Eπανέρχονται… «τα άλαλα και τα μπάλαλα»;

Επισκίασε σε τοπικό επίπεδο την προεκλογική «περί όνου σκιάς» διαμάχη, η εκδημία του μακαριστού επισκόπου Πολυανής και Κιλκισίου κυρού Απόστολου. Αναπαύτηκε ο γέροντας Μητροπολίτης μας, ας έχουμε την ευχή του. Είναι σίγουρο ότι ο νεοεκλεγείς θα φέρει ελπίδα, θα καταστεί «λύχνος» της χηρεύουσας πια Μητροπόλεως.



Εν όψει όμως της επικείμενης εκλογικής διαδικασίας και της διαφαινόμενης παλινόρθωσης γνωστών εκκλησιομάχων, που στρατωνίζονται στο κόμμα του κ. προσεχώς πρωθυπουργού, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε και να γνωστοποιήσουμε κάποια «άλαλα και μπάλαλα» ( «θα ‘ρθει καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα» έλεγε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, εννοώντας τους «ανθρωποθεούς» της σήμερον, που μεταθέτουν την πάσαν ελπίδα τους στην τεχνική), που ονειροφαντάζονται οι… λεγάμενοι.



Έχω μπροστά μου μια συνέντευξη, την οποία έδωσε ο πρώην υπουργός – επί εποχής του σημιτέικου – και υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Σηφουνάκης, στον ραδιοφωνικό σταθμό City. Την συνέντευξη αποδελτίωσε και δημοσίευση ο ιστότοπος «Ρομφαία» (24ωρο πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων), απ’ όπου και τα κάτωθι παραθέματα. Θυμίζω ότι ο κυρ-Σηφουνάκης, διέπρεψε ως πρωτοπαλίκαρο του Σημίτη την περίοδο της μάχης των ταυτοτήτων. Με πρωτοφανή λύσσα και μένος απύθμενο ο εν λόγω πολιτικός Σηφουνάκης, είχε επιτεθεί κατά του αειμνήστου αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, του λαού που υποστήριζε την αναγραφή και τα τιμαλφή του και γενικά κατά της Εκκλησίας. Και αυτό είτε λόγω αφέλειας, για να μοριοδοτηθεί από το εκσυγχρονιστική θλιβερή παρένθεση είτε γιατί εμφορείται από νεοταξικά ιδεολογήματα. Αμφισβήτησε ο Σηφουνάκης ευθέως την ιστορικά αποδεδειγμένη και αποδεκτή από πολλούς σοβαρούς ιστορικούς θέση (Σβορώνος, Βακαλόπουλος, Παπαρρηγόπουλος) ότι ο Ελληνισμός συντηρήθηκε και διαφυλάχθηκε, ως ζώσα συνείδηση, χάρις στην Εκκλησία. Το Γένος οφείλει την ταυτότητά του στην Εκκλησία. Όπως γράφει ο Τ .Λιγνάδης στο «καταρρέω», «η συχνότατη επωδός του Μακρυγιάννη πίστη και πατρίδα μου, ήταν για όλους εκείνους που μας παρέδωσαν αυτό τον τόπο ως τζιβαϊρικόν πολυτίμητο, ένα δίδυμο αλλά αδιαίρετο χρέος ιστορικής υπάρξεως».



Τέλος πάντων, το θέμα – κακώς – ξεχάστηκε, ξεχάστηκε και ο αποτυχών να εκλεγεί στις προηγούμενες εκλογές κ. Σηφουνάκης. Προφανώς επειδή οσμίστηκε εξουσία και πρωθυπουργία του κ. «να αναπτυχθεί η ανάπτυξη» καταθέτει πάλι τα νεοταξικά διαπιστευτήριά του και επανέρχεται στη γνωστή του εκκλησιομαχία. Ίσως ελεηθεί με κάποιο υπουργείο, τέτοιες απόψεις επιβραβεύονται.



Αποκάλυψε, λοιπόν, ο κ. Σηφουνάκης πως αν, «λαού θέλοντος», όπως με αφόρητη κοινοτoπία διαλαλεί ο κ. «μηδέν στο πηλήκιο» - εξαίρετος αυτοπροσδιορισμός – το ΠΑΣΟΚ λάβει αυτοδύναμη εξουσία θα:



Πρώτον: Θα καταργήσει τον Αγιασμό κατά την έναρξη εκάστης νέας κοινοβουλευτικής περιόδου. (Γιατί όχι και στα σχολεία εν ευθέτω χρόνω; Το πολυπολιτισμικό μοντέλο δεν «σηκώνει» τέτοια θρησκόληπτα κατάλοιπα).



Δεύτερον: Θα καταργηθεί η παρουσία του ράσου, Μητροπολιτών και λοιπών κληρικών, στις διάφορες εκδηλώσεις του κράτους. Δηλαδή, να μην συμμετέχει η Εκκλησία στις εθνικές γιορτές, γιατί, κατά τους εκκλησιομάχους, δεν πρόσφερε τίποτε στους αγώνες του Έθνους. Οι 11 πατριάρχες, οι 100 και πλέον επίσκοποι, οι 7.000 ιερείς που μαρτύρησαν την περίοδο της θηριώδους Τουρκοκρατίας. Οι δεκάδες επίσκοποι και ιερείς που κράτησαν άσβηστη την ψυχή του Ελληνισμού την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα. Οι χιλιάδες κληρικοί που, από το χρέος μη κινούντες, πότισαν με το αίμα τους την Μικρασία. Οι εκατοντάδες που σκαρφάλωναν στις αετοράχες της Πίνδου, παρηγορώντας και εμψυχώνοντας τον στρατό μας, δίνοντας πολλές φορές και τη ζωή τους στον κοινό αγώνα. Οι αναρίθμητοι που ευλογούσαν τα όπλα τα ιερά των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, οι σκιές όλων αυτών δεν έχουν δικαίωμα στη μνήμη. Δεν θα επιτρέπεται να δοξολογούμε τον Θεό μας μες στις εκκλησιές μας, για το θαύμα της Επανάστασης του ’21 ή του Έπους του ’40. Βεβαίως θα καταργηθούν και οι παρελάσεις μαθητών και του φιλοχρίστου ημών στρατού – μεταξικό κατάλοιπο τσιρίζουν τα εκσυγχρονιστήρια – και θα γίνονται, όπως πρότεινε ένα απολειφάδι του προοδευτισμού, διάφορα δρώμενα. (Ας γίνονται καρναβαλικές «πολιτιστικές» εκδηλώσεις. Γι’ αυτές ουδείς διαφωνεί. Αναβιβάζουν, εξάλλου, το πνευματικό επίπεδο του λαού).



Τρίτον: Θα ενεργοποιηθεί ο νόμος που ορίζει ότι οι γονείς υποχρεούνται εντός οκτώ ημερών από την γέννηση του παιδιού τους, να προσέρχονται στο Ληξιαρχείο και να δηλώνουν το όνομά του. Το μυστήριο της βαπτίσεως δεν θα έχει κανένα ρόλο για το κράτος ως προς την ονοματοδοσία των παιδιών. Καταφέρθηκε μάλιστα και εναντίον των κληρικών, οι οποίοι εφαρμόζοντας τους κανόνες της Εκκλησίας, δεν αναγνωρίζουν το πολιτικό αυτό πράγμα, που κακώς ονομάζεται γάμος και αρνούνται ακολούθως να βαπτίσουν τα παιδιά των «αστεφάνωτων». Και γιατί ενοχλείται από τον γάμο και την βάπτιση; Μα γιατί η νεοταξική λίγδα θέλει να κόψει σύρριζα τους εναπομείναντες δεσμούς του λαού μας με την Εκκλησία του. Να καταντήσει ο λαός άθυρμα στα χέρια κάθε νοητού ή αισθητού θηρίου, να λησμονήσει το ασκητικό – θυσιαστικό πνεύμα της Ορθοδοξίας και να κατατρύχεται από την γάγγραινα της ευδαιμονοθηρίας. Διαβάζω ένα πρόσφατο κείμενο του Οικουμενικού Πατριάρχη: Η αλαζονική Νέα Τάξη «μας μετατρέπει εις δούλους των ακόρεστων αναγκών μας και μας οδηγεί εις τον μηδενισμόν και τον κυνισμόν. Δεν είναι τυχαίον ότι ως συλλογική νεύρωσις της ευδαιμονιστικής εποχής εχαρακτηρίσθη η απουσία νοήματος ζωής, το λεγόμενον υπαρξιακόν κενόν». Και βέβαια, θα συμπληρώναμε, τα «κενά» αυτά μπαζώνονται, στην πολύβουη εποχή μας, με κάθε είδους ψυχοφθόρα σκουπίδια και ανθρωποκτόνες ουσίες.



Αυτές, εν ολίγοις, είναι οι θέσεις του μεταλλαγμένου αυτού κόμματος για την Εκκλησία, οι οποίες δεν προβάλλονται για ευνόητους λόγους. Ακούγονται μόνον οι κραυγές για την οικονομία, «η τρομοκρατία της αγοράς», που βραχυκυκλώνουν την κρίση των πολιτών. Τίποτε για την Παιδεία, φούσκες μόνο εκτοξεύονται ετοιμόρροπες σαν τα οράματά τους. Και από κοντά ο εκσυγχρονιστικός μισελληνισμός- και οι εκκλησιομάχοι εκτελεστές του - ακονίζει μαχαίρια, υποστηριζόμενος από παγερόκωλα υπεροπτικά παπαγαλάκια της τηλοψίας, που δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους για την παλινόρθωση της ασημαντότητας.



Έλεγε με θλίψη ο Σεφέρης: «Ως τώρα όλοι βαλθήκαμε να καταβροχθίσουμε την Ελλάδα∙ η στάθμη αυτής της τροφοδοσίας ολοένα κατεβαίνει∙ σε λίγο θ’ αρχίσει να μας τρώει εκείνη». Και νομίζω λέγοντας τροφοδοσία, δεν εννοούσε ο ποιητής πίτσες και σουβλάκια. Μιλάει για άρτους που τρέφουν την ψυχή, που δεν πολλαπλασιάζονται πια, γιατί ξεχνούν κάποιοι πολιτικοί, που υψώνουν χέρι και κεφάλι στην Εκκλησία, ότι μπορούν να μιλάνε και να ενεργούν ελεύθεροι τώρα, επειδή κάποτε υπήρξαν Διάκοι, Χρυσόστομοι και Πατροκοσμάδες…


Νατσιός Δημήτρης δάσκαλος-Κιλκίς