"και ου θέλετε ελθείν πρός με ίνα ζωήν έχητε..." (Ιω ε΄40)

Ίσως , αγαπητοί μου αδελφοί ξενίζεστε και ξαφνιάζεστε, πού ο φτωχός αυτός ιερέας πού έχετε εμπρός σας, διάλεξε την πανηγυρική και βαϊφόρο και εύσημη αυτή ημέρα, να μνημονεύσει τα μεστά πίκρας μεγάλης λόγια του Κυρίου μας, πού προφέρθηκαν μάλιστα σε μια ανύποπτη και άσχετη με την ημέρα στιγμή: " Και δεν θέλετε να έρθετε προς Εμένα , για να έχετε την αιώνιο Ζωή"!



Αυτή είναι όμως θα τολμούσαμε να πούμε η ψυχολογία, η ψυχοσύνθεση του δακρυσμένου Νυμφίου της Εκκλησίας, του ερχομένου προς το εκούσιον Πάθος Κυρίου μας, σήμερον που εισοδεύει στην Ιερά Πόλη, αυτήν που σκοτώνει τους προφήτες και εξουθενώνει τους αποστόλους του Θεού. Διότι, ο μυστικός καημός και πόνος αγάπης του Χριστού να περισυλλέξει κάτω από την σταυρώσιμη αγκαλιά Του, τις χαμένες ψυχές των συγχρόνων Του, αλλά και των ανθρώπων όλων των επερχομένων γενεών, χαρακτηρίζει και σφραγίζει όλη την μεγαλοβδομάδα, όλη αυτή την περίοδο της βαθιάς και λυτρωτικής οδύνης.



Ιδού λοιπόν πού ο βασιλεύς του Ισραήλ εισοδεύει στην πόλη της θυσίας και του Πάθους, ιδού πού προσέρχεται ο μέγας Αρχιερέας στο μεγάλο βωμό του Σταυρού για να σφαγιαστεί και να δοθεί εις βρώσιν σωτηρίας πιστών και απίστων. Και Τον περιβάλλουν απόστολοι με ασύνειδο ηθικό, ιουδαίοι με κοσμικές προσδοκίες, γραμματείς και φαρισαίοι με μοχθηρία και πνεύμα συνωμοτικό, έθνη με εμπαικτική διάθεση και κρυφό αίσθημα τρόμου, ότι απώλεται η βασιλεία του κοσμοκράτορα διαβόλου. Και όλοι αυτοί δεν πλαισιώνουν την Ζωή και αυτοζωία Χριστόν, ίνα ζωήν έχωσιν αλλά ή για να Τον εκμεταλλευτούν και να δικαιωθούν εθνικά και κοσμικά ή για να εξαφανίσουν διά διωγμών και θανάτου το μνημόσυνον Αυτού από της γης. Διότι σε όλους διαφεύγει η μεγάλη και επίσημος στιγμή της παρουσίας του ιδίου του Κυρίου των προφητών στην πόλη της δόξας Του και της αποκατάστασης της πνευματικής του Ισραήλ μέσα στην ιστορία των ανθρώπων. Μέγα σκότος καλύπτει την συνείδηση των ανθρώπων, διότι δεν κατανόησαν και δεν εννόησαν την ημέρα πού τους επισκέφθηκε ο Κύριος, γι'αυτό και καταλειφθήσεται ο οίκος τους έρημος, δηλ η ψυχή τους αλύτρωτη και άσωτη, γιατί δεν αναγνώρισαν την Ζωή και σωτηρία.



Όμως, ο ταπεινός αναβάτης του πώλου, ο την αλογία των εθνών διασκεδάζων και την ιουδαίων πλάνην ελέγχων, είναι ο Κύριος και δεσπότης μας, δικός μας είναι του νέου Ισραήλ της Εκκλησίας, ο βασιλιάς. Σιγησάτω πάσα σαρξ και βροτεία και στήτω μετά φόβου και τρόμου και ας αναλογιστεί το περιεχόμενο και τον σκοπό αυτής της μεγάλης και επιφανούς επισκέψεως: Έρχεται ο Ταπεινός τον σταυρό της ζωής φέροντας επ' ώμων και την ανάστασιν αφειδώς και καθολικώς προσφέρων. Άραγε θα εννοήσουμε την στιγμή; Άραγε θα θελήσουμε να πάμε προς Αυτόν για να αποκτήσουμε Ζωή; Άραγε θα επωμιστούμε τον σταυρό Του και θα ακολουθήσουμε τα αιματωμένα Του ίχνη, σε μια ζωή θυσίας, προσφοράς και εκούσιας ταπείνωσης; Άραγε θα εμπιστευτούμε σε Εκείνον την ιστορική μας πορεία και μοίρα μέσα σε έναν κόσμο πολλών πυξίδων και φανταχτερών πειρασμών; Άραγε ο λύχνος της ψυχής μας έχει έλαιον, ώστε τώρα πού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός του σκότους της αμαρτίας, να φωτιστούμε και να δούμε και να εννοήσουμε την μεγάλη ευκαιρία, την χρυσή ευκαιρία κι διάκριση; Άραγε θα ακολουθήσουμε το αιώνιο Πάσχα Χριστόν στην μυστική Του διάβαση από του θανατου εις την ζωήν, από την γη στον ουρανό ή θα παραμείνουμε στυγνοί εορταστές της συνηθείας, σκοτισμένοι από την πλάνη και φαντασία του κόσμου, την κακία και την αηδία της ημέρας, την ψευδώνυμο τρυφή και ηδονή της αμαρτίας, που αποπνέει ήττα, απελπισία, άδη και θάνατο;



Είμαστε στο μεταίχμιο της κρίσεως και της δοκιμασίας, αδερφοί μου! Βαϊφόροι και πιστεύοντες ας τρέξουμε προς τον Ερχόμενον εν ονόματι Κυρίου Μεσσία, ίνα ζωήν έχομεν και περισσόν έχομεν.



Καλή μεγαλοβδομάδα! Καλή ανάσταση!

http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/