Με την ευκαιρία της Κυριακής των Μυροφόρων που γιορτάζουμε σήμερα, ας αναφερθούμε με λίγα λόγια στο λίθο του μνήματος, και στην πέτρα της ζωής.
Ένα μέσο με το οποίο ολοκλήρωσαν την ανοησία τους οι Ιουδαίοι ήταν και η χρήση του λίθου τον οποίον τοποθέτησαν στη θύρα του μνήματος με σκοπό να αποκλεισθεί κάθε σκέψη διαφυγής και κλοπής του σώματος του Κυρίου.
Όπως όμως αποδείχθηκε, άλλα σκέπτονταν οι άνθρωποι εκείνοι και άλλα προετοίμαζε ο Θεός. Έτσι ο λίθος του μνήματος στάθηκε αδύνατο να φυλάξει την πέτρα της ζωής.
Πέτρα της ζωής είναι ο Χριστός ο οποίος ως πηγή της ζωής όχι μόνο ποδοπάτησε τον ογκόλιθο αλλά και τη γη συγκλόνισε, και τον ήλιο σκότισε, και τα σιδερά δεσμά του Άδη συνέτριψε, και τους δέσμιους ελευθέρωσε.
Τα πρωτοφανή αυτά γεγονότα περιγράφει ο ποιητής στο γνωστό ύμνο «Του λίθου σφραγισθέντος υπό των Ιουδαίων και στρατιωτών φυλασσόντων το άχραντό σου σώμα• ανέστης τριήμερος Σωτήρ, δωρούμενος τω κόσμω την ζωήν. Δια τούτο αϊ Δυνάμεις των ουρανών εβόων σοι Ζωοδότα. Δόξα τη αναστάσει σου Χριστέ, δόξα τη βασιλεία σου• δόξα τη οικονομία σου μόνε φιλάνθρωπε ». Με τη θριαμβευτική Ανάσταση του Κυρίου πραγματοποιήθηκε και το προφητικό εκείνο, « λίθον ον σπεδοκίμασαν οι οικοδομούντες ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας». Δηλαδή πέτρα την οποία θεώρησαν ακατάλληλη οι τεχνίτες, η πέτρα εκείνη αποδείχθηκε ότι ήταν κατάλληλη για ακρογωνιαίος λίθος. Η προφητεία αυτή αναφέρεται στο πρόσωπο του Κυρίου ο Οποίος συμβολίζεται ως πέτρα την οποία οι πνευματικοί οικοδόμοι του Ισραήλ θεώρησαν ακατάλληλη, και θανάτωσαν το Χριστό. Η πραγματικότητα όμως αντέστρεψε τους όρους και η πέτρα αυτή αποδείχθηκε κατάλληλη για θεμέλιο και αγκωνάρι του χριστιανικού οικοδομήματος, δηλαδή της Εκκλησίας του Χριστού.
Είναι δε γνωστό ότι στο χώρο όπου απέτυχαν αυτοί που δεν πίστεψαν, εκεί πέτυχαν αυτοί που πίστεψαν. Έτσι την πέτρα την οποία απέρριψαν οι Εβραίοι, αυτή την πέτρα χρησιμοποίησαν χωρίς να τη μετακινήσουν από τον τόπο της, ως θεμέλιο του πνευματικού τους οικοδομήματος οι χριστιανοί. Ο τόπος του Γολγοθά, ο Κρανίου τόπος για τους Ισραηλίτες, έγινε ο ομφαλός της χριστιανοσύνης και το ιερό της Εκκλησίας του Χριστού η οποία αποβλέπει να συμπεριλάβει όλους τους λαούς, γι' αυτός στο Σύμβολο της Πίστεως ονομάζεται και Καθολική.
Και όσοι μεν πιστεύουν και θεμελιώνουν στην πέτρα του Χριστού θα σωθούν, όσοι όμως απιστήσουν και πολεμήσουν τη θεία διδασκαλία του θα συντριβούν και θα αποκλεισθούν. Επειδή όμως και η πίστη θεωρείται ως πέτρα και μάλιστα πέτρα ασφαλής, σε αντίθεση με την άμμο που είναι ακατάλληλη για οικοδομή, γι' αυτό όλοι εκείνοι που αγαπούν τη ζωή και επιθυμούν να ζήσουν, οφείλουν να εδραιωθούν στην ασάλευτη πέτρα της πίστεως. Οφείλουν να προσβλέπουν με εμπιστοσύνη προς την πέτρα της ζωής, δηλαδή προς τον Χριστό ο οποίος με τον θάνατον του καταπάτησε το θάνατο, αφού είναι ο εξουσιαστής της ζωής και του θανάτου. Υπόσχεται δε να αναστήσει τους πιστούς Του, να τους καταστήσει πολύτιμους και εκλεκτούς λίθους της Εκκλησίας Του, και να τους χαρίσει αιώνια χαρά και αφθαρσία, την οποία είθε να κερδίσουμε όλοι μας. Αμήν.
του Ιωάννη Δήμου Θεολόγου - Φιλολόγου
από την ιστοσελίδα του: www.sostikalogia.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου