Η φιλαργυρία και ο φθόνος καταστρέφουν τη ζωή μας

Κυριακή των Βαΐων σήμερα, αγαπητοί, και η Εκκλησία μας εορτάζει τη θριαμβευτική είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα, έξι μέρες πριν από το Πάσχα των Ιουδαίων.

Το άγιο Ευαγγέλιο (Ιωάννου, κεφ. ιβ’,1-18) μας λέει πως ο Ιησούς μας βρισκόταν στη Βηθανία, όπου κατέλυσε στο σπίτι του Λαζάρου, τον οποίον είχε αναστήσει, και η οικογένειά του έκαμε στον Χριστό δείπνο για να Τον ευχαριστήσει. Ο Λάζαρος, δε, ήταν ένας από εκείνους που καθόντουσαν στο τραπέζι. Η Μαρία, η αδελφή του Λαζάρου, έφερε μύρα πολύτιμα, άλειψε με αυτά τα πόδια του Κύριου και τα σπόγγισε με τα μαλλιά της. Αυτό κακοφάνηκε στον φιλάργυρο Ιούδα πάρα πολύ και είπε: «Γιατί τόσο μύρο να χυθεί άδικα; Θα μπορούσε να πουληθεί και να δώσουμε το αντίτιμο στους φτωχούς».

Στη συνέχεια ο Ευαγγελιστής λέει ότι αυτό δεν το έκανε από ενδιαφέρον για τους φτωχούς, αλλά διότι ήταν φιλάργυρος και κλέφτης, και είχε το ταμείο και έπαιρνε το περιεχόμενό του. Η φιλαργυρία είναι ειδωλολατρία, και όταν κανείς γίνει δούλος του χρήματος, τότε τα χάνει όλα. Ακόμη και τον Ιησού μας πούλησε ο φιλάργυρος Ιούδας, ο δούλος και δόλιος.

Μήπως όμως κέρδισε τίποτε; Οχι. Και τα χρήματα πέταξε στα πόδια αυτών που του τα έδωσαν, και ύστερα επήγε και αυτοκτόνησε, ενώ έχασε και την πρόσκαιρη ζωή και την αιώνια.


Στη συνέχεια ο Ιησούς υπερασπίστηκε τη Μαρία και είπε πως η πράξη της αυτή έγινε για τον ενταφιασμό Του και πως «...τους φτωχούς τους έχετε πάντοτε μαζί σας, Εμένα δεν θα με έχετε πάντοτε».

Ο Ιησούς είναι η λατρεία μας, είναι όλα μας τα χρήματα, είναι όλη μας η ζωή, είναι τα πάντα. Αλίμονο όμως σ’ αυτόν που θα κυριευτεί από τη φιλαργυρία και από φιλόχριστος θα γίνει φιλόχρυσος.

Είχε έρθει πολύς κόσμος στη Βηθανία γιατί είχε μάθει ότι ο Ιησούς ξαναπήγε εκεί μετά την ανάσταση του Λαζάρου αφού κρύφτηκε για λίγο ένεκα του φθόνου των Ιουδαίων. Πήγαιναν να δουν τον Ιησού, αλλά και τον Λάζαρο που ανάστησε. Τότε οι αρχιερείς και οι γραμματείς σκέφτηκαν να φονεύσουν τον Λάζαρο.

Πόσο κακό είναι ο φθόνος! Πόσο φθίνει και καταστρέφει τον κάτοχό του και πόσα άλλα κακά δημιουργεί! Θέλησαν να σκοτώσουν και τον Λάζαρο, λοιπόν.


Του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη