογίας τῆς ἑτερότητας», οἱ ὑπέρμαχοι τῶν πάσης φύσεως διαλόγων, μετὰ τὰ «ἀνοίγματα» πρὸς τὸν ἀλλόθρησκο καὶ ἑτερόδοξο κόσμο, τώρα πρόθυμα «ἀνοίγονται» στὸ πέλαγος τῆς Ἀριστερᾶς. Τί προσδοκοῦν ὅμως ἀπὸ αὐτὴτὴν προσέγγιση μὲ τὴν Ἀριστερά; Φοβοῦνται (ἢ μήπως ἐπιδιώκουν;) τὴν ἄνοδο τοῦἈλέξη Τσίπρα στὸ τιμόνι τῆς διακυβέρνησης τῆς χώρας; Καὶ γιὰ τοῦτο προκαταβολικὰ προσπαθοῦν νὰ τὰ «βροῦνε» μὲ τοὺς ἡγέτες τῆς Ἀριστερᾶς; Γιὰ τὸὄφελος ποιοῦ;
Ἡ ἑρμηνεία τῶν κινήσεων αὐτῶν, τουλάχιστον γιὰ...
τὴν πτέρυγα τῶν θεολόγων εἶναι μᾶλλον εὔκολη. Οἱ πρωταγωνιστὲς αὐτῆς τῆς προσέγγισης ἔκαναν πάντοτε μία ἀριστερίστικη προσέγγιση τῆς θεολογίας, κάποιοι ὑπῆρξαν μελετητὲς καὶ θαυμαστές τῆς «θεολογίας τῆς ἀπελευθέρωσης», ἄλλοι δὲν δίστασαν νὰ θέσουν τὸ ὄνομά τους σὲ ψηφοδέλτια τῶν κομμάτων τῆς Ἀριστερᾶς, ἐνῶ σήμερα ἐμφανίζονται ὡς σφοδροὶ πολέμιοι κάθε συντηρητισμοῦ, ἄρα καὶ τοῦ λεγόμενου «συντηρητικοῦ χώρου» τῆς πολιτικῆς δεξιᾶς. Κατάφεραν στὰ οὐκ ὀλίγα χρόνια πασοκικῆς διακυβέρνησης νὰ καταλάβουν ὑψηλὲς θέσεις, τὶς ὁποῖες μὲ τὴν ἀνοχὴ καὶ ὑποχωρητικότητα τῶν πολιτικῶν τῆς δεξιᾶς, ποὺ φημίζονται γιὰ τὰ ἀριστερίστικα κόμπλεξ τους, συνεχίζουν μέχρι σήμερα νὰ κατέχουν. Τὸ ἐνδεχόμενο μίας ἀριστερῆς διακυβέρνησης τῆς χώρας καθόλου δὲν φοβίζει αὐτοὺς τοὺς θεολόγους. Σὰν ἕτοιμοι ἀπὸ καιρὸ εἶναι πρόθυμοι νὰ μετατρέψουν τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν σὲ θρησκειολογία, ὅπως ζητᾶ ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, νὰ κατεβάσουν τὶς εἰκόνες ἀπὸ τὶς σχολικὲς αἴθουσες ἢ τουλάχιστον νὰ ἀναρτήσουν δίπλα σὲ αὐτὲς τὰ σύμβολα ὅλων τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου, νὰ δεχτοῦν τὴν κατάργηση τῆς πρωϊνῆς προσευχῆς καὶ τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν ἀφοῦ πλέον, κατ’ αὐτούς, τὸ ἑλληνικὸ σχολεῖο εἶναι πολυπολιτισμικό.
τὴν πτέρυγα τῶν θεολόγων εἶναι μᾶλλον εὔκολη. Οἱ πρωταγωνιστὲς αὐτῆς τῆς προσέγγισης ἔκαναν πάντοτε μία ἀριστερίστικη προσέγγιση τῆς θεολογίας, κάποιοι ὑπῆρξαν μελετητὲς καὶ θαυμαστές τῆς «θεολογίας τῆς ἀπελευθέρωσης», ἄλλοι δὲν δίστασαν νὰ θέσουν τὸ ὄνομά τους σὲ ψηφοδέλτια τῶν κομμάτων τῆς Ἀριστερᾶς, ἐνῶ σήμερα ἐμφανίζονται ὡς σφοδροὶ πολέμιοι κάθε συντηρητισμοῦ, ἄρα καὶ τοῦ λεγόμενου «συντηρητικοῦ χώρου» τῆς πολιτικῆς δεξιᾶς. Κατάφεραν στὰ οὐκ ὀλίγα χρόνια πασοκικῆς διακυβέρνησης νὰ καταλάβουν ὑψηλὲς θέσεις, τὶς ὁποῖες μὲ τὴν ἀνοχὴ καὶ ὑποχωρητικότητα τῶν πολιτικῶν τῆς δεξιᾶς, ποὺ φημίζονται γιὰ τὰ ἀριστερίστικα κόμπλεξ τους, συνεχίζουν μέχρι σήμερα νὰ κατέχουν. Τὸ ἐνδεχόμενο μίας ἀριστερῆς διακυβέρνησης τῆς χώρας καθόλου δὲν φοβίζει αὐτοὺς τοὺς θεολόγους. Σὰν ἕτοιμοι ἀπὸ καιρὸ εἶναι πρόθυμοι νὰ μετατρέψουν τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν σὲ θρησκειολογία, ὅπως ζητᾶ ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, νὰ κατεβάσουν τὶς εἰκόνες ἀπὸ τὶς σχολικὲς αἴθουσες ἢ τουλάχιστον νὰ ἀναρτήσουν δίπλα σὲ αὐτὲς τὰ σύμβολα ὅλων τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου, νὰ δεχτοῦν τὴν κατάργηση τῆς πρωϊνῆς προσευχῆς καὶ τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν ἀφοῦ πλέον, κατ’ αὐτούς, τὸ ἑλληνικὸ σχολεῖο εἶναι πολυπολιτισμικό.
Ὁ ἐπικείμενος διάλογος Ἐκκλησίας καὶ Ἀριστερᾶς θὰ εἶναι πολλαπλὰ ὠφέλιμος γιὰ τὴν Ἀριστερά. Πολὺ σύντομα οἱ πολιτικοί της Ἀριστερᾶς θὰ διαπιστώσουν πὼς ἐντός της Ἐκκλησίας ἔχουν πολλοὺς ὁμόφρονές τους θεολόγους, ἀκόμη καὶ κληρικοὺς ἢ ἐπισκόπους, τόσους ποὺ οὔτε οἱ ἴδιοι δὲν θὰ ἔχουν ὑπολογίσει.
Ἡ πολιτικὴ φιλοσοφία τῆς Ἀριστερᾶς δὲν ἁγιάζεται οὔτε εὐλογεῖται ἀφοῦ εἶναι ἀπὸ τὴ βάση της ἀθεϊστικὴ καὶ ἀντιεκκλησιαστική. Τοῦτο ἀποδεικνύεται εὔκολα ἀπὸ τὴν ἀποχὴ τῶν πολιτικῶν τῆς ἐκπροσώπων ἀπὸ κάθε μυστηριακὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως, ὅσο ἐπιτρέπει τὴν ἐκπροσώπησή της σὲ θεολόγους καὶ κληρικοὺς μὲ ἀριστερίζουσα καὶ νεωτεριστικὴ φιλοσοφία καὶ νοοτροπία, εἶναι δυνατὸν νὰ βρεθεῖ δέσμια πολιτικῶν τῆς Ἀριστερᾶς καὶ νὰ ὁδηγηθεῖ σὲ ἀποδοχὴ ἀντιεκκλησιαστικῶν ἀποφάσεων χωρὶς νὰ ἔχει τὴ δύναμη νὰ ἀντιταχθεῖ σθεναρὰ σὲ αὐτές.
Ἂς μὴ λησμονοῦμε πάντως ὅτι στὶς χῶρες τῆς πρώην Ἀνατολικῆς Εὐρώπης ἡ Ἐκκλησία ἂν καὶ διώχθηκε, ἐπέζησε ἐπειδὴ ποτίστηκε μὲ τὰ αἵματα τῶν Νεομαρτύρων ποὺ ἀντιτάχθηκαν στὸν κομμουνιστικὸ ἀθεϊσμό. Φαίνεται πὼς γιὰ κάποιους τὸ μαρτυρικὸ φρόνημα εἶναι πλέον στάση ἀφροσύνης, ἀφοῦ μὲ τὸ διάλογο μποροῦν νὰ βρεθοῦν λύσεις γιὰ ὅλα…
Ὀρθόδοξος Τύπος, 28/12/2012
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου